Την Πρωτομαγιά του 2005 στο Camp Nou και μπροστά σε 91.174 θεατές, πέτυχε το πρώτο του γκολ σε επίσημο
αγώνα με την Barcelona. Μπήκε αλλαγή στο 88’
και τρία λεπτά αργότερα σκόραρε με το αριστερό πόδι, γράφοντας το (τελικό) 2-0
απέναντι στην Albacete. Όλοι μιλούσαν τότε για ένα μεγάλο ταλέντο. Πρώτος και καλύτερος,
ο άνθρωπος που του είχε δώσει την τελική πάσα εκείνο το βράδυ στη Βαρκελώνη, ο
μεγάλος Ronaldinho.
12 χρόνια μετά, στις 23 Απριλίου 2017, εκείνος ο μικροσκοπικός
Αργεντινός από την ακαδημία της Barcelona
έμελλε να συμπληρώσει 500 γκολ με τη blaugrana φανέλα πριν
καν κλείσει 30 χρόνια ζωής, με τρόπο που δεν θα μπορούσε να σκαρφιστεί ούτε ο
μεγαλύτερος θαυμαστής του.
Ο τόπος αυτή τη φορά δεν ήταν το φιλόξενο (για τον ίδιο) Camp Nou, αλλά το Bernabeu, έδρα της αιώνιας αντιπάλου, της Ρεάλ Μαδρίτης. Είχε σκοράρει
εκεί ακόμη 12 φορές αλλά χθες, ήταν αλλιώς. Πέτυχε το νικητήριο τέρμα στις
καθυστερήσεις του αγώνα, κρατώντας ζωντανή την ομάδα του στην διεκδίκηση του τίτλου
και το πανηγύρισε με τρόπο επικό: Έβγαλε τη φανέλα του και την σήκωσε ψηλά στον
αέρα του επιβλητικού γηπέδου. Για μερικά δευτερόλεπτα ο χρόνος σταμάτησε. Ο
αριθμός 10 με το όνομα MESSI, ταξίδεψε μέσω των
τηλεοπτικών δεκτών σε όλο τον κόσμο. Εκατομμύρια μάτια απανταχού της Γης έγιναν
μάρτυρες της στιγμής. Μιας στιγμής για μια αιωνιότητα.
Για έναν άνθρωπο που δεν έχει το χάρισμα του λόγου και δεν του
αρέσει και να μιλάει πολύ, (οι συνεντεύξεις του είναι ελάχιστες και
περιορίζονται στα τετριμμένα) αλλά αφήνει τις πράξεις του να μιλούν εκ μέρους
του, δεν θα μπορούσε να υπάρξει ιδανικότερος συμβολισμός.
Ο Lionel Messi είναι
ευλογία αλλά και μεγάλος πονοκέφαλος για όσους ασχολούνται ενδελεχώς με το
ποδόσφαιρο. Υπάρχουν ελάχιστα πράγματα που δεν κάνει σωστά εντός αγωνιστικών
χώρων και είναι ακόμη λιγότερα εκείνα για τα οποία θα μπορούσε κανείς να τον
ψέξει, όσον αφορά τη ζωή του εκτός γηπέδων.
Έχει τρελάνει τους στατιστικολόγους, έχει αλλάξει το αγωνιστικό επίπεδο
ενός (έτσι κι αλλιώς) σπουδαίου club, της Barcelona, έχει προκαλέσει τη φαντασία και την δημιουργικότητα των σπουδαιότερων
ποδοσφαιρικών μυαλών στον κόσμο (είτε στην προσπάθεια τους να εκμεταλλευτούν στο
έπακρο τις ικανότητες του, είτε επιχειρώντας να βρουν τρόπους για να τον σταματήσουν)
έχει χτίσει καριέρες και έχει εν τέλει κατηγορηθεί, γιατί κάνει τα πάντα πολύ
καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον, αλλά δεν τα κάνει όλα τέλεια.
Ίσως η πιο σωστή προσέγγιση στο φαινόμενο Messi, είναι
εκείνη που έχει προτείνει παλιότερα ο Pep Guardiola: «Μην γράφετε γι’ αυτόν,
μην προσπαθείτε να τον περιγράψετε. Απλά απολαύστε τον».
Παραφράζοντας και μια φράση
του αείμνηστου Johan Cruyff, θα μπορούσαμε να πούμε πως κατά
κάποιον τρόπο, ο Messi είναι μάλλον αθάνατος.
Υ.Γ.1 Για την απίθανη κούρσα του Sergi Roberto στο
νικητήριο γκολ της Barcelona θα μιλήσει κανείς;
Υ.Γ.2 Ο Luis Enrique κέρδισε
το τελευταίο του clasico ως προπονητής της Barcelona. Αυτός
και ο Guardiola είναι
πλέον οι μόνοι προπονητές στην ιστορία του συλλόγου, που κατάφεραν να κερδίσουν
δύο σερί clasico στα πλαίσια
της La Liga, μέσα στο Bernabeu. Ωραίος τρόπος για να πεις αντίο.
Υ.Γ.3 Ο Samuel Umtiti, είναι μάλλον η καλύτερη μεταγραφή της Barcelona την τελευταία εξαετία. Και
βάλε.
Υ.Γ.4 Οι blaugrana
είναι σε αγωνιστική κάμψη, αλλά η φετινή σεζόν
δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Ο επαναληπτικός με την PSG και το χθεσινό 2-3, έχουν ήδη
φροντίσει γι’ αυτό.
Υ.Γ.5 Ο αριθμός 32 στα σημαιάκια
του κόρνερ χθες στο Bernabeu, υπενθύμιζε τα πρωταθλήματα της Ρεάλ Μαδρίτης. Ομολογουμένως πολλά,
ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι τα τελευταία 12 χρόνια -παρόντος του Messi- οι μαδριλένοι έχουν κατακτήσει
μόλις… 3. Ε, ναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου