Η μοναξιά του σχοινοβάτη

Στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας, η καθιερωμένη συνέντευξη τύπου, στην οποία παρίσταται κάποιος παίκτης της ομάδας, δημιούργησε ένα περίεργο κλίμα στον Τύπο, όπως αντικατοπτρίστηκε στις μεγαλύτερες αθλητικές εφημερίδες της Βαρκελώνης και έφθασε, μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο και στην Ελλάδα. Πρωταγωνιστής, αυτή την φορά ήταν ο Victor Valdes και η αβεβαιότητα που εξέφρασε, σε ερώτηση που δέχθηκε, για το αν προτίθεται να ανανεώσει το συμβόλαιο του με την Barcelona.

Γνωρίζαμε ότι με τον Zlatan παίρναμε ρίσκο

Ο άνθρωπος που διετέλεσε πρόεδρος της Barcelona, στην πιο επιτυχημένη περίοδο της ιστορίας της, ο Joan Laporta, παραχώρησε συνέντευξη στην γαλλική έκδοση του eurosport και αναφέρθηκε σε πρόσωπα και καταστάσεις που απασχολούσαν στο πρόσφατο παρελθόν και συνεχίζουν να βρίσκονται, στην επικαιρότητα του συλλόγου. Επέλεξα λοιπόν να σας αποχαιρετήσω αρθρογραφικά για το 2012, αναδημοσιεύοντας τα κυριότερα αποσπάσματα της. Άλλωστε, όπως έχω πει και παλαιότερα, ο Laporta μπορεί για πολλούς, να είναι μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, βαρετός όμως, δεν υπήρξε ποτέ.

2012 Blaugrana στιγμές

Το 2012 σε λίγες ημέρες θα αποτελεί παρελθόν. Κάνοντας έναν μικρό απολογισμό, λέω σήμερα να εστιάσω σε μερικές ημερομηνίες, περιστατικά και κάποια πρόσωπα, που, τουλάχιστον στην δική μου μνήμη, θα μείνουν χαραγμένα. Ζητώ εξ αρχής την επιείκεια σας, καθώς είναι βέβαιο, ότι θα παραλείψω πολλά. Ένας τόσο ζωντανός οργανισμός άλλωστε, όπως είναι η Μπάρσα, προσφέρει καθημερινά συγκινήσεις και ποικιλόμορφα συναισθήματα. Δεν πρόκειται για μια αναλυτική ανασκόπηση. Τα σχόλια είναι ελεύθερα, οπότε θα χαρώ να συμπληρώσετε, ότι θεωρείτε σημαντικό.

Περαστικά Tito!

Υπάρχουν στιγμές, που τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Ή μπορεί και να το χρησιμοποιώ τώρα, απλά για να δικαιολογήσω την αμηχανία μου και την αδυναμία μου αν προτιμάτε, να γράψω κάτι περισσότερο από μια απλή ευχή για ταχεία ανάρρωση, στον προπονητή της ομάδας μας, μετά τις εξελίξεις που αφορούν στην υγεία του. Η ζωή είναι έτσι φτιαγμένη, που οτιδήποτε συμβαίνει, είμαστε υποχρεωμένοι να το δεχθούμε, με όσον το δυνατόν περισσότερη ψυχραιμία. Και να θέλαμε, δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Αντισώματα και μαγεία

Οι αγώνες μεταξύ της Μπάρσα και της Ατλέτι, προσφέρουν παραδοσιακά, συγκινήσεις και σπουδαίο θέαμα. Η χθεσινοβραδινή τους αναμέτρηση, ήταν μια ακόμη επιβεβαίωση, της παραπάνω διαπίστωσης. Προσωπικά, νιώθω ότι παρακολούθησα έναν από τους ωραιότερους αγώνες της χρονιάς και ομολογώ ότι μέσα στο 2012, καμία άλλη φορά, δεν απόλαυσα τόσο πολύ, παιχνίδι της Μπάρσα. Ο τρόπος που αγωνίστηκε απέναντι μας η Ατλέτι, δείχνει ότι δικαιότατα είναι αυτή τη στιγμή, ο κύριος ανταγωνιστής μας, για τον τίτλο του πρωταθλητή.