Neymar Το νέο όπλο

Ο Pep Guardiola μαζί με τον Tito Vilanova, παρακολουθούσαν εδώ και τρία χρόνια, δύο βραζιλιάνους ταλαντούχους πιτσιρικάδες. Πίστευαν ότι τουλάχιστον ο ένας από τους δύο, θα μπορούσε να αποτελέσει μελλοντικά μια σπουδαία προσθήκη για την Μπάρσα. Ο ένας άκουγε στο όνομα Lucas Moura. Ο άλλος παρουσιάζεται αύριο στο Camp Nou και το όνομα του είναι Neymar. 

Ο Neymar θα είναι κάτοικος Βαρκελώνης για την επόμενη πενταετία. Και (παρά την έγκαιρη προσέγγιση της Barca) η αλήθεια είναι ότι τελικά αυτό αποτέλεσε περισσότερο μια προσωπική του επιλογή. Εκείνος ήταν που επέλεξε τους blaugrana, μεταξύ μιας πλειάδας υψηλών προσφορών που έφθαναν μέχρι πριν λίγες ημέρες στα γραφεία της Santos. Πέρα από τις όποιες αμφιβολίες μπορεί να υπάρχουν, ας προσπαθήσουμε να δούμε τι μπορεί να προσθέσει στο παιχνίδι των Καταλανών ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα αστέρια του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου.  

Ποιοι αναμένεται να είναι οι αγωνιστικοί του σύμμαχοι, με ποιους άλλους η συνεργασία θα απαιτήσει μεγαλύτερη προσπάθεια και αμοιβαίες υποχωρήσεις και πόσο τελικά θα αναγκαστεί και ο ίδιος αλλά και η ομάδα, να τροποποιήσουν την αγωνιστική τους συμπεριφορά, ώστε το αποτέλεσμα που θα προκύψει να είναι αυτό που προσδοκά η πλειοψηφία των cules. Έχοντας παρακολουθήσει έναν σεβαστό αριθμό αγώνων της Santos και της εθνικής Βραζιλίας, θα προσπαθήσω να παραθέσω ορισμένα (προσωπικά) συμπεράσματα.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Αυτά που φαίνονται με μια πρώτη ματιά. Ο NJR (θα τον αποκαλούμε έτσι για συντομία) έχει εξαιρετική σωματοδομή για ποδοσφαιριστής. Είναι ευέλικτος και ευκίνητος και διαθέτει εξαιρετική ισορροπία, ενώ είναι και ιδιαίτερα γρήγορος. Η τεχνική του κατάρτιση, εξαιρετική όπως των περισσότερων συμπατριωτών του. Έχουν φροντίσει γι’ αυτό οι αμμουδιές της Βραζιλίας.

Κάποιες από τις ντρίμπλες που θα κουβαλήσει μαζί με τις υπόλοιπες αποσκευές του στην Ευρώπη, θα εμφανιστούν για πρώτη φορά στην γηραιά ήπειρο. Κάποιες άλλες βέβαια, που θυμίζουν αρκετά σε φλυαρία τις αντίστοιχες του Cristiano Ronaldo, καλό θα είναι να τις αφήσει στην πατρίδα του, αφού στην Ευρώπη οι αμυντικοί δεν αστειεύονται και οι κενοί χώροι είναι σχεδόν ανύπαρκτοι.  

Ένα από τα βασικά του πλεονεκτήματα, είναι η εξαιρετική αίσθηση του χώρου. Συνήθως ξεκινάει τις προσπάθειες του, αρκετά μακριά από την αντίπαλη εστία και πάντα από αριστερά. Βάθος, συνεργασίες, φαντασία και ταχύτητα είναι μάλλον τα 4 σημαντικότερα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το παιχνίδι του. Το τελευταίο, δηλαδή η ταχύτητα του, είναι κομβικό για την αποτελεσματικότητα του. Η εκρηκτικότητα, του δίνει ρυθμό. Όποτε ο NJR δεν βρίσκει τους χώρους για να τρέξει, τότε οι κίνδυνοι για τους αντιπάλους μειώνονται αισθητά.

Αν και προτιμά να ξεκινά με την μπάλα στα πόδια, μπορεί να παίξει στον κενό χώρο, πάντα όμως (επαναλαμβάνω) από την αριστερή πτέρυγα, ενώ και τα τελειώματα του είναι αποτελεσματικά, παρόλο που σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτό που θα λέγαμε «εννιάρι».

