Φθινόπωρο στη Βαρκελώνη

Φτάσαμε σχεδόν στα τέλη του Οκτώβρη και έχοντας πλέον ένα επαρκές δείγμα των πεπραγμένων της Barcelona, ήρθε η ώρα να τα πούμε και αρθρογραφικά. Αρχίζοντας, παραθέτω ένα απόσπασμα των όσων είχα αναφέρει σχετικά, σχεδόν πριν δυο μήνες, στα πλαίσια του αφιερώματος που είχα κάνει για την έναρξη της La Liga :

"Πρωταθλήτρια και κυπελλούχος Ισπανίας και πρωταθλήτρια Ευρώπης. Η Barcelona την περασμένη σεζόν τα πήρε όλα και όταν χτυπάς ταβάνι συνήθως ζαλίζεσαι και πέφτεις. Αυτό ακριβώς θέλει να αποφύγει ο Luis Enrique, σε μια αποστολή όμως, που μόνο εύκολη δεν θα είναι. 

Η ομάδα που όλοι θέλουν να κερδίσουν και τα σήκωσε όλα πέρυσι, παρέμεινε ίδια όχι επειδή στη Βαρκελώνη πιστεύουν ότι ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, αλλά κυρίως λόγω της απαγόρευσης μεταγραφών. Εξάλλου τα κενά στο roster είναι υπαρκτά και φέτος θα είναι μάλλον και πιο χτυπητά. Arda και Aleix Vidal αποκτήθηκαν προς ενίσχυση του κέντρου και της άμυνας αντίστοιχα, αλλά δεν πρόκειται να αγωνιστούν στο πρώτο μισό της σεζόν. Ο Xavi έφυγε, όσο μπορεί να φύγει από ένα club η ίδια του η ιστορία και η απουσία της ηγετικής του φιγούρας κυρίως στα αποδυτήρια, θα είναι αισθητή.

Ο Luis Enrique θα πρέπει να πορευτεί με τον ίδιο ακριβώς ξεζουμισμένο (λόγω των συνεχών αγώνων) πυρήνα 13-14 παικτών που τον έβγαλε ασπροπρόσωπο πέρυσι, με την εξαίρεση του Pedro που φεύγει για Λονδίνο. Η αποχώρηση του υποτιμάται από τον κόσμο της ομάδας, που ξεχνά ότι ο Κανάριος ήταν η μοναδική εναλλακτική first class επιλογή σε περίπτωση απουσίας της θαυματουργής τριάδας (Messi, Suarez, Neymar).   

Στη θεωρία, η ομάδα που θα είχε το μικρότερο πρόβλημα να ανταπεξέλθει σε μια απαγόρευση μεταγραφών στην Ευρώπη, είναι η Barcelona των φημισμένων ακαδημιών. Ωστόσο οι κακές επιλογές της τελευταίας πενταετίας στα τμήματα υποδομής και στη Barcelona B (σε επίπεδο στελέχωσης και κατεύθυνσης) προκάλεσαν τον υποβιβασμό της τελευταίας στην 3η κατηγορία του ισπανικού πρωταθλήματος και την αποχώρηση πολλών ταλαντούχων ποδοσφαιριστών, για άλλες πολιτείες.

Η Barca διαθέτει ίσως ακόμη την καλύτερη αρχική ενδεκάδα στην Ευρώπη, αλλά δεν έχει βάθος στον πάγκο, κάτι που θα φανεί όταν αρχίσουν οι (φυσιολογικές και μη) απουσίες. Δεν υπάρχει (με την αποχώρηση του Pedro) 4ος επιθετικός πυλώνας, δεν υπάρχει εναλλακτική κλάσης σε περίπτωση απουσίας του Sergio και στην άμυνα ο Pique παραμένει ο μοναδικός top class κανονικός κεντρικός αμυντικός του roster. Αν οι βασικοί αντέξουν, οι blaugrana θα λάμψουν πάλι. Αν όχι, τα πράγματα θα είναι δύσκολα."

