Ο Μύθος Του 4-3-3.

Πολύς λόγος γίνεται την φετινή χρονιά για το σύστημα με το οποίο αγωνίζεται η Μπάρσα και συγκεκριμένα για την απόφαση του Pep Guardiola να παρατάξει την ομάδα του σε 8 αγώνες του ισπανικού πρωταθλήματος με 3 παίκτες στην άμυνα (αυτό που ο κόσμος ονομάζει 3-4-3) αντί του συνηθισμένου για τους Καταλανούς, 4-3-3.

 Στη διάταξη με 3 αμυντικούς, παίκτης κλειδί και ο μέχρι στιγμής (βάσει στατιστικών) πιο αποτελεσματικός αμυντικός για την Μπάρσα, είναι ο Mascherano, αγαπημένο παιδί του Pep (σύμφωνα και με δική του δήλωση). Πόσο εύκολο όμως θα είναι για τον τεχνικό των πρωταθλητών Ευρώπης να αφήσει εκτός ενδεκάδας στο clasico, τον φυσικό ηγέτη  αυτής της ομάδας, δηλαδή τον Carles Puyol, εφόσον ο μεγάλος Capita είναι απόλυτα υγιής, γνωρίζοντας πόσο καθοριστική είναι συνήθως (και από ψυχολογικής πλευράς) η παρουσία του σε τέτοιους «ειδικών καταστάσεων» αγώνες; 

Κάποιοι λένε ότι αν ο Pep επιλέξει τελικά το 3-4-3, η ομάδα θα είναι ευάλωτη στις, θανατηφόρες είναι η αλήθεια, αντεπιθέσεις της Μαδρίτης. Κάποιοι πάλι ισχυρίζονται ότι με αυτή τη διάταξη θα είναι πιο εφικτή η κυριαρχία των blaugrana στο κέντρο του γηπέδου. Εγώ πάλι, με όλο τον σεβασμό σε όσους εκφράζουν αυτές τις απόψεις, λέω ότι όλα αυτά είναι κουραφέξαλα! Και εξηγούμαι αμέσως:

Για πιο 4-3-3 και 3-4-3 μιλάμε; Δηλαδή όταν η ομάδα αγωνίζεται θεωρητικά με 4 παίκτες στην άμυνα, εννοούμε ότι ο Dani Alves παίζει ως δεξί μπακ; Μα θα τρελαθούμε τελείως; Η ομάδα αυτή τα τελευταία 18 -20 χρόνια που έχω την τύχη να την παρακολουθώ συστηματικά, αγωνιζόταν πάντα με 2-5-2. Θα με πείτε τρελό και άσχετο αλλά εγώ ξέρω ότι συνήθως τα ακραία μπακ της Μπάρσα στη μεγαλύτερη διάρκεια των αγώνων βρίσκονται πάνω από το κέντρο, προς την μεριά που επιτίθεται η ομάδα.

Θυμηθείτε μόνο μερικά βίντεο με highlights του Puyol, ο οποίος την τελευταία δεκαετία αποτελεί σταθερό σημείο αναφοράς της άμυνας των Καταλανών. Θα διαπιστώσετε ότι τα περισσότερα από αυτά, αφορούν κοψίματα του αρχηγού στις πλάγιες γραμμές του γηπέδου, πράγμα λογικό, αφού τα θεωρητικά ακραία μπακ της Μπάρσα ήταν, είναι και θα είναι πάντα προωθημένα στην επίθεση. Αυτή είναι η φιλοσοφία της ομάδας.

Και αν κάποιοι λογικά αντιπαραθέσουν το επιχείρημα πως την δεδομένη χρονική στιγμή, μπορεί ο Dani Alves να ανεβαίνει συνέχεια, αλλά ο, συνήθως βασικός αριστερός μπακ, ο Eric Abidal δηλαδή, δεν προωθείται συχνά, θα τους απαντήσω ότι έχουν δίκιο, αλλά θα θυμίσω ότι ο ένας από τους δύο κεντρικούς αμυντικούς, δηλαδή ο Pique, πολύ συχνά προωθείται, οπότε πόσοι μένουν πάλι πίσω; Μα φυσικά δύο!

Εν κατακλείδι, το να ψάχνεις να βρεις  τον τρόπο με τον οποίο αυτή η σπουδαία ομάδα αγωνίζεται, είναι ουσιαστικά προσπάθεια για να βρεις ψύλλο στα άχυρα και ίσως μόνο ο ιστορικός του μέλλοντος  μπορέσει να μας δώσει μια απάντηση. Είναι τέτοιας ποιότητας -δυνατοτήτων, το ταλέντο αυτών των παιδιών που συνθέτουν την σημερινή Μπάρσα, που χώρος και περιθώρια για τεχνικές αναλύσεις, νομίζω δεν υπάρχουν.

Όσοι θέλουν να το βαφτίσουν 4-3-3 ή 3-4-3 ας το κάνουν. Εγώ πάλι  το λέω απλά Barcelona του 21^ου αιώνα.     

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε αρχικά στην στήλη μου, στο barcelonismo.gr