Το μυρμήγκι βγάζει φτερά

Η Barcelona του Ernesto Valverde έχει δεχθεί 8 γκολ σε 4 μήνες, βρίσκεται στην 1^η θέση της LaLiga, πέρασε 1^η από τον όμιλο της στην επόμενη φάση του Champions League και συνεχίζει στο Copa del Rey. Παρόλα αυτά η κριτική που δέχεται για τις εμφανίσεις της είναι τόσο έντονη που αγγίζει τα όρια του μηδενισμού. Μπορεί λοιπόν να είναι η έως τώρα πορεία της αποκλειστικό αποτέλεσμα συγκυριών και τύχης;

Στις 16 Αυγούστου του 2017 η Barcelona χάνει από τη Ρεάλ Μαδρίτης στο Bernabeu με 2-0 και το ισπανικό Super Copa ντύνεται στα λευκά. Έχει προηγηθεί τρεις ημέρες νωρίτερα η βαριά ήττα από την ομάδα του Zidane μέσα στο Camp Nou με 3-1. Η εποχή Valverde ξεκινά με 5 γκολ παθητικό σε 2 αγώνες που συνοδεύθηκαν από κακές εμφανίσεις και χαμένο τον πρώτο τίτλο της αγωνιστικής περιόδου. Ο Neymar βρίσκεται στο Παρίσι και στη Βαρκελώνη έχει πιάσει βαρυχειμωνιά από τέλη καλοκαιριού.

Στους επόμενους 4 μήνες οι blaugrana θα δεχθούν μόλις 8 γκολ σε 24 αγώνες για πρωτάθλημα - κύπελλο - Champions League, σκοράροντας 59 φορές. Χωρίς τον Neymar και με τον Suarez στη χειρότερη κατάσταση του από το καλοκαίρι του 2014.

Ο κόσμος ωστόσο δυσφορεί σταθερά, η ομάδα δεν παίζει εντυπωσιακό ποδόσφαιρο, ακόμη και οι ουδέτεροι λένε πως η Barcelona πλέον δεν θυμίζει καθόλου την ομάδα που θάμπωσε την ποδοσφαιρική υφήλιο τα περασμένα χρόνια. Τα βλέμματα στρέφονται προς το Manchester, εκεί όπου ο Pep Guardiola συνεχίζει σταθερά στην κατεύθυνση της εξελεγκτικής διαδικασίας του ίδιου του αθλήματος.

Λογικό να το θαυμάζεις, άδικο όμως να το συγκρίνεις με την σημερινή κατάσταση στον σύλλογο που αποτέλεσε το εφαλτήριο για την εκτίναξη ενός εκ των σημαντικότερων προπονητών που ανέδειξε ποτέ το ποδόσφαιρο. Pep δεν γεννιούνται κάθε μέρα και μέχρι να βρεθεί ο επόμενος, η Barcelona οφείλει να λειτουργήσει, να παραμείνει ένα περιβάλλον που θα είναι τουλάχιστον θελκτικό για να υποδεχθεί τον επόμενο αναμορφωτή (δηλαδή τον Xavi Hernandez).

Όχι, ο Valverde δεν έχει πείσει την πλειοψηφία των φιλάθλων, έχει καταφέρει όμως κάτι σημαντικότερο: Κέρδισε τους παίκτες και μαζί κέρδισε και (τον τόσο πολύτιμο) χρόνο που απαιτείται ώστε να δημιουργηθεί ένα σύνολο που θα χάνει δύσκολα, θα χρησιμοποιεί περισσότερο τον ορθολογισμό -ως αντίβαρο του ταλέντου και της δημιουργικότητας που φθίνει μαζί με τις καλύτερες ποδοσφαιρικές ημέρες παικτών όπως ο Iniesta- και θα επιχειρεί να προσθέτει σταδιακά αυτοματισμούς και στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού, με κινητήριο μοχλό τον καλύτερο παίκτη των ημερών μας, τον Lionel Messi.

Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν ζητήματα που όσο και να αναλύονται δεν μπορείς να βρεις μια λογική εξήγηση. Ο Sergi Roberto είναι μάλλον ο μέσος με την μεγαλύτερη αγωνιστική επίδραση πλέον στο roster (ναι, περισσότερο και από τον Iniesta) ωστόσο παίζει περισσότερο στα δεξιά της άμυνας και λιγότερο στο κέντρο. Ο Denis Suarez δεν έχει πάρει τον σταθερό χρόνο συμμετοχής και τις ευκαιρίες που του είχε υποσχεθεί η διοίκηση όταν αποκτήθηκε, παρόλο που όποτε αγωνίζεται ψάχνεις ψεγάδι πάνω του και δεν βρίσκεις. Ο Rakitic παραμένει σημαντικός, αλλά όχι τόσο ώστε να είναι μονίμως αναντικατάστατος. Όλοι οι προπονητές έχουν εμμονές, δεν θα ήταν ο Valverde η εξαίρεση. Τα θετικά του πρώτου πενταμήνου του στη Βαρκελώνη όμως, παραμένουν περισσότερα από τα όποια αρνητικά μπορεί κανείς να διαγνώσει.

xGoals

Σε 16 αγώνες στη LaLiga η Barcelona είναι η ομάδα που έχει σημειώσει τα περισσότερα γκολ (42) έχοντας τον δεύτερο καλύτερο συντελεστή σε xGoals (δηλαδή σε ποιότητα των ευκαιριών που δημιουργεί) πίσω μόνο από τη Μαδρίτη και έχει δεχθεί τα λιγότερα (7) διατηρώντας τον χαμηλότερο συντελεστή xGoals στην άμυνα της. Ναι, λείπει το απροσδόκητο στην επίθεση (που προσέφερε σε μεγάλο βαθμό η παρουσία του Neymar), όχι όμως και οι ευκαιρίες. Οι blaugrana εκτός των γκολ, έχουν σημαδέψει μέχρι στιγμής και 25 φορές τα δοκάρια των αντιπάλων.

Rotation

Ένας τομέας για τον οποίο γίνεται πολλή συζήτηση στη Barcelona είναι το κατά πόσο παίρνουν ανάσες οι βασικοί παίκτες, εκείνοι δηλαδή που θα κληθούν να σηκώσουν το βάρος την Άνοιξη, όταν και θα κρίνονται οι τίτλοι.

Ο Valverde στη LaLiga έχει στηριχθεί σε έναν κορμό 9 ποδοσφαιριστών που έχουν παίξει περισσότερα από 1000’ (Messi, ter Stegen, Rakitic, Jordi Alba, Busquets, Suarez, Pique, Umtiti και Sergi Roberto). Από κοντά οι Iniesta και Paulinho (842’ και 748’) και λίγο πιο πίσω ο Nelson Semedo, για τον οποίο ο κόσμος γκρινιάζει ότι δεν παίζει πολύ, είναι όμως 12^ος σε χρόνο συμμετοχής με 585’ ακολουθούμενος από τον Deulofeu (494’). Άλλοι 5 παίκτες (Mascherano, Denis, Vidal, Paco και Vermaelen) έχουν παίξει σε τουλάχιστον 5 αγώνες και τη λίστα κλείνουν οι Adre Gomes (239’) και Digne (192’). Εκτός εξίσωσης έμεινε μόνο ο Arda Turan, αδίκως κατά την εκτίμηση μου, καθώς η μέτρια παρουσία του Deulofeu άφηνε περιθώρια στον Τούρκο, ώστε να πάρει ορισμένες ευκαιρίες.  

Συνολικά 16 παίκτες της Barcelona έχουν αγωνιστεί σε τουλάχιστον 8 από τους 16 αγώνες για το πρωτάθλημα, κάτι που δείχνει πως έχει γίνει προσπάθεια ώστε να αποφευχθεί η υπερφόρτωση.

Ο Messi ξεκουράστηκε σε αγώνες του Champions League, ενώ και οι Carles Alena, Jose Arnaiz και Oriol Busquets από τη Β ομάδα πήραν χρόνο συμμετοχής. Ο Valverde ήταν στο Mini Estadi την περασμένη εβδομάδα για να δει τους παίκτες του Gerard απέναντι στην Sporting Gijon προκαλώντας τα θετικά σχόλια του προπονητή της Barcelona B και όχι άδικα, αφού ο Luis Enrique δεν είχε δει ποτέ δια ζώσης τους μικρούς blaugrana στην τριετία που έμεινε στη Barcelona.

