Πολύ σκληρή για να πεθάνει

Είναι εξαιρετικό προνόμιο να έχεις το θάρρος να δηλώνεις τις προτιμήσεις σου και να κρίνεσαι φυσικά για όσα γράφεις, πάντα όμως υπό αυτό το πρίσμα. Γιατί σου δίνεται το δικαίωμα να δείξεις την χαρά σου όταν η ομάδα που υποστηρίζεις φτάνει σε έναν θρίαμβο και την υποχρέωση ταυτόχρονα να πεις τα πράγματα με το όνομα τους και χωρίς στρογγυλέματα, όταν νιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά.

Απόψε λοιπόν δεν είναι μια κανονική βράδια για οποιονδήποτε φίλο της Barça. Δεν μπορεί να είναι μια συνηθισμένη βραδιά πρώτα και κύρια για τους ίδιους τους παίκτες και το τεχνικό επιτελείο. Αυτοί είναι οι πρώτοι που βλέπουν και βιώνουν τα προβλήματα που ταλανίζουν τον σύλλογο σε όλη την διάρκεια της φετινής περιόδου, αυτοί είναι που ακούν και διαβάζουν τις αρνητικές κριτικές, αυτοί είναι που πρώτοι καταλαβαίνουν επίσης, ότι οι κριτικές αυτές δεν στερούνται λογικής αιτίασης. Και για όλα αυτά, το αποτέλεσμα του σημερινού αγώνα στο Santiago Bernabeu, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί με καμία άλλη λέξη, παρά μόνο με αυτή: Θρίαμβος λοιπόν.

Θρίαμβος γιατί η Barcelona πήγε στη Μαδρίτη με την πλάτη στον τοίχο. Αν έχανε σήμερα, το πρωτάθλημα τελείωνε. Διπλός θρίαμβος για τον προπονητή της. O Martino όπως έγραφα νωρίτερα το απόγευμα, δεν κρύφτηκε πίσω από το δάχτυλο του. Το δήλωσε ΠΡΙΝ τον αγώνα: αν χάσουμε, χανόμαστε. Πήρε μεγάλο βάρος πάνω του και το πήρε μόνος του. Αν το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό, πολλοί θα μιλούσαν για βαρίδια που προστέθηκαν στα πόδια των blaugrana από τα λόγια του προπονητή τους. Δεν συνέβη ποτέ.

Η Barça λοιπόν είναι ζωντανή στο κυνήγι του τίτλου, αρνήθηκε να παραδώσει απόψε το στέμμα που κέρδισε πέρυσι με τον Tito Vilanova στον πάγκο της. Πολύ σκληρή για να πεθάνει λοιπόν? Ακούγεται κλισέ, αλλά αποτυπώνει σε μεγάλο βαθμό τα όσα συνέβησαν πριν λίγη ώρα στον αγωνιστικό χώρο του Bernabeu. Ο αγώνας ήταν μια διαφήμιση για το ποδόσφαιρο, μια απαστράπτουσα ηλιαχτίδα - σφραγίδα αυτού του σπουδαίου πρωταθλήματος που λέγεται Primera Division.

Τακτική, δύναμη, ταχύτητα, ρυθμός και από τους δύο μονομάχους, εναλλαγή στο σκορ και μερικές μουντζούρες από τον διαιτητή βέβαια, που ευτυχώς για το δίκαιο του πράγματος, μοιράστηκαν και στον λευκό και στον blaugrana καμβά, αφού ούτε η ανατροπή του Cristiano από τον Alves (που βλακωδώς πάντως άπλωσε το πόδι του) δεν ήταν πέναλτι, ούτε και μετέπειτα εκείνη του Neymar, σύμφωνα τουλάχιστον με τα replay που προσωπικά είδα.

Η Barça λοιπόν κέρδισε, αφού χρειάστηκε να ανατρέψει δύο φορές το εις βάρος της σκορ, πρώτα από το 2-1 και έπειτα από το 3-2. Κέρδισε παρουσιάζοντας ξανά τρομερή αμυντική αστάθεια, κυρίως στο πρώτο μέρος, όταν η υπερφόρτωση του Ancelotti στην δεξιά πλευρά των blaugrana, σχεδόν διέλυσε την οργάνωση των καταλανών. Ο Di Maria με την συνδρομή των Marcelo και Cristiano και εκτελεστή τον Benzema, έκανε κυριολεκτικά ό,τι ήθελε τον Alves, που έμεινε και αβοήθητος από τον Neymar, με αποτέλεσμα ο Valdes να δεχτεί δύο σχεδόν πανομοιότυπα γκολ και να γλυτώσει από τουλάχιστον άλλα δύο, κυρίως χάρη στην βιβλική παρουσία του Pique, που δεν ξέρω πόσοι θα το διαπιστώσουν μέσα στο μεθύσι της νίκης, αλλά σήμερα ήταν ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ, όπως και ο Busquets και αναφέρομαι στο κομμάτι της άμυνας.

Οι δυο ομάδες πήγαν πάντως ισόπαλες στα αποδυτήρια, μετά από το πρώτο (από τα 3 συνολικά) γκολ του Messi, που προήλθε μετά από συνεργασία του με τον Neymar. Στο δεύτερο μέρος οι Καταλανοί ξεκίνησαν αποφασισμένα, ωστόσο το γκολ του Cristiano στο 55' φάνηκε ότι θα έγερνε οριστικά την πλάστιγγα προς την μεριά της Real, αφού η Barça χρειαζόταν πλέον δύο γκολ και το σημαντικότερο: δεν έπρεπε να δεχτεί άλλο. Έφτανε όμως μια στιγμή μαγείας, μια μπαλιά τρύπα του Messi που ξεχαρβάλωσε την άμυνα των blancos βγάζοντας τον Neymar σε τετ α τετ με τον Lopez, για να αλλάξει τελείως η ροή του αγώνα. Ο Ramos έμεινε πίσω από τον βραζιλιάνο ο οποίος έπεσε, ο αρχηγός των μαδριλένων αποβλήθηκε, ο αργεντινός ευστόχησε από την άσπρη βούλα και οι ισορροπίες άλλαξαν άρδην. Και οι δύο φάσεις ήταν δύσκολες για τον Mallenco, ιδίως εκείνη του Neymar, την οποία έλεγξε από μεγάλη απόσταση, οπότε η περίπτωση δόλου κατά την ταπεινή μου εκτίμηση, απορρίπτεται.

Το δεύτερο εύστοχο πέναλτι του Messi που προήλθε μετά από, ξεκάθαρη αυτή την φορά, ανατροπή του εξαιρετικού Iniesta, έγραψε το 3-4 που έμελλε να είναι και το τελικό σκορ. Τρίτη φορά στην ιστορία συμβαίνει να πετυχαίνει η Barça 4 γκολ μέσα στο Bernabeu. Τις δυο απ' αυτές είχα την τύχη να τις παρακολουθήσω ζωντανά. Σήμερα και το 2009, στο αξέχαστο 2-6. Η 3η ήταν πίσω το 1974, στο 0-5 της ομάδας του Cruyff. Ωραίο πράγμα αλήθεια, να βλέπεις την ιστορία να γράφεται.

Σήμερα το βράδυ όμως, δεν χαίρονται μόνο οι φίλοι της Barça. Πρωτοπόρος στην Primera Division είναι εδώ και λίγες ώρες η Atletico που επικράτησε της Betis και βρίσκεται στην 1η θέση του πρωταθλήματος. 70 βαθμοί οι rojiblancos, 70 η Μαδρίτη, 69 η Barça. 9 στροφές πριν την λήξη, ο μαραθώνιος αποκτά δραματικές διαστάσεις. Τα στραβοπατήματα πλέον, αποκτούν την μορφή ποινικού αδικήματος και για τους τρεις μονομάχους. Η Real Madrid είναι ακόμη έναν βαθμό μπροστά από τους καταλανούς, ξέρει όμως ότι σε κάθε περίπτωση ισοβαθμίας, είτε με την συμπολίτισσα της, είτε με την ομάδα του Martino, είναι από κάτω. Το άγχος πλέον θα γίνει μόνιμος κάτοικος και στο Valdebebas. Ποιόν θα αντέξει το σκοινί? Μετά και τα σημερινά, οι προβλέψεις καταντούν αστείες.

Κλείνοντας, δεν μπορώ να μην κάνω μια ειδική αναφορά στην ομάδα της καρδιάς μου. Η Barça μπορεί λοιπόν να μην λάμπει πλέον, αλλά είναι παρούσα και το φωνάζει πλέον δυνατά. Απέκλεισε την πάμπλουτη Manchester City στο Champions League κόντρα στα προγνωστικά, κέρδισε την φορμαρισμένη Real Madrid μέσα στο Bernabeu, μένοντας ζωντανή στο κυνήγι του τίτλου και θα είναι και στον τελικό του Copa del Rey.

Για μια ομάδα που έχει πλέον λίγες εναλλακτικές λύσεις στον πάγκο της, έχει συγκεκριμένες μακροχρόνιες αγωνιστικές αδυναμίες, άλλαξε πρόεδρο μεσούσης της χρονιάς και έχει να αντιμετωπίσει και τα συνεχή, παντελώς αβάσιμα δημοσιεύματα σε σχέση με πώληση του Messi, τα οποία όλως τυχαίως κάνουν την εμφάνιση τους πάντα πριν από μεγάλα αγωνιστικά ραντεβού, αυτή της η αντίδραση, δεν μπορεί παρά να προκαλεί συναισθήματα υπερηφάνιας. Καλό σας βράδυ και σε τυχών σχόλια θα απαντήσω με χαρά από την Τρίτη το πρωί, αφού αύριο δεν θα έχω πρόσβαση στο διαδίκτυο. Ίσως μου κάνει και καλό εδώ που τα λέμε μετά τα σημερινά.