Luis Enrique Το στοίχημα

O Luis Enrique θα είναι ο νέος προπονητής του FC Barcelona για τα επόμενα δύο χρόνια. Η ανακοίνωση έγινε πριν από λίγη ώρα, μέσω της επίσημης ιστοσελίδας του συλλόγου και η παρουσίαση του θα γίνει την Τετάρτη το μεσημέρι στις 14:00 ώρα Ελλάδος. Ας δούμε όμως μαζί, ποιος είναι ο άνθρωπος που αναλαμβάνει τα ηνία στη Βαρκελώνη.

Το καλοκαίρι του 2008 ο Pep Guardiola αναλάμβανε τα καθήκοντα του πρώτου προπονητή στην Barcelona. Την ίδια στιγμή στην δεύτερη ομάδα, την θέση του παίρνει άλλη μια αγαπημένη για τους Καταλανούς, φυσιογνωμία. Ο Luis Enrique 4 χρόνια μετά την απόσυρση του από την ενεργώ δράση, επέστρεψε στην Βαρκελώνη, απορρίπτοντας ταυτόχρονα την πρόταση της ισπανικής ομοσπονδίας, που του πρότεινε τότε να αναλάβει την U21 ομάδα των Furias Rojas.

«Επέστρεψα στο σπίτι μου. Τελείωσα εδώ την καριέρα μου σαν παίκτης και ξεκινάω από εδώ σαν προπονητής. Εγγυώμαι πολύ δουλειά και απόλυτη αφοσίωση. Ανάλογα με τις περιστάσεις, θα παίζουμε 4-3-3 και 3-4-3. Μας αρέσει να έχουμε την κατοχή της μπάλας και επιθετική φιλοσοφία.» έλεγε την ημέρα της παρουσίασης του, ο Lucho.

Ο Luis Enrique έμεινε για 3 χρόνια στον πάγκο της 2^ης ομάδας, την οποία μάλιστα οδήγησε μετά από 11 χρόνια στην Β κατηγορία του ισπανικού πρωταθλήματος. Υπό την καθοδήγηση του, η Barca Β έδωσε 124 αγώνες (60 Ν- 39 Ι- 25 Η). Ο τελευταίος αγώνας του στον πάγκο των Καταλανών, συνοδεύτηκε με νίκη μέσα στην Μαδρίτη απέναντι στην Rayo Vallecano, που εκείνη την χρονιά είχε κερδίσει την άνοδο στην πρώτη κατηγορία. «Νομίζω ότι αυτή η ομάδα, είναι η καλύτερη στην ιστορία του συλλόγου» τόνιζε ο Luis Enrique μετά την λήξη του αγώνα. Thiago, Pedro, Sergi Roberto, Gerard Deullofeu, Martin Montoya, Marc Bartra, Marc Muniesa, Rafinha, Dos Santos, είναι μόνο κάποιοι από τους παίκτες που πέρασαν από τα χέρια του.

Η φιλοσοφία του όπως την εξέφρασε ο ίδιος σε συνεντεύξεις του, το διάστημα που βρισκόταν στην Barca Β, συνοψίζεται στα παρακάτω:

«Το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα και δεν μπορεί να υπάρχει παίκτης που έχει στόχους οι οποίοι θα υπερβαίνουν την ίδια την ομάδα. Παίξε για το σύνολο, κάνε αυτό που σου λέει ο προπονητής σου, αυτό που είναι το καλύτερο για όλους.

Ως προπονητής δεν έχω προσωπικούς στόχους. Θέλω μια ομάδα με νοοτροπία νικητή. Δουλειά μου είναι να προετοιμάζω τους παίκτες, ώστε να είναι έτοιμοι για το άλμα στην πρώτη ομάδα. Οπότε, πρέπει να μάθουν νωρίς την απαίτηση της νίκης μέσα φυσικά από το όμορφο ποδόσφαιρο.

Για μένα, οι παίκτες μου είναι καλύτεροι από τους παίκτες της πρώτης ομάδας. Νομίζω ότι αν παίξουμε εναντίον τους, μπορούμε να τους νικήσουμε!

Όταν ένας παίκτης δεν δίνει το 100% δεν κοροϊδεύει εμένα, αλλά τον ίδιο του τον εαυτό.