Πλουραλισμός στην επίθεση

Όλα μοιάζουν να κινούνται γύρω από τον Messi που έχει πετύχει 14 γκολ (και έχει σημαδέψει 15 φορές τα δοκάρια) μαζί με 6 ασίστ. Ωστόσο η αποχώρηση του Neymar (των 13 γκολ και 15 ασίστ πέρυσι) σε συνδυασμό με τη δυστοκία του Luis Suarez και τον τραυματισμό του Dembele, ήταν παράγοντες που θα μπορούσαν να κοστίσουν ακριβά. Δεν συνέβη γιατί η ομάδα βρήκε γκολ στη LaLiga από 11 διαφορετικούς παίκτες σε 16 αγώνες, ενώ ακόμη 14 έχουν δώσει από τουλάχιστον μία ασίστ (πρώτοι στη λίστα οι Messi και Jordi Alba με 6). Ο Sergi Roberto μπορεί να μην παίζει στη φυσική του θέση, αλλά έχει και αυτός 4 τελικές πάσες (πέρυσι είχε 6 σε όλη τη σεζόν). Άξια αναφοράς και τα 6 γκολ του Paulinho, 4 εκ των οποίων ήρθαν μετά από σουτ συμπαικτών του σε δοκάρι, κάτι που αποδεικνύει πόσο κυνηγά τις δεύτερες ευκαιρίες.

Η Barcelona πηγαίνει στο Bernabeu το προσεχές Σάββατο, όντας 11 βαθμούς μπροστά από τη Ρεάλ Μαδρίτης (η οποία έχει έναν αγώνα λιγότερο). Μόνο σε δύο περιπτώσεις στο παρελθόν, επί Johan Cruyff (1990-91) και Pep Guardiola (2012-13), αντιμετώπισαν οι blaugrana την αιώνια αντίπαλο τους σε αγώνα πρωταθλήματος, έχοντας μεγαλύτερη βαθμολογική διαφορά. Για τον Valverde φυσικά, αυτά τα στατιστικά δεν σημαίνουν τίποτα και φροντίζει συνετά να θυμίζει ότι η Atletico είναι 6 βαθμούς πίσω από την ομάδα του και η Valencia 8.

Φυσικά και δεν κρίνονται οι τίτλοι από Δεκέμβριο μήνα, αλλά εφόσον η Barcelona περάσει αλώβητη από τη Μαδρίτη και συνυπολογίζοντας ότι δεν έχει ηττηθεί ούτε στις έδρες των Valencia, Villarreal, Athletic Bilbao και Atletico, ομάδες τις οποίες υποδέχεται όλες στον δεύτερο γύρο στο Camp Nou, είναι πολύ δύσκολο να σκεφτεί κανείς με ποιον τρόπο θα χάσει τον τίτλο της πρωταθλήτριας.

Το ποδόσφαιρο που παίζει μπορεί να μην είναι αυτό που έχουν συνηθίσει οι φίλοι των blaugrana, αλλά είναι απόλυτα τίμιο σε συνάρτηση με την μεταβατική περίοδο από την οποία διέρχεται μια ομάδα που διοικείται από τεχνοκράτες με ελάχιστη γνώση του αθλήματος και η οποία έχει χάσει σχεδόν όλους τους ποδοσφαιριστές που την έκαναν να ξεχωρίσει την περασμένη χρυσή δεκαετία, χωρίς να έχει μάλιστα φροντίσει για την διάδοχη κατάσταση.

Τον τελευταίο δε μήνα, και στους αγώνες με Valencia, Celta και Deportivo, ο ρυθμός και η δημιουργία που παρουσίασε ήταν κατά πολύ ανώτερη ποιοτικά σε σχέση με όσα βλέπαμε μέχρι τα μέσα Νοέμβρη, δείγμα ίσως μιας δουλειάς που αρχίζει να βγαίνει στους αγωνιστικούς χώρους. Όπως έλεγα και σε προηγούμενο μου άρθρο: «ο Valverde άκουσε στωικά τους επικριτές του να τραγουδούν όλο το καλοκαίρι, αλλά αισιοδοξεί ότι θα τους βλέπει να χορεύουν τον χειμώνα.»