Αυτά λοιπόν έγραφα στα τέλη του περασμένου Αυγούστου. Σήμερα, 21 Οκτωβρίου, η Barcelona βρίσκεται στην 1η θέση τόσο του ισπανικού πρωταθλήματος, όσο και του 5ου ομίλου του Champions League. Ωστόσο τα προβλήματα στο στρατόπεδο των Καταλανών, μόνο λίγα δεν είναι.

Η ομάδα μετράει ήδη 14 τραυματισμούς χωρίς να έχουμε φτάσει καν στα μέσα της σεζόν. Σημαντικότερος όλων, αυτός του Leo Messi. Σοβαρότερος, εκείνος του Rafinha που χάνει όλη τη σεζόν. Από τις 14 περιπτώσεις απουσιών, οι 10 αφορούν θλάσεις και ναι, όσο κι αν ακούγεται κοινότυπο δεν είναι δυνατόν να μην πάει το μυαλό στην ανύπαρκτη φετινή προετοιμασία.

Η σεζόν 2014-15 τελείωσε για την Barcelona στις 6 Ιουνίου (στο Βερολίνο), σχεδόν ταυτόχρονα με την έναρξη του Copa America όπου συμμετείχαν πολλοί και σημαντικοί παίκτες των blaugrana. Η προετοιμασία για την αγωνιστική περίοδο 2015-16  ξεκίνησε στις 19 Ιούλη και μια βδομάδα μετά, η ομάδα περιόδευσε στην Αμερική, πριν επιστρέψει στην Ευρώπη για να παίξει Αυγουστιάτικα 3 τελικούς σε διάστημα δυόμισι εβδομάδων (με Sevilla και Athletic). Το λες και εξοντωτικό.

Ας συμφωνήσουμε ότι ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ενισχύεται, έτσι ώστε ορισμένοι τουλάχιστον από τους πρωταγωνιστές να μπορούν να πάρουν ανάσες. Η απαγόρευση των μεταγραφών που επιβλήθηκε από την FIFA, μπορεί να είναι -τουλάχιστον κατά την άποψη μου- εντελώς υποκριτική, στα όρια της γελοιότητας, αλλά αυτό δεν μπορεί να είναι και η μόνιμη επωδός μας.

Τόσο για την τιμωρία αυτή καθαυτή, όσο και για το γεγονός ότι η ομάδα εμφανίζεται εσχάτως γυμνή από εναλλακτικές λύσεις, έχοντας πρότερα αφήσει αβίαστα να αποχωρήσουν ποδοσφαιριστές που θα μπορούσαν ίσως να βοηθήσουν, υπάρχουν ευθύνες και στη διοίκηση.

Η μέθοδος των δανεισμών με οψιόν επαναγοράς έχει κυριαρχήσει για τα καλά στην Βαρκελώνη, αλλά δεν είμαι βέβαιος ότι είναι και αποδοτική. Χαρακτηριστικότερη, αλλά όχι και μοναδική περίπτωση, ο Dennis Suarez που είναι βέβαιο ότι θα ήταν πιο έτοιμος να προσφέρει λύσεις στο κέντρο, σε σχέση με τους Gumbau και Samper (ξέρω, ξέρω, ο Samper δεν παίζει...), αλλά δόθηκε πέρυσι στη Sevilla που φέτος τον πούλησε στη... Villarreal. Μύλος. Ακόμη και ο Tello, που έχει ξεχαστεί (και από τον κόσμο) στο Οπόρτο, θα μπορούσε να ανταπεξέλθει στον ρόλο του αντί Pedro καλύτερα, από τους ταλαντούχους -αλλά πολύ άπειρους ακόμη- Munir και Sandro. Και για να μην με πείτε... μεροληπτικό, προφανώς σε αυτό το μπέρδεμα έχει και ο Luis Enrique το δικό του μερίδιο ευθύνης.

