Την τελευταία τετραετία έζησα εντός αγωνιστικού χώρου, παρακολούθησα από τις κερκίδες και είδα μέσω τηλεόρασης ή διαδικτύου, σημαντικό αριθμό αγώνων ποδοσφαίρου γυναικών. Αναφέρομαι σε αναμετρήσεις και των τριών ελληνικών εθνικών κατηγοριών (Α', Β' και Γ' εθνική), σε διεθνείς διοργανώσεις εθνικών ομάδων, στο σύνολο των αγώνων του Champions League, στην ισπανική Liga Iberdrola και σε αγώνες της αγγλικής Women's Super League. Μου δόθηκε λοιπόν η δυνατότητα να αναλύσω παραμέτρους του παιχνιδιού, που έχει ακριβώς τους ίδιους κανόνες για γυναίκες και άντρες -κάτι που δεν συμβαίνει σε όλα τα αθλήματα- αλλά παρουσιάζει διαφορές σε τεχνικό-τακτικά χαρακτηριστικά, λόγω μιας σειράς παραγόντων.
Από τους παράγοντες αυτούς ξεχωρίζω τις διαφορετικές ανθρωπομετρικές μεταβλητές μεταξύ των δύο φύλων, και (ίσως το σημαντικότερο) το διαφορετικό επίπεδο προπόνησης, καθώς ειδικά στην Ελλάδα δεν υπάρχουν αμιγώς επαγγελματικές κατηγορίες, και η πλειονότητα των ποδοσφαιριστριών είναι υποχρεωμένη να ασκεί άλλο επάγγελμα για να εξασφαλίσει τα προς το ζην, κάτι που αναπόφευκτα έχει συνέπειες τόσο στον χρόνο που αφιερώνεται στο γήπεδο, όσο και στις φυσικές αντοχές.
Δεν θα εμβαθύνω σήμερα στο σύνολο των συμπερασμάτων μου (είναι και πρακτικά αδύνατο καθώς θα χρειαζόταν χιλιάδες λέξεις), αλλά θα επικεντρωθώ σε ένα συγκεκριμένο στοιχείο, που έχω ξεχωρίσει όλα αυτά τα χρόνια και επιβεβαιώνεται αυτές τις ημέρες στα γήπεδα της Αγγλίας, όπου διεξάγεται το euro 2022. Αναφέρομαι στις στημένες φάσεις και ειδικότερα στις κεφαλιές.
Σύμφωνα με έρευνα του Barça Innovation Hub που πραγματοποιήθηκε για την αγωνιστική περίοδο 2020-21, και την οποία μελέτησα κατά την διάρκεια του πτυχίου μου, σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου εκτελούνται κατά μέσο όρο 110 στημένες φάσεις που μεταφράζονται σε 40% του συνολικού χρόνου παιχνιδιού.
Ταυτόχρονα το 30%-35% των γκολ σε έναν αγώνα προέρχονται από στημένες φάσεις (1 στα 3 γκολ). Είναι δε αξιομνημόνευτο, πως το νούμερο ανεβαίνει δραματικά σε knock-out διοργανώσεις (euro, παγκόσμια κύπελλα κτλ).
Στις ελληνικές κατηγορίες γυναικών το ποσοστό αυτό αγγίζει σε κάποιες περιπτώσεις το 55%-60% του συνόλου των γκολ.
Στο euro 2022 μέχρι και την φάση των προημιτελικών, οι στοχευμένες προσπάθειες για γκολ με το κεφάλι (με στατιστικά στοιχεία από το The Analyst και την Opta) ανέρχονται σε 5,2 ανά αγώνα, παρουσιάζοντας αυξητική τάση σε σχέση με το προηγούμενο euro (4,3).