Υ.Γ.1 Η απόδοση του ter Stegen φέτος είναι παραπάνω από εξαιρετική και θα ήταν λάθος να μην επισημανθεί. Ο Γερμανός κάνει εκπληκτικές εμφανίσεις. Ξεσκίσαμε στην κριτική τον Zubizarreta, έχει όμως κάθε δικαίωμα να γελά τώρα μαζί μας (και εμείς να κλαίμε σκεπτόμενοι ποιος τον διαδέχθηκε).

Υ.Γ.2 Ο αθόρυβος τρόπος με τον οποίο ο Messi ανανέωσε το συμβόλαιο του, τιμά τον ίδιο αλλά και τον πατέρα του. Ποτέ, σε καμία ανανέωση του δεν χρησιμοποίησε τα ΜΜΕ για να πιέσει, ούτε επιχείρησε να δημιουργήσει κλίμα αμφισβήτησης και αγωνίας στον κόσμο.

Υ.Γ.3 Κρίμα που δεν θα παίξει ο Umtiti στο Bernabeu. Ο Γάλλος είναι πλέον ο καλύτερος κεντρικός αμυντικός που διαθέτει η ομάδα στο δυναμικό της (και ναι, ανησυχώ λίγο για την κατάσταση του Pique).

Υ.Γ.4 Αν ο Mascherano αποχωρήσει τον Γενάρη, το πλήγμα στα αποδυτήρια θα είναι ισχυρό αλλά ο Jefecito έχει κερδίσει με την παρουσία του την τελευταία οκταετία το δικαίωμα να αντιμετωπίζεται από τον σύλλογο με τον μέγιστο σεβασμό. Και αυτός επιτάσσει να γίνει σεβαστή οποιαδήποτε επιθυμία του.

Υ.Γ.5 Οφείλω μια ταπεινή συγνώμη για το υστερόγραφο μου σε προηγούμενο άρθρο, όπου κατακεραύνωνα τη διοίκηση για τους χειρισμούς στην υπόθεση ανανέωσης του Iniesta. Ο Andres πήρε το συμβόλαιο ζωής που του άξιζε, με τους δικούς του όρους, όπως ονειρευόταν ο ίδιος και όλοι οι φίλοι των blaugrana.

Υ.Γ.6 Αρκετές φορές οι επιλογές ενδεκάδας του Valverde δεν αποδείχθηκαν ιδανικές, ωστόσο οι παρεμβάσεις/διορθώσεις του κατά τη διάρκεια των αγώνων, ήταν στις περισσότερες περιπτώσεις επιτυχημένες. Αυτό οφείλουμε να του το δώσουμε.

Υ.Γ.7 Κατά την εκτίμηση μου η Barcelona είναι πρώτο φαβορί για το πρωτάθλημα, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο και στο Champions League. Δεν πιστεύω ότι με το υπάρχον roster μπορεί να βρίσκεται στο Κίεβο τον Μάη του 2018.

Υ.Γ.8 Με τόσο κακό τεχνικό επιτελείο (Fernandez-Segura) το γεγονός ότι η ομάδα παραμένει ανταγωνιστική, το λες και μικρό θαύμα. Ελπίζω να μην δούμε και χειρότερα.

Υ.Γ.9 Η τοποθέτηση του Amor ως συνδετικού κρίκου μεταξύ παικτών και διοίκησης ήταν σωστή και απολύτως απαραίτητη κίνηση. Ο Amor είναι αγαπητός στα αποδυτήρια και ευρέως αποδεκτός από τον κόσμο. Η παρουσία του μόνο καλό θα κάνει.

Υ.Γ.10 Ίσως κάποιοι κατάλαβαν πλέον γιατί ο Valverde επέμεινε το καλοκαίρι για την απόκτηση του Inigo Martinez…