Το rotation είναι σημαντικό. Με αυτόν τον τρόπο, όλοι οι ποδοσφαιριστές μου αισθάνονται χρήσιμοι. Κανείς δεν περισσεύει. Άλλαζα ενδεκάδες ακόμη και λίγη ώρα πριν τους αγώνες. Κανένας δεν πρέπει να νιώθει αναντικατάστατος, γιατί τότε κάποιοι άλλοι θα νιώθουν άχρηστοι!»

Επικεντρωνόμαστε στην μπάλα. Φυσικά η προετοιμασία δεν μπορεί να είναι περίπατος. Απαιτείται προσπάθεια στον τομέα της φυσικής κατάστασης.

Να αναλάβω την πρώτη ομάδα? Ο κόσμος εδώ είναι πολύ καλός μαζί μου. Και μόνο που το λένε, μου αρκεί. Αλλά δεν πετάω στα σύννεφα. Υπάρχουν πολύ λίγοι άνθρωποι στον κόσμο που θα μπορούσαν να το κάνουν αυτό. Ο σύλλογος έχει τον καλύτερο προπονητή που θα μπορούσε, τον Pep Guardiola. Και εύχομαι να μείνει εδώ για πολλά χρόνια. Τώρα για το μέλλον, κανείς δεν μπορεί να ξέρει.

Την αυτοπεποίθηση, οι παίκτες την αποκτούν και με την σκληρή προπόνηση. Για εμένα είναι πολύ σημαντικό στοιχείο αξιολόγησης, η προσπάθεια των ποδοσφαιριστών στις προπονήσεις.

Το καλοκαίρι του 2011, αποχώρησε για να αναλάβει την καθοδήγηση της Roma. Στην απαιτητική ιταλική πρωτεύουσα και σε ένα τελείως διαφορετικό περιβάλλον από εκείνο που είχε συνηθίσει, ο Lucho προσπάθησε πεισματικά να εφαρμόσει την δική του αγωνιστική φιλοσοφία. Έμοιαζε με αποστολή αυτοκτονίας και πραγματικά αποδείχθηκε τέτοια. Έτσι το καλοκαίρι του 2012, με την Roma εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων, παραιτήθηκε και αποχώρησε από την Ρώμη.

«Φεύγω γιατί νιώθω κουρασμένος. Έδωσα το 100%. Η ομάδα βελτιώθηκε πολύ, όχι σε αθλητικό επίπεδο, αλλά σε ότι αφορά την δέσμευση και την αφοσίωση των παικτών. Έκανα αυτό που θεωρούσα σωστό. Δεν είμαι σίγουρος ότι όλοι οι φίλαθλοι το κατανόησαν αυτό, αλλά υπήρξα ειλικρινής πρώτα απέναντι στον εαυτό μου και μετά απέναντι στον σύλλογο, τους παίκτες και τον κόσμο.» έλεγε στην τελευταία συνέντευξη Τύπου του, σαν προπονητής των Ρωμαίων.

Τον Οκτώβριο του 2012, επισκέφθηκε το Mni Estadi, για να παρακολουθήσει την πρώην ομάδα του, που αντιμετώπιζε την μεγαλύτερη αγάπη της ζωής του, την Sporting Gijon.

«Είμαι Sportingista. Αγαπούσα αυτή την ομάδα από μικρό παιδί, αλλά εκεί που πέρασα τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου, τόσο σαν παίκτης όσο και σαν προπονητής, ήταν στην Barcelona. Δεν θα μπορούσα ποτέ να ευχηθώ τίποτα λιγότερο από τα καλύτερα, για αυτές τις δύο ομάδες»

Την ίδια εκείνη ημέρα, ο Lucho μίλησε και για την Barca. «Ζούμε την καλύτερη εποχή της Barca και πρέπει όλοι να το απολαύσουμε. Ο Tito θα ακολουθήσει την ίδια γραμμή με τον Pep. Θα υπάρξουν μικρές αλλαγές, αλλά η φιλοσοφία και η ταυτότητα της ομάδας θα παραμείνουν ως έχουν. Δεν με ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλες ομάδες. Ενδιαφέρομαι μόνο για την Barca!»  

Ο 43χρονος Luis Enrique, είναι μια τελείως διαφορετική προσωπικότητα, αν και με την ίδια αγωνιστική φιλοσοφία, σε σχέση με τον Pep Guardiola και τον αείμνηστο Tito Villanova. Λάτρης του ποδηλάτου και των δρόμων μεγάλων αποστάσεων, πρόκειται για έναν άνθρωπο που λατρεύει τον αθλητισμό ή καλύτερα, λατρεύει να αθλείται ο ίδιος. Τον δυναμισμό και την εκρηκτικότητα του χαρακτήρα του, τον θυμόμαστε καλά, όσοι τον ζήσαμε και την περίοδο που ήταν ακόμη ποδοσφαιριστής.

Προερχόμενος από αρκετά χρόνια στην Ρεάλ Μαδρίτης, αντιμετωπίστηκε στην αρχή με σκεπτικισμό από τον κόσμο στην Βαρκελώνη και κατέληξε τελικά να γίνει ο αγαπημένος της εξέδρας, των προπονητών, αλλά και ο άνθρωπος που παρέδωσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού, στον Carles Puyol.

Ένας πραγματικά απίστευτος ποδοσφαιριστής, με εξαιρετικά χαρίσματα που δεν δίσταζε να παίζει όπου το απαιτούσαν οι περιστάσεις, ακόμη και σαν ακραίος αμυντικός, αν και ήταν φύση και θέση επιθετικογενής. Ένα false 9 σε μια εποχή που ο όρος αυτός, καλά καλά δεν υπήρχε. Χρησιμοποιούσε με την ίδια ικανότητα και τα δύο του πόδια, είχε απίστευτη αντοχή, ήταν σπουδαίος κεφαλοσφαιριστής, πασέρ  και αγωνιστικός εμψυχωτής της ομάδας.

Το εκρηκτικό του ταμπεραμέντο σαγήνευε τον κόσμο και οι πανηγυρισμοί του, ιδίως στο Bernabeu, έχουν μείνει στην ιστορία. Κατά την ταπεινή γνώμη του υπογράφοντα, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές, όχι μόνο στην ιστορία της Barca, αλλά και του ποδοσφαίρου γενικότερα.

Σαν προπονητής, δεν μασάει ποτέ τα λόγια του. Δεν έχει την ποιητική αύρα του Pep, ούτε διέπεται από τους χαμηλούς τόνους που μάθαμε με τον Tito αρχικά και φέτος με τον Tata Martino. Μιλάει με  την χαρακτηριστική «βαριά» αστουριανή προφορά και δαγκώνει σίδερα, όταν νιώθει ότι οι παίκτες του ή οι συνεργάτες του, προσβάλλονται από ερωτήσεις δημοσιογράφων.

Είχε άριστη συνεργασία με τον Pep Guardiola, την περίοδο που συνυπήρξαν στην Βαρκελώνη και διέπεται από τις ίδιες αγωνιστικές αρχές. Είναι σκληρός και απαιτητικός με τους παίκτες του, αλλά όχι απόμακρος, καθώς βρίσκεται πάντα δίπλα τους, ενώ θεωρεί την ψυχολογία βασικό κομμάτι της δουλειάς του.

Στις προπονήσεις, δεν δέχεται τίποτα λιγότερο από προσπάθεια στο 100%, από όλους και ανταμείβει ανάλογα την εργατικότητα των ποδοσφαιριστών. Είναι σκληροπυρηνικός θιασώτης της φιλοσοφίας της Barca, την οποία οικειοποιήθηκε και εφαρμόζει απαρέγκλιτα και ανεξαρτήτως κόστους. Ξέρει πώς να κερδίζει τους ποδοσφαιριστές και δεν ήταν διόλου τυχαία η επιλογή του Rafinha να αγωνιστεί φέτος στην Celta, την οποία καθοδηγούσε o Lucho.

Η Celta του Luis Enrique, μπορεί να μην θάμπωσε με τις εμφανίσεις της, ωστόσο σώθηκε σχετικά γρήγορα, συνυπολογίζοντας και την πολύ μεγάλη μάχη για την παραμονή που έλαβε χώρα στην φετινή Primera, ενώ ο Rafinha υπό τις οδηγίες του πραγματοποίησε πολύ καλές εμφανίσεις και θεωρείται πολύ πιθανή η επιστροφή του στη Βαρκελώνη μαζί με τον Lucho.

