Συγνώμη για την ενόχληση αλλά μας έχετε ζαλίσει

"Η σύγχρονη εκδοχή του προέδρου Laporta (χωρίς να παραγνωρίζω την αγάπη του για τον σύλλογο) είναι άτολμη, συμβιβασμένη και ίσως δέσμια συμμαχιών (ESL) που δεν του επιτρέπουν να κάνει αυτά για τα οποία εξελέγει. Να αλλάξει δηλαδή την δυναμική της Barça που μοιάζει δέσμια ενός παρελθόντος το οποίο οφείλει να τιμά, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει μέσα από αυτό."

Αυτά έγραφα, μεταξύ άλλων, στις 9 Μαϊου, την τελευταία δηλαδή φορά που ασχολήθηκα αρθρογραφικά με το ποδοσφαιρικό τμήμα ανδρών του FC Barcelona.

Στο γήπεδο οι απαντήσεις

Σχεδόν μισός αιώνας πέρασε από την τελευταία φορά που στον πάγκο της Barça κάθισε προπονητής από την Γερμανία. Καλή αρχή να έχει ο άνθρωπος (όπως λέω πάντα για όλους ανεξαιρέτως) με μία μόνο ευχή αλλά και μία προσδοκία στο όριο της απαίτησης: Να εργαστεί σε ένα σταθερό περιβάλλον (εδώ η ευχή) και να σταματήσουμε επιτέλους να ακούμε από τους προπονητές μας ότι η ομάδα χρειάζεται ενίσχυση, δεν έχει οικονομικές δυνατότητες κτλ (εδώ η απαίτηση). Χιλιάδες θα ήθελαν να είναι σε αυτή τη θέση - λίγοι οι τυχεροί, όσο υψηλή κι αν είναι η πίεση. Στο γήπεδο τα υπόλοιπα. Benvingut Herr Flick

Μπήκε η χρυσόσκονη

 

Στο χθεσινό μου άρθρο για τον τελικό του Champions League γυναικών, επέλεξα ως τίτλο το «Αυτόν τον τελικό θέλεις να τον δεις». Σχεδόν ένα 24ωρο από τη διεξαγωγή του, είμαι απόλυτα βέβαιος ότι δεν κορόιδεψα κανέναν με τη χθεσινή μου προτροπή. 

Αυτόν τον τελικό, θέλεις να τον δεις

 

Από το καλοκαίρι του 2015 το τμήμα ποδοσφαίρου γυναικών της Barcelona έγινε αμιγώς επαγγελματικό. Μέχρι εκείνη τη χρονιά οι ομάδες από τη Γερμανία κυριαρχούσαν στον ευρωπαϊκό χώρο. Στο Champions League γυναικών (από το 2009 με την ονομασία που το γνωρίζουμε σήμερα) οι νικήτριες προέρχονταν σχεδόν (με την εξαίρεση της Arsenal) από δύο μόνο χώρες. Τη Γερμανία και τη Γαλλία. Η Lyon το είχε κερδίσει μέχρι το 2015, δύο φορές.

Η παγκόσμια Alexia

 

Η φανέλα με το νούμερο 11 στη Barcelona είναι πλέον συνυφασμένη με τις 2 χρυσές μπάλες, τα αμέτρητα γκολ, τους τίτλους και την προσωπικότητα της αρχηγού της Barca Femeni. Για την Alexia Putellas όμως, την κάτοχο της συγκεκριμένης φανέλας, αυτό που έχει περισσότερη αξία είναι το «11 γυναίκες μέσα στο γήπεδο, αμέτρητες έξω από αυτό».

Όταν μιλάει η αρχηγός

 

Καλησπέρα σε όλες και όλους. Λοιπόν, κατακτήσαμε το 9ο πρωτάθλημα Ισπανίας της ιστορίας μας, το 5ο συνεχόμενο. Και θα σας πω με λίγα λόγια, πως το κόστος για να το κερδίσουμε, ήταν υψηλό. 

Ένα από τα κυριότερα στοιχεία αυτής της ομάδας, είναι πως δεν χαρίζει απολύτως τίποτα. Δεν θεωρούμε δεδομένο τίποτα, καμία νίκη, μέχρι να λήξει ο κάθε αγώνας. 

Πιστεύω πως αυτό ακριβώς το στοιχείο, έχει σηματοδοτήσει τον νικηφόρο κύκλο των επιτυχιών μας. Και μπορώ να σας πω ότι αυτή η πορεία θα κρατήσει για αρκετά χρόνια ακόμη. 

Το κάνουμε κάθε μέρα, σε κάθε προπόνηση, αλλά δεν το κάνουμε μόνες μας. 

Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους εργαζόμενους στις εγκαταστάσεις μας, όλο τον σύλλογο, που κάνει τη ζωή μας πιο εύκολη. 

Το διοικητικό συμβούλιο, τον Xavi Puig (αντιπρόεδρος τμήματος γυναικών) τον πρόεδρο (Laporta), εσάς φυσικά (τους φιλάθλους) και θέλω να κάνω ειδική μνεία στο τεχνικό μας επιτελείο με επικεφαλής τον Jona (Giraldez) που είναι προπονητής μας την τελευταία τριετία και μας χάρισε αυτόν τον νικητήριο κύκλο που βιώνουμε. 

Αλλά ξέρετε, ξέρετε ότι έχουμε ακόμη δύο…Ακόμη δύο τελικούς. Και όπως σας είπα στην αρχή, πάμε να παλέψουμε για όλα, θα δώσουμε τα πάντα. 

Σας περιμένουμε στη Σαραγόσα (τελικός κυπέλλου Ισπανίας), σας περιμένουμε στο Μπιλμπάο (τελικός Champions League) θα παλέψουμε να πάρουμε και τους 4 τίτλους για να γράψουμε ιστορία. 

Visca Barça, Visca Catalunya. 

Alexia Putellas 

Capitana del Futbol Club Barcelona

Ας γίνουμε οι χρήσιμοι δυσάρεστοι

 Πότε θα γράψεις για την ομάδα; Έγραψες κάτι για τον αγώνα; Έγραψες για το Champions League; Κάποια στιγμή πρέπει να μιλήσεις για το ένα, κάποια στιγμή επιβάλλεται να γράψεις για το άλλο. 

Η κανονικοποίηση του αφύσικου

 

Ένας ακόμη τελικός Champions League. Ο τέταρτος διαδοχικός, ο πέμπτος την τελευταία εξαετία. Μία ακόμη υπέρβαση από την ομάδα των θαυμάτων που τείνει να μετατρέψει το δύσκολο σε αναμενόμενο, κακομαθαίνοντας τον κόσμο της Barcelona. Υπέρβαση. Ναι. Δεν είναι εύκολο να ανατρέπεις το 1-0 του πρώτου αγώνα, κερδίζοντας μέσα στο κατάμεστο Stamford Bridge την πρωταθλήτρια Αγγλίας Chelsea με 2-0.

Η ομάδα αυτή έχει χαρακτήρα, έχει στεγανά, έχει αντισώματα που προκύπτουν σχεδόν όποτε έχει απαιτηθεί την τελευταία πενταετία. Ακόμη και όταν οι κλυδωνισμοί προκύπτουν από εσωτερικές εσφαλμένες εκτιμήσεις σε σχέση με την τακτική προσέγγιση (όπως έγινε στον αγώνα του Montjuic). Ας χαρούμε αυτή την επιτυχία όπως της αξίζει. Και μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, τα λέμε ξανά, αναλυτικά.

Ζήτημα επίγευσης

 

Η γευστική εντύπωση, ευρέως γνωστή και ως επίγευση, ορίζεται από αναδρομικές απτικές και οσφρητικές αισθήσεις στον ουρανίσκο που προκαλούνται από συνδυασμό γεύσεων. Όσο ποιοτικά κι αν είναι τα συστατικά του ροφήματος ή της τροφής, αρκεί μία μικρή λεπτομέρεια, ένα λάθος συστατικό, μία εσφαλμένη εκτίμηση, για να χαλάσει τη συνολική εμπειρία και να την κάνει δυσάρεστη ή τουλάχιστον λιγότερο ευχάριστη από όσο συνολικά θα μπορούσε να είναι. 

What goes around comes around

 

Παρίσι, Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2017. 

Η PSG έχει διαλύσει την Barça με 4-0 στην πρώτη μεταξύ τους αναμέτρηση για τη φάση των 16 του Champions League. Και την έχει πραγματικά διαλύσει… Εκείνη τη νύχτα οι blaugrana θα μπορούσαν να έχουν δεχθεί ακόμη περισσότερα γκολ. 

Η Barça δεν είναι παράρτημα της Nike

 

24 χρόνια μετά τη σεζόν (1998) που η Barça φόρεσε για πρώτη φορά φανέλα της Nike, η διοίκηση των blaugrana σκέφτεται σε σοβαρή βάση να αλλάξει προμηθευτή αθλητικού υλικού. Και υπάρχουν λόγοι που οδήγησαν εδώ. 

Barça one

 

Ο σύλλογος το παλεύει… Δημιουργεί τη δική του πλατφόρμα, το Barça One, που θα εμπεριέχει πλούσιο context ντοκιμαντέρ και ιστορικών αγώνων. Ήδη πολλοί εργαζόμενοι του Barça TV που είχε νωρίτερα κλείσει, επαναπροσλήφθηκαν και δουλεύουν πάνω στο project. Οι ίδιοι εργαζόμενοι, όχι άλλοι… Βιαζόμαστε να καταδικάσουμε πριν καν δικάσουμε…

Ένας pivote

Αν η Barça πρέπει να αισθάνεται κατήφεια, είναι γιατί δεν μπορεί να έχει έναν top class pivote και όχι γιατί δεν μπορεί να αποκτήσει έναν παίκτη με το προφίλ του Mbape. Οι αριθμοί και η  εικόνα το αποδεικνύουν. 

Συγνώμη Frenkie

 

Σε μια βιομηχανία, όπως αυτή που κατέληξε να είναι το ποδόσφαιρο ανδρών, οι αμοιβές των αθλητών αποτελούν (όχι με δική τους ευθύνη) σχεδόν κοινωνική πρόκληση. Όχι άδικα, αλλά όλα είναι ζήτημα προσφοράς και ζήτησης. Πουλάει, οπότε κοστίζει. Όσο κι αν ενοχλεί. 

Πως να μιλήσεις αν αισθάνεσαι πως έχεις συμπράξει

 

Γράφω 20 χρόνια για τη La Liga, και ζήτημα να έχω αναφερθεί 10 φορές στα αμελώς επιμελημένα διαιτητικά ανδραγαθήματα της διοργανώτριας, με σταθερή στόχευση και κατεύθυνση υποβοήθησης προς μία πάντα ομάδα.

Και φτάσαμε στην εποχή που αυτή η ίδια ομάδα πετάει τόνους λάσπης μέσω των ΜΜΕ (μεγαλύτερο ποσοστό των οποίων σχετίζονται μαζί της ή και έχουν οικονομική εξάρτηση) στη Barça.

Η χαρά του κιτρινισμού που φυσικά δεν χρειάζεται όταν τρώει φάπες από την πραγματικότητα, όπως έγινε σήμερα με την απόφαση της εισαγγελίας διαφθοράς που αθωώνει το FCB, να ανακαλέσει ποτέ για τα τέρατα που διακινεί. Θάβει απλά το ζήτημα στην άμμο και όλα καλά. Έτσι κι αλλιώς η δουλειά έχει γίνει…

Εκτός αν έχει τύχει να δεις καμία δεκαριά αγώνες (αρκούν) της La Liga την τελευταία τριανταετία, οπότε καταλαβαίνεις πως κάτι εδώ δεν κολλάει.

Το πόσο απωθητική είναι η προσέγγιση της Μαδρίτης στα πράγματα είναι υποκειμενική μου γνώμη (που βασίζεται βέβαια σε στοιχεία) και είναι η μία πλευρά του νομίσματος: Ή το σιχαίνεσαι ή το ακολουθείς ως all time classic πρόβατο και βρίσκεις επαρκείς για τον μέσο όρο δικαιολογίες.

Αλλά το να συμπράττει η Barça που έχει ξεσκιστεί παντοιοτρόπως από αυτές τις τακτικές, σε οτιδήποτε (πχ ESL) με αυτό το λευκό καστιγιάνικο έκτρωμα, με ξεπερνά εντελώς.

Να περιμένεις σιωπηλά τόσο καιρό την απόφαση, για να βγεις και να τους φτύσεις κατάμουτρα και να συνειδητοποιείς τελικά πως το σάλιο σου κινδυνεύει να γυρίσει πάνω σου.

Τελικά μάλλον με ξεπερνούν και οι εποχές.

Το δομικό σύμβολο

 

Υπάρχουν αποχωρήσεις που χαρακτηρίζουν μια ολόκληρη εποχή. Μία τέτοια είναι το σημερινό αντίο της Sandra Paños.

Στη φωτογραφία (που ανέβασε η ίδια) με το αποχαιρετιστήριο μήνυμα της, αναγνωρίζεται εύκολα η καλύτερη τερματοφύλακας στην ιστορία της Barça, που ήταν κάτω από τα δοκάρια της σε 2 νικηφόρους τελικούς CL.

Το (δεύτερο) αντίο του Xavi

"Πρόεδρε θέλω να μιλήσουμε". Ο Xavi κάλεσε τον Laporta στο κινητό του, μετά τη λήξη του αγώνα με τη Villarreal. Το είχε αποφασίσει. Το καλοκαίρι φεύγει από την Barcelona. Πριν πάει στην αίθουσα Τύπου επιχείρησε να προλάβει τους παίκτες του στα αποδυτήρια για να τους το ανακοινώσει ο ίδιος. Δεν ήθελε να το ακούσουν από τα media. Δεν πρόλαβε κανέναν όμως. Είχε περάσει μία ώρα και είχαν φύγει όλοι από το γήπεδο.

Ένα κείμενο αγανάκτησης

 

«Με έχετε ρωτήσει αν θα ήθελα να γίνω ο Alex Ferguson της Barça. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορεί να υπάρξει περίπτωση Alex Ferguson σε αυτόν τον σύλλογο. Είναι αδύνατο. Δεν θα το επιτρέψετε. Μας σκοτώνετε κάθε μέρα με την κριτική»

Αυτό είπε ο Xavi, την ώρα που ανακοίνωνε πως το καλοκαίρι αποφάσισε να αποχωρήσει. ΤΕΡΑΣΤΙΑ αλήθεια από τον θρύλο της Barcelona η οποία διαχρονικά έχει έναν εκπληκτικό τρόπο να τρώει τα παιδιά της.

Δικαιολογημένα και αδικαιολόγητα

 

Η άποψη μου για την τρέχουσα (και επιεικέστατα) ασταθή αγωνιστική εικόνα της Barça (ανδρών) βασίζεται σταθερά στην ανάλυση της, στην οποία συνυπολογίζω και τις παραμέτρους (μεταγραφών, δηλώσεων, διοικητικών κινήσεων) που επηρέασαν/επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά, την τωρινή της διαμόρφωση.

Μια κρύο μια ζέστη

 

H Barcelona κατάφερε να ξεπεράσει τις πολλές και σοβαρές απουσίες της (ενδεικτικές αυτές των Pedri και De Jong). Κατάφερε να προηγηθεί πολύ νωρίς - πριν καν συμπληρωθεί το δεκάλεπτο. Κατάφερε να μην επιτρέψει ούτε ένα σουτ προς την εστία της σε ολόκληρο το Α' ημίχρονο (συνέβη για πρώτη φορά μετά από 13 χρόνια). Και τελικά κατάφερε να χάσει έναν αγώνα στον οποίο για μία ώρα ήταν κυρίαρχη.