«Μου αρέσει ο Messi, γιατί ευτυχώς δεν πιστεύει πως είναι ο Messi. Είναι ο μόνος που με κάνει να ονειρεύομαι και να αγαπώ» έλεγε τo 2011 o Eduardo Galeano μιλώντας στην καταλανική τηλεόραση. O αείμνηστος Ουρουγουανός συγγραφέας με το εκπληκτικό και φλεγματικό του χιούμορ, είχε αναπτύξει τη δική του θεωρία γύρω από το φαινόμενο Messi.
«Νομίζω πως ο Messi είναι ο καλύτερος στον κόσμο γιατί στην πραγματικότητα δεν σταμάτησε ποτέ να παίζει για τη χαρά του παιχνιδιού. Υπό αυτή την έννοια δεν έγινε ποτέ του επαγγελματίας. Υπάρχουν αυτοί που γράφουν από ευχαρίστηση και εκείνοι που το κάνουν για να φανούν συνεπείς απέναντι σε συμβόλαια και για να κερδίσουν λεφτά. Ο Messi μοιάζει με ένα παιδί που παίζει στην αλάνα και όχι με επαγγελματία που το κάνει για τα χρήματα» [Eduardo Galeano]
Νωρίτερα είχε καταθέσει ακόμη μια άποψη στο περιοδικό που αρθρογραφούσε:
«Έχω αναπτύξει μια θεωρία για τον τρόπο που παίζει αν και δεν μπόρεσα να την τεκμηριώσω επιστημονικά. Νομίζω λοιπόν πως είναι μια μοναδική ιστορία στα χρονικά του ποδοσφαίρου, γιατί παίζει έχοντας τη μπάλα μέσα στο πόδι του. Πολλοί έλεγαν κάποτε ότι ο Maradona έπαιζε έχοντας τη μπάλα πάντα κολλημένη στο πόδι του. Ο Messi λοιπόν την έχει μέσα στο πόδι του. Είτε τον κυνηγούν 5, 10 ή 22 αντίπαλοι, δεν μπορούν να του πάρουν τη μπάλα. Γιατί; Επειδή κοιτούν στα πόδια του, αλλά αυτός την έχει μέσα στο πόδι του. Είναι ένα ανεξήγητο φαινόμενο αλλά είναι η αλήθεια»
Η φράση του αυτή έφτασε φυσικά στα αυτιά του Messi, ο οποίος έστειλε στον Galeano ένα μπλουζάκι με αυτήν ακριβώς τη φράση «Científicamente es imposible, ¡pero es la verdad!»
Η ιστορία του Lionel Andres Messi ξεκίνησε στο Garibaldi, ένα νοσοκομείο που ίδρυσαν στο Ροζάριο της Αργεντινής πολιτικοί πρόσφυγες από την Ιταλία. Εκεί γεννήθηκε στις 24 Ιουνίου του 1987 περίπου στις 6 το πρωί ο τρίτος γιός της Celia Cuccittini και του Jorge Messi.
Το Ροζάριο, μια πόλη απογόνων μεταναστών κυρίως από την Ιταλία και την Ισπανία, πλούσια σε αγροτική παραγωγή και με πληθυσμό 1.000.000 κατοίκων, δεν είναι η πρωτεύουσα της χώρας αλλά είναι η πόλη στην οποία υψώθηκε για πρώτη φορά η σημαία της ανεξαρτησίας της Αργεντινής το 1812.
Είναι επίσης η ιδιαίτερη πατρίδα του Ernesto Che Guevara αλλά και η πόλη στην οποία γεννήθηκε ένας από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Ο Lionel Messi.
Ο Che ήταν οπαδός της Rosario Central αλλά ο Messi από μικρός αγάπησε το αντίπαλο δέος, την Newell’s Old Boys. Την ομάδα που έπαιξε ο πατέρας του αλλά και εκείνη στην οποία έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα.
Το γήπεδο της ομάδας απείχε 6 χλμ από το σπίτι τους, και ο Jorge Messi είχε πάει τον μικρό του γιό εκεί, για να δει τον Maradona σε έναν από τους συνολικά 5 αγώνες που ο Diego φόρεσε τη φανέλα της ομάδας.
«Δυστυχώς δεν το θυμάμαι, γιατί ήμουν πολύ μικρός. Είναι σίγουρα ο μεγαλύτερος όλων. Μεγαλώνοντας άρχισε να μου αρέσει ο Pablo Aimar και όταν έπαιξα κόντρα στη Valencia του ζήτησα τη φανέλα του. Αλλά δεν μπορώ να πω ότι μεγάλωσα έχοντας κάποιο είδωλο» [Leo Messi]
Το καλοκαίρι του 2000, λίγο πριν ο
Leo αναχωρήσει για τη Βαρκελώνη δημοσιεύθηκε η πρώτη συνέντευξη της ζωής του,
στην εφημερίδα La Capital. «Τι είναι οι Newell’s για εσένα;» τον ρώτησε ο
δημοσιογράφος. «Τα πάντα» αποκρίθηκε ο 13χρονος. «Τα πάντα» όμως τον περίμεναν
σε μια άλλη ήπειρο…
ΟΙ ΕΝΕΣΕΙΣ ΑΥΞΗΤΙΚΗΣ ΟΡΜΟΝΗΣ
Ο Messi από πολύ μικρός ξεχώριζε με τη μπάλα στα πόδια. Είχε όμως ένα πρόβλημα με την ανάπτυξη του. Ο γιατρός που τον είχε αναλάβει αρχικά στην Αργεντινή, διηγούνταν στον Graham Hunter:
«Κάποιοι από την Newell’s Old Boys με πλησίασαν και μου είπαν πως είχαν ένα παιδάκι που ήταν φαινόμενο αλλά είχε ζήτημα ανάπτυξης. Του έλειπε η αυξητική ορμόνη την οποία μπορεί η επιστήμη να χορηγεί ώστε ο εκάστοτε ασθενής να φθάνει στο επιθυμητό ύψος. Το μόνο πρόβλημα ήταν πως επρόκειτο για μια ακριβή θεραπεία» [Dr. Diego Schwarzstein]
Ο Messi ξεκίνησε τη θεραπεία το 1998, στην ηλικία των 8. Το ύψος του τότε ήταν 1.27. Όταν την ολοκλήρωσε βρισκόταν ήδη στη Βαρκελώνη και το τελικό του ύψος είχε φτάσει στο 1.69. Ήταν μια διαδικασία ιδιαίτερα δύσκολη για ένα μικρό παιδάκι.
«Θυμάμαι όλες εκείνες τις νύχτες που καθόμουν στο κρεβάτι μου και έπρεπε να κάνω τις ενέσεις εναλλάξ στα πόδια μου. Δεν ήταν καθόλου ευχάριστη διαδικασία πιστέψτε με, αλλά είχα τέτοια επιθυμία να παίξω ποδόσφαιρο που ήξερα πως μπορούσα και έπρεπε να το κάνω. Μόνος μου» [Leo Messi]
Ο αδερφός του Leo, Matias Messi,
θυμάται:
«Ετοίμαζε όλη τη διαδικασία, γέμιζε τη σύριγγα και έκανε την ένεση μόνος του. Ήταν σκληρό για όλη την οικογένεια παρόλο που ο ίδιος δεν το δραματοποιούσε ποτέ»
Η κατάρρευση της οικονομίας στην Αργεντινή δημιούργησε σοβαρά προβλήματα στις θεραπείες του Messi. Η ασφάλεια του πατέρα του, κάλυψε το κόστος την πρώτη διετία, αλλά το 2000 αποχώρησε καθώς δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει, σύμφωνα με την εκδοχή της οικογένειας Messi. Ταυτόχρονα η Newell’s αν και υποσχέθηκε να αναλάβει τα έξοδα, δεν κατάφερε να το κάνει.
Τότε ο Jorge Messi αποφάσισε να επισκεφθεί μια ακαδημία ποδοσφαίρου της River Plate στο Ροζάριο, ελπίζοντας να θορυβήσει τη διοίκηση των Newell’s. Οι υπεύθυνοι της ακαδημίας διέκριναν το ταλέντο του Leo και έτσι πατέρας και γιός πήγαν στο Buenos Aires.
Εκεί όμως οι υπεύθυνοι της River
Plate ήταν ξεκάθαροι: «Ο μικρός μας αρέσει, αλλά δεν πρόκειται να μπλέξουμε σε
διαπραγματεύσεις με την Newell’s. Αν πάρεις εσύ το δελτίο του γιού σου από εκεί,
μπορείς να μας τον φέρεις» διεμήνυσαν στον Jorge Messi.
Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΗΝ BARCELONA
Σε μια περίοδο που η εξέλιξη του Messi κινδύνεψε σοβαρά, εμφανίστηκε στο προσκήνιο η περίπτωση της Barcelona. Ο Josep Maria Minguella, ο άνθρωπος που είχε μεσολαβήσει για να πάει στη Βαρκελώνη ο Maradona, βρέθηκε στο επίκεντρο και αυτής της ιστορίας.
«Τον είδα σε βίντεο για πρώτη φορά
όταν ήταν 12 ετών και ένιωσα σαν να είδα το φως μου. Θυμήθηκα αμέσως τον
Maradona. Αριστερό πόδι, Νο10, ίδια νοοτροπία. Ωστόσο από την ομάδα είχαν
αμφιβολίες. Μου είπαν πως θα έπρεπε να περάσουν 10-12 χρόνια για να φτάσει στην
πρώτη ομάδα. Ήμουν αποφασισμένος όμως και έτσι πλήρωσα εγώ το εισιτήριο για τον
ίδιο και τον πατέρα του ώστε να ταξιδέψουν στη Βαρκελώνη. Τους εγκατέστησα μάλιστα
στο ξενοδοχείο Plaza Hotel στην Plaza Espanya» [Josep Maria Minguella]
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2000 ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ
Στα μέσα Σεπτέμβρη του 2000 λοιπόν, ο Jorge Messi ταξίδεψε με τον 13χρονο γιό του, από το Ροζάριο της Αργεντινής στη Βαρκελώνη. Σκοπός του ταξιδιού ήταν να δοκιμαστεί ο μικρός στην ακαδημία της Barça.
O Minguella πριν κανονίσει το
ταξίδι, εισηγήθηκε θετικά στον φίλο του Carles Rexach (τότε τεχνικός σύμβουλος
της
Δεν ήταν μια εύκολη απόφαση δεδομένου του ότι εκείνη την εποχή, δεν ήταν στην πολιτική της Barcelona να παίρνει στην ακαδημία της τόσο μικρούς σε ηλικία παίκτες, που προερχόταν από άλλες χώρες.
Εύκολη απόφαση δεν
ήταν ούτε και για την οικογένεια Messi. Η αδυναμία κάλυψης εξόδων της ορμονικής
θεραπείας του Leo από τους ασφαλιστικούς
φορείς αλλά και η αλαζονική στάση της River Plate σε συνδυασμό με την δυσχερή
οικονομική κατάσταση της Newell’s, έδωσαν το έναυσμα για
το υπερατλαντικό ταξίδι.
Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΤΗ ΧΑΡΤΟΠΕΤΣΕΤΑ
Στις 17 Σεπτέμβρη, ημέρα Κυριακή, πατέρας και γιος Messi προσγειώθηκαν με την πτήση των Αργεντίνικων αερογραμμών στο αεροδρόμιο el Prat. Την επομένη το απόγευμα ο Leo πέρασε για πρώτη φορά την πύλη των αθλητικών εγκαταστάσεων της Barcelona για να προπονηθεί με την ομάδα της ηλικίας του. Το δοκιμαστικό κράτησε πέντε ημέρες και οι εντυπώσεις όλων των προπονητών ήταν εξαιρετικές.
Ωστόσο, ο άνθρωπος που θα έπρεπε να αποφασίσει για το μέλλον του, ο Carles Rexach, βρισκόταν στην Αυστραλία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και δεν θα επέστρεφε πριν τις 2 Οκτωβρίου. Ο Jorge Messi, αποφάσισε να παρατείνει την παραμονή τους στη Βαρκελώνη παρά τις οικονομικές δυσκολίες, ώστε να μη στερήσει από τον γιό του την μεγάλη ευκαιρία.
Με την επιστροφή του από το Σίδνεϊ, ο Rexach ζήτησε τη διοργάνωση ενός φιλικού αγώνα ώστε να δει το επίπεδο του Αργεντινού, για τον οποίο τόσα είχε ακούσει.
Το απόγευμα τις 3ης Οκτωβρίου του 2000, είδε για πρώτη φορά από κοντά τον παίκτη που έμελλε να αλλάξει την ιστορία του συλλόγου.
Ο ίδιος διηγήθηκε το 2012 στον Ιταλό συγγραφέα Luca Caioli:
«Ήμουν καλεσμένος σε ένα δείπνο και έφτασα στις αθλητικές εγκαταστάσεις μετά την έναρξη του αγώνα. Για να φτάσω στη μεριά που καθόταν οι προπονητές των ομάδων, έπρεπε να μεταβώ στην απέναντι πλευρά του γηπέδου, κάτι που μου πήρε περίπου 8 λεπτά. Δεν χρειάστηκε περισσότερος χρόνος για να καταλάβω πως εκείνος ο μικρός ήταν φαινόμενο. Όλα όσα κάνει σήμερα, τα έκανε και στα 13 του χρόνια» [Carles Rexach]
«Δεν τον ανακάλυψα εγώ τον Messi. Και ένας εξωγήινος να περνούσε εκείνη την ημέρα από το γήπεδο, θα καταλάβαινε πως επρόκειτο για κάτι ξεχωριστό» [Carles Rexach]
Το δοκιμαστικό πήγε εξαιρετικά και έτσι δύο ημέρες αργότερα, οι Messi επέστρεψαν στην Αργεντινή, περιμένοντας πλέον τις λεπτομέρειες που θα καθόριζαν τον τρόπο με τον οποίο θα μετακινούνταν η οικογένεια στη Βαρκελώνη.
Μια διαδικασία που αποδείχθηκε δύσκολη και ιδιαίτερα χρονοβόρα, τόσο, που παραλίγο θα τίναζε στον αέρα την μετακίνηση του Messi στη Barça.
Από τις 5 Οκτωβρίου και για δύο ολόκληρους μήνες, οι υποσχέσεις που πήρε ο Jorge Messi δεν τηρήθηκαν. Ο Carles Rexach εξήγησε στον Luca Caioli τους λόγους:
«Δεν ήταν μια εύκολη κατάσταση. Πρώτον, έπρεπε να εξηγήσω στον πρόεδρο Gaspart γιατί θα έπρεπε να κάναμε μια υψηλού ρίσκου επένδυση, σε ένα τόσο νεαρό παιδί. Ήταν ξένος και βάσει νομοθεσίας δεν επιτρεπόταν να παίξει σε καμία εθνική κατηγορία. Ήταν μικρός και θα μπορούσε να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα προσαρμογής. Ένας σοβαρός τραυματισμός επίσης, θα έδινε τέλος στα όνειρα του για μια σημαντική καριέρα. Είχε τα ζητήματα με την ανάπτυξη του και έπρεπε να βρούμε και δουλειά για την οικογένεια του»
Τελικά στις 14 Δεκέμβρη του 2000, ο τότε εκπρόσωπος της οικογένειας, συναντήθηκε με τον Rexach σε ένα εστιατόριο στο Monjuic. Το μήνυμα που έστειλε στη Barcelona ήταν ξεκάθαρο: «Ή προχωράμε, ή ο μικρός θα δοκιμάσει στη Ρεάλ Μαδρίτης»
Ο Rexach δεν έχασε άλλο χρόνο. Άρπαξε μια χαρτοπετσέτα και έγραψε: «Ο σύλλογος θα υπογράψει με τον Leo Messi, εφόσον τηρηθούν όλες οι λεπτομέρειες της συμφωνίας» Γενικά, αόριστα αλλά πανέξυπνα. Την υπέγραψε και το ίδιο έκανε και η πλευρά του Αργεντινού.
Στη μυθολογία της αθλητικής ιστορίας του Messi, έχει επικρατήσει η αντίληψη πως εκείνη η χαρτοπετσέτα ήταν ο λόγος που τελικά κατέληξε στην Barça. Φυσικά, στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Θα χρειαζόταν ακόμη μια συνάντηση, στις 8 Ιανουαρίου του 2001, όπου η Barcelona έδωσε στους εκπροσώπους του παίκτη, δύο διαφορετικά έγγραφα: Ένα, που αφορούσε στις αθλητικές δεσμεύσεις του συλλόγου απέναντι στον ποδοσφαιριστή και ένα άλλο, με το οικονομικό σκέλος της συμφωνίας, που περιλάμβανε τις λεπτομέρειες παραμονής της οικογένειας του στη Βαρκελώνη.
Στις 15 Φεβρουαρίου του 2001, ο Leo Messi επέστρεψε στην Καταλωνία και ένα μήνα αργότερα εκδόθηκε το πρώτο του δελτίο στη Barça.
Το ίδιο καλοκαίρι η αδερφή του, Maria Sol, μαζί με τη μητέρα του επέστρεψαν στην Αργεντινή και η οικογένεια χωρίστηκε στα δύο. Τα αγόρια παρέμειναν με τον πατέρα στη Βαρκελώνη. Λίγο αργότερα θα έφευγαν και τα άλλα δύο αδέρφια του, ο Matias και ο Rodrigo.
Ο Leo είχε πάρει τη γενναία απόφαση να παλέψει για να κάνει καριέρα στην Barcelona αλλά μέχρι και τον Φεβρουάριο του επόμενου έτους δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής σε επίσημους αγώνες. Ήταν μια φρικτή περίοδος για τον ίδιο.
«Έκλαιγα μόνος μου στο σπίτι για
να μην με βλέπει ο πατέρας μου. Μου έλειπε πολύ η οικογένεια μου, αλλά από
μικρός ήμουν πολύ υπεύθυνος. Ήθελα να μείνω στη Masia γιατί γνώριζα πως εκείνη
ήταν η ευκαιρία μου για να γίνω ποδοσφαιριστής» [Leo Messi]
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΤΩΝ ΑΚΑΔΗΜΙΩΝ
Όταν τελικά πήρε το πράσινο φως, εντάχθηκε σε μια εκπληκτική ομάδα με περίσσιο ταλέντο που παρέμεινε αήττητη για 4 χρόνια.
Μεταξύ των συμπαικτών του, ήταν και ο Cesc Fabregas. «Στην αρχή νομίζαμε πως ήταν μουγκός. Τόσο ντροπαλός ήταν. Αλλά με τον καιρό και παίζοντας PlayStation μαζί μας άρχισε να ξεθαρρεύει» θυμάται ο Cesc.
«Αυτός ο τύπος θα παίξει μαζί μας; Μοιάζει σαν μικρός μου αδερφός» είπε ο Gerard Pique όταν είδε για πρώτη φορά. Ο ίδιος αργότερα θα έπαιζε μπουνιές με δυο αντιπάλους, θέλοντας να τον υπερασπιστεί, όταν σε έναν αγώνα νέων ο Messi δεχόταν συνέχεια σκληρά μαρκαρίσματα.
«Στο γήπεδο δεν ήταν καθόλου
ντροπαλός. Αντίθετα είχε απίστευτο θάρρος και ποδοσφαιρικό θράσος. Μου θύμιζε
τον Maradona» έλεγε ο αείμνηστος Tito Vilanova, τότε προπονητής και των δύο.
Η ΜΑΣΚΑ ΤΟΥ PUYOL
To 2003 ο τίτλος του πρωταθλήματος της ομάδας του θα κρινόταν στον αγώνα με την Espanyol. H Barcelona κέρδισε αλλά ο Messi έσπασε ένα οστό στο σαγόνι του. Λίγες ημέρες αργότερα οι δυο αντίπαλοι θα βρισκόταν ξανά στον τελικό του κυπέλλου Καταλωνίας.
Ο Messi που ήθελε σαν τρελός να παίξει, χρησιμοποίησε μια προστατευτική μάσκα που είχε φτιαχτεί εκείνη την αγωνιστική περίοδο για ένα αντίστοιχο πρόβλημα τραυματισμού που αντιμετώπισε ο Carles Puyol.
Η μάσκα ενός ενήλικα στο πρόσωπο ενός παιδιού έμοιαζε κυριολεκτικά αστεία. Η εμφάνιση του Messi όμως, μόνο αστεία δεν ήταν. 7 λεπτά μετά την έναρξη του αγώνα την πέταξε στον πάγκο καθώς ήταν αδύνατο να δει. Πέτυχε 2 γκολ και στο ημίχρονο με το σκορ στο 3-0 ο προπονητής του, Alex Garcia, κατάφερε να τον πείσει να βγει από τον αγώνα.
«Μόλις άρχισε ο αγώνας ήρθε στον
πάγκο και πέταξε την μάσκα λέγοντας μου πως δεν βλέπει τίποτα. Του είπα πως αποκλείεται
να παίξει έτσι και μου ζήτησε να τον αφήσω μέσα 20 λεπτά. Και σε εκείνο το
εικοσάλεπτο πέτυχε 2 γκολ» [Alex Garcia]
ΤΟ ΑΝΕΠΙΣΗΜΟ ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΟΜΑΔΑ
Τον Σεπτέμβρη του 2003 ο Messi προωθήθηκε στην Β’ ομάδα με προπονητή τον Pere Gratacos.
«Σε όλες τις αναφορές μου, μιλούσα στον Frank για τον Messi. Τον Νοέμβρη του 2003 ο Rijkaard ήρθε και μου ζήτησε να του δώσω μερικούς παίκτες από την ομάδα νέων για να συμπληρώσει αποστολή για τον αγώνα με τον οποίο θα εγκαινίαζε το γήπεδο της η Porto. Όταν η ομάδα επέστρεψε από την Πορτογαλία, ο Rijkaard μου είπε πως είχα δίκιο. Θα κρατούσε τον Messi να προπονείται με την πρώτη ομάδα και θα τον είχα τα Σαββατοκύριακα για τους αγώνες των νέων» [Pere Gratacos]
Στις 16 Νοεμβρίου 2003 ο Leo έκανε
το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα όχι σε ισπανικό έδαφος αλλά στην
Πορτογαλία, στο νεόκτιστο τότε Estadio Dragao με την αφορμή των εγκαινίων του
γηπέδου από την Porto. Πέρασε στον αγώνα ως αλλαγή στη θέση του Navarro στο
ΔΕΝ ΤΟΝ ΛΕΝΕ MECCI ΑΛΛΑ MESSI
Έναν χρόνο μετά, τον Ιούνη του 2004 ήρθε και η πρώτη κλήση από την ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Αργεντινής μέσω ενός εγγράφου όπου το όνομα του γραφόταν λανθασμένα ως «Mecci» αντί για «Messi».
Από τις 10 Ιουνίου έως τις 5 Ιουλίου του 2005, διεξήχθη το παγκόσμιο κύπελλο κάτω των 20 ετών. Ο Messi αναδείχθηκε 1ος σκόρερ της διοργάνωσης και σκοράροντας και τα 2 γκολ της ομάδας του στον τελικό εναντίον της Νιγηρίας, οδήγησε την Αργεντινή στην κατάκτηση του τροπαίου.
Έναν μήνα αργότερα, έκανε και το
ντεμπούτο το με την εθνική σε ένα φιλικό τον Αύγουστο του 2005 απέναντι στην
Ουγγαρία και αποβλήθηκε. Το ξεκίνημα με την εθνική των ανδρών μόνο ιδεατό δεν
ήταν.
ΟΙ RANGERS ΚΑΙ Ο ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ
Οι Rangers επιχείρησαν δύο φορές
να πάρουν με την μορφή του δανεισμού τον Messi αλλά και τον Iniesta στη Σκωτία,
αλλά σκόνταψαν πάνω στην άρνηση της διοίκησης. O Joan
Laporta απέρριψε τις
προτάσεις.
Η ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ RONALDINHO
O Ronaldinho ήταν ο σταρ της ομάδας όταν ο Leo έκανε τα πρώτα του βήματα και ο Messi έχει να λέει μόνο τα καλύτερα από εκείνη την περίοδο.
«Ο Ronnie υπήρξε απίστευτα σημαντικός για εμένα. Ήμουν τόσο μικρός όταν μπήκα στα αποδυτήρια των μεγάλων, αλλά έδωσε το μήνυμα στους υπόλοιπους καθώς ήταν ο πρώτος που με αγκάλιασε. Δεν υπήρχε καμία ζήλεια. Ο Ronaldinho έδειξε τον δρόμο και όλη η ομάδα χωρίς καμία εξαίρεση με στήριξε. Προσπαθούσα να αντιγράψω μερικές κινήσεις του αλλά το σημαντικότερο ήταν πως είδα πάνω του τη χαρά του παιχνιδιού» [Leo Messi]
«Και το δικό μου ντεμπούτο έγινε
σε παρόμοια ηλικία και ξέρω πόσο δύσκολο είναι να μπαίνεις σε αποδυτήρια με
ενήλικες που έχουν τόσο ταλέντο. Έτσι για να πάρω την πίεση από πάνω του,
προσπάθησα να του φερθώ σαν τον μικρό μου αδερφό και να τον κάνω να αισθανθεί
όσο πιο άνετα γινόταν» [Ronaldinho]
ΕΠΙΣΗΜΟ ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟ ΓΚΟΛ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΟΜΑΔΑ
Στις 16 Οκτώβρη του 2004 ο Leo πραγματοποίησε το παιδικό του όνειρο «να παίξει στη μεγάλη κατηγορία» μπαίνοντας ως αλλαγή στη θέση του Deco στο τοπικό ντέρμπι με την Espanyol, στο Monjuic. Την Πρωτομαγιά του 2005 ερχόμενος ξανά από τον πάγκο πέτυχε το πρώτο του γκολ στο Camp Nou, στον αγώνα πρωταθλήματος με την Albacete. Το γκολ του, προήλθε σχεδόν καρμικά από πάσα που ξεκίνησε από τα πόδια του Ronaldinho.
Λίγους μήνες πριν κλείσει τα 18
ήταν πρωταθλητής Ισπανίας με την Barcelona που έπαιρνε τον τίτλο μετά από 6
χρόνια αλλά και πρωταθλητής κόσμου με την U20 της Αργεντινής. Τα πράγματα
έμοιαζαν ιδανικά. Δεν ήταν όμως.
ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΗ LA LIGA
Ενώ ο Messi είχε ενηλικιωθεί και είχε υπογράψει το καλοκαίρι του 2005 το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, υπήρχε πρόβλημα με τη συμμετοχή του στο εγχώριο πρωτάθλημα, την ώρα που μπορούσε να αγωνίζεται κανονικά στο Champions League.
Η Deportivo La Coruna και η Alaves μέσω του τότε νομικού εκπροσώπου της και σήμερα προέδρου της La Liga, Javier Tebas, απειλούσαν την Barcelona και προσέφυγαν στην Επιτροπή Επαγγελματικού ποδοσφαίρου ζητώντας να αποκλειστεί ο Messi από τις αγωνιστικές δραστηριότητες.
Το πρόβλημα συνεχίστηκε ακόμη και αφού ο Leo απέκτησε την ισπανική υπηκοότητα. Ο πρόεδρος της Barcelona, Joan Laporta, πήρε την κατάσταση στα χέρια του:
«Δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να κάνουμε για να αφήσουν τον Messi να παίξει. Κινδυνεύει η καριέρα ενός τόσο ταλαντούχου νέου και αρχίζω να αναρωτιέμαι ποιοι έχουν συμφέρον από κάτι τέτοιο. Δεν θέλω να πιστεύω ότι στη σύγχρονη Ισπανία ορισμένοι θέλουν να αναβιώσουν καταστάσεις αντίστοιχες με εκείνη του Alfredo Di Stefano. Δεν πρόκειται να το επιτρέψουμε».
Και πράγματι, τόσο εκείνη όσο και την
επόμενη αγωνιστική περίοδο, παρόλα τα εμπόδια ο Messi άρχισε να καταγράφει
συμμετοχές και στο πρωτάθλημα.
Η ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΚΑΙ Ο ΣΟΒΑΡΟΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ
Στις 22 Φεβρουαρίου του 2006 η Barcelona επισκέφθηκε το Λονδίνο για να αντιμετωπίσει την Chelsea στο Stamford Bridge για τους 16 του Champions League. Ο 19χρονος Messi ξεκίνησε στην ενδεκάδα και έκανε ένα υπέροχο παιχνίδι. Η Barcelona κέρδισε με 2-1 την ομάδα του Mourinho η οποία γνώρισε την πρώτη της εντός έδρας ήττα μετά από 49 αγώνες.
Μετά το παιχνίδι ο Mourinho επιτέθηκε στον Messi κατηγορώντας τον πως κέρδισε την αποβολή του Del Horno στην αρχή του αγώνα, κάνοντας θέατρο. «Η Καταλωνία είναι μια περιοχή με κουλτούρα. Το θέατρο εκεί είναι πολύ ποιοτικό. Έχω πάει πολλές φορές. Φαίνεται πως ο Messi το έχει μάθει καλά» έλεγε με στόμφο ο Πορτογάλος τεχνικός.
«Αν ο Mourinho πιστεύει πως ο Messi έκανε θέατρο ας έρθει να δει πόσα χτυπήματα έχει στο σώμα του» έλεγε μετά τον αγώνα ο Eto’o απαντώντας στον Mourinho.
Την επόμενη ημέρα τα πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου του αφιέρωσαν μεγάλους τίτλους. Μιλούσαν για ένα φαινόμενο, μια ιδιοφυία και του έδωσαν τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη του αγώνα.
Στον επαναληπτικό του Camp Nou στις 7 του Μάρτη ο Messi ξεκίνησε
πάλι στην ενδεκάδα. Στο 23ο λεπτό, σε μια ανύποπτη φάση έπεσε στο
έδαφος σφαδάζοντας. Η διάγνωση ήταν σκληρή: Θλάση μυών στο πάνω μέρος του
δικεφάλου του δεξιού ποδιού και ένα σχίσιμο
Εκείνο το βράδυ, ο Messi τραυματίστηκε
σοβαρά. Ενώ οι γιατροί υπολόγιζαν την επιστροφή του σε 4-6 εβδομάδες, το
διάστημα επιμηκύνθηκε. Ο Leo έχασε το υπόλοιπο της σεζόν και μαζί την ευκαιρία
να βρεθεί έστω για λίγα λεπτά στον αγωνιστικό χώρο, στον τελικό της κορυφαίας
διασυλλογικής διοργάνωσης στο Παρίσι. Ο Rijkaard δεν ρίσκαρε να τον
χρησιμοποιήσει και ο ίδιος πικραμένος δεν παρέλαβε το μετάλλιο του νικητή και έλειπε
από την πανηγυρική ομαδική φωτογραφία.
ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Η εθνική Αργεντινής παρουσιάστηκε
στη Γερμανία το 2006 με προπονητή τον Pekerman και μεγάλο αστέρι τον Juan Roman
Riquelme. O Messi ήταν το νέο φαινόμενο, γύρω από το όνομα του έγινε
ένας χαμός και είχε επανέλθει μετά τον τραυματισμό του τον Μάρτη εκείνης της
χρονιάς στον αγώνα με την
Ήταν η πρώτη φορά που κλήθηκε σε παγκόσμιο κύπελλο παίκτης για λογαριασμό της Αργεντινής, που ήταν μόλις 18 χρονών. Είχε να συμβεί από τη δεκαετία του ’30.
Ο Messi δεν πήρε όμως πολύ χρόνο
συμμετοχής. Στον αγώνα με την Γερμανία όπου η Αργεντινή αποκλείστηκε από τη
συνέχεια, ο Leo είδε όλο τον αγώνα και την παράταση, από τον πάγκο. Σε μια
εύθραυστη ηλικία, ξεκίνησε να επωμίζεται ένα βάρος που την προσεχή δεκαετία θα
τον στοίχειωνε.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ HAT TRICK ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ
Στις 10 Μάρτη του 2007 ο Messi πέτυχε 3 γκολ απέναντι στη Μαδρίτη, μέσα στο Camp Nou. Ήταν 19 χρονών και στην ομάδα υπήρχε ακόμη ο Ronaldinho.
«Χρωστάω πολλά στη Barcelona για
ό,τι έκανε για μένα και το ίδιο και στους οπαδούς για τη στήριξη που μου
παρείχαν στους δύσκολους μήνες μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο» δήλωνε μετά από
εκείνον τον αγώνα. Ήταν το πρώτο clasico που είχε τη σφραγίδα του. Θα
ακολουθούσαν αμέτρητα.
ΤΟ ΓΚΟΛ ΣΤΗ GETAFE
Στις 18 Απρίλη του 2007 στο Camp
Nou απέναντι στη Getafe, o Messi τρέχοντας
Σίγουρα δεν ήταν από τα πιο
σημαντικά που έχει πετύχει, αλλά είναι εκείνο που έβαλε σε κάδρο μια σύγκριση
που ο ίδιος δεν επεδίωξε ποτέ: Αυτή, που αφορά τον αείμνηστο Diego Maradona.
ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑ
Ο Daniel del Rojo από το 2006 έως και το 2008, υπήρξε σωματοφύλακας παικτών της Barcelona, όταν προπονητής ήταν ο Frank Rijkaard και πρόεδρος ο Joan Laporta. Το 2012 μίλησε στην Gazzetta dello sport για εκείνο το διάστημα και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στον Messi.
«Η πρώτη μου συνάντηση με τον Messi, ήταν όταν έπρεπε να τον παραλάβω, μετά το τέλος μιας προπόνησης. Ο Leo ήταν πολύ ταπεινός και προσγειωμένος. Τον συνόδευα σε διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις της ομάδας. Όπου πηγαίναμε, καθόταν δίπλα μου και μιλούσε ελάχιστα. Έτσι, του εξομολογήθηκα όλα όσα είχα ζήσει. Το μόνο που τον ενδιέφερε, ήταν η προπόνηση και το ποδόσφαιρο. Αυτή είναι η ζωή του.»
«Μου ζητήθηκε να προστατεύω τον Messi. Ήταν σα να σου ζητάνε να προστατεύεις τον Ιησού Χριστό. Για την ακρίβεια, στη Βαρκελώνη είναι ο Χριστός ο ίδιος. Θυμάμαι πως του άρεσε πολύ να έχει επαφές με τον κόσμο. Όταν τον μετέφερα με το αυτοκίνητο για προπόνηση, μου ζητούσε να έχουμε συνέχεια τα παράθυρα ανοιχτά και σταματούσαμε για να υπογράφει αυτόγραφα και να συνομιλεί με τους φιλάθλους.»
«Το 2011, αποφάσισα να πάω σε έναν αγώνα στο Camp Nou, για να τον
συναντήσω. Περίμενα στο πάρκινγκ για πολλή ώρα, καθώς ο Leo, φεύγει πάντα
τελευταίος. Όταν τον είδα τελικά, συνοδευόταν από δύο πανέμορφες κοπέλες. Μου
έκανε εντύπωση, καθώς ήξερα ότι έχει σχέση, αλλά σύντομα διαπίστωσα ότι
επρόκειτο απλά για την κοπέλα του και την γυναίκα του Mascherano. Πήγαμε όλοι μαζί
για φαγητό. Αργότερα, ο ίδιος με πήγε στο σπίτι μου, με το αυτοκίνητο του και
κάθισα μάλιστα πίσω. Περάσαμε υπέροχα. Είναι μοναδική περίπτωση ανθρώπου.»
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2008. ΕΣΥ ΘΑ ΕΙΣΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΗΓΕΤΗΣ
Το καλοκαίρι του 2008 η Barcelona αποφάσισε
να αλλάξει τα σημεία αναφοράς της ομάδας. Η φανέλα με το νούμερο 10 θα άλλαζε
χέρια. Η νέα αγωνιστική σελίδα θα είχε
στον τίτλο της το όνομα του Messi. Είχε πλέον την ηλικία, την ωριμότητα, τους
κατάλληλους συμπαίκτες και το κυριότερο: έναν προπονητή με τον οποίο έμελλε να
μεγαλουργήσει. Τον Pep Guadiola.
Η ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ PEP ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΕΡΔΙΣΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Λίγοι το θυμούνται, αλλά ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα του Pep στη διάρκεια της θητείας του στον πάγκο των blaugrana, ήταν ότι κατάφερε να πείσει την διοίκηση του συλλόγου, πως ο Messi έπρεπε εφόσον το επιθυμούσε τόσο πολύ, να συμμετάσχει με την εθνική ομάδα της χώρας του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, το καλοκαίρι του 2008.
Μετά από μια τεράστια διαμάχη της ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Αργεντινής με την Barcelona που βρήκε νικήτρια την δεύτερη, ο Messi βρέθηκε να ξεκινά προετοιμασία με την ομάδα του και ενώ κατάφερε τελικά να φύγει για το Πεκίνο, κλήθηκε να επιστρέψει πίσω.
Μια τηλεφωνική συνομιλία του με τον Pep έμελλε -ίσως και με μια δόση υπερβολής- να διαμορφώσει τη σύγχρονη ιστορία του ποδοσφαιρικού τμήματος.
Ο Guardiola υποσχέθηκε στον Messi πως θα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να πείσει τον πρόεδρο Laporta και τον τεχνικό διευθυντή Txiki Begiristain, έτσι ώστε να τον αφήσουν να αγωνιστεί με την εθνική του ομάδα. Και τήρησε την υπόσχεση του.
Ο Messi έπαιξε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, κέρδισε το χρυσό μετάλλιο με την χώρα του και επέστρεψε στη Βαρκελώνη περιχαρής και γεμάτος από ευγνωμοσύνη για τον προπονητή του. Οι δυο τους υπήρξαν οι πυλώνες της Pep team.
«Εκεί, στο Πεκίνο με το χρυσό
μετάλλιο, ξεκίνησαν όλα. Ποτέ δεν τον είχα δει πιο χαρούμενο» θα έλεγε χρόνια
αργότερα ο πατέρας του Leo.
2 ΜΑΪΟΥ 2009 ESTADIO SANTIAGO BERNABEU
Η πρώτη σεζόν με τον Pep στον πάγκο και τον Messi στον ρόλο του πρωταγωνιστή, εξελισσόταν εξαιρετικά για την Barcelona. Στις 2 Μαΐου 2009 οι blaugrana επισκεπτόταν το Bernabeu για τον αγώνα πρωταθλήματος με την Ρεάλ Μαδρίτης.
Η ομάδα του Juande Ramos είχε χάσει στο Camp Nou στον αγώνα του πρώτου γύρου, αλλά από τότε έτρεχε ένα εξαιρετικό σερί, συγκεντρώνοντας 52 από τους 54 διεκδικούμενους βαθμούς και παραμένοντας αήττητη για 17 αγώνες. Είχε φέρει μόνο μια ισοπαλία με την Atletico.
Ακριβώς έναν χρόνο νωρίτερα στο ίδιο γήπεδο, οι παίκτες της Barcelona είχαν κάνει pasillo στους αντιπάλους τους που είχαν εξασφαλίσει τον τίτλο. Τώρα πήγαιναν στον ίδιο τόπο για να διασφαλίσουν ότι θα έπαιρναν αυτοί το πρωτάθλημα.
Δεν κρίνουν όλα τα clasicos τον τίτλο του πρωταθλητή. Εκείνο όμως, σε μεγάλο βαθμό θα τον έκρινε, ειδικά αν κέρδιζε η Barcelona.
Την Πρωτομαγιά, ο Pep τηλεφώνησε στον Messi:
«Leo, είμαι ο Pep, θέλω να έρθεις από το γραφείο μου. Έχω κάτι πολύ σημαντικό να σου πω. Τώρα σε παρακαλώ».
Λίγα λεπτά αργότερα, ο 21χρονος τότε Leo βρισκόταν στον χώρο όπου ο Guardiola του υπέδειξε σε βίντεο από την πρώτη αναμέτρηση των δύο ομάδων για εκείνη τη σεζόν, τον κενό χώρο που άφηνε η διάταξη της Μαδρίτης μεταξύ κέντρου και άμυνας.
Οι Guti, Gago και Drenthe ανέβαιναν πολύ ψηλά για να μπλοκάρουν τους Xavi και Toure, ενώ Cannavaro και Metzelder έμεναν πολύ πίσω, κοντά στον Casillas.
«Αύριο στη Μαδρίτη, θέλω να ξεκινήσεις στα δεξιά της επίθεσης όπως συνήθως, αλλά στο λεπτό που θα σου δώσω το σύνθημα, θα μετακινηθείς στον κενό χώρο που σου έδειξα, όπως έκανες τον περασμένο Σεπτέμβρη στο Gijon. Όταν ο Xavi ή ο Iniesta θα περάσουν από τη γραμμή του κέντρου και θα σου δώσουν τη μπάλα, θέλω να κινηθείς κατευθείαν προς τον Casillas. Ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, κατευθείαν πάνω του».
Ο Pep δοκίμασε για πρώτη φορά τον Messi σαν false 9, τον Σεπτέμβρη του 2008 στο Gijon, στον τρίτο του αγώνα στη La Liga σαν προπονητής της Barcelona. Είχαν προηγηθεί η ήττα από τη Numancia στην πρεμιέρα και η ισοπαλία με την Racing. Έστειλε τον Eto’o στα δεξιά της επίθεσης και έφερε τον Leo κεντρικά αλλά πιο πίσω, κοντά στους μέσους. Η Barca κέρδισε με 6-1 και ο Messi δεν έπαιξε ξανά εκεί μέχρι τις 2 Μαϊου του 2009. Ήταν η ημέρα που οι blaugrana θα έπαιζαν στο Bernabeu με την (αήττητη για 17 σερί αγώνες) Ρεάλ Μαδρίτης.
Η συνομιλία τους έμεινε ιδιωτική μέχρι το πρωί του αγώνα, όταν ο Pep εξήγησε το πλάνο στον βοηθό του, τον αείμνηστο Tito Vilanova. Λίγα λεπτά πριν τη σέντρα, φώναξε δίπλα του Xavi και Iniesta:
«Όταν δείτε τον Messi να κινείται ανάμεσα στη γραμμή του κέντρου, μην διστάσετε. Δώστε του τη μπάλα, όπως κάναμε στο Gijon».
Το πλάνο λειτούργησε άριστα. Στο δέκατο λεπτό του αγώνα ο Guardiola έδωσε το σύνθημα. Eto’o και Messi άλλαξαν αμοιβαία θέσεις, αλλά ο Leo γύρισε πιο πίσω αφήνοντας άδειο το κέντρο της επίθεσης, παίζοντας ουσιαστικά σαν μέσος. Η άμυνα της Μαδρίτης πανικοβλήθηκε.
Όπως εξομολογήθηκε ο Metzelder τέσσερα χρόνια αργότερα στον Marti Perarnau:
«Κοιταχτήκαμε με τον Cannavaro και αναρωτηθήκαμε, τι κάνουμε τώρα; Να ακολουθήσουμε τον Messi μέχρι το κέντρο ή να μείνουμε κοντά στην εστία; Δεν είχαμε ιδέα και ήταν αδύνατο να τον πιάσουμε».
Η Barcelona εκείνη τη βραδιά διέλυσε την Μαδρίτη με 2-6, κάνοντας σημαντικό
βήμα για την κατάκτηση του πρώτου πρωταθλήματος της Pep team. Δεν ήταν εκείνος που ανακάλυψε το ψευδοεννιάρι, αλλά ήταν
εκείνος που το εξέλιξε, σχεδόν το τελειοποίησε, έχοντας την ευλογία να έχει υπό
τις οδηγίες του τον τακτικά ιδιοφυή Messi, αλλά και την σοφία
να τον χρησιμοποιήσει εκεί.
27 ΜΑΪΟΥ 2009 ΡΩΜΗ. ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΟΥ ΓΚΟΛ
Ο Messi είχε ήδη έναν τίτλο πρωταθλητή Ευρώπης στο παλμαρέ του. Εκείνον του 2006 στο Παρίσι. Σε έναν αγώνα που δεν έπαιξε όμως, το μετάλλιο εκείνο δεν του έλεγε τίποτα.
Το 2009 όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Εκείνη την αγωνιστική περίοδο ήταν ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης και στον τελικό της, ξεκίνησε στην βασική ενδεκάδα. Αντίπαλος ήταν η κάτοχος του τροπαίου, η Manchester United του Sir Alex Ferguson, του Cristiano Ronaldo, του Carlos Tevez και πολλών ακόμη σπουδαίων ποδοσφαιριστών. Μια εξαιρετική ομάδα.
Ξεκίνησε τον αγώνα νωθρά αλλά μετά το γκολ του Samuel Eto’o άρχισε να ανεβαίνει.
Τον Φλεβάρη εκείνου του έτους, πριν από έναν αγώνα με την Racing Santander, ένας δημοσιογράφος είχε ρωτήσει τον Pep αν εκείνο που έλειπε από τον Messi για να χαρακτηριστεί κορυφαίος, ήταν ένα γκολ με το κεφάλι. Η απάντηση του Guardiola αποδείχθηκε προφητική:
«Θα σας πρότεινα να μην τον προκαλείτε γιατί κάποια στιγμή θα βάλει γκολ με κεφαλιά και θα σας αφήσει με το στόμα ανοιχτό»
Στο 70ο λεπτό του
τελικού ο Xavi έβγαλε μια γλυκιά φαλτσαριστή σέντρα από τα δεξιά. Ο Messi των
Το άλμα του Leo έχει τέτοια ένταση που του βγαίνει το παπούτσι, το οποίο είναι μπλε για να τιμήσει τα χρώματα της πατρίδας του. Το πιάνει και το φιλάει. Η Barcelona κερδίζει το Champions League.
Ο ίδιος ακόμη και σήμερα εν έτη
2021, χαρακτηρίζει εκείνο το γκολ του ως το πιο ξεχωριστό από τα 663 που έχει
πετύχει συνολικά.
6 ΣΤΟΥΣ 6 ΤΙΤΛΟΥΣ
Το 2009 έκλεισε με επικό τρόπο για
τον Messi. Η Barcelona κατέκτησε και τους 6 τίτλους που διεκδίκησε. Πρωτάθλημα
και κύπελλο Ισπανίας, Champions League, ισπανικό και ευρωπαϊκό Super Cup
και το Διηπειρωτικό. Ο ίδιος κέρδισε για πρώτη φορά το Ballon d’ Or.
ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ 2010. ΜΕ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΤΟΝ MARADONA
«Δεν φταίει ο Messi που εμείς οι Αργεντινοί, είμαστε ανίκανοι ως λαός να σταματήσουμε να θρηνούμε για τον Maradona» [Eduardo Sacheri]
Το μόνο αγκάθι, ως συνήθως, η εθνική Αργεντινής. Όποτε αγωνίζεται με τη φανέλα της υπερ αναλύονται ακόμη και οι εκφράσεις του προσώπου του. Κάποιοι τον κατηγόρησαν πως δεν πανηγύρισε το γκολ που έστειλε την εθνική του ομάδα στο παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου του 2010, που θα διεξαγόταν στη Νότια Αφρική. Ο Messi αγανακτισμένος τηλεφώνησε τότε, στα τέλη του 2009, στον Maradona και του είπε πως δεν θέλει να ξαναπαίξει για την εθνική ομάδα.
Ο Diego που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν τον υπερασπιζόταν δημόσια, ταξίδεψε στη Βαρκελώνη για να συναντηθεί μαζί του. Από εκείνη τη στιγμή άλλαξε η σχέση τους.
Λίγο πριν αρχίσει το παγκόσμιο κύπελλο ο Maradona θα δήλωνε:
«Δεν μπορώ να ξέρω τι σκέφτεται ο κόσμος για τον Messi. Αυτό που ξέρω εγώ είναι πως πρόκειται για τον καλύτερο παίκτη στον κόσμο. Και πως είναι Αργεντινός»
Το τουρνουά ξεκίνησε με καλά αποτελέσματα για την Αργεντινή. Στον τελευταίο αγώνα για τη φάση των ομίλων, ο Maradona αποφάσισε να δώσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού στον Messi. Ήταν το παιχνίδι απέναντι στην Ελλάδα.
