Ζήτημα επίγευσης

 

Η γευστική εντύπωση, ευρέως γνωστή και ως επίγευση, ορίζεται από αναδρομικές απτικές και οσφρητικές αισθήσεις στον ουρανίσκο που προκαλούνται από συνδυασμό γεύσεων. Όσο ποιοτικά κι αν είναι τα συστατικά του ροφήματος ή της τροφής, αρκεί μία μικρή λεπτομέρεια, ένα λάθος συστατικό, μία εσφαλμένη εκτίμηση, για να χαλάσει τη συνολική εμπειρία και να την κάνει δυσάρεστη ή τουλάχιστον λιγότερο ευχάριστη από όσο συνολικά θα μπορούσε να είναι. 

Η Barça femini με τον Jonatan Giraldez στο τιμόνι, έχει κερδίσει 2/2 πρωταθλήματα Ισπανίας και έχει φτάσει ισάριθμες φορές στον τελικό του Champions League, χάνοντας τον ένα (2021-22) και θριαμβεύοντας στον άλλο (2022-23). Ο 32χρονος προπονητής από το Vigo έχει αποφασίσει πως από το καλοκαίρι θα δοκιμάσει το αμερικανικό όνειρο, αναλαμβάνοντας την Washington Spirit. 

Στην τελευταία του σεζόν με τη Barça, έχοντας ήδη σχεδόν εξασφαλίσει το πρωτάθλημα Ισπανίας, το μεγάλο διακύβευμα είναι αν θα καταφέρει να την οδηγήσει σε έναν ακόμη τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Ένα ερώτημα που θα απαντηθεί σε περίπου 24 ώρες από τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές. 

Στο Stamford Bridge του Λονδίνου, απέναντι στην Chelsea, δεν θα κριθεί η συνολική επίγευση της θητείας του Giraldez στη Barça. Αυτή έχει αποτιμηθεί ήδη και είναι σίγουρα ευχάριστη. 

Η επίγευση όμως της φετινής σεζόν θα είναι λιγότερο ευχάριστη αν η Barça αποκλειστεί, και θα καταλήξει δυσάρεστη αν το κάνει, έχοντας την οικτρή αγωνιστική εικόνα που παρουσίασε το περασμένο Σάββατο στο Montjuic, όταν έχασε από τη Chelsea με 1-0 στη Βαρκελώνη, εκεί δηλαδή όπου ο «τρόπος» έχει πάντα λίγη παραπάνω σημασία. 

Να. Οικτρή. Και μη βιαστείτε να κρίνετε για τη χρήση αυτής της λέξης, έναν άνθρωπο που πίστεψε, ακολουθεί και θα συνεχίσει να το κάνει, αυτή την ομάδα από τα γεννοφάσκια της. Κανείς δεν ενοχλείται περισσότερο από εμένα τον ίδιο που την επιλέγω. 

Όπως κανείς δεν μπορεί να εξοργίστηκε περισσότερο βλέποντας το βίντεο αυτού του αγώνα, από τις ίδιες τις παίκτριες και το προπονητικό επιτελείο της ομάδας. Έχω αναφερθεί αναλυτικά στο κανάλι μου στο TikTok για όσα (δεν έγιναν) το περασμένο Σάββατο. Δεν θα κουράσω επαναλαμβάνοντας τα ίδια. 

Η ενέργεια και η συγκέντρωση των παικτριών (με ελάχιστες εξαιρέσεις-βλέπε Keira, Rolfo) ήταν τουλάχιστον ένα επίπεδο κάτω από εκείνη των αντίστοιχων της Chelsea. Η διαχείριση από τον πάγκο ήταν εξοργιστική. 

Είχα εγκαίρως προειδοποιήσει πως η φετινή Chelsea δεν έχει τη λάμψη της περσινής, αλλά αυτή η εκδοχή της είναι πολύ πιο επικίνδυνη, πολύ περισσότερο «ομάδα». Αύριο το βράδυ, εκτός από τον κόσμο της θα έχει (πιθανότατα και στο αρχικό σχήμα) τις δύο βασικές κεντρικές αμυντικούς της. Τόσο η Bright όσο και η Bjorn είναι πανέτοιμες. Καμία από τις δύο δεν έπαιξαν στον πρώτο αγώνα. Εκεί δηλαδή που οι Μπλε κατάφεραν παρά τις απουσίες να κρατήσουν το μηδέν στην άμυνα. 

Όλα τα παραπάνω δεν αλλάζουν το γεγονός που ακόμη κι αν ενοχλεί, είναι αδιαμφισβήτητο. Η Barça femeni ήταν και παραμένει το φαβορί για την πρόκριση στον μεγάλο τελικό. Ακόμη κι αν θέλουν οι blaugranas να αποποιηθούν του τίτλου, δεν μπορούν. Δεν μπλοφάρει επίσης η προπονήτρια της Chelsea που το επικαλείται. Έχει δίκιο. 

Η Aitana στη σημερινή συνέντευξη Τύπου το έθεσε απλά: «Δε χρειάζεται να κάνουμε κάτι διαφορετικό απ’ ό,τι κάνουμε τα τελευταία χρόνια. Μας αρέσει να παίζουμε επιθετικά, δεν ξέρουμε να αγωνιζόμαστε με άλλον τρόπο». 

Αυτός ακριβώς ο «άλλος τρόπος» είναι που ξένισε το περασμένο Σαββατοκύριακο, στην πρώτη αναμέτρηση. Κι αν αυτός επαναληφθεί αύριο, τότε η επίγευση θα είναι δυσάρεστη. Προσωπικά δεν το πιστεύω. 

Η Barça είναι τόσο καλή ομάδα, που στατιστικά δεν είναι εύκολο να κάνει ξανά τόσο κακό αγώνα μέσα σε μία εβδομάδα. Θα είναι όμως αυτό αρκετό, απέναντι σε μια ομάδα που ίσως επιφυλάσσει και άλλες εκπλήξεις (πιθανή χρησιμοποίηση Reiten στο βασικό σχήμα); Μένει να αποδειχθεί, σε μία αναμέτρηση που είμαι βέβαιος πως θα προσφέρει τεράστιες συγκινήσεις. 

Όπως και το παιχνίδι της Lyon με την PSG που ξέρω ότι αδικώ εδώ, αλλά σίγουρα θα παρακολουθήσω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Γιατί σαν το ποδόσφαιρο γυναικών δεν έχει… 

ΥΓ Η Alexia Putellas στον περσινό επαναληπτικό ημιτελικό του Champions League, τότε πάλι απέναντι στη Chelsea, είχε μόλις επιστρέψει σε αποστολή της ομάδας μετά από 295 ημέρες απουσίας, λόγω τραυματισμού. Τώρα όμως, είναι έτοιμη. Κι όσο κι αν μπορώ να «διαβάσω» όλες τις τακτικές επιλογές του Giraldez, δεν μπορώ να δικαιολογήσω ούτε το γεγονός ότι το περασμένο Σάββατο την πέρασε στον αγώνα στο 65’ θαρρείς και όλα δούλευαν σαν ελβετικό ρολόι μέχρι εκείνη τη στιγμή, ούτε το ότι επέλεξε να την ξεκινήσει βασική (και μάλιστα σε πλαστικό χλοοτάπητα) στον αδιάφορο μεσοβδόμαδο αγώνα πρωταθλήματος. Αν ο προπονητής της Barça θεωρεί ότι αυτή η συμπεριφορά αρμόζει απέναντι στην καλύτερη παίκτρια του κόσμου, τότε κάτι δεν έχει αξιολογήσει σωστά. Και αν επιμείνει σε αυτό το μοτίβο διαχείρισης, τότε εύχομαι να μην το πληρώσει η ομάδα.