Ο Luis Enrique, που υπήρξε στο παρελθόν προπονητής μερικών και συμπαίκτης κάποιων άλλων εν ενεργεία ποδοσφαιριστών της ομάδας, ξέρει πολύ καλά τα αποδυτήρια και γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες του συλλόγου, ενώ δεν ανήκει ούτε στο μπλοκ του Laporta, ούτε και σε εκείνο του Rosell, παρόλο που επί προεδρίας του τελευταίου, αποχώρησε.

Η αστάθεια που επικρατεί την τελευταία τριετία όμως, είναι βέβαιο ότι θα κάνει την προσπάθεια του για επιβολή πειθαρχίας, ακόμη πιο δύσκολη. Οι ρίξεις θα είναι αναπόφευκτες και εκεί ακριβώς θα χρειαστεί την στήριξη τόσο της διοίκησης (που φέτος άφησε τον Martino απροστάτευτο) όσο και παικτών όπως οι Xavi και Iniesta. Κακή συγκυρία η αποχώρηση του Puyol, που θα μπορούσε να βοηθήσει αφάνταστα σε αυτή την κατεύθυνση.  

Ο κόσμος είναι βέβαιο ότι αγαπάει τον Lucho. Οι ενστάσεις για την περίπτωση του δε, δεν διαφέρουν πολύ σε σχέση με όσα είχαν ακουστεί πριν 5 καλοκαίρια, όταν είχε ανακοινωθεί η πρόσληψη του Guardiola. Ωστόσο το (κατά την γνώμη μου δικαιολογημένα) βαρύ κλίμα προς την υπάρχουσα διοίκηση, είναι πιθανό να προκαλέσει αναταράξεις.

Είχα γράψει πέρυσι, αρθρογραφώντας τότε για το barcelonismo.gr, ότι θεωρούσα τον Luis Enrique την φυσική εξέλιξη στην διαδοχή για την θέση του προπονητή. Ο σύλλογος επέλεξε τότε τον Tata Martino, όμως δυστυχώς η ιστορία απέδειξε ότι ο αργεντινός gentleman, δεν υποστηρίχθηκε από τους ίδιους τους ανθρώπους που τον έφεραν στη Βαρκελώνη. Αντίθετα παραδόθηκε βορά στις ορέξεις των ΜΜΕ και παρουσιάστηκε ως ο κύριος υπεύθυνος για την αποτυχία (σε επίπεδο τίτλων) της περιόδου 2013-14 κάτι που πέραν των όποιων (επίσης δικαιολογημένων) ενστάσεων του για την αγωνιστική του πρόταση, αποτελεί ένα τεράστιο σφάλμα.

Αν λοιπόν ο Luis Enrique επιλέχθηκε τώρα, απλά και μόνο επειδή πρόκειται για μια ευρέως αποδεκτή φυσιογνωμία στις τάξεις των φιλάθλων της Barcelona, ώστε να αποτελέσει τον αποσβεστήρα των κραδασμών που προκαλεί η διοικητική αστάθεια, τότε είναι βέβαιο ότι μιλάμε για το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.

Αν πάλι υπάρξει αποφασιστικότητα από πλευράς Bartomeu και Zubizarreta, στην κατεύθυνση της στήριξης του νέου προπονητή, ικανοποιώντας τις επιθυμίες του για ενίσχυση της ομάδας, τότε εκτιμώ ότι ο Lucho έχει τις ικανότητες να οδηγήσει την Barca στον δρόμο της εξέλιξης. Έναν δρόμο που μόνο με ροδοπέταλα δεν είναι στρωμένος, από το καλοκαίρι του 2011 και έπειτα.

Την ίδια ώρα με την ανακοίνωση της πρόσληψης του, έγινε γνωστή και η πρώτη μεταγραφή της ομάδας για τη νέα περίοδο. O Marc Andre Ter Stegen θα είναι ο νέος τερματοφύλακας της Barcelona, ενώ θα προωθηθεί και ο Masip από την δεύτερη ομάδα, στον ρόλο του τρίτου τερματοφύλακα. Ο Zubizarreta αναμένεται να κινηθεί για την απόκτηση τουλάχιστον ενός ακόμη έμπειρου πορτιέρο. Οι διεργασίες για τον σχεδιασμό της νέας χρονιάς ξεκίνησαν άμεσα και οι εξελίξεις θα είναι πολλές και σημαντικές. Ευχή όλων μας, να τις συντονίσει ο Lucho. Καλή του επιτυχία!