Στα προημιτελικά όμως η Γερμανία διέλυσε την Αργεντινή η οποία ολοκλήρωσε ταπεινωμένη την παρουσία της στη διοργάνωση. Ο Messi ήταν συντετριμμένος. Δεν είχε πετύχει ούτε ένα γκολ και χάθηκε σε ένα σύστημα που ενώ φτιάχτηκε για να αναδείξει τα στοιχεία του, στην πραγματικότητα τον εγκλώβισε.
«Τον είδα μετά τον αγώνα στα
αποδυτήρια. Όποιος ισχυρίζεται πως o Messi δεν πονάει αυτή τη φανέλα, είναι
πραγματικά ηλίθιος» [Diego Maradona]
28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011. EL PUTO AMO ES MESSI
H Barcelona αντιμετώπιζε την Ρεάλ Μαδρίτης στα ημιτελικά του Champions League. Πρώτος αγώνας στο Bernabeu. O Mourinho είχε φροντίσει ως συνήθως να δυναμιτίσει το κλίμα και ο Guardiola αποφάσισε να του απαντήσει, χαρακτηρίζοντας τον «puto amo» (αφεντικό) σε ό,τι έχει να κάνει με τα ΜΜΕ και τον βαθμό που τα επηρέαζε.
Την επομένη το βράδυ ο Messi πέτυχε 2 γκολ. Τελικό σκορ 2-0, η Mundo Deportivo τιτλοφόρησε στο εξώφυλλο της με το έξυπνο «El puto amo es Messi», ο επαναληπτικός εξελίχθηκε σε τυπική διαδικασία και η Barcelona βρέθηκε στο Wembley όπου θα διεκδικούσε το 2ο Champions League της εποχής Pep και 4ο της ιστορίας της.
Στις 28 Μαΐου 2011 ξανά απέναντι στη United, η ομάδα του Pep κέρδισε το Champions League με τον Messi να πραγματοποιεί σπουδαία εμφάνιση πανηγυρίζοντας έξαλλα το γκολ που πέτυχε στον τελικό, κλωτσώντας το σημαιάκι του κόρνερ.
67% κατοχή της μπάλας, 12 σουτ στον στόχο έναντι μόλις ενός της United, εκπληκτικός ρυθμός, καμία οπισθοχώρηση ακόμη κι όταν οι κόκκινοι διάβολοι ισοφάρισαν με το σουτ του Rooney.
Τα λόγια του Sir Alex Fergusson μετά τον αγώνα ήταν καθηλωτικά: «Δεν υπάρχει καμία ντροπή όταν ηττάσαι από μια καλύτερη ομάδα και αυτή η Barcelona είναι στην καλύτερη στιγμή της και είναι η καλύτερη ομάδα που έχω αντιμετωπίσει, όσα χρόνια είμαι προπονητής. Δεν ξέρω πόσα χρόνια ακόμη θα αντέξουν, δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να βρίσκεις νέους Messi, Iniesta και Xavi, αλλά για την ώρα δεν έχουν αντίπαλο.»
2ος τελικός Champions
League που αγωνίστηκε και είχε σκοράρει και σε αυτόν. Ήταν επίσης η πρώτη φορά
που πετύχαινε γκολ επί αγγλικού εδάφους. Στα 23 του χρόνια, μετρούσε ήδη 3 Champions League. Μπορεί παλιότερα να μην ένιωθε
δικό του εκείνο στο Παρίσι το 2006, αλλά όταν φωτογραφήθηκε με την κούπα στο
Wembley το 2011, έδειξε 3 δάχτυλα.
COPA AMERICA 2011. ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ
Το Copa America θα διεξαγόταν εκείνη τη χρονιά στην Αργεντινή. Προπονητής ήταν ο Batista, που οδήγησε τη χώρα στο χρυσό των Ολυμπιακών του Πεκίνου. Να η ευκαιρία του Messi. Ή μήπως όχι;
Μετά από δύο κακές εμφανίσεις, η εθνική κινδύνεψε να μην περάσει ούτε από τη φάση των ομίλων. Τα ΜΜΕ πέρασαν από πριονοκορδέλα τον Messi. Μαζί και ο κόσμος. Ο πατέρας του μίλησε σε ραδιοφωνικό σταθμό προς υπεράσπιση του γιού του.
«Ο Diego είναι ασύγκριτος. Ο γιός μου διανύει τη δική του πορεία. Τι σημαίνει δηλαδή να παίρνεις μια ομάδα στις πλάτες σου; Τι θέλετε από αυτόν; Να φωνάζει και να βρίζει τους συμπαίκτες του; Έτσι θα δείξει ηγετικά στοιχεία; Τα δίνει όλα μέσα στο γήπεδο και κάνει ό,τι μπορεί» [Jorge Messi]
Το ίδιο έκανε όμως και ο Maradona.
«Πηγαίνω στο νοσοκομείο να δω τη μητέρα μου και ακούω όλους αυτούς τους ηλίθιους στο ραδιόφωνο να τον δολοφονούν. Τον ξέρω καλύτερα απ’ όλους αυτούς και γνωρίζω πως τα δίνει όλα για τη φανέλα της Αργεντινής. Έχουμε τον καλύτερο παίκτη στον κόσμο και το καλύτερο παιδί και του συμπεριφερόμαστε σαν σκουπίδι»
Στον αγώνα απέναντι στην Κόστα
Ρίκα ο Messi έκανε μια υπέροχη εμφάνιση και η Αργεντινή πέρασε στα
προημιτελικά. Η χαρά όμως δεν κράτησε πολύ. Η Ουρουγουάη την απέκλεισε στα
πέναλτι, όπου ο Messi ευστόχησε σε εκείνο που του αναλογούσε. Οι Ουρουγουανοί
από τις εξέδρες φώναζαν «Ο Messi είναι Ισπανός» για να πικάρουν τους Αργεντίνους,
οι οποίοι όμως υποστήριξαν τον Leo και του έστειλαν μήνυμα: «Μαζί στο παγκόσμιο
κύπελλο του 2014». Εκείνο που θα διεξαγόταν στη Βραζιλία.
O ΜΑΥΡΟΣ ΑΠΡΙΛΗΣ ΤΟΥ
2012
Τον Απρίλη του 2012 η Barça αποκλείστηκε στο Champions League στα ημιτελικά του θεσμού από την Chelsea. Η σπουδαία απόδοση που έπιασε η ομάδα του Guardiola στο Λονδίνο, δεν μετουσιώθηκε σε γκολ και στον επαναληπτικό του Camp Nou οι Λονδρέζοι πήραν πανηγυρικά την πρόκριση για τον τελικό, σε έναν αγώνα που ο Messi έχασε σε κρίσιμο σημείο την ευκαιρία να σκοράρει με πέναλτι.
Την ίδια εβδομάδα οι blaugrana έχασαν ουσιαστικά και το πρωτάθλημα από τη Μαδρίτη μέσα στο Camp Nou. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στις 27 του ίδιου μήνα, ο Pep Guardiola ανακοίνωσε πως θα αποχωρούσε από τον πάγκο της ομάδας με τη λήξη της σεζόν.
Ο αείμνηστος Tito Vilanova που ανακοινώθηκε πως θα τον
αντικαθιστούσε, ήταν ένα πρόσωπο που ο Messi αγαπούσε, αλλά το γεγονός
παρέμενε: Ο άνθρωπος που του έδωσε απόλυτη ελευθερία στο γήπεδο, αυτός με τον
οποίο μεγαλούργησε και υπό τις οδηγίες του οποίου αναγνωρίστηκε ως ένας από
τους καλύτερους στον κόσμο, δεν θα περνούσε πλέον τις πύλες της Ciutat
Esportiva.
Η ΣΧΕΣΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΜΕ ΤΟΝ PEP
Λέγεται (αλλά σπάνια γράφεται) πως ένας από τους λόγους που ο Pep αποχώρησε, ήταν πως είχε δώσει τόση ελευθερία στον Messi, ώστε είχε φτάσει σε σημείο που δεν μπορούσε να κρατήσει τις ισορροπίες στα αποδυτήρια.
Δεν είναι ψέμα ότι ο Leo επί θητείας του Pep είχε εμφανιστεί σε προπόνηση με κουτάλι τσαγιού στο στόμα, επειδή ο προπονητής του τον είχε βγάλει αλλαγή την προηγούμενη ημέρα, σε αγώνα.
Ο Leo σαν μικρό παιδί, ήθελε να παίζει πάντα, και όταν αυτό δεν συνέβαινε, ανεξαρτήτως του λόγου, τίποτα και κανείς δεν μπορούσε να τον παρηγορήσει.
Ο Pep είχε κάνει αρκετές υπαναχωρήσεις, πάντα για το καλό της ομάδας, παίρνοντας και προσωπικό κόστος, όπως συνέβη στην περίπτωση του Ibrahimovic. Ο Σουηδός κατηγορούσε πάντα τον Pep, καταλογίζοντας του πως δεν του φέρθηκε σωστά, κάτι στο οποίο ο Guardiola δεν απάντησε ποτέ.
Ο άκρως αξιόπιστος Guillem Balague στο βιβλίο του «Another way of winning» δίνει τη δική του εκδοχή, την οποία επίσης ποτέ ο Guardiola δεν αμφισβήτησε.
Όταν λοιπόν η Barça απέκτησε τον Ibrahimovic ο Messi ζήτησε να δει τον Pep και του είπε: «Μίστερ, θέλω να παίζω στην κορυφή της επίθεσης». Ο Guardiola αιφνιδιασμένος τον ρώτησε «Και τι θα κάνω με τον Ibra;» και ο Messi του αποκρίθηκε «Δεν ξέρω, βάλε τους άλλους στις πτέρυγες. Εγώ ή παίζω στην κορυφή ή δεν παίζω καθόλου».