Ο σύλλογος εν μέσω σημαντικότατων αναταράξεων (τιμωρία FIFA, δικαστικές εμπλοκές πρώην και νυν προέδρων, στοχευμένη προπαγάνδα εναντίον του Messi για υπόθεση φοροδιαφυγής, εκλογές, κτλ) ήταν δεδομένο ότι δεν θα μπορούσε να χαράξει ξεκάθαρη στρατηγική και στο αγωνιστικό κομμάτι. Ας μην ξεχνάμε ότι το περασμένο καλοκαίρι υπεύθυνη για τον μεταγραφικό σχεδιασμό ήταν μια διοικούσα επιτροπή (που ήταν προσκείμενη στον Bartomeu, ακόμη χειρότερα δηλαδή).

Η Barcelona είναι ακόμη ζωντανή φυσικά, αλλά το ζήτημα είναι αν θα κρατήσει το οξυγόνο των ταλαιπωρημένων πρωταγωνιστών τουλάχιστον μέχρι τον Γενάρη, όταν και θα ενσωματωθούν οι Arda και Aleix.  Τα προβλήματα στην άμυνα είναι εμφανή (11 γκολ παθητικό σε 8 αγωνιστικές στη La Liga είναι πάρα πολλά, την ώρα που η Μαδρίτη έχει δεχθεί μόλις 2) αλλά η βελτίωση δεν είναι δα και mission impossible. Ας μην ξεχνάμε ότι ακριβώς τα ίδια πρόσωπα πέρυσι, είχαν χτίσει γραμμή Μαζινό μπροστά από το τέρμα των ter Stegen και Bravo. Και εδώ όμως, η "επάρκεια οξυγόνου" θα παίξει τον ρόλο της. Για παράδειγμα, σήμερα μάθαμε από τον ίδιο τον Pique, ότι παίζει ενάμισι χρόνο με πρόβλημα στο ισχίο! Μικρές λεπτομέρειες, που κάνουν κάποιες φορές την διαφορά.

Υπάρχουν όμως και ορισμένα καλά νέα. Η καθιέρωση (θα τολμήσω να χρησιμοποιήσω την λέξη) του Sergi Roberto, λίγο πριν το πάρει οριστικά απόφαση ότι θα αναχωρήσει για άλλες πολιτείες, είναι ίσως το σημαντικότερο εξ αυτών.  

Η "γλώσσα" επίσης που εσχάτως βγάζει ο σύλλογος προς UEFA και FIFA, δεν μπορεί παρά να χαροποιεί κάθε blaugrana οπαδό, ακόμη κι αν άργησε εγκληματικά να συμβεί και ακόμη κι αν για την ώρα, μένει σε επίπεδο απλών δηλώσεων - εντυπώσεων.

Είναι ωραίο διάολε, να ακούς τον Villarubi να λέει ότι η UEFA και ο Platini ζουν σε έναν δικό τους κόσμο και ότι κανένας δεν μπορεί να επιβάλλει στον κόσμο της Barcelona τον τρόπο που θα εκφράζεται στο γήπεδο της. Περιμένουμε φυσικά και τη νομική αντίδραση. Δεν μπορεί να ενοχλείται η UEFA από τις esteladas και όχι -για παράδειγμα- από ναζιστικά σύμβολα που εμφανίζονται σε άλλα γήπεδα (και εντός Ισπανίας).

Κατά την άποψη μου και χωρίς καμία διάθεση να σπεκουλάρω, υπάρχουν πολλές και σοβαρότατες ενδείξεις πλέον, ότι η Barcelona είναι στο στόχαστρο κέντρων που επιθυμούν την αποδόμηση του συλλόγου, τόσο αγωνιστικά, όσο και ηθικά. Το δυστύχημα είναι ότι με την υπάρχουσα διοίκηση δεν ξέρω ποιες είναι οι δυνατότητες αντίδρασης. Τα κάστρα λένε, πέφτουν από μέσα. Η Barca έχει περάσει από πολύ χειρότερες στενωπούς κατά την διάρκεια της υπεραιωνόβιας ιστορίας της, για να χάσει τον δρόμο της τώρα, από τις διεφθαρμένες ομοσπονδίες της UEFA, της FIFA και των συν αυτώ. Ακούς κυρ - Bartomeu;; Για όλα αυτά όμως, θα αναφερθούμε αναλυτικά -και με στοιχεία- στο προσεχές μέλλον.