Σουρεαλιστικός αποκλεισμός

Το 1990 ήταν η Milan η τελευταία ομάδα που κατάφερε να κατακτήσει το Champions League (τότε πρωτάθλημα Ευρώπης) για δύο συνεχόμενες χρονιές. Από τότε κανένας άλλος σύλλογος δεν κατάφερε να επαναλάβει αυτό το επίτευγμα και η παράδοση δεν έσπασε ούτε φέτος, αφού η πρωταθλήτρια Ευρώπης Barcelona αποκλείστηκε χθες το βράδυ από την Inter του Mourinho. Η διπλή αναμέτρηση της Barcelona με την Inter ολοκληρώθηκε όπως ακριβώς ξεκίνησε, δηλαδή με τρόπο επεισοδιακό.

Η έκρηξη του ηφαιστείου στην Ισλανδία, η οποία ανάγκασε τους Καταλανούς να ταξιδέψουν για 11 ώρες με λεωφορείο ώστε να βρίσκονται εγκαίρως στο Μιλάνο για τη διεξαγωγή του πρώτου ημιτελικού, προκάλεσε εκνευρισμό στις τάξεις των blaugrana.

Ο πρώτος αγώνας είχε μεγάλη ένταση και 7 κίτρινες κάρτες, οι πέντε εκ των οποίων υποδείχθηκαν σε βάρος των παικτών του Guardiola. Στους «κιτρινισμένους» και ο Carles Puyol που συμπλήρωσε κάρτες και δεν αγωνίστηκε στο Camp Nou. Το γρήγορο γκολ του Pedro μετά από όμορφη προσπάθεια του Maxwell, δεν αρκούσε για την Barca που συνέχισε να επιτίθεται, αλλά μετά το 40’ η εικόνα των Καταλανών ήταν πολύ κακή. Οι nerazzuri με πρωτεργάτες τους Sneijder, Eto’o και Milito, ανέτρεψαν το σκορ και κέρδισαν τελικά με 3-1 (με τα γκολ των Sneijder, Maicon και Milito).  

«Δεν έχουμε καμία δικαιολογία, δεν ήμασταν όσο αποτελεσματικοί έπρεπε και γνωρίζουμε πόσο καλή είναι η Inter στις αντεπιθέσεις. Θα προσπαθήσουμε να ανατρέψουμε την κατάσταση στον επαναληπτικό» δήλωνε την περασμένη εβδομάδα ο Pep Guardiola.

Λίγο το πολύωρο ταξίδι λόγω της άρνησης της UEFA να αλλάξει την ημερομηνία διεξαγωγής του αγώνα, λίγο η -πάντα ιντριγκαδόρικη- παρουσία του Mourinho, λίγο η κακή διαιτησία (καθώς το γκολ του Militο στο Μιλάνο προήλθε από εμφανή θέση offside), το κλίμα στη Βαρκελώνη εν όψει του επαναληπτικού δυναμιτίστηκε παράταιρα για τα δεδομένα της Barcelona, κάτι που τελικά έκανε κακό στους blaugrana.

Ο Pep ξεκίνησε τον αγώνα με τον Dani Alves δεξιά, τους Pique και Militο στο κέντρο της άμυνας και τον Keita στο αριστερό άκρο. Οι Busquets, Toure και Xavi παρατάχθηκαν στη μεσαία γραμμή και την επιθετική τριάδα συνέθεσαν οι Messi, Zlatan και Pedro.

Ο Mourinho επέλεξε τους Julio Cesar, Zanetti, Lucio, Samuel, Chivu, Maicon, Motta, Cambiasso, Sneijder, Eto’o και Milito.

Οι προθέσεις του Πορτογάλου ήταν ξεκάθαρες από το πρώτο σφύριγμα: Όλοι πίσω από την μπάλα και παιχνίδι αναμονής μήπως και βρεθεί η ευκαιρία για μια φαρμακερή αντεπίθεση που θα τελείωνε την υπόθεση πρόκριση. Η Barcelona ξεκίνησε ορμητικά και ήδη στα πρώτα 15’ απείλησε με ένα σουτ του Messi που εξουδετέρωσε με απίθανο τρόπο o Cesar, πραγματοποιώντας ίσως την απόκρουση της χρονιάς.

Ο Thiago Motta που επέστρεψε στο Camp Nou ως αντίπαλος και ξεκίνησε στη θέση του Pandev, δέχθηκε την πρώτη κίτρινη κάρτα μόλις στο 10’ και στο 28’ αποβλήθηκε με απευθείας κόκκινη για χτύπημα στον Busquets. Μια ανόητη απόφαση του διαιτητή που έδωσε στον Mourinho το τέλειο άλλοθι για να μετατρέψει το υπόλοιπο του αγώνα σε φαρσοκωμωδία.

Η Inter τελείωσε τον αγώνα χωρίς να σουτάρει ούτε μία φορά προς την εστία του Valdes και η Barcelona προσπαθούσε ανεπιτυχώς να διασπάσει το τείχος που είχε στήσει ο Πορτογάλος μπροστά από τον Julio Cesar.

Στο 63’ και με το σκορ ακόμη στο 0-0, ο Pep απέσυρε τους Busquets και Zlatan και πέρασε στον αγώνα τους Bojan και Jeffren, προσπαθώντας να βάλει και άλλη πίεση στην άμυνα των Ιταλών. Ο Bojan έχασε μοναδική ευκαιρία να ανοίξει το σκορ και η προώθηση του Pique στο κέντρο της επίθεσης μετά από εντολή του Guardiola, έφερε τελικά το πολυπόθητο γκολ στο 84’.

