Το πανηγύρι των ΜΜΕ και ο μεγάλος Iker

Όπως υποσχέθηκα στο προηγούμενο άρθρο μου, είμαστε ξανά εδώ, εν μέσω της τετραπλής μονομαχίας Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρσελόνα, για να κάνουμε έναν μικρό απολογισμό, καθώς οι δύο από τις τέσσερεις συνολικά αναμετρήσεις τους έχουν ολοκληρωθεί και απομένουν τα δύο ραντεβού τους στα ημιτελικά του Champions League.

Μέχρι στιγμής η καταμέτρηση δείχνει μάλλον ισοπαλία, καθώς οι μεν Καταλανοί απέσπασαν ισοπαλία μέσα στο Bernabeu, εξασφαλίζοντας (μάλλον) το πρωτάθλημα, οι δε Μαδριλένοι κατέκτησαν το κύπελλο Ισπανίας σε έναν συγκλονιστικό τελικό που κρίθηκε στην παράταση. Την προηγούμενη εβδομάδα έγραφα: «Καταγγέλω από τώρα αυτούς που  γράφουν για το πόσο καλύτερη ομάδα είναι η Barcelona. Είναι οι ίδιοι που αν η Ρεάλ τελικά επικρατήσει, θα πέσουν να ξεσκίσουν τις σάρκες των Καταλανών και θα λένε πόσο μεγάλη ομάδα είναι οι Μαδριλένοι και πόσο βαριά φανέλα έχει.»

Πράγματι το πανηγύρι των ΜΜΕ με αφορμή την επικράτηση της Ρεάλ στον τελικό του κυπέλλου, δεν άργησε να ξεκινήσει. Επικράτησε παροξυσμός στα ισπανικά αλλά και τα ελληνικά ΜΜΕ, που προέταξαν ουσιαστικά ως μοναδικό υπεύθυνο για την επιτυχία της Ρεάλ, τον προπονητή της, κάνοντας ελάχιστες αναφορές σε παίκτες που ομολογουμένως έκριναν με την παρουσία τους τον τελικό, όπως ο Di Maria, ο Pepe και ο απίστευτος Iker Casillas, ο οποίος στο δεύτερο ημίχρονο του τελικού, έκανε ίσως την καλύτερη εμφάνιση του, από τότε που ξεκίνησε να αγωνίζεται με τα χρώματα των Μαδριλένων.

Από την άλλη μεριά, άρχισε η αμφισβήτηση για τον τρόπο παιχνιδιού της Barca, με αναφορές που ποίκιλαν, καθώς υπήρχαν και ήπιες που έλεγαν ότι το ποδόσφαιρο των Καταλανών είναι αναποτελεσματικό, αλλά και κάποιες τραβηγμένες από τα μαλλιά, αφού ακούσαμε ότι η Barcelona παίζει βαρετό ποδόσφαιρο, μέχρι και ότι ο David Villa είναι ο Φάνης Γκέκας της Ισπανίας γράφτηκε σε ελληνική αθλητική εφημερίδα!  

Προς οποιονδήποτε επιθυμεί να διατηρήσει το μυαλό του μέσα στο κεφάλι του (και όχι πάνω από αυτό) συνιστώ ψυχραιμία. Ούτε η Barcelona έγινε ξαφνικά ομαδούλα της σειράς, ούτε όμως είναι ανίκητη. Επίσης δεν έγινε ξαφνικά υπερομάδα η Ρεάλ Μαδρίτης όπως και δεν υπήρξε ποτέ ομαδούλα, παρότι μερικά καμώματα του προπονητή της, την έφεραν σε δυσχερή θέση. 

Για να σοβαρευτούμε λίγο, η Barca έχει τα προβλήματα της, προβλήματα που οι Καταλανοί τα γνώριζαν από το ξεκίνημα της χρονιάς, καθώς το οικονομικό άνοιγμα παρελθόντων ετών και τα υψηλά συμβόλαια των παικτών που βρίσκονται στο ρόστερ της ομάδας, δεν της επέτρεψε το περασμένο καλοκαίρι να ενισχυθεί στον βαθμό που θα επιθυμούσαν όλοι στον σύλλογο. Γνώριζε ο Pep Guardiola, πως αν η ομάδα είχε τραυματισμούς μετά τον Μάρτιο, όπου κρίνονται όλοι οι τίτλοι, θα είχε προβλήματα, που θα έπρεπε να λύσει εκ των έσω.

Ήρθε λοιπόν η ατυχία (σοβαρό πρόβλημα υγείας) του φορμαρισμένου φέτος Abidal, χτύπησε και ο Bojan (πρώτη εναλλακτική λύση για την επίθεση) ο Puyol επιστρέφει από τρίμηνη απουσία, ενώ φημολογείται ότι ακόμη και ο Iniesta είναι αμφίβολος για τον αυριανό ημιτελικό του Champions League. Την ίδια ώρα, Adriano και Maxwell είναι εκτός, επίσης λόγω τραυματισμών. Η Barca είναι υποχρεωμένη να παλέψει ουσιαστικά με 13 παίκτες, στην τελική ευθεία της φετινής χρονιάς.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ικανή να επιτύχει τους στόχους της. Άλλωστε και ο ίδιος ο προπονητής των Καταλανών, δεν ψάχνει για δικαιολογίες. Ξέρει πως η ομάδα του, έχει τις δυνατότητες να προχωρήσει και απομένει σε αυτόν να βρει τον τρόπο, ή το αν θα αλλάξει τρόπο, πράγμα πάντως που συγκεντρώνει ελάχιστες πιθανότητες, καθώς η Barcelona είναι από την φύση της ομάδα που δεν θυσιάζει τον τρόπο παιχνιδιού της στον βωμό της κατάκτησης ενός τίτλου. Να μην ξεχνάμε επίσης ότι παρά τα προβλήματα της,  παραμένει η πιο ακριβή, σε συμβόλαια, ομάδα στην Ευρώπη. Επομένως τα ελαφρυντικά της μειώνονται δραματικά.

Από την άλλη μεριά, στο στρατόπεδο της Ρεάλ Μαδρίτης, επικρατεί (δικαιολογημένη) ευφορία και ικανοποίηση. Οι Μπλάνκος έφτασαν μετά από 18 χρόνια στην  κατάκτηση του κυπέλλου Ισπανίας και πήραν και το ψυχολογικό προβάδισμα, αφού η νίκη τους επί του αιωνίου αντιπάλου, ήρθε λίγες μέρες πριν την πρώτη αναμέτρηση των δύο ομάδων για το Champions League. Προβλήματα τραυματισμών (εκτός  του Kedhira) δεν υπάρχουν, αντίθετα ο πάγκος της Ρεάλ με Kaka, Higuain και Benzema, τρομάζει με την ανάγνωση και μόνο των ονομάτων.

Στη Βαρκελώνη, η απώλεια του κυπέλλου, ίσως αποτελέσει και κίνητρο για τους παίκτες, πεισμώνοντας τους. Ο Guardiola, ήδη φρόντισε να τους θυμίσει ότι ήταν οι ίδιοι παίκτες που φόρτωσαν με 5 γκολ τα δίχτυα του Casillas, στην αναμέτρηση του περασμένου Νοέμβρη, ενώ ανέλπιστα, για πρώτη φορά φέτος  άφησε (ο ίδιος) να διαρρεύσει η ανησυχία του για τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η ομάδα του από τους διαιτητές, όταν βρίσκει απέναντι της ομάδες του Mourinho, ακολουθώντας άθελα του (ή μήπως όχι) την τακτική του Πορτογάλου ο οποίος, ούτως ή άλλως, λατρεύει να μιλάει για την διαιτησία. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα πει στη συνέντευξη Τύπου ενόψει του ημιτελικού στο Bernabeu. Σίγουρα δεν θα ήθελε επίσης να δει τον υπερόπτη Πορτογάλο, να αφήνει την ομάδα του εκτός τελικού για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, όσο κι αν ο ίδιος ισχυρίζεται ότι πρώτος στόχος της Barca, είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος Ισπανίας.

Το πρόβλημα που, από την μεριά του, καλείται να διαχειριστεί ο Πορτογάλος, είναι να μην παρασυρθούν οι παίκτες του από την πανηγυρική ατμόσφαιρα που επικρατεί γύρω από την ομάδα και θεωρήσουν ότι η Barca είναι του χεριού τους. Ο Mourinho είναι πανέξυπνος και γνωρίζει ότι ένας νέος πιθανός θρίαμβος, από μια νέα πεντάρα, απέχουν πολύ λίγο. Ξέρει επίσης πως ο τρόπος για να κερδίσει την Barcelona, όσο κι αν αυτό δεν αρέσει στους οπαδούς της Ρεάλ, παραμένει η καταστροφή του παιχνιδιού της. Το κατάφερε ήδη μια φορά, την περασμένη Τετάρτη. Η ομάδα του υπερτερεί σε δύναμη, σε αθλητικά προσόντα, υστερεί όμως σχεδόν σε όλα τα άλλα. Η συνέχεια, στις οθόνες μας.