Βλέπεις τον Busquets, βλέπεις όλο το παιχνίδι

«Παίζω σε μία θέση που απαιτεί σκληρή δουλειά, γενναιοδωρία και έχει λίγη λάμψη, αλλά μου αρέσει. Είναι αυτό που κάνω και μου αρέσει. Προτιμώ να κόψω πάσες αντιπάλων ή να κλέψω δέκα φορές τη μπάλα, παρά να σουτάρω. Εξάλλου γι’ αυτόν τον λόγο βρίσκομαι εδώ. Για να κάνω τη δουλειά όλων των συμπαικτών μου πιο εύκολη.» Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Sergio Busquets, τον Καταλανό μέσο που αυτό το Σαββατοκύριακο θα συμπληρώσει 500 συμμετοχές με τη φανέλα της Barcelona. Θα γίνει μόλις ο 7^ος παίκτης στην υπεραιωνόβια ιστορία του συλλόγου που καταφέρνει κάτι τέτοιο, μετά τους Xavi, Messi, Iniesta, Puyol, Migueli και Victor Valdes. Όλοι τους, παίκτες θρύλοι. Κανένας όμως τόσο υποτιμημένος, όσο αυτός.

Η επαγγελματική καριέρα του Busquets στην Barcelona ξεκίνησε ουσιαστικά στις 13 Σεπτέμβρη του 2008, όταν ο Pep Guardiola αποφάσισε να του δώσει θέση βασικού στον αγώνα πρωταθλήματος απέναντι στην Racing Santander και αφού είχε προηγηθεί το στραπάτσο της ήττας στην πρεμιέρα, απέναντι στη νεοφώτιστη τότε Numancia. Ο Guardiola είχε τον Sergio Busquets υπό τις οδηγίες του στη Barcelona B και όταν ανέλαβε την πρώτη ομάδα, δεν δίστασε να τον ρίξει από την αρχή στα βαθιά. Και όταν λέμε βαθιά, κυριολεκτούμε.

Από την 3^η κατηγορία του ισπανικού πρωταθλήματος την αγωνιστική περίοδο 2007-08, ο Sergio αγωνίστηκε στην παρθενική του σεζόν (2008-09) με τους μεγάλους σε 41 αγώνες, ξεκινώντας μάλιστα βασικός 31 φορές, συμπεριλαμβανομένων των τελικών του Champions League και του Copa del Rey. Διανύοντας, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, την ενδέκατη του σεζόν στη Barcelona, δεν υπήρξε καμία χρονιά στην οποία να αγωνίστηκε σε λιγότερους από 40 αγώνες, ενώ σε 4 περιπτώσεις έπαιξε σε περισσότερους από 50. Εκπληκτικά νούμερα για έναν ποδοσφαιριστή που έκλεισε τα 30 μόλις το περασμένο καλοκαίρι και έχει κατακτήσει κυριολεκτικά τα πάντα σε ομαδικό επίπεδο τόσο με την Barcelona όσο και με την εθνική του ομάδα.

Η δεκαετία της παρουσίας του (που είναι ίσως και η πιο επιτυχημένη δεκαετία στην ιστορία του ποδοσφαιρικού τμήματος της Barcelona) συνοδεύτηκε και από αρκετές δυσκολίες για τον ίδιο. Ίσως οι πιο χαρακτηριστικές, ήταν η προσπάθεια του Guardiola να τον χρησιμοποιήσει σαν κεντρικό αμυντικό (τη σεζόν 2011-12) αλλά και η τριετία 2014-17, όταν υπό τις οδηγίες του Luis Enrique το παιχνίδι της ομάδας έγινε πιο άμεσο, κάτι που σε συνδυασμό με τη φθίνουσα (λόγω ηλικίας) πορεία των Xavi και Iniesta, δημιούργησε προβλήματα στον Busquets που σε πολλές περιπτώσεις έμενε εκτεθειμένος, στην προσπάθεια του να καλύψει αμέτρητους χώρους και κενά στο κέντρο του γηπέδου.

Δεν έπαψε όμως ποτέ να είναι ο «παίκτης - βεντάλια», ο συνδετικός κρίκος μεταξύ άμυνας και επίθεσης, αυτός από τον οποίο ξεκινά το χτίσιμο των περισσότερων επιθέσεων της Barcelona και πάνω στον οποίο σταματούν οι αντίστοιχες των αντιπάλων ομάδων.

