Δύσκολοι καιροί

 

4 αγωνιστικές απέμειναν, για να ολοκληρωθεί η αγωνιστική περίοδος στην Ισπανία. Η πρώτη, μετά από 17 χρόνια για την Barcelona χωρίς τον Messi.

Οι μεγάλες αγωνιστικές αλλαγές, οι μεταβάσεις, διαχρονικά ήταν πάντα δύσκολες, εμπλουτισμένες από συναισθήματα και δράμα για τους blaugrana. Είναι τέτοια η νοοτροπία του συλλόγου. Πρόχειρα θυμάμαι τι είχε επακολουθήσει όταν αποχώρησε ο Cruyff από τον πάγκο, αργότερα ο Ronaldinho, μετά ο Guardiola... Η λίστα είναι μεγάλη.

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις έμοιαζε να έχει έρθει το τέλος του κόσμου. Όλες εμπεριείχαν πίκρα, απορίες, πυρά κατά δικαίων και αδίκων, και φυσικά αμφισβήτηση.

Τόση αμφισβήτηση, που πολλοί δε διστάζουν σήμερα να κάνουν σημαία τους υποθετικές ειδήσεις εφημερίδων και Μέσων, που έχουν ελάχιστη γνώση για τα πεπραγμένα στη Βαρκελώνη, όπως είναι η AS και μερικές τηλεοπτικές εκπομπές της Μαδρίτης, που κινούνται διαχρονικά στο όριο της γραφικότητας.

Σε μια περίοδο που ο σύλλογος επιχειρεί να ορθοποδήσει σε όλα τα επίπεδα (κάτι που η πλειοψηφία μοιάζει σχεδόν να έχει ξεχάσει ενώ η πραγματικότητα απέχει παρασάγγας), ορισμένοι αρέσκονται να στοχοποιούν ποδοσφαιριστές που είτε έχουν ελάχιστους μήνες παρουσίας στην ομάδα, είτε έχουν πολυετή προσφορά.

Καταπίνονται τα πάντα αμάσητα, το φιλτράρισμα ή αν θέλετε η αξιολόγηση των πληροφοριών, έχει γίνει έννοια άγνωστη. Χάθηκε το μέτρο εντελώς.

Η Barcelona έχει μπροστά της 4 τελικούς για να εξασφαλίσει την άμεση είσοδο της στους ομίλους του Champions League της επόμενης περιόδου. Στόχος αδιαπραγμάτευτος και συνδεδεμένος με την βιωσιμότητα του τμήματος.

Μαγικά ραβδιά δεν υπάρχουν. Μόνο σκληρή δουλειά και προγραμματισμός. Αυτά είναι τα συστατικά της επιτυχίας. Η Barcelona (όπως όλα τα μεγάλα club) έχει ένα πολυπληθές καταρτισμένο επιτελείο που ασχολείται εξειδικευμένα με όλα όσα αφορούν το ποδοσφαιρικό τμήμα. Αντικείμενα πολλά εκ των οποίων δεν γνωρίζουμε καν. Είναι εκτός λογικής λοιπόν, να μηδενίζουμε τα πάντα και να κατακρίνουμε μέχρι και το χρώμα που έχουν οι τοίχοι των αποδυτηρίων στο Camp Nou.

Ας μείνουν στην άκρη για την ώρα οι άτοπες συγκρίσεις με παλιές ένδοξες ημέρες και τα λαϊκά δικαστήρια. Τουλάχιστον μέχρι την ολοκλήρωση της σεζόν. Μετά, θα υπάρχει όλος ο χρόνος και για απολογισμό, και για κριτική και -το σημαντικότερο- για συζήτηση περί της επόμενης ημέρας.

Είναι σημαντικό να παραμένεις αξιοπρεπής στα δύσκολα. Και είναι ασήμαντο να είσαι χειροκροτητής στα εύκολα.

Σε ό,τι με αφορά, θα είμαι εδώ για να συζητήσουμε για οτιδήποτε θέλετε, αλλά και για να δώσω ορισμένες απαντήσεις (το έχω ανάγκη) σε ορισμένα απίστευτα που έχω διαβάσει και ακούσει φέτος.