Μια ιστορία λίγο περίεργη

Καλοκαίρι του 1986. Παγκόσμιο κύπελλο (mundial όπως μάθαμε στην Ελλάδα να αποκαλούμε) στο Μεξικό. Ήμουν τότε 7 χρονών και θυμάμαι χαρακτηριστικά δύο πράγματα από τη διοργάνωση εκείνη ή για να το θέσω καλύτερα, στο μυαλό μου έχουν αποτυπωθεί δύο εικόνες.

Ο Μύθος Του 4-3-3.

Πολύς λόγος γίνεται την φετινή χρονιά για το σύστημα με το οποίο αγωνίζεται η Μπάρσα και συγκεκριμένα για την απόφαση του Pep Guardiola να παρατάξει την ομάδα του σε 8 αγώνες του ισπανικού πρωταθλήματος με 3 παίκτες στην άμυνα (αυτό που ο κόσμος ονομάζει 3-4-3) αντί του συνηθισμένου για τους Καταλανούς, 4-3-3.

Οι Ultras της Ιταλίας & ο Diego Maradona

Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ κάποτε είχε πει: «Οι Ιταλοί χάνουν πολέμους σαν να επρόκειτο για ποδοσφαιρικούς αγώνες και παίζουν ποδοσφαιρικούς αγώνες σαν να επρόκειτο για πολέμους»

Ένα Νόμισμα Με Δύο Όψεις

Λουκέτο λοιπόν στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου, το NBA δηλαδή, τουλάχιστον μέχρι και τα μέσα Δεκέμβρη και έχει ο Θεός. Μία κόντρα που ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2011 μεταξύ ιδιοκτητών και παικτών και η οποία μετά από καμιά 25αρια συναντήσεις μεταξύ των δύο πλευρών, όχι μόνο δεν λέει να τελειώσει αλλά όλα δείχνουν ότι φτάνει στα άκρα. 

Ronaldinho. Ένα πάρτι αλλοιώτικο από τα άλλα

30 Οκτωβρίου 2011. Στο Estadio Olimpico Monumental του Porto Alegre, η Gremio πρόκειται να αντιμετωπίσει την Flamengo. Το γήπεδο είναι κατάμεστο. Παντού υπάρχουν πανό, ομοιώματα, μπλουζάκια και από τις κερκίδες ακούγονται συνθήματα, όλα αφιερωμένα σε ένα μόνο πρόσωπο. Τον Ronaldo Asis de Moreiera. Ευρύτερα  γνωστό ως  Ronaldinho.