Ένας pivote

Αν η Barça πρέπει να αισθάνεται κατήφεια, είναι γιατί δεν μπορεί να έχει έναν top class pivote και όχι γιατί δεν μπορεί να αποκτήσει έναν παίκτη με το προφίλ του Mbape. Οι αριθμοί και η  εικόνα το αποδεικνύουν. 

Η ομάδα που πέρυσι κατέκτησε το πρωτάθλημα, είχε στις τάξεις της τον Busquets. Τον ταλαιπωρημένο από τα χιλιάδες χιλιόμετρα και τη φυσική καταπόνηση Busi, που όμως διατηρούσε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που απαιτεί η θέση του παίκτη που παίζει μπροστά από την τετράδα της blaugrana άμυνας, διαχρονικά. Και δεν αναφέρομαι στο build up αλλά στα κοψίματα, την κάλυψη των CB όταν οι full backs προωθούνται, το τεχνητό offside.

Το mano negra που προστάτευε την άμυνα του Xavi πέρυσι, δε μένει πια εδώ, και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα. 

Ο Araujo και ο Christensen ήταν πέρυσι εξαιρετικοί, σε σημαντικό βαθμό γιατί υπήρχαν οι χειρουργικές διορθώσεις του Busquets. Και τα τρεξίματα του Gavi φυσικά, που έδινε σε ανάσες ό,τι στερούσε η ηλικία από τον Busquets και ήταν ο μέσος με τις περισσότερες επιστροφές/interceptions στην ομάδα. 

Ούτε ο Pedri μπορεί να υποστηρίξει τέτοιον ρόλο, ούτε ο Frenkie de Jong, ούτε τα φετινά αποκτήματα (Gundogan - Romeu). 

Η Barça όμως εδώ και καιρό στερείται και των υπηρεσιών του Gavi, λόγω σοβαρού τραυματισμού. Ρουά ματ. 

Επιπρόσθετα, ο (πανάκριβος) Kounde που αποκτήθηκε πέρυσι με προοπτική καθιέρωσης ως top class CB, φέτος όσες φορές κλήθηκε να παίξει εκεί (κάτι που επιτακτικά ζητούσε και ο ίδιος) ήταν τρικυμία. Σε αντίθεση με τον Inigo που (αν και στα 32 του) όποτε έπαιξε βοήθησε. 

Η Barça στο Super Copa δέχθηκε 2 γκολ από τη Μαδρίτη στο πρώτο δεκάλεπτο, γιατί Araujo και Kounde κράτησαν διαδοχικά onside τον Vini Jr σε φάσεις που η έλλειψη συντονισμού και συνεννόησης φώναζε από χιλιόμετρα (βλέπε τις 2 φωτό που παραθέτω). 

Η μακρόχρονη απουσία του MatS, του καλύτερου GK στη περσινή La Liga, κόστισε εξίσου, όχι γιατί ο Peña είναι κακός GK, αλλά κυρίως γιατί δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στο ρόλο του sweeper GK. 

Ο Xavi ζήτησε επιτακτικά το περασμένο καλοκαίρι την απόκτηση ενός παίκτη στο 6 (είχαν ακουστεί τα ονόματα των Zubimendi-Kimmich) γιατί το έβλεπε να έρχεται. Η διοίκηση δεν αξιολόγησε στο βαθμό που έπρεπε την προτεραιοποίηση του προπονητή της και η καλύτερη άμυνα του περσινού πρωταθλήματος φέτος είναι παιδική χαρά. 

20 γκολ σε 38 αγώνες της La Liga πέρυσι. 

33 γκολ σε 24 αγώνες της La Liga φέτος. 

0,53 γκολ ανά αγώνα πέρυσι. 

1,38 γκολ ανά αγώνα φέτος. 

0,88 xGA πέρυσι. 1,13xGA φέτος. Αυτή ακριβώς η διαφορά, δηλαδή στις ευκαιρίες για γκολ που δέχεται η ομάδα, αποδεικνύει ότι το βασικό πρόβλημα φέτος δεν είναι στην ανάπτυξη και στη πρωτοβουλία/κατοχή, αλλά στον τρόπο που αντιμετωπίζονται πλέον από την αμυντική λειτουργία τα xG των αντιπάλων, που δε διαφέρουν ιδιαίτερα ποσοτικά σε σχέση με πέρυσι. Και ένα μέρος της εξήγησης αυτού του δεδομένου, προσπάθησα να δώσω πιο πάνω. 

Αντί λοιπόν να ψάχνουν για παίκτες στην επίθεση και να μεμψιμοιρούν γιατί ο σύλλογος δεν διαθέτει το ΑΕΠ όλης της Καταλωνίας για να δελεάσει τον κάθε Mbape,  ας εστιάσουν το καλοκαίρι εκεί που πραγματικά πονάει η ομάδα. Στη θέση του pivote. Γιατί πλέον, παραφράζοντας την ατάκα του Del Bosque, στη Barça δε βλέπει κανείς ούτε τον Busquets αλλά ούτε και το παιχνίδι. 

Καλό Σαββατοκύριακο.