Εκτός λογικής

Το καλοκαίρι του 2021, θα αποτελέσει το κύκνειο άσμα της διοίκησης Bartomeu για την Barcelona.  Θα είναι το φινάλε ενός κύκλου που άνοιξε το 2010, με την εκλογή Rosell. 11 ολόκληρα χρόνια στα οποία ο σύλλογος δοκιμάστηκε σε όλα τα επίπεδα και παρότι κέρδισε πολλούς τίτλους, κατευθύνθηκε, στις περισσότερες περιπτώσεις με δική του επιλογή, σε μια φιλοσοφία εντελώς ξένη από εκείνη του club, χρησιμοποιώντας ως πρόφαση αυτές ακριβώς τις αγωνιστικές επιτυχίες, που ήταν όμως προϊόν και συνέχεια της πρότερης κατάστασης.

Οι τίτλοι, στόχος αλλά και πανάκεια μαζί, έκρυψαν πολλές ανορθογραφίες, τόσο εκτός όσο και εκτός γηπέδων. Το ποδοσφαιρικό τμήμα μετατράπηκε σε έναν λαβύρινθο, με τις αρμοδιότητες να είναι συγκεχυμένες και να καταλήγουν σε υπερσυγκεντρωτισμό στο πρόσωπο ενός μόνο ατόμου. Του Josep Maria Bartomeu.

Το τεχνικό επιτελείο έχασε την ισχύ του και σε πολλές περιπτώσεις μαθαίνει αποφάσεις, για τις οποίες υποτίθεται πως είναι υπεύθυνο, μέσω του Τύπου. Ο σχεδιασμός, για ομάδα κορυφαίου επιπέδου, είναι σχεδόν ανύπαρκτος και αυτό δεν είναι προσωπικό αυθαίρετο συμπέρασμα, αλλά προκύπτει από τα γεγονότα. Τελευταίο παράδειγμα, το ξεπούλημα του βραζιλιάνου Arthur στη Juventus.

Ο Arthur, κλείνει τα 24 του χρόνια τον Αύγουστο. Η Barcelona, αυτή τη στιγμή έχει στο ρόστερ της στο κέντρο, τον Arturo Vidal που έχει κλείσει τα 33, τον Ivan Rakitic και τον Sergio Busquets που με την έναρξη της νέας σεζόν θα έχουν κλείσει τα 32 και ο μόνος μέσος κάτω των 30 στην πρώτη ομάδα, είναι ο Frenkie de Jong (24), ενώ συμμετοχές παίρνει και ο άκρως ταλαντούχος Riqui Puig που προέρχεται από τη Β’ ομάδα και είναι 20 χρονών.

Ενώ λοιπόν είναι προφανές πως έχει έρθει η ώρα για ανανέωση σε έναν τόσο νευραλγικό χώρο, όπως είναι αυτός του κέντρου, η επιλογή της ομάδας είναι να δώσει σε έναν άμεσο ανταγωνιστή της τον 24χρονο Arthur, παίρνοντας μάλιστα ως «αντάλλαγμα» από τη Juve, έναν ακόμη παίκτη που έχει πατήσει τα 30, τον Miralem Pjanic.

Ακριβώς εδώ, υπάρχει ένα πολύ λεπτό σημείο. Δεν θα διαβάσετε από εμένα, πως ο Pjanic δεν κάνει για τη Barcelona, ούτε προτίθεμαι να μειώσω την αξία του. Ένας παίκτης που έχει παίξει τόσα χρόνια στην Ιταλία και είχε βασικό ρόλο τόσο στη Roma όσο και στη Juventus, προφανώς είναι ικανός. Αυτά που μπορεί να προσφέρει όμως, είναι συγκεκριμένα και το σημαντικότερο: για συγκεκριμένο διάστημα. H Barcelona θα είναι για τον Βόσνιο το τελευταίο μεγάλο συμβόλαιο της καριέρας του, θα αφιχθεί έχοντας πατήσει τα 30 και ο χρόνος είναι αμείλικτος για όλους.

Φυσικά αυτό ελάχιστα ενδιαφέρει τον Bartomeu, που διάγοντας την τελευταία σεζόν του ως πρόεδρος, προφανώς ενδιαφέρεται αποκλειστικά για άμεσα αποτελέσματα και όχι για το τι θα αφήσει ως παρακαταθήκη στον διάδοχο του.

Όσοι θέλουν να κρυφτούν πίσω από το δάχτυλο τους και να βάλουν τον οπαδισμό πάνω από την κοινή λογική, έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν.

Η δική μου εκτίμηση είναι διαφορετική. Πιστεύω λοιπόν πως ο Arthur σχεδόν εκβιάστηκε από τη διοίκηση ώστε να αποχωρήσει, για να μην χρειαστεί τα μέλη του Δ/Σ να βάλουν χρήματα από την τσέπη τους, στο κλείσιμο ενός οικονομικού έτους που δεδομένα θα έχει ζημίες. Μια ακόμη θλιβερή ιστορία, έρχεται να προστεθεί στις τόσες πίκρες που έχουμε βιώσει, με αυτή την διοίκηση.

Υ.Γ.1 Πολλοί παράγοντες παίζουν ρόλο στην επιλογή ενός ποδοσφαιριστή. Η θέληση του να αγωνιστεί για μια ομάδα, είναι από τους κομβικότερους. Η Barcelona ξεπουλάει έναν παίκτη που ήθελε όσο τίποτα άλλο να κάνει καριέρα φορώντας τα blaugrana. Και σε συνδυασμό με τον τρόπο που επέλεξε να τον ωθήσει στην έξοδο, βλάπτει και την υστεροφημία της ομάδας.

Υ.Γ.2 Πολλοί βιάζονται να κρίνουν τον Arthur ως ανεπαρκή. Αγνοούν όμως πολλές παραμέτρους, όπως είναι η προσαρμογή του σε μια άλλη ήπειρο και η κακή κατάσταση της ομάδας, στην οποία εντάχθηκε. Ό,τι ακριβώς έπαθε και ο de Jong. Αγνοούν επίσης την άποψη ανθρώπων που ξέρουν πολύ περισσότερα απ’ όλους μας, όπως είναι ο Xavi, που επανειλημμένως μίλησε με τα καλύτερα λόγια για την αξία του. 

Υ.Γ.3 Είναι δεδομένο πως ο Bartomeu θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του, ώστε να κλείσει την θητεία του με τίτλο/τίτλους, αδιαφορώντας για την επόμενη ημέρα. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που έχει να αντιμετωπίσει τόσο ο σύλλογος όσο και ο διάδοχος του στην προεδρία.

Υ.Γ.4 Διαχρονικά έχει κάνει πολλά λάθη σε μεταγραφικές περιόδους Barcelona. Έχοντας προσωπική γνώση, εξαιτίας του μεγάλου αφιερώματος που είχα κάνει για τις μεταγραφές του συλλόγου τα τελευταία 40 χρόνια, θεωρώ την πώληση του Arthur μία από τις χειρότερες κινήσεις που έχουμε ζήσει.