Πως να μιλήσεις αν αισθάνεσαι πως έχεις συμπράξει

 

Γράφω 20 χρόνια για τη La Liga, και ζήτημα να έχω αναφερθεί 10 φορές στα αμελώς επιμελημένα διαιτητικά ανδραγαθήματα της διοργανώτριας, με σταθερή στόχευση και κατεύθυνση υποβοήθησης προς μία πάντα ομάδα.

Και φτάσαμε στην εποχή που αυτή η ίδια ομάδα πετάει τόνους λάσπης μέσω των ΜΜΕ (μεγαλύτερο ποσοστό των οποίων σχετίζονται μαζί της ή και έχουν οικονομική εξάρτηση) στη Barça.

Η χαρά του κιτρινισμού που φυσικά δεν χρειάζεται όταν τρώει φάπες από την πραγματικότητα, όπως έγινε σήμερα με την απόφαση της εισαγγελίας διαφθοράς που αθωώνει το FCB, να ανακαλέσει ποτέ για τα τέρατα που διακινεί. Θάβει απλά το ζήτημα στην άμμο και όλα καλά. Έτσι κι αλλιώς η δουλειά έχει γίνει…

Εκτός αν έχει τύχει να δεις καμία δεκαριά αγώνες (αρκούν) της La Liga την τελευταία τριανταετία, οπότε καταλαβαίνεις πως κάτι εδώ δεν κολλάει.

Το πόσο απωθητική είναι η προσέγγιση της Μαδρίτης στα πράγματα είναι υποκειμενική μου γνώμη (που βασίζεται βέβαια σε στοιχεία) και είναι η μία πλευρά του νομίσματος: Ή το σιχαίνεσαι ή το ακολουθείς ως all time classic πρόβατο και βρίσκεις επαρκείς για τον μέσο όρο δικαιολογίες.

Αλλά το να συμπράττει η Barça που έχει ξεσκιστεί παντοιοτρόπως από αυτές τις τακτικές, σε οτιδήποτε (πχ ESL) με αυτό το λευκό καστιγιάνικο έκτρωμα, με ξεπερνά εντελώς.

Να περιμένεις σιωπηλά τόσο καιρό την απόφαση, για να βγεις και να τους φτύσεις κατάμουτρα και να συνειδητοποιείς τελικά πως το σάλιο σου κινδυνεύει να γυρίσει πάνω σου.

Τελικά μάλλον με ξεπερνούν και οι εποχές.