Το μεγαλύτερο του όπλο όμως, είναι και η μεγαλύτερη αδυναμία του. Ο NJR κάνει τα πάντα πολύ γρήγορα. Ο ρυθμός του είναι σχεδόν φρενήρης και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Είναι η ταυτότητα του και αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει. Όταν κατεβάζει ταχύτητα, χάνει τις κυριότερες αρετές του. Γρήγορος ρυθμός όμως, σημαίνει και εύκολα λάθη ή αλλιώς πολλές χαμένες μπάλες.

NEYMAR ΚΑΙ MESSI

Ο NJR μπορεί να θεωρείται ένας «μικρός ποδοσφαιρικός θεός» στην Βραζιλία, όμως η Ευρώπη έχει τον δικό της. Και η πρωτεύουσα του βασιλείου του, είναι η Βαρκελώνη. Επιλέγοντας την Μπάρσα, ο NJR δείχνει ότι αποδέχεται να ωριμάσει και να γίνει καλύτερος παίκτης δίπλα σε αυτόν που και ο ίδιος έχει αναγνωρίσει ως δικαιωματικό βασιλιά, δηλαδή τον Lionel Messi. Αυτή είναι μια καλή αρχή. Παραμένει όμως μόνο η αρχή.

Προσωπική εκτίμηση: Ο Tito Vilanova, είναι ο πρώτος προπονητής της Barca που καλείται να σχεδιάσει ένα σύστημα που θα παρέχει απόλυτη ελευθερία κινήσεων σε δύο παίκτες και όχι σε έναν, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα. Η τακτική προσέγγιση παλαιότερα του Cruyff και εν συνεχεία του Pep, βασιζόταν σε αυτοματοποιημένες κινήσεις των παικτών που έδιναν μεν ευελιξία και ευρυχωρία, απαιτούσαν όμως κινήσεις σε συγκεκριμένους χώρους-κελιά. Υπάρχουν όμως παίκτες που δεν μπορούν να νιώθουν φυλακισμένοι, ακόμη και αν ολόκληρος ο κόσμος ήταν ένα κελί. Τέτοιος είναι ο Messi. Τέτοιος είναι και ο NJR.

Στην Barcelona διαχρονικά, θυμάμαι ελάχιστους παίκτες να έχουν απόλυτη ελευθερία κινήσεων στο γήπεδο. Ο Laudrup ήταν ένας, ακολούθησε ο Romario και ο Ronaldinho και τώρα πλέον είναι ο Messi. Stoichkov, Figo, Rivaldo, Riquelme, Eto'o, Iniesta και πολλοί άλλοι, έπαιζαν σχεδόν πάντα στον ρυθμό της ομάδας.

Ο Messi λατρεύει να παίζει στο κέντρο της επίθεσης, όλοι γνωρίζουμε όμως πόσο αποτελεσματικός είναι όταν ξεκινάει τις προσπάθειες του από δεξιά, ενώ ο NJR που προτιμά την αριστερή πτέρυγα, τους τελευταίους μήνες στην Santos έπαιξε και αυτός στον ρόλο του ψευδοεννιαριού,. Και οι δύο διαθέτουν εξαιρετικά στοιχεία, που είναι κρίμα να περιορίζονται στα τελευταία 25 μέτρα από την αντίπαλη εστία. Συμπερασματικά, για να μην «τρακάρουν» και να μπορέσουμε να απολαύσουμε και τους δύο, το σύστημα πρέπει να τροποποιηθεί.

NEYMAR ΚΑΙ XAVI

Μια πιθανή τροποποίηση του συστήματος της Barca, θα πρέπει να συνοδευτεί και από την αντίστοιχη αλλαγή στον τρόπο σκέψης. Νωρίτερα περιγράψαμε την ταχύτητα αλλά και τα εύκολα λάθη στον τρόπο παιχνιδιού του NJR, ο οποίος γνωρίζει ποιες είναι οι σωστές αποφάσεις, αλλά έχει μάθει να παίζει και για την κερκίδα. Για την Barca της τελευταίας πενταετίας, ο απόλυτος έλεγχος του ρυθμού ήταν μια από τις προτεραιότητες της. Τα εύκολα λάθη και οι χαμένες μπάλες, ήταν μια ασυγχώρητη αμαρτία.