Είχε και ο Pep στιγμές που παρουσιαζόταν αυταρχικός και εκεί βρισκόταν πάντα ο Tito Vilanova για να σβήσει τον καπνό πριν εξελιχθεί σε φωτιά.
Το σίγουρο είναι πως ο Guardiola
δεν θα γινόταν ποτέ ο προπονητής που γνωρίζουμε σήμερα αν δεν είχε γνωρίσει τον
Messi, κάτι που έχει παραδεχτεί και ο ίδιος. Αλλά ίσως το ίδιο ισχύει και για
τον μάγο από το Ροζάριο.
MESSIDEPENDENCIA ΚΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ
ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ
Ο Messi αγαπούσε πολύ τον Tito Vilanova ο οποίος τον ήξερε από μικρό παιδί, αλλά κανείς εκ των δύο δεν μπορούσε να προβλέψει το σημαντικό πρόβλημα υγείας του προπονητή της Barça που τον ανάγκασε να περάσει σημαντικό μέρος της σεζόν 2012-13 στη Νέα Υόρκη όπου υποβαλλόταν σε χημειοθεραπείες.
Η ομάδα χάρη στη γενναιότητα του Jordi Roura αλλά και των παικτών, κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα συγκεντρώνοντας 100 βαθμούς, κάτι που συνέβαινε για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Στο Champions League όμως αποκλείστηκε εμφατικά στα ημιτελικά από την Bayern με συνολικό σκορ 7-0 και τον Messi σχεδόν ανήμπορο, λόγω μιας σειράς τραυματισμών που τον ταλαιπώρησαν καθ’ όλη τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου.
Τι είχε συμβεί; Μετά από δυο χρόνια συνεχούς κατάρριψης ρεκόρ και σχεδόν εξωπραγματικών εμφανίσεων, το 2013 εξελίχθηκε σε μια σκληρή χρονιά για τον Messi. Έχοντας τραυματιστεί από τις αρχές του έτους, επέστρεψε βεβιασμένα για να συμμετάσχει στην επική ανατροπή εναντίον της Milan στα προημιτελικά του CL.
Ήταν φανερό όμως ότι ήταν ανέτοιμος και έτσι η παρουσία του στον 1ο ημιτελικό του θεσμού απέναντι στην Bayern στο Μόναχο, εξελίχθηκε σε μια θλιβερή βραδιά τόσο για τον ίδιο όσο και για την ομάδα.
Στη Βαρκελώνη τότε ξεκίνησε μια συζήτηση γύρω από το ότι η ομάδα δεν έπρεπε να εξαρτάται σε τόσο μεγάλο βαθμό από τον Leo. Είχε γίνει τόσο μεγάλο θέμα που πήρε και όνομα: «Messidependencia». Υπήρξαν μάλιστα και πολλές μουρμούρες για την απόδοση του.
Μέσα σε όλα έσκασε σαν βόμβα η είδηση πως ο Messi
κατηγορούνταν από την ισπανική δικαιοσύνη για υπόθεση φοροδιαφυγής. Τα ΜΜΕ της
Μαδρίτης εστίασαν πάνω του, η διοίκηση της Barça δεν έκανε τίποτα για να
προστατέψει την εικόνα του και τότε, για πρώτη φορά από τον Σεπτέμβρη του 2000
που πρωτοπήγε στη Βαρκελώνη, πέρασε από το μυαλό του η σκέψη της φυγής. Όχι από
την ομάδα όπως δήλωσε χρόνια αργότερα ο ίδιος, αλλά από την χώρα.
MARTINO ΚΑΙ NEYMAR
Το καλοκαίρι του 2013 ο Tito Vilanova αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την προπονητική και τη θέση του πήρε ο Tata Martino. Δεν ήταν το όνομα που θα περίμενε ο κόσμος της Barcelona αλλά η άφιξη του ανατέλλοντα αστέρα που άκουγε στο όνομα Neymar γέμισε με αισιοδοξία τον κόσμο και έδωσε αγωνιστικό στήριγμα στον Leo.
Είχε βρει η ομάδα νέο σημείο
αναφοράς; Κάποιοι λανθασμένα πίστεψαν πως ναι. Ο ίδιος ο Messi πάντως βοήθησε
στην αγωνιστική προσαρμογή του Βραζιλιάνου από την πρώτη στιγμή.
ΠΡΩΤΟΣ ΣΚΟΡΕΡ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΣΕ CLASICOS
Η Barça πήγε στη Μαδρίτη στις 23 Μάρτη του 2014 με την πλάτη στον τοίχο. Αν έχανε από τη Ρεάλ, το πρωτάθλημα τελείωνε. Ο Tata Martino είχε δηλώσει πριν τον αγώνα πως «αν χάσουμε, χανόμαστε».
Οι blaugrana κέρδισαν, αφού χρειάστηκε να ανατρέψουν δύο φορές το εις βάρος τους σκορ, πρώτα από το 2-1 και έπειτα από το 3-2.
Οι δυο ομάδες πήγαν ισόπαλες στα αποδυτήρια, μετά από το πρώτο (από τα 3 συνολικά) γκολ του Messi, που προήλθε μετά από συνεργασία του με τον Neymar. Στο δεύτερο μέρος οι Καταλανοί ξεκίνησαν αποφασισμένα, ωστόσο το γκολ του Cristiano στο 55' φάνηκε ότι θα έγερνε οριστικά την πλάστιγγα προς την μεριά της Real, αφού η Barça χρειαζόταν πλέον δύο γκολ και το σημαντικότερο: δεν έπρεπε να δεχτεί άλλο.
Έφτανε όμως μια στιγμή μαγείας, μια μπαλιά τρύπα του Messi που ξεχαρβάλωσε την άμυνα των blancos βγάζοντας τον Neymar σε τετ α τετ με τον Lopez, για να αλλάξει τελείως η ροή του αγώνα. Ο Ramos έμεινε πίσω από τον βραζιλιάνο ο οποίος έπεσε, ο αρχηγός των μαδριλένων αποβλήθηκε, ο αργεντινός ευστόχησε από την άσπρη βούλα και οι ισορροπίες άλλαξαν άρδην.
Το δεύτερο εύστοχο πέναλτι του Messi που προήλθε μετά από ανατροπή του εξαιρετικού Iniesta, έγραψε το 3-4 που έμελλε να είναι και το τελικό σκορ.
Τρίτη φορά στην ιστορία της η Barça πετύχαινε 4 γκολ μέσα στο Bernabeu. Η πρώτη το 2009, στο αξέχαστο 2-6. Η 3η ήταν πίσω το 1974, στο 0-5 της ομάδας του Cruyff. Ο Messi ήταν παρών τις 2 από τις 3.
Με τα 3 του γκολ
εκείνη τη βραδιά, έγινε πρώτος σκόρερ όλων των εποχών σε clasicos, αφήνοντας πίσω του τον Alfredo di Stefano.
Η ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΟΝ TITO
Η Barcelona έχασε τελικά το πρωτάθλημα αλλά και το Champions League, και στις δυο περιπτώσεις με θύτη την Atletico Μαδρίτης. Ο κόσμος άρχισε να μουρμουρά και στο επίκεντρο της γκρίνιας βρέθηκε ο Messi που έπρεπε μονίμως να κάνει τα πάντα τέλεια.
Με τη διοίκηση του Rosell και εν συνεχεία του Bartomeu να τον αφήνουν μονίμως έκθετο άρχισε να εξετάζει τις επιλογές.
Στις 19 Απριλίου 2014 ο Tito δέχθηκε στο σπίτι του, τον Leo Messi ο οποίος συνοδευόταν από τον Pinto και τον Pepe Costa (προσωπικός του γυμναστής). Εκεί ο Tito Vilanova έπεισε τον Messi ότι πρέπει να συνεχίσει στη Barcelona, αγνοώντας τις μουρμούρες του κόσμου.
Άλλωστε είχε πιστέψει στον Αργεντινό από τις ημέρες που τον είχε στην ακαδημία της ομάδας και ο Leo τον εμπιστευόταν τυφλά. Μία ημέρα αργότερα, στις 20 Απριλίου, ο Messi θα πετύχαινε το δεύτερο τέρμα της Barca στο Camp Nou, οδηγώντας τους blaugrana στην ανατροπή του 0-1 με το οποίο είχε προηγηθεί η Athletic Bilbao και κρατώντας ζωντανή την ομάδα, στη μάχη του τίτλου.
Το πρωτάθλημα
χάθηκε, αλλά το ίδιο καλοκαίρι ακολουθούσε ακόμη μια πρόκληση με την εθνική του
ομάδα. Το παγκόσμιο κύπελλο της Βραζιλίας.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ 2014
Η εθνική του ομάδα δεν πήγε σαν φαβορί στη Βραζιλία. Υπήρχαν άλλα συγκροτήματα που έφεραν αυτόν τον τίτλο. Έχοντας όμως στη σύνθεση της τον Messi, κανείς δεν μπορούσε να την ξεγράψει.
Και πράγματι μετά από ένα πολύ καλό τουρνουά και με τον Messi να κάνει εξαιρετικές εμφανίσεις, μετά τη νίκη της στον προημιτελικό ενάντια στο Βέλγιο και στον ημιτελικό απέναντι στην Ολλανδία, σε έναν αγώνα που κρίθηκε στα πέναλτι με τον ίδιο να σημειώνει το πρώτο γκολ της ομάδας του, η Αργεντινή βρέθηκε σε τελικό παγκοσμίου κυπέλλου μετά από 24 χρόνια. Η αμέσως προηγούμενη φορά, ήταν στην Ιταλία το 1990.
Εκεί, ο Messi και οι συμπαίκτες του θα αντιμετώπιζαν τη Γερμανία που είχε στο μεταξύ διαλύσει στον άλλο ημιτελικό, την οικοδέσποινα Βραζιλία με σκορ 7-1. Ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο ενάντια στην καλύτερη ομάδα του κόσμου εκείνη την περίοδο.
