Η περίπτωση του Ivan Rakitic

Ο Ivan Rakitic διανύει την πέμπτη του σεζόν στη Barça. Την τελευταία τετραετία η προσφορά του στην ομάδα ήταν αδιαμφισβήτητα μεγαλύτερη από την αναγνώριση που του προσφέρεται από τον κόσμο και -κυρίως- τα ΜΜΕ που ασχολούνται με τους blaugrana.

Ο Κροάτης κατάφερε τόσα πράγματα σε αυτό το διάστημα, που είναι αμφίβολο αν ακόμη κι ο ίδιος έχει επίγνωση του μεγέθους της προσφοράς του.

Ήδη από την πρώτη του σεζόν (2014-15) χωρίς να είναι «λαμπερή» ούτε και ιδιαίτερα ακριβή μεταγραφή, υπήρξε ο παίκτης που κλήθηκε να πάρει τη θέση του σπουδαίου Xavi στην ενδεκάδα. Ένα παράσημο από μόνο του. Ο ρόλος του στην ομάδα που σχεδίασε ο Luis Enrique το καλοκαίρι του 2014, ήταν κομβικός για την πορεία της Barça που έκανε το treble με τον Ivan να σκοράρει μάλιστα στον νικηφόρο τελικό του Champions League τον Ιούνη του 2015 στο Βερολίνο.

Έχοντας έως εκείνο το σημείο της καριέρας του πρωταγωνιστικό ρόλο σε Βασιλεία, Schalke και Σεβίλλη, ο βαθμός της προσαρμοστικότητας του στις απαιτήσεις της Barça ήταν πέραν κάθε προσδοκίας. Αμέτρητα τρεξίματα, βρώμικη δουλειά και υψηλή ποδοσφαιρική ευφυϊα ήταν τα χαρακτηριστικά που του έδωσαν δικαιωματικά μια θέση στο κέντρο των blaugrana.

Η σταθερότητα στην απόδοση του και ο εξαιρετικός χαρακτήρας του ήταν στοιχεία που τον έκαναν ιδιαίτερα αγαπητό στα αποδυτήρια και τον καθιέρωσαν ως ένας από τους πιο σημαντικούς παίκτες της ομάδας τα τελευταία χρόνια.

Σε ένα κέντρο όπου δέσποζαν οι μορφές των Busquets και Iniesta δεν θα μπορούσε να είναι ο παίκτης που λάμπει, δεν ανδρώθηκε άλλωστε στη Masia, δεν έχει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που σαγηνεύουν τον παραδοσιακό οπαδό της Barça. Κάτι αντίστοιχο συνέβαινε ταυτόχρονα και στην εθνική του ομάδα όπου ξεχώριζε ο χαρισματικός Modric. O Rakitic όμως δεν διεκδίκησε ποτέ τίποτα περισσότερο από αυτό του αναλογούσε.

Προέταξε τον ορθολογισμό στο παιχνίδι του που σε συνδυασμό με τα τεχνικά του χαρακτηριστικά, ανέδειξαν έναν παίκτη πραγματικό χαμαιλέοντα. Μπορεί να παίξει με επιτυχία σε όλες τις θέσεις του κέντρου, μαρκάρει, σκοράρει και είναι ίσως ο μόνος ποδοσφαιριστής που κατάφερε να ανταπεξέλθει (έστω και κατά διαστήματα) στη θέση του pivote, δίνοντας (κυρίως τη σεζόν 2017-18), ανάσες στον Busquets που από το 2008 αγωνίζεται αδιάκοπα στη θέση μπροστά από την blaugrana άμυνα.

Ο Rakitic βρέθηκε αρκετές φορές στο επίκεντρο άδικης κριτικής και ανέξοδης γκρίνιας των οπαδών, θαρρείς και φταίει αυτός που δεν βγάζει η Masia 2-3 Xavi και Iniesta τον χρόνο.

Και τώρα, διάγοντας την πέμπτη του σεζόν στη Barça καταφέρνει ξανά κάτι εκπληκτικό. Προερχόμενος από ένα εξαιρετικό mundial όπου οδήγησε μαζί με τον Modric την Κροατία μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης και ενώ έχει πατήσει τα τριάντα του χρόνια, η PSG φαίνεται διατεθειμένη να προσφέρει στους Καταλανούς ένα ποσό που αγγίζει τα 100.000.000€ για να τον πάρει στο Παρίσι (θυμίζω πως ανανέωσε τον Μάρτη του 2017, με συμβόλαιο που τον κρατά στη Βαρκελώνη έως το 2021).

Πολλοί culers πετάνε τη σκούφια τους στην ιδέα ενός τέτοιου deal αν και είναι δεδομένο πως ο Valverde ούτε που θέλει να σκεφτεί πως θα τον χάσει ενώ και ο ίδιος ο παίκτης επιθυμεί την παραμονή του στη Βαρκελώνη.

Είναι αλήθεια πως τα πιο παραγωγικά χρόνια της καριέρας του έχουν παρέλθει. Άλλωστε τα σημάδια της κόπωσης έχουν διαφανεί ήδη από πέρυσι. Είναι όμως εξίσου βέβαιο πως παίκτες με πολυσχιδή προσφορά όση αυτή του Κροάτη στη Barça, δεν απαντώνται συχνά.

Είτε τελικά παραμείνει, είτε αποχωρήσει, έχει κερδίσει το δικαίωμα να συμπεριλαμβάνεται στις συζητήσεις που αφορούν τον πιο επιτυχημένο Βαλκάνιο που φόρεσε ποτέ τη blaugrana φανέλα. Ναι, την ίδια που τίμησε -μεταξύ άλλων- και ο θρυλικός Hristo Stoichkov.