Η διοίκηση της Barça επέλεξε φέτος να παραχωρήσει τμηματικά για κάποιες δεκαετίες, ορισμένα από τα περιουσιακά στοιχεία του συλλόγου. Χωρίς να είναι ευχάριστο, δεν είναι κάτι πρωτοφανές (όπως παρουσιάζεται), έχει συμβεί και σε άλλες ομάδες στο παρελθόν και θα ήταν φρόνιμο ο κόσμος να στέκεται σκωπτικά απέναντι στο τσουνάμι δημοσιευμάτων, τα περισσότερα εκ των οποίων προέρχονται από χώρες που φιλοξενούν στα πρωταθλήματα τους ομάδες που ανήκουν (κυριολεκτικά) σε κράτη ή σε βαθύπλουτους «επιχειρηματίες». Η Barça ΑΠΟ ΕΠΙΛΟΓΗ δεν ανήκει σε καμία εκ των δύο παραπάνω κατηγοριών και συνεπακόλουθα ψάχνει εναλλακτικές διόδους βιωσιμότητας.
Η διοίκηση των Καταλανών, δεδομένης της οικτρής κατάστασης υπό την οποία παρέλαβε τα ηνία, έχει κάνει μία στρατηγική επιλογή υψηλού κόστους και ρίσκου, καθώς εκτιμά ότι ενισχύοντας την δυναμική του ποδοσφαιρικού τμήματος, που είναι ο βασικός πυλώνας και τροφοδότης εσόδων για τον σύλλογο, η Barça θα μπει ξανά στον δρόμο των αγωνιστικών επιτυχιών που θα επιφέρουν μακροπρόθεσμα και οικονομική ευμάρεια.
Η ιστορία και το (όχι μακρινό) μέλλον θα κρίνει αν αυτή η επιλογή του Laporta θα βγάλει τους blaugrana από το τέλμα στο οποίο έχουν περιέλθει τα τελευταία χρόνια ή θα περιπλέξει περισσότερο την κατάσταση. Για την ώρα οι απόψεις διίστανται, αλλά το σίγουρο είναι πως οι άνθρωποι που κρατούν την τύχη του συλλόγου στα χέρια τους δεν μένουν απαθείς. Αντίθετα κάνουν ενέργειες, παίρνουν αποφάσεις και (σε σημαντικό βαθμό) τουλάχιστον ενημερώνουν το κοινό γι’ αυτές. Δεν ήταν αυτός ο κανόνας την τελευταία δεκαετία και όσοι παρακολουθούν στενά την καθημερινότητα του FC Barcelona, το γνωρίζουν καλά.
Η χθεσινή πρεμιέρα του πρωταθλήματος που συνοδεύτηκε με την λευκή ισοπαλία απέναντι στην Rayo Vallecano δεν ήταν η ιδεατή, τόσο για τους 81,000 θεατές (σημαντικός αριθμός για μέσα Αυγούστου) στο Camp Nou όσο και για τα εκατομμύρια των φιλάθλων που την παρακολούθησαν από τους τηλεοπτικούς δεκτές.
Είναι απολύτως ξεκάθαρο πως συμπεράσματα τόσο νωρίς, δεν μπορούν να εξαχθούν, δεδομένου και του ότι το ρόστερ δεν είναι ακόμη οριστικό. Μόνο κάποιες πρώτες σκέψεις ή εντυπώσεις. Χωρίς ανάλυση, απλά (και επιφυλακτικά) θα αναφέρω ορισμένες δικές μου.
Καταλαβαίνω πως ο Xavi θα ήθελε να ενισχύσει μεταγραφικά τα δυο άκρα της άμυνας του και πως δεδομένης της οικονομικής κατάστασης ίσως αυτό δεν είναι εφικτό αυτή τη στιγμή. Από τη στιγμή όμως που υπάρχει ακόμη στο ρόστερ ο Dest και εφόσον ο ίδιος ζήτησε την παραμονή του Sergi Roberto, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί χθες δεν επιλέχθηκε κανείς εκ των δύο, αλλά ξεκίνησε σαν RB o Araujo. Ο Xavi ζήτησε την απόκτηση του Kessie, έδωσε το ok για την παραμονή του Pjanic, και θεωρώντας πως το κέντρο είναι τόσο πλήρες, επέτρεψε να φύγει ο Nico δανεικός στην Valencia για να πάρει χρόνο συμμετοχής. Αυτό όμως που φάνηκε χθες, είναι πως ο ποιοτικότερος μέσος της ομάδας είναι ο Frenkie de Jong. Έχει ωριμότητα, εξαιρετική ηλικία και σπουδαίες ικανότητες. Ο σύλλογος κάνει οικονομικές θυσίες για να ενισχύσει σε θέσεις και πρόσωπα το ρόστερ. Είναι λοιπόν εκτός λογικής να λειτουργήσει αντίστροφα στην περίπτωση του Frenkie de Jong, θυσιάζοντας τον στο όνομα των οικονομικών προβλημάτων. O Xavi δήλωσε ΚΑΙ χθες πως δεν θεωρεί τον Ολλανδό ρεζέρβα, αλλά σε όλα τον φιλικά τον έβαζε να παίζει στο κέντρο της άμυνας, ενώ χθες τον πέρασε σαν αλλαγή, μόνο για να αποδειχθεί ξεκάθαρα πόσο λάθος επιλογή ήταν να μην ξεκινήσει βασικός. Ο Ansu Fati ΕΦΟΣΟΝ είναι 100% υγιής, είναι πιο μεστός και πιο αποτελεσματικός από Dembélé και Raphinia, παρόλο που είναι μικρότερος τους. Επειδή διαβάζω πολλά για τον Eric Garcia, θα πω απλά ότι, χωρίς να είναι top class CB, όταν όλη η ομάδα καταφέρει να αγωνίζεται με τον proactive τρόπο που το κάνει αυτός, θα δούμε άλλη Barça. Αυτήν που θέλει ο Xavi. Η χθεσινή εμφάνιση του Marc André ter Stegen ήταν μια εξαιρετική είδηση. Μακάρι φέτος ο Γερμανός να επιστρέψει στον παλιό καλό του εαυτό, δεδομένου και του ότι φέτος θα έχει καλό ανταγωνισμό (Iñaki Peña). Αυτά σαν πρώτες σκέψεις, γιατί η σεζόν μόλις ξεκίνησε και οι οιωνοί είναι άκρως ενθαρρυντικοί. Υπομονή και…trust the process. Θα τα λέμε από εδώ.