Η εμφάνιση του Messi ήταν
εξαιρετική και έχασε αρκετές ευκαιρίες για να ανοίξει το σκορ καθ' όλη τη
διάρκεια του αγώνα, ιδίως στην αρχή του δεύτερου ημιχρόνου. Η Αργεντινή άντεχε,
ο Higuain έχανε έτοιμα γκολ και τελικά στην παράταση ο Mario Götze σημείωσε το
γκολ που χάρισε στη Γερμανία το παγκόσμιο κύπελλο με σκορ 1-0. Άλλη μια
ευκαιρία είχε χαθεί, αλλά τώρα κανείς δεν μπορούσε να τον κατηγορήσει.
ΑΦΙΞΗ LUIS ENRIQUE ΚΑΙ SUAREZ.
Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ MSN
Το καλοκαίρι του 2014 η ομάδα βρισκόταν σε κατάσταση σοκ. Τα κλειδιά της ομάδας παρέλαβε ο Luis Enrique. Ένας άνθρωπος με τρομερά ψυχικά προσόντα και απόλυτη επίγνωση της φυσιογνωμίας της Barça.
Αποκτήθηκε επίσης ένας παίκτης που έμελλε να συνδυαστεί άριστα με τον Messi εντός γηπέδων ενώ έγινε και ένας από τους καλύτερους φίλους του. Ο Luis Suarez. Οι δυο τους μαζί με τον Neymar, συνέθεσαν την καλύτερη επιθετική τριάδα στην ιστορία του συλλόγου. Και τα αποτελέσματα, το επιβεβαιώσαν.
Ο Lucho εξαρχής δεν αναζήτησε δικαιολογίες, ούτε ελαφρυντικά. Από την πρώτη στιγμή ξεκαθάρισε ότι αν η ομάδα δεν έπαιρνε τίτλους, τότε ο ίδιος θα είχε αποτύχει και έκλεισε την πρώτη του συνέντευξη τονίζοντας ότι αυτός ήταν πλέον το αφεντικό στα αποδυτήρια.
Κάτι που επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί συστηματικά εναντίον του, μέχρι και τα μέσα Γενάρη του 2015. Δεν θα ήταν το μόνο. Οι διαρροές στον Τύπο της Βαρκελώνης περί προβλημάτων στις σχέσεις του με τους ποδοσφαιριστές και ειδικά με τον Messi, ήταν διαρκείς.
Είναι αλήθεια ότι στο πρώτο μισό της σεζόν, υπήρχαν ερωτηματικά και προβλήματα, αλλά υπήρχαν και ελπιδοφόρα σημάδια. Κάποιοι τα καταγράφαμε, αλλά και αυτά τα κείμενα χάνονταν στο γενικότερο κλίμα αμφισβήτησης.
Η Barça αμυνόταν καλύτερα, δεν δεχόταν γκολ από στημένες φάσεις, ο Messi έφυγε από την κορυφή της επίθεσης και μετατοπίστηκε δεξιά προσθέτοντας ποιότητα στο διαγώνιο παιχνίδι επιθετικά και ο Rakitic (που η πλειοψηφία δεν επιθυμούσε την απόκτηση του, προτιμώντας τον Kroos) βοήθησε την ομάδα να παίζει πιο άμεσα και έγινε αναντικατάστατος, κάνοντας την παρουσία του Xavi στον πάγκο να μοιάζει απόλυτα φυσική. Στους αγώνες δε με την Atletico για το κύπελλο, έλαμψε και ένα νέο όπλο, άγνωστο στην εποχή της Pep team: Οι θανατηφόρες αντεπιθέσεις.
Οι blaugrana έκαναν
έναν εκκωφαντικό 2ο γύρο στη La Liga, κατέκτησαν το 23ο πρωτάθλημα
της ιστορίας της, πήραν και το κύπελλο, ενώ
στο Champions League απέκλεισαν διαδοχικά τους πρωταθλητές
Αγγλίας (Man City), Γαλλίας (PSG) και Γερμανίας (Bayern) για να φτάσουν
στον τελικό του Βερολίνου, εκεί όπου έκλεισαν μια υπερηχητική σεζόν με τη νίκη
με σκορ 3-1, απέναντι στην πρωταθλήτρια Ιταλίας Juventus.
Η ΥΒΡΙΣ ΤΟΥ NEUER
Από
τη στιγμή που ο Pep Guardiola αποφάσισε
να αποχωρήσει από τη Βαρκελώνη, ήταν δεδομένο πως θα συνέχιζε την καριέρα του
σε σύλλογο υψηλότατου επιπέδου. O Pep επέλεξε
την Bayern και άρα νομοτελειακά θα ερχόταν και η ημέρα που θα καλούνταν να
αντιμετωπίσει την
Ο πρώτος αγώνας στο Camp Nou φαινόταν ισορροπημένος. Αρκούσαν όμως στον Messi μόλις 4 λεπτά για να κάνει τη διαφορά και να διαλύσει τα πλάνα του αγαπημένου του Pep. Aπό το 75' μέχρι το 80', το 0-0 έγινε 2-0, με δύο δικά του γκολ.
Το δεύτερο, ήταν βγαλμένο από τις πιο τολμηρές ονειρώξεις των blaugrana οπαδών. Ντρίπλα στον Boateng που σωριάστηκε ανάσκελα στο καλο-κουρεμένο χορτάρι του Camp Nou και σκάψιμο της μπάλας με το "κακό" του πόδι, πάνω από το κεφάλι του καλύτερου τερματοφύλακα στον κόσμο.
Ο Neuer, που μέχρι το 75' κράτησε το μηδέν με μια σειρά σπουδαίων επεμβάσεων, εκτέθηκε όχι ίσως από το γκολ, αλλά μάλλον από την δήλωση του μια μέρα πριν τον αγώνα, πως θα έδειχνε στον Leo ποιος είναι το αφεντικό. Κάποιοι μίλησαν για ύβρη, κάποιοι άλλοι για τόλμη του Γερμανού. Η ιστορία του αγώνα, έδειξε με το δάχτυλο, ποιοι είχαν δίκιο.
Η Bayern σχεδόν κατέρρευσε και το τρίτο γκολ, από τα πόδια του Neymar, έστειλε τη Barcelona στο Μόναχο, με την αυτοπεποίθηση στα ύψη και την πρόκριση στον τελικό της διοργάνωσης στο τσεπάκι της.
Η Juventus δεν μπόρεσε να αντισταθεί στους Καταλανούς στον τελικό του Βερολίνου. Το δεύτερο treble της ιστορίας της Barça ήταν γεγονός. Και στα δύο, ο Messi ήταν παρών. Η σεζόν 2014-15 ήταν ίσως η πιο μεστή της καριέρας του. Με αυτόν στη σύνθεση του, οι Καταλανοί είχαν πάρει ήδη τα 4 από τα συνολικά 5 Champions League της ιστορίας τους (στο Παρίσι το 2006 ήταν τραυματίας). Ο κόσμος όλος, όχι μόνο η Barca, ζούσε στην εποχή του.
Εκείνο το treble όμως, έμελλε να επισφραγίσει την εκλογή μιας διοίκησης που θα πλήγωνε βαθιά τον Leo Messi. Το καλοκαίρι του 2015 στην Barcelona διεξήχθησαν εκλογές και πρόεδρος ανέλαβε ο Josep Maria Bartomeu, που εκτελούσε ήδη τα καθήκοντα από τον Γενάρη του 2014, μετά την παραίτηση του Rosell.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
13 χρόνια μετά και 21 από την ημέρα που η οικογένεια Messi ξεκίνησε από το Ροζάριο για τη Βαρκελώνη, εν έτη 2021, ο Lionel Messi είχε κατακτήσει τα πάντα με τη Barcelona.
Εκτός των άλλων, ήταν πλέον πρώτος αρχηγός της, πρώτος σκόρερ, πρώτος σε ασίστ και ο πρώτος σε συμμετοχές σε ολόκληρη την ιστορία του συλλόγου.
H Celia, η αγαπημένη γιαγιά του που
τον πήγαινε στο γήπεδο από μικρό, πέθανε το 1998 και δεν πρόλαβε να τον χαρεί,
αλλά το αγαπημένο της εγγόνι έχει φροντίσει να σηκώσει ήδη 672 φορές τα χέρια
του στον ουρανό, αφιερώνοντας της με τον χαρακτηριστικό του πανηγυρισμό, όλα τα
γκολ που έχει πετύχει.
ΠΙΚΡΟ ΦΙΝΑΛΕ
Κανένας δεν θα μπορούσε να το πιστέψει, ίσως ούτε και ο ίδιος, αλλά το καλοκαίρι του 2020 ο Messi επέλεξε να μιλήσει δημόσια ζητώντας από τον τότε πρόεδρο της Barcelona, Josep Maria Bartomeu, να τον αφήσει να φύγει. Αηδιασμένος από τις ανορθογραφίες και την αναξιοπιστία μιας εκ των χειρότερων διοικήσεων που γνώρισε ποτέ ο σύλλογος, και βλέποντας τα τελευταία από τα καλύτερα ποδοσφαιρικά του χρόνια να περνάνε χωρίς αντίκρισμα, ξέσπασε.
Η επιθυμία του τελικά δεν έγινε αποδεκτή, όμως ο θόρυβος που προκάλεσε η ιστορία, οδήγησε εν τέλει στην παραίτηση του προεδρείου και στην προκήρυξη εκλογών.
Νέος πρόεδρος ανέλαβε ο Joan Laporta. Όλοι, θεώρησαν πως το ιερό τοτέμ των Καταλανών θα συνέχιζε να φοράει τα blaugrana. Ο ίδιος ο Laporta δήλωσε πως θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να παραμείνