Η σημασία των στημένων φάσεων στο ποδόσφαιρο γυναικών

Την τελευταία τετραετία έζησα εντός αγωνιστικού χώρου, παρακολούθησα από τις κερκίδες και είδα μέσω τηλεόρασης ή διαδικτύου, σημαντικό αριθμό αγώνων ποδοσφαίρου γυναικών. Αναφέρομαι σε αναμετρήσεις και των τριών ελληνικών εθνικών κατηγοριών (Α', Β' και Γ' εθνική), σε διεθνείς διοργανώσεις εθνικών ομάδων, στο σύνολο των αγώνων του Champions League, στην ισπανική Liga Iberdrola και σε αγώνες της αγγλικής Women's Super League.

Ποδοσφαιρικό έπος

 

Ποδοσφαιρικό ΕΠΟΣ ο 1ος προημιτελικός του #WEuro2022 Συγκινητική θέληση από την ψυχωμένη και πεισμωμένη Ισπανία που χωρίς την κάτοχο της χρυσης μπάλας (Alexia) και την 1η σκόρερ της (Jenni) έφτασε 7’ μακριά από έναν μικρό (?) άθλο. Στο 83’ η (εξίσου ψυχωμένη) Αγγλία ισοφάρισε και στην παράταση πέτυχε το γκολ που την στέλνει στον ημιτελικό. H Wiegman ΚΑΤΑΠΙΕ τον (σταθερά κατώτερο των περιστάσεων - θα μπορούσα να επιχειρηματολογώ επί ώρες) Vilda στη διαχείριση του αγώνα και η διοργανώτρια οφείλει ΚΥΡΙΩΣ σε αυτήν τη σπουδαία προπονήτρια την μεγάλη νίκη. Για το preview της διοργάνωσης αφιέρωσα περίπου 2000 λέξεις και ο αγώνας αυτός (όπως και εκείνοι της φάσης των ομίλων, που προηγήθηκε) αξίζει άλλες τόσες. Η σημερινή εμφάνιση πολλών παικτριών και των δύο ομάδων, θα πρέπει να διδάσκεται σε σεμινάρια προπονητικής. Πόσοι όμως (από όσους τουλάχιστον θα όφειλαν) παρακολουθούν αυτή την υπέροχη γιορτή του ποδοσφαίρου; Ιδού η απορία (βασικά καμία απορία…).

Euro 2022 γυναικών

 

Αναλυτική παρουσίαση των πρωταγωνιστριών και των ομάδων του euro 2022. Ένα long read άρθρο μου που δημοσιεύθηκε και στο HUMBA zine.

Η αλήθεια του Djuricic

Η αναμέτρηση της Σερβίας με την Αλβανία την περασμένη Τρίτη, στα πλαίσια των προκριματικών του euro 2016, ξεκίνησε αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Και αυτό δεν αποτελεί καθόλου είδηση, τουλάχιστον για όσους ασχολούνται με τα τεκταινόμενα στα Βαλκάνια. Δεν είναι λίγοι δε, εκείνοι που ισχυρίζονται ότι η κατάσταση θα μπορούσε να έχει εξελιχθεί με πολύ πιο δραματικό τρόπο.

Αργά και Βασανιστικά. Panenka’s Style.

Η μπάλα κινείται αργά και βασανιστικά προς το κέντρο της εστίας. Ο τερματοφύλακας σπαρταράει σαν το ψάρι, στη γωνία που έχει επιλέξει να πέσει. Ο χρόνος μοιάζει να έχει παγώσει. Η ηχώ ενός ονόματος, πάντα του ίδιου, ακούγεται για άλλη μια φορά. «Το έκανε σαν τον Panenka».

Balotelli. Κρίνοντας εύκολα ανθρώπους

Ο κόσμος του ποδοσφαίρου, μικρογραφία του αληθινού κόσμου, είναι σκληρός. Πάρα πολύ σκληρός. Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές έχουν νιώσει στο πετσί τους την παραπάνω διαπίστωση. Ειδικά όταν το «πετσί» τους είναι σκουρόχρωμο, τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα. Ο Μάριο Μπαλοτέλι, έχει σήμερα την τιμητική του στους balacticos.

Παίκτες ή μηχανές;

12 Ιουλίου 1998. Στο Saint Denis, Γαλλία και Βραζιλία αγωνίζονται στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου. Οι Γάλλοι στέφονται παγκόσμιοι πρωταθλητές, τα βλέμματα όμως πέφτουν στο αστέρι της Βραζιλίας. Ο Ronaldo στον τελικό είναι σκιά του εαυτού του και οι συζητήσεις μετά τον αγώνα, δίνουν και παίρνουν. Εν τέλει αποκαλύπτεται η σοκαριστική αλήθεια.