Ο Robert Fernandez απέτυχε

Η τριετία Luis Enrique στην Barcelona πλησιάζει στο τέλος της και με δεδομένη την αποχώρηση του από το club, ο απολογισμός του έργου του, που -ορθά- ακολουθεί σε αυτές τις περιπτώσεις, φαίνεται ότι θα αφήσει πολλά ερωτηματικά, όχι τόσο για τους τίτλους (δεν είναι λίγοι) που κερδήθηκαν σε αυτό το διάστημα, όσο για το τι αφήνει ως αγωνιστική παρακαταθήκη στον (όποιο) διάδοχο του. Αυτή είναι όμως μια συζήτηση που θα γίνει το προσεχές καλοκαίρι.

Πολλοί φίλοι μου ζητούν να καταθέσω την άποψη μου για το πρόσωπο που θα πρέπει να αναλάβει τις αγωνιστικές τύχες της Barcelona από την 1^η Ιουλίου του 2017. Ακούγονται και γράφονται πολλά ονόματα, κανένας όμως δεν μιλά για εκείνον που είναι υπεύθυνος (και επιφορτισμένος) για την τελική επιλογή του επόμενου προπονητή. Ο λόγος για τον τεχνικό διευθυντή της ομάδας, τον Robert Fernandez.

Ο Robert Fernandez επιλέχθηκε από την διοίκηση Bartomeu το καλοκαίρι του 2015, για να αντικαταστήσει τον Andoni Zubizarreta στη θέση του τεχνικού διευθυντή του συλλόγου.

Έχοντας ελάχιστη σχετική εμπειρία στον χώρο, η θητεία του στην Barcelona ξεκίνησε με ένα τρομερό επικοινωνιακό ατόπημα, όταν πριν από τον τελικό του ευρωπαϊκού Super Cup απέναντι στη Σεβίλλη και με τον Pedro Rodriguez να βρίσκεται τότε στην πόρτα της εξόδου (αλλά και στην αποστολή για τον συγκεκριμένο αγώνα) ο Robert δήλωσε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες ότι ο ποδοσφαιριστής θέλει να αποχωρήσει από την Βαρκελώνη, χωρίς ωστόσο να έχει νωρίτερα προηγηθεί ούτε μία συζήτηση μεταξύ των δύο ανδρών.

Ο Robert ανέλαβε καθήκοντα την αγωνιστική περίοδο 2015-16, όταν η Barcelona ήταν τιμωρημένη με απαγόρευση μεταγραφών, ενώ και η απόκτηση του Arda Turan που ουσιαστικά είχε «κλειδώσει» από τη διοίκηση Bartomeu πριν τις εκλογές του Ιούλη του 2015, δεν ήταν επιλογή που μπορεί να του χρεωθεί.

Η πρώτη μεταγραφική υπόθεση την οποία χειρίστηκε, ήταν η περίπτωση του Aleix Vidal, που αποκτήθηκε από την Σεβίλλη έναντι €17.000.000 μετά από εισήγηση του Luis Enrique. Ήταν (θεωρητικά) ο παίκτης που θα αντικαθιστούσε μελλοντικά τον Dani Alves στο δεξί άκρο της blaugrana άμυνας. Το ίδιο καλοκαίρι αποχώρησαν (είτε με δανεισμό είτε με μεταγραφή) οι Traore, Deulofeu, Tello, Halilovic, Montoya, ενώ έφυγαν και οι Alex Song και Afellay, δύο παίκτες που πληρώνονταν από την ομάδα για να αγωνίζονται δανεικοί σε άλλους συλλόγους.

Το πρώτο σημαντικό δείγμα γραφής για τον Robert, θα ερχόταν το καλοκαίρι του 2016. Οι κινήσεις που έγιναν ήταν αστραπιαίες και το ρόστερ της ομάδας ήταν κατά  90% διαμορφωμένο τρεις ημέρες πριν την έναρξη της προετοιμασίας, στις 23 Ιουλίου του 2016. Το χρονοδιάγραμμα τηρήθηκε με τρόπο εντυπωσιακό, ωστόσο η ποιότητα των παικτών που αποκτήθηκαν, εκ του αποτελέσματος, καθόλου δεν εντυπωσιάζει.

Ο Robert φάνηκε να κινείται με γνώμονα την ενίσχυση των λύσεων από τον πάγκο, αλλά όταν η μεταγραφική περίοδος έκλεισε, ο απολογισμός έδειχνε ότι ο σύλλογος δαπάνησε περίπου €150.000.000 σε ποδοσφαιριστές, κανένας εκ των οποίων δεν μπορούσε να θεωρηθεί «πρώτης γραμμής».

Έφυγαν οι Munir και Sandro (και οι δύο νεαροί και ελπιδοφόροι) επειδή η ομάδα χρειαζόταν έναν επιθετικό που να μπορεί να παίζει και στα άκρα, και αποκτήθηκε ο Paco Alcacer που είναι κλασικό εννιάρι.

Δόθηκαν σχεδόν €35.000.000 για τον Andre Gomes, ενώ ήταν φανερό ότι από το κέντρο έλειπαν οι ικανότητες ενός παίκτη τύπου Veratti.

Χρυσοπληρώθηκε ένας παίκτης (Digne) με το ίδιο αγωνιστικό προφίλ αλλά πολύ μικρότερων αγωνιστικών δυνατοτήτων σε σχέση με τον Jordi Alba, για να αποτελέσει (θεωρητικά) την εναλλακτική λύση στα άκρα.

Πουλήθηκε ο 25χρονος Bartra και παρέμεινε ο 34χρονος Mathieu.

Έφυγε ο Claudio Bravo και δόθηκαν €13.000.000 στον Cillessen, για να μπορεί να γυαλίζει τα γάντια του ter Stegen.

Ο ταλαντούχος Samper δόθηκε δανεικός στη Granada και η ομάδα έμεινε χωρίς καμία εναλλακτική πίσω από τον Busquets.

Η μόνη κίνηση που φαίνεται ότι ήταν άκρως επιτυχημένη, ήταν η απόκτηση του Samuel Umtiti, ενός ποδοσφαιριστή που βρισκόταν όμως στην ατζέντα των scouts του συλλόγου, ήδη από το 2012.

Όση ευθύνη κι αν έχει (που δεδομένα έχει) ο Luis Enrique στην επιλογή και αξιοποίηση των παικτών και ανεξαρτήτως τίτλων, η διετία του Robert στο πόστο του τεχνικού διευθυντή, κάθε άλλο παρά επιτυχημένη μπορεί πλέον να θεωρηθεί.

Η Barcelona έδωσε έναν σκασμό λεφτά υπερβαίνοντας κατά πολύ το budget που αρχικά είχε ανακοινωθεί ότι θα διατεθεί για μεταγραφές το περασμένο καλοκαίρι (η -τότε- αντιπρόεδρος οικονομικών, Suzana Monje το είχε προσδιορίσει στα €60.000.000) καταφέρνοντας να παραμείνει «γυμνή» σε όλες τις θέσεις που είχε ανάγκη ουσιαστικής ενίσχυσης.

Ο Robert απέτυχε να θωρακίσει μια ομάδα που έχει στο ρόστερ της την καλύτερη επιθετική τριάδα στον κόσμο.

Και τώρα, ο ίδιος άνθρωπος, καλείται να επιλέξει τον προπονητή που θα αντικαταστήσει τον Luis Enrique, αυτόν που θα πρέπει να αναλάβει το πολύ δύσκολο έργο της αγωνιστικής εξέλιξης μιας ομάδας που βρίσκεται σε εμφανές αγωνιστικό τέλμα. Με τα δείγματα γραφής του να είναι άκρως αποθαρρυντικά και μια διοίκηση που απαρτίζεται στο σύνολο της από τεχνοκράτες που ουδεμία σχέση έχουν με το ποδόσφαιρο, το μέλλον της Barcelona προμηνύεται δύσκολο και οποιαδήποτε εκτίμηση θα ήταν παρακινδυνευμένη.

Τα τελευταία 24ωρα στην Βαρκελώνη πληροφορίες κάνουν λόγο για παραίτηση του Bartomeu πολύ πριν το 2021, όταν και ολοκληρώνεται η θητεία της υπάρχουσας διοίκησης. Ποιος όμως θα βρεθεί να αναλάβει ένα club που ήδη έχει δεσμευθεί με μακρόχρονες συγκεκριμένες χορηγικές συμφωνίες και ένα τεράστιο project (Espai) που αναμένει την περάτωση του; Η λογική λέει, ότι δεν θα είναι άλλοι από τους άμεσους συνεργάτες του τωρινού προέδρου. Δηλαδή την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.