Ο Luis Enrique στο στόχαστρο

Έξι χαμένοι βαθμοί μέσα σε επτά ημέρες. Αυτός είναι ο απολογισμός της Barca από τη στιγμή που οι παίκτες της πάτησαν στον αγωνιστικό χώρο του Bernabeu το περασμένο Σάββατο, μέχρι και χθες το βράδυ που αποχωρούσαν από τον αντίστοιχο του Camp Nou, έχοντας υποστεί μια σοκαριστική εντός έδρας ήττα, από την αξιόμαχη Celta του Vigo.

Δεν θα κρυφτώ πίσω από το δάχτυλο μου. Παρά την εξαιρετική μέχρι στιγμής πορεία της Celta, η οποία δεν έχασε ούτε στο San Mames, ούτε στο Vicente Calderon, πίστευα ότι χθες το βράδυ δεν θα ήταν σε θέση να μας δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα. Το mea culpa μου λοιπόν, είναι ακριβώς η παραπάνω παραδοχή. Η Celta όχι μόνο κέρδισε, αλλά τολμώ να πω ότι είχε πολύ ξεκάθαρο αγωνιστικό προσανατολισμό, σε αντίθεση με τους blaugrana που έμοιαζαν κυριολεκτικά εκτός τόπου και χρόνου.

Καμία σύνδεση μεταξύ των γραμμών, έμφαση στις ατομικές ενέργειες, έλλειψη πλάνου, έλλειψη συνεργασιών, ατολμία, κανένας ρυθμός. Οι παίκτες του Lucho χθες, θύμιζαν ομάδα μόνο εξαιτίας του ίδιου χρώματος στις φανέλες τους. Για κανέναν άλλο λόγο. Είναι προφανές ότι μετά το ομολογουμένως πολύ καλό ξεκίνημα στη Liga, τις τελευταίες εβδομάδες κάτι πηγαίνει πολύ στραβά.

Οξύμωρα δε, οι έξι χαμένοι βαθμοί ήρθαν από τη στιγμή που έληξε η τιμωρία του Suarez. Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι ο Ουρουγουανός είναι η 'πηγή του κακού". Όχι. Στέλνει όμως ένα καθαρό μήνυμα στους ενθουσιώδεις φίλους της ομάδας που περίμεναν την συνύπαρξη του με τους Messi και Neymar. Οι ομάδες δεν κερδίζουν αγώνες φίλοι μου, μόνο επειδή έχουν μεγάλα ονόματα στην επιθετική γραμμή τους. Απαιτείται συλλογική προσπάθεια. Αυτό ακριβώς που μοιάζει να λείπει τις τελευταίες ημέρες από την ομάδα του Enrique.

Όπως λείπει και η διάθεση που ξεχείλιζε τον Σεπτέμβριο και που τώρα έχει δώσει την θέση της σε μια συμπεριφορά που είναι αδύνατο να μην ενοχλεί τον ουδέτερο παρατηρητή. Πολλά θα μπορούσαν να λείπουν από μια νέα ομάδα ενός νέου προπονητή. Αλλά έλλειψη νεύρου και μαχητικότητας από ομάδα του Lucho, διάολε αυτό όχι, δεν θα το φανταζόταν ούτε ο χειρότερος εχθρός της Barca. Ο προπονητής θα πρέπει να εστιάσει κατά την ταπεινή μου γνώμη, πρώτα και κύρια εκεί, δηλαδή στο ψυχολογικό κομμάτι. Ακούγονται πολλά για τις σχέσεις του με τον Pique, τον παραγκωνισμό του Montoya, τις δηλώσεις του Mathieu, την ενόχληση του Rakitic που αίφνης έχασε την θέση του στο αρχικό σχήμα.

Ακόμη κι αν όλα τα παραπάνω ευσταθούν, δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να δείτε σε αυτή την στήλη, προσπάθεια εναγκάλισης των παικτών, εις βάρος του προπονητή μας, όποιος κι αν είναι αυτός. Είναι πεποίθηση μου ότι οι ποδοσφαιριστές είναι υποχρεωμένοι να τα δίνουν όλα, είτε αγωνίζονται είτε όχι, ειδικά από την στιγμή που μιλάμε για επαγγελματίες. Αν για παράδειγμα ο Pique θεωρεί ότι μπορεί να γυρίζει στα casino μέχρι πρωϊας και παρόλα αυτά να παίζει πάντα, ο Rakitic ότι πήρε τη φανέλα του βασικού στο σπίτι του και ο Mathieu ότι δεν μπορεί να παίξει στο άκρο της άμυνας, είναι δικό τους πρόβλημα και καλά θα κάνουν να το λύσουν σε συνεννόηση με τον προπονητή τους.  

Ο Lucho από πλευράς του, έχει την ίδια υποχρέωση. Από τη θητεία του στην Celta γνωρίζουμε καλά ότι αρέσκεται να συζητάει με τους παίκτες του, εξηγώντας τους κατ' ιδίαν τα τυχών παράπονα του. Αυτός είναι και ο σωστός δρόμος. Οι εξηγήσεις δίνονται στα αποδυτήρια και όχι μπροστά σε ανοικτά μικρόφωνα. Το ρόστερ είναι τέτοιο, που δεν επιτρέπει εσωτερικές απώλειες. Κανένας Pique δεν περισσεύει, όσο άμυαλος κι αν εμφανίζεται (και) φέτος. Εκτός αν επιθυμούμε να πάρει και αυτός τον δρόμο του Cesc.

Κατά την άποψη μου αυτή δεν είναι λύση, παρότι καταλαβαίνω ότι πλέον και για τα ΜΜΕ στη Βαρκελώνη, τον θεωρούν persona non grata. Δεν είναι τυχαίο το εξώφυλλο της MD, που παρουσίαζε πρόσφατα προτάσεις τριών ευρωπαϊκών club για την απόκτηση του, ενώ και χθες από το φωτο ρεπορτάζ του αγώνα, η καταλανική εφημερίδα επέλεξε να βάλει στο φωτογραφικό άλμπουμ που ανεβάζει στο site της, το στιγμιότυπο στο οποίο ο Pique γελάει, ωσάν να μας λέει : δείτε τον, η ομάδα χάνει και εκείνος στον κόσμο του. Υπήρχε βέβαια και άλλη φωτογραφία του, που τον απεικόνιζε να χώνει το κεφάλι του ανάμεσα στα χέρια του, αλλά εκείνο για προφανείς λόγους, δεν προτιμήθηκε.    

Ορθά λοιπόν ο προπονητής τον τιμώρησε, εκτιμώ (καλύτερα εύχομαι) ότι το ίδιο θα πράξει και στο μέλλον με όποιον άλλο ποδοσφαιριστή συμπεριφερθεί παρόμοια, αλλά ταυτόχρονα ο Enrique θα πρέπει να φροντίσει ώστε το κλίμα στα αποδυτήρια να μην δεχθεί και άλλα πλήγματα. Αυτό τουλάχιστον, έχει την προσωπικότητα για να το επιτύχει.

Ο αγωνιστικός αποπροσανατολισμός είναι εμφανής και φυσικά ο κύριος υπεύθυνος είναι ο προπονητής. Όπως έγραφα και στο κείμενο μου μετά τον αγώνα στο Bernabeu, ο αστουριανός θα πρέπει να αποφασίσει πως θα πορευθεί, καθώς πιάσαμε Νοέμβρη. Αν ο Busquets δεν έχει τις φυσικές δυνάμεις να αγωνιστεί, μπορεί να μείνει στον πάγκο μέχρι νεωτέρας. Το κέντρο μας έχει τα χάλια του και ο άνθρωπος που το οργάνωνε μαεστρικά τα τελευταία χρόνια, δεν μπορεί παρά να είναι συνυπεύθυνος γι' αυτό. Ας μπουν στο παιχνίδι ο Sergi Roberto και ο Samper. Μου είναι αδιάφορο αν θα πετύχουν ή όχι, γιατί το ζήτημα είναι να μάθουμε εν τέλει, αν μπορούν να δώσουν λύσεις ή όχι.

Επιπρόσθετα, αν ο Messi δεν είναι καλά, μπορεί κι αυτός να ξεκουραστεί. Ο ίδιος ο Enrique μας σύστησε τον Munir (τον σύστησε τουλάχιστον σε όσους δεν τον γνώριζαν). Και δεν πιστεύω ότι το έκανε μόνο λόγο της τιμωρίας του Suarez. Τον πιστεύει τον μικρό και θα είναι κρίμα να ακυρώσει μια δική του επιλογή του, μόνο και μόνο επειδή ο κόσμος θέλει να βλέπει απαραίτητα τους MSN (Messi, Neymar, Suarez). Ο μάγος μας δεν είναι στα καλύτερα του και λίγες ανάσες δεν θα του έκαναν κακό. Θα τολμούσα να πω μάλιστα, ότι ίσως έτσι βλέπαμε και μερικά πράγματα παραπάνω από τον Neymar και από τον Suarez. Επιπρόσθετα όλοι θεωρούμε τον Pedro εκτός φόρμας, αλλά εγώ χθες είδα ότι όταν μπήκε προκάλεσε πολλούς κινδύνους στην εστία της Celta. Όχι?

Πολλοί ζητούν την κεφαλή του Luis Enrique επί πίνακι. "Δεν κάνει", "είναι λίγος", είναι το ένα, είναι το άλλο. Ο κόσμος μουρμουρίζει, κάποιοι συμπατριώτες μας blaugrana τον κράζουν απροκάλυπτα, ξεχνώντας ότι μιλάμε για έναν άνθρωπο που δουλεύει 3 μήνες όλους κι όλους στο club.. Στη διοίκηση, υπάρχουν ήδη σκέψεις για αντικατάσταση του. Εικάζεται μάλιστα ότι ο επόμενος ένας μήνας θα αποτελέσει κριτήριο για την παραμονή του στο τιμόνι μέχρι την λήξη της αγωνιστικής περιόδου. Θλιβερά πράγματα, απόλυτα ταιριαστά όμως και εναρμονισμένα με την πιο θλιβερή διοίκηση που είδαν τα μάτια μας εδώ και πολλά χρόνια.

Όσοι λοιπόν θεωρούν ότι η απόλυση του Lucho θα λύσει όλα τα προβλήματα του αγωνιστικού τμήματος, ενός αγωνιστικού τμήματος που αδυνατεί να ενισχύσει την ομάδα σε θέσεις κλειδιά εδώ και μια τετραετία, ενώ ταυτόχρονα πουλάει παίκτες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν, μπορούν απλά να αλλάξουν πλευρό ή για να το πω διαφορετικά, κοιτούν το δέντρο και δεν βλέπουν το δάσος. Αν δεν αποφασίσουμε, αν δεν καταλάβουμε όλοι, πως το σημαντικότερο αγαθό σε κάθε ομάδα κορυφής, είναι η υπομονή, τότε μας περιμένουν πολύ χειρότερες ημέρες. Κάποτε σε αυτή την χώρα, θα πρέπει να διαχωρίσουμε την κριτική από το κράξιμο, ιδίως όταν αυτό αφορά ανθρώπους που έχουν καταθέσει διαπιστευτήρια τους στον σύλλογο.