Άνθρωπος χαμηλών τόνων, προτιμά να κρατά τη ζωή του μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και είναι ο μόνος παίκτης του ρόστερ που δεν έχει κανέναν λογαριασμό σε κοινωνικά δίκτυα, γεγονός που μαρτυρά τον τρόπο που προσεγγίζει γενικότερα τη ζωή και αποδεικνύει επίσης ότι υπάρχει τρόπος να περιορίζεις τη δημοσιότητα, ακόμη κι αν αγωνίζεσαι σε μια από τις δημοφιλέστερες ομάδες του πλανήτη.

Απολαμβάνει φυσικά τον σεβασμό του συνόλου των συμπαικτών του και δεν ήταν τυχαίο γεγονός η επιθυμία του Carles Puyol, που όταν αποσύρθηκε από τους αγωνιστικούς χώρους, ζήτησε να δοθεί η φανέλα με τον αριθμό 5 στον Busquets.

Για την αγωνιστική του αξία έχει εκφραστεί το σύνολο του ποδοσφαιρικού κόσμου, με την κορυφαία ατάκα να ανήκει μάλλον στον Vicente del Bosque που είχε δηλώσει τα εξής: «Παρακολουθείς τον αγώνα και δεν βλέπεις τον Busquets. Παρακολουθείς τον Busquets και βλέπεις όλο τον αγώνα.»

Πρόκειται για εκπληκτική διαπίστωση που επιβεβαιώνεται συστηματικά στο γήπεδο. Όταν λείπει ο Busquets, η Barcelona είναι κυριολεκτικά άλλη ομάδα. Η απουσία του είναι πιο ηχηρή από την παρουσία του και αυτό λέει πολλά για τον ρόλο ενός παίκτη που δικαιούται να συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους που φόρεσαν ποτέ τη blaugrana φανέλα.

Κλείνω αυτό το σύντομο αφιέρωμα, παραθέτοντας απόψεις ανθρώπων του ποδοσφαίρου για τον Sergio Busquets.

«Με τις τοποθετήσεις του στο γήπεδο, μοιάζει σαν βετεράνος είτε έχει τη μπάλα στα πόδια του είτε όχι. Με τη μπάλα στα πόδια κάνει τα δύσκολα να μοιάζουν εύκολα. Ο τρόπος και η ταχύτητα με την οποία την μοιράζει, με μια- δύο επαφές, είναι μοναδικός. Χωρίς τη μπάλα, μας έχει προσφέρει όλους ένα πολύ σημαντικό μάθημα: Ότι αν βρίσκεσαι στις σωστές θέσεις, χρειάζεται να τρέχεις πολύ λιγότερο για να ανακόπτεις επιθέσεις και να επανακτάς τον έλεγχο της μπάλας.»

JOHAN CRUYFF  

«O Busquets κάνει τα πάντα να φαίνονται τόσο εύκολα, που μερικές φορές αδυνατείς να καταλάβεις πόσο σκληρά δουλεύει για να το επιτύχει αυτό.»
VICENTE DEL BOSQUE

«Είναι ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που μας έχει προσφέρει το ισπανικό ποδόσφαιρο. Την πρώτη φορά που τον είδα να παίζει, τηλεφώνησα σε έναν φίλο και του είπα ότι είδα έναν παίκτη που είναι είδος προς εξαφάνιση.»
CESAR LUIS MENOTTI

«Χωρίς αυτόν, η Barcelona και η εθνική Ισπανίας δεν θα είχαν όλες αυτές τις επιτυχίες.»
XAVI

«Αν μπορούσα να ξαναγίνω ποδοσφαιριστής, θα ήθελα να ήμουν σαν τον Busquets.»
PEP GUARDIOLA

«Είναι ο καλύτερος στον κόσμο στη θέση του, γιατί κυριαρχεί στο κέντρο του γηπέδου και το κάνει με το δικό μας στυλ παιχνιδιού.»
TITO VILANOVA

«Είναι μοναδικός παίκτης. Ο πιο έξυπνος που έχω προπονήσει ποτέ. Δεν θα τον έβγαζα ποτέ από την ενδεκάδα, εκτός αν μου το ζητούσε ο ίδιος.»
LUIS ENRIQUE

«Αν οι παίκτες που έρχονται στη Barcelona, θέλουν να καταλάβουν τον τρόπο παιχνιδιού αυτής της ομάδας, πρέπει να προσέχουν μόνο τον Busquets.»
ERNESTO VALVERDE