Κινητήριος μοχλός στο παιχνίδι των Καταλανών το διάστημα αυτό, ξέρουμε όλοι ποιος ήταν. Ο Xavi. Ο μαέστρος λοιπόν και ο NJR αντιπροσωπεύουν αυτή την στιγμή, δυο διαμετρικά αντίθετες προσεγγίσεις του παιχνιδιού. Ο Xavi λειτουργεί με την μέθοδο του υπνωτισμού των αντιπάλων, ο NJR είναι μια χειροβομβίδα με απασφαλισμένη περόνη. Μπορεί να προκαλέσει πανικό, αλλά και παράπλευρες απώλειες. Ο κοντρολαρισμένος ρυθμός που προσφέρει ασφάλεια και το κάθετο παιχνίδι του Xavi δεν είναι σίγουρα στις προτιμήσεις του NJR, που έχει πάντα σαν πρώτη σκέψη την συνεχή επίθεση-διείσδυση.

Είναι λοιπόν προφανές, ότι και οι δύο θα πρέπει να βάλουν νερό στο κρασί τους, για να βρεθεί η χρυσή τομή μεταξύ ελέγχου και έκρηξης. Θα είναι εύκολο; Όχι, αν συνυπολογίσουμε ότι η ομάδα αυτή, παρά τα συμπτώματα κούρασης και φθοράς που παρουσίασε φέτος, συγκέντρωσε 100 βαθμούς στο πρωτάθλημα και καθοδηγείται από μερικούς από τους πιο εμβληματικούς παίκτες στην ιστορία της. Οι ισορροπίες λοιπόν είναι λεπτές.

NEYMAR ΚΑΙ INIESTA-ALBA

Βλέποντας τον βραζιλιάνο να αγωνίζεται, κατέληξα ότι στην Βαρκελώνη θα βρει σίγουρα δύο ισχυρούς αγωνιστικούς συμμάχους: Τον Iniesta και τον Jordi Alba. Ο εκρηκτικός Jordi θα βοηθήσει σίγουρα τον NJR στην αποφυγή των διπλών μαρκαρισμάτων, αλλά το εισιτήριο για τον παράδεισο έχει ένα όνομα. Εκείνο του Andres Iniesta. Ο Tito έδωσε πολύ σημασία φέτος στην αριστερή πτέρυγα της ομάδας, προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα τρίγωνο που θα έδινε λίγες αναπνοές στον Messi, με τους Alba-Cesc και Iniesta.

Με την προσθήκη του NJR το τρίγωνο αυτό ενισχύεται σημαντικά. Ο Iniesta όπως και ο NJR, σκέφτονται και κινούνται διαρκώς. Εκτίμηση μου είναι ότι θα αποτελέσουν ένα φονικό δίδυμο. Κανένας από τους δύο δεν πρόκειται να μένει στατικός όταν ο άλλος θα βρίσκεται σε κίνηση. Οι απροσδόκητες ενέργειες και ο απόλυτος αιφνιδιασμός για τους αντιπάλους, δεν θα δημιουργούνται πλέον μόνο από την πλευρά του Messi και αυτό θα τολμήσω να πω, ότι μπορούμε να το θεωρήσουμε δεδομένο.   

Συμπερασματικά, η Barcelona απέκτησε έναν ποδοσφαιριστή με σπάνια ποιοτικά χαρακτηριστικά που αν μη τι άλλο, δεν απαντώνται συχνά. Το πόσο καλύτερη θα γίνει με την προσθήκη του, θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες, με κυριότερο την διάθεση-προσαρμοστικότητα-ταπεινότητα του ίδιου του NJR (όπως έχουμε αναφέρει σε παλιότερο άρθρο) και εν συνεχεία και την ικανότητα-ευρηματικότητα του τεχνικού επιτελείου, που καλείται πλέον να δώσει νέα πνοή στην αγωνιστική ταυτότητα της ομάδας. Ο NJR είναι ένα κομμάτι που μπορεί να ενισχύσει την λάμψη στο μωσαϊκό των blaugrana. Ένα μωσαϊκό που θα παραμείνει πάντως ανολοκλήρωτο, αν δεν προστεθούν και άλλα, εξίσου σημαντικά κομμάτια.