Brazuca Θησαυρίζοντας στο Πακιστάν

Το Mundial της Βραζιλίας πλησιάζει και δεκάδες αφιερώματα για την παγκόσμια γιορτή του ποδοσφαίρου, κατακλύζουν τα ΜΜΕ. Η γιορτή του λαοφιλέστερου αθλήματος στον κόσμο. Αλήθεια όμως, όταν το λαοφιλέστερο άθλημα κάνει λαούς ή κοινωνικές ομάδες λαών να υποφέρουν, πόσο λαοφιλές μπορεί να είναι;

Όλοι διαβάζουμε και βλέπουμε, όσο κι αν τα ΜΜΕ συνήθως επιμελώς προσπαθούν να το κρύψουν, για τις επανειλημμένες διαμαρτυρίες των βραζιλιάνων, που είδαν το ήδη ευτελές βιοτικό τους επίπεδο να καταβαραθρώνεται, εξαιτίας του τεράστιου κόστους της κατασκευής νέων γηπέδων στην Βραζιλία. Ένα κόστος που υπερδιπλασιάστηκε (συνηθισμένο φαινόμενο) με αποτέλεσμα να σημειωθεί δραματική αύξηση στις τιμές των βασικών αγαθών.

Άνθρωποι έμειναν στον δρόμο, την ώρα που τεράστια γήπεδα ποδοσφαίρου ορθώνονται προς χάριν της κυβερνητικής (ίδιας σε όλες τις χώρες) έπαρσης, που καγχάζει για τα επιτεύγματα της πάνω από τα πτώματα δεκάδων εργατών, που έχουν ήδη χάσει την ζωή τους δουλεύοντας υπό άθλιες συνθήκες στα σύγχρονα Κολοσσαία.

Όμως δεν ζει μόνο η Βραζιλία το δικό της δράμα. Χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στο Πακιστάν, τα αρπακτικά θησαυρίζουν ξανά στο όνομα του ποδοσφαίρου και του mundial. Στο Sialkot που βρίσκεται στο βόρειο-ανατολικό τμήμα της χώρας, καυχιούνταν ότι κατασκεύαζαν μπάλες ποδοσφαίρου "όπως το Detroit κατασκευάζει αυτοκίνητα". Και είναι αλήθεια ότι σχεδόν το 70% της παγκόσμιας παραγωγής βρισκόταν εκεί μέχρι το 2007. Την χρονιά εκείνη όμως, κολοσσοί όπως η Nike απέσυραν το ενδιαφέρον τους, μετά την παγκόσμια κατακραυγή για τις συνθήκες εργασίας και εκμετάλλευσης ανηλίκων. Σήμερα το νούμερο έχει πέσει στο 18% ωστόσο δεν θα αργήσει να αυξηθεί ξανά.

Ο Khawaja Akhtar, ντόπιος επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης της Forward Sports, της μεγαλύτερης βιοτεχνίας κατασκευής αθλητικού υλικού στο Πακιστάν, κατάφερε να αναστρέψει το αρνητικό κλίμα. Η εταιρεία adidas, που κατασκευάζει την επίσημη μπάλα της διοργάνωσης, την επονομαζόμενη Brazuca, έχοντας ξεκινήσει να αποσύρει σταδιακά το ενδιαφέρον της από την Κίνα (μετά και την μεγάλη απεργία 40.000 κινέζων στα εργοστάσια του επιχειρηματία Yue Yuen, τον περασμένο μήνα) στράφηκε στο Πακιστάν και τον Akhtar, το εργοστάσιο του οποίου κατασκεύαζε ήδη μπάλες για την Bundensliga και το Champions League.

Οι απεσταλμένοι της γερμανικής φίρμας, δεν δυσκολεύτηκαν να τον πείσουν. Μέσα σε έναν μήνα οι εγκαταστάσεις του αναβαθμίστηκαν και το εργοστάσιο του δουλεύει σε φουλ ρυθμούς, μόνο για τα "μάτια" της Brazuca. Το προσωπικό του (1/4 του οποίου αποτελείται από γυναίκες) αυξήθηκε από 50 σε 1800 άτομα, μεταξύ των οποίων, σύμφωνα τουλάχιστον με τον ίδιο, δεν συμπεριλαμβάνονται παιδιά κάτω των 15 ετών.

Οι μηνιαίοι μισθοί που καταβάλλονται στο προσωπικό δεν ξεπερνούν τα 74€, (οκτώ ώρες ημερησίως - έξι φορές την εβδομάδα). Την ίδια στιγμή η adidas εισπράττει για κάθε Brazuca μέχρι και 130€ (ανάλογα την έκδοση), ενώ υπολογίζεται ότι το εργοστάσιο θα κατασκευάσει συνολικά 42 εκατομμύρια μπάλες! Τρελά κέρδη για τον γερμανικό κολοσσό, μέχρι την επόμενη μεγάλη διοργάνωση βέβαια όπου και πάλι θα βρεθεί ένα νέο Πακιστάν, πρόθυμο να προσφέρει χιλιάδες εργατοώρες στις αδηφάγες πολυεθνικές, με αντάλλαγμα ένα κομμάτι ψωμί και τίποτα περισσότερο.

Τ