Η Barca χρειαζόταν ένα ακόμη τέρμα για να προκριθεί και το πέτυχε με τον Bojan λίγα λεπτά αργότερα, όμως ο Frank de Bleeckere για να ολοκληρώσει την θλιβερή του εμφάνιση που ξεκίνησε με την αποβολή του Motta, το ακύρωσε κακώς, ανακαλύπτοντας χέρι του Toure στην -κατά λάθος- πάσα που οδήγησε στο γκολ.

Ο αγώνας τελείωσε, οι παίκτες της Inter άρχισαν να πανηγυρίζουν για την πρόκριση στον τελικό και o Mourinho άρχισε να τρέχει στον αγωνιστικό χώρο, κάνοντας και μερικές χειρονομίες προς τις κερκίδες. Ο Victor Valdes θεώρησε την κίνηση του Πορτογάλου προσβλητική για τον κόσμο της Barcelona και τον έπιασε από τον λαιμό για να γλιτώσει από τα χέρια του, μόνο χάρη στην παρέμβαση των ψυχραιμότερων. Λίγα λεπτά μετά, τα 53 ποτιστικά του αγωνιστικού χώρου στο Camp Nou άνοιξαν, για να εμποδιστεί η φιέστα των Ιταλών και να κλείσει έτσι μια μάλλον κακή βραδιά για το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, με σκηνές που δεν τιμούν ούτε την ιστορία της Barcelona.

«Ήταν η πιο γλυκιά ήττα της καριέρας μου» δήλωσε μετά τον αγώνα ο Mourinho που έπλεξε το εγκώμιο των παικτών του, αποκαλώντας τους ήρωες. Από την άλλη μεριά, ο Pep Guardiola εμφανέστατα στενοχωρημένος, δήλωνε: «Θα θυμάμαι αυτή τη βραδιά με θλίψη σε όλη μου τη ζωή. Δεν ψάχνουμε για δικαιολογίες, κάθε ομάδα και κάθε προπονητής αγωνίζεται όπως επιθυμεί, δεν θα το κρίνω εγώ, αλλά πιστεύω ότι αν η Inter έμενε με 11 παίκτες, η εικόνα της θα ήταν λίγο διαφορετική. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να είμαστε στη Μαδρίτη, αλλά οι λεπτομέρειες φέτος δεν ήταν μαζί μας.»

Η Inter λοιπόν θα έχει την ευκαιρία να στεφθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης και ο Mourinho έχει προσθέσει στο βιογραφικό του τον αποκλεισμό της καλύτερης ομάδας του φετινού Champions League, που την εμποδίζει να διεκδικήσει εκ νέου το τρόπαιο και μάλιστα μέσα στο Bernabeu, κάτι που αποτελούσε ονείρωξη για κάθε blaugrana. Ο Πορτογάλος προετοιμάζει την μετακόμιση του στη Μαδρίτη με τρόπο -για τον ίδιο- ιδανικό, αλλά να με συμπαθάτε, ποδοσφαιρικά αποκρουστικό.

Στην Barcelona, ο Pep έχει να ανησυχεί για μια σειρά από πράγματα, όπως είναι οι τρόποι με τους οποίους θα καταφέρνει η ομάδα του να διασπά τις -ξεκάθαρα, ίσως και ξεδιάντροπα φοβικές πλέον- άμυνες των ανταγωνιστικών για τους blaugrana, ομάδων.

Και στους τρόπους αυτούς, πολύ δύσκολα θα συμπεριλαμβάνεται στο προσεχές μέλλον ο πανάκριβος Zlatan Ibrahimovic που αποκτήθηκε ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο το περασμένο καλοκαίρι και κατέληξε να γίνεται αλλαγή τόσο στον πρώτο ημιτελικό, όσο και στον επαναληπτικό του Camp Nou όπου ο Pep προτίμησε να παίξει στην κορυφή με τον κεντρικό του αμυντικό, παρά με τον Σουηδό. Ξεκάθαρη δήλωση προθέσεων από τον Pep, ο οποίος πάντως ποτέ δεν εξήγησε επακριβώς γιατί ήταν τόσο σημαντικό να αποχωρήσει ο Eto’o.

Σε κάθε περίπτωση, η δική του Barcelona έχει και παρόν και μέλλον, καθώς η φιλοσοφία που ακολουθείται, αργά ή γρήγορα φέρνει και τις διακρίσεις. Αυτό που πρέπει να ξεπεραστεί για την ώρα, είναι η πολύ κακή ψυχολογία, όχι τόσο για τον αποκλεισμό όσο για τον τρόπο με τον οποίο αυτός ήρθε.

Δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για την Inter που είναι φανερό πως έχει χτιστεί στα θέλω και τις απαιτήσεις του Mourinho τα οποία μπορεί να φέρουν άμεσα αποτελέσματα, αλλά δύσκολα θα αφήσουν παρακαταθήκη για το προσεχές μέλλον, όταν δηλαδή ο Πορτογάλος θα αναχωρήσει (όπως όλα δείχνουν) για τη Μαδρίτη, με όνειρο να τελειώσει την κυριαρχία της Barcelona. Μέχρι τότε όμως, θα κυλήσει πολύ νερό στ’ αυλάκι.