Αυξημένα είναι και τα αντίστοιχα γκολ. Από τα συνολικά 85 που έχουν επιτευχθεί μέχρι στιγμής στη διοργάνωση (στην οποία θα δούμε ακόμη 3 αγώνες), τα 24 είναι από προσπάθεια με το κεφάλι, την ώρα που στα δύο προηγούμενα euro είχαμε συνολικά 27 γκολ με κεφαλιές.
Για να συνδέσω τις κεφαλιές με τις στημένες φάσεις, να πω ότι το 55% των κεφαλιών στο euro 2022 έχει προέλθει είτε από κόρνερ, είτε από εκτέλεση φάουλ, είτε από εκτέλεση πλαγίων άουτ (enough με το... "αράουτ").
Ποιές είναι όμως οι αιτίες της σταθερά αυξητικής τάσης των γκολ μέσω στημένων φάσεων και ειδικότερα κεφαλιών;
Αρχικά οι εναλλακτικοί τρόποι που ψάχνουν ορισμένες ομάδες να επιτεθούν και να σκοράρουν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εθνική Ισπανίας. Μια ομάδα που διαχρονικά βασίζεται στην πολυπλοκότητα του passing game της και διατήρησε σε αυτό το euro τη μπάλα στην κατοχή της για το 69,1% του συνολικού χρόνου των αγώνων της, με την αιφνίδια απουσία της Alexia ήξερε πως οι πιθανότητες της να επιτεθεί (και να σουτάρει) κάθετα θα μειωνόταν δραματικά. Έδωσε λοιπόν έμφαση στο παιχνίδι από τα πλάγια και στις στημένες φάσεις, προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί τις ποιοτικές εκτελέσεις της Mapi Leon και την ικανότητα με το κεφάλι (67% κερδισμένες εναέριες μονομαχίες στο euro) της Irene Paredes. Είναι ενδεικτικό πως τα 4 από τα 6 γκολ των furias rojas στο euro προήλθαν...μαντέψτε, με κεφαλιές.
Διαφορετική περίπτωση αποτελεί η Γαλλία που προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την (ύψους 1,88) Wendie Renard. H αρχηγός της Lyon αν και αμυντικός, έχει τις περισσότερες προσπάθειες για γκολ στη διοργάνωση, μετρώντας ήδη 17 εκ των οποίων το 76% προήλθαν από κεφαλιές.
H επιθετικός Alexandra Popp της Γερμανίας έχει σκοράρει και στα 4 παιχνίδια που αγωνίστηκε μέχρι στιγμής (τα 3 του ομίλου και τον προημιτελικό) με τα 3 από τα 4 γκολ της να έρχονται με το κεφάλι.
Επιστρέφοντας στα ελληνικά δρώμενα, έχω διαπιστώσει (και από κοντά) την ικανότητα/προσαρμοστικότητα των γυναικών στο passing game, τις συνεργασίες και την ανάπτυξη του παιχνιδιού από πίσω. Η υψηλή νοητική τους αντίληψη, η πειθαρχία και η κατανόηση των διαφορετικών καταστάσεων είναι μνημειώδης.
Εκτιμώ πως επιπρόσθετα θα ωφελούσε να δοθεί έμφαση ΚΑΙ στην προπόνηση της αμυντικής αντιμετώπισης καταστάσεων σε στημένες φάσεις (εκμάθηση ζώνης, ζώνης+προσωπικά μαρκαρίσματα), με μοίρασμα αρμοδιοτήτων εντός αγωνιστικού χώρου, proactive αντιδράσεις και κατάργηση στερεοτύπων (πχ παίκτρια αγκαλιά με το πρώτο δοκάρι σε εκτέλεση κόρνερ κτλ) που δεν υφίστανται καν στα σύγχρονα ασκησιολόγια. Το ίδιο θα πρέπει να γίνει και μέσω της δημιουργίας επιθετικών plays στην άλλη πλευρά του γηπέδου.
Είναι ένας τομέας στον οποίο είναι εφικτό και πρέπει να γίνουν βήματα μπροστά.
Thanks for your time.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου