Η απαγωγή του Quini

1^η Μαρτίου 2018. Ο κόσμος του ποδοσφαίρου βρίσκεται σε κατάσταση σοκ, από την είδηση της απαγωγής του Luis Suarez. Ο Ουρουγουανός βρίσκεται σε εκπληκτική κατάσταση, είναι πρώτος σκόρερ στη La Liga και η Barcelona διεκδικεί τον τίτλο της πρωταθλήτριας, μετά από 6 χρόνια ανομβρίας. Άγνωστοι τηλεφωνούν σε πολιτική εφημερίδα, δηλώνοντας ότι δεν θα επιτρέψουν σε μια ομάδα που είναι υπέρ της απόσχισης της Ισπανίας, να κερδίσει το πρωτάθλημα. Θα μπορούσε να είναι σενάριο περιπετειώδους ταινίας, ωστόσο αλλάζοντας τις ημερομηνίες και τους πρωταγωνιστές, σήμερα θα μιλήσουμε για ένα απόλυτα αληθές γεγονός που συνέβη το 1981. Την απαγωγή του Quini.

Γυρίζουμε λοιπόν τον χρόνο πίσω, στην αγωνιστική περίοδο 1980-81. Η Barcelona που είχε να κατακτήσει τον τίτλο της πρωταθλήτριας, από τη σεζόν 1973-74 (πρώτη του Johan Cruyff στη Βαρκελώνη) πραγματοποιούσε πολύ καλές εμφανίσεις και έμοιαζε έτοιμη να δώσει τέλος σε μια μακρά περίοδο ανομβρίας, σε επίπεδο τίτλων.

O πρόεδρος Nunez, είχε εμπιστευθεί τις τύχες της ομάδας στον Helenio Herrera, 20 χρόνια μετά την πρώτη του παρουσία στον blaugrana πάγκο. Από το καλοκαίρι του 1980, είχε αποκτηθεί από την Sporting Gijon ο Αστουριανός επιθετικός Enrique Castro, πιο γνωστός ως Quini. 

Η μεταγραφή του, αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό από τους Καταλανούς, καθώς ο Quini ήταν μεν ένας από τους καλύτερους σκόρερ στην Ισπανία, έχοντας ήδη πετύχει 214 γκολ με τη φανέλα της Sporting Gijon, αλλά όντας στα 31 του, όλοι πίστευαν ότι οι καλύτερες ποδοσφαιρικές του ημέρες είχαν παρέλθει.

Διαψεύδει όμως τους αμφισβητίες του, σκοράρει ασταμάτητα και την 1^η Μαρτίου του 1981 η Barcelona κερδίζει με 6-2 την Hercules στο Camp Nou και βρίσκεται μόλις 2 βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο Atletico, την οποία πρόκειται να αντιμετωπίσει την αμέσως επόμενη αγωνιστική. Απομένουν 5 αγώνες για να τελειώσει το πρωτάθλημα.

Με τη λήξη του παιχνιδιού, ο Quini, που έχει πετύχει τα 2 από τα 6 γκολ της ομάδας του, κατευθύνεται με το Ford Granada του, προς το σπίτι του, το οποίο απέχει μόλις 10’ από το αεροδρόμιο El Prat, όπου θα μετέβαινε λίγο αργότερα για να παραλάβει τη γυναίκα του, Μαρία. Μιλάει μαζί της στο τηλέφωνο και μαθαίνει ότι η πτήση θα έχει καθυστέρηση. Δεν φτάνει όμως ποτέ στον προορισμό του, αφού στο ενδιάμεσο, ένα φορτηγάκι του κλείνει τον δρόμο και τρεις άνδρες υπό την απειλή όπλου τον απαγάγουν.

Άγνωστοι τηλεφωνούν αργότερα στην πολιτική εφημερίδα La Vanguardia. Δηλώνουν πως εκπροσωπούν την οργάνωση Batallon Catalon-Espanyol, αναλαμβάνουν την ευθύνη της απαγωγής και ισχυρίζονται ότι «δεν πρόκειται να αφήσουν να κερδίσει τον τίτλο μια ομάδα που είναι υπέρ της απόσχισης της Ισπανίας».

Η οικογένεια του παίκτη αλλά και της Barcelona, είναι ανάστατη. Οι παίκτες δεν θέλουν να γίνει ο αγώνας με την Atletico, ο Schuster απειλεί πως δεν θα αγωνιστεί, όμως τελικά η αναμέτρηση διεξάγεται κανονικά και οι blaugrana χάνουν με 1-0.  

Η ομάδα πελαγοδρομεί και την ώρα που οι αρχές προσπαθούν να αποκαλύψουν την τοποθεσία στην οποία κρατείται ο Quini, χάνει από την ουραγό Salamanca και παραχωρεί ισοπαλία στην Σαραγόσα στο Camp Nou.

Στις 25 Μαρτίου, ο Nicolau Casaus, αντιπρόεδρος της Barcelona, μεταβαίνει στη Γενεύη για να καταθέσει σε ελβετική τράπεζα τα λύτρα που έχουν αξιώσει οι απαγωγείς. Στο μεταξύ, οι προσπάθειες των αρχών οδηγούν στη σύλληψη ενός ηλεκτρολόγου, ο οποίος ομολογεί ότι ανήκει στην ομάδα των απαγωγέων και αποκαλύπτει ότι ο Quini κρατείται σε ένα γκαράζ στη Σαραγόσα.

Στις 26 Μαρτίου τα ξημερώματα ο Quini φτάνει στη Βαρκελώνη όπου τον υποδέχονται χιλιάδες οπαδοί της Barcelona. Είναι καλά στην υγεία του, αλλά εξουθενωμένος ψυχικά δεν καταφέρνει να αγωνιστεί 3 ημέρες αργότερα εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης. Οι blaugrana χάνουν τον αγώνα, το πρωτάθλημα καταλήγει στη Real Sociedad και παρά το μακρύ διάστημα της απαγωγής του, ο Quini καταφέρνει να αναδειχθεί σε πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος, με 20 γκολ.

Τρεις μήνες αργότερα, τον Ιούνιο του 1981 η Barcelona κατακτά το Copa del Rey με τον Quini να πετυχαίνει 2 από τα 3 γκολ της ομάδας του, στον τελικό απέναντι στην παλιά του ομάδα (Sporting Gijon). Την επόμενη σεζόν, θα βοηθήσει ξανά τους blaugrana να κερδίσουν τον τελικό του κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης, σκοράροντας στον τελικό το νικητήριο τέρμα, απέναντι στην Standar Λιέγης.

Ο Quini παρέμεινε κάτοικος Βαρκελώνης για 4 συνολικά σεζόν. Δεν υπέβαλε ποτέ μήνυση κατά των απαγωγέων του, κάτι που έκανε όμως η Barcelona. Αποχώρησε το καλοκαίρι του 1984 και δεν πρόλαβε έτσι να γευτεί τη χαρά της κατάκτησης ενός πρωταθλήματος με τους blaugrana, που ακολούθησε την περίοδο 1984-85. Οι απαγωγείς ,του στέρησαν μια επιτυχία που δικαιούταν να απολαύσει, αλλά ευτυχώς, όχι και την ίδια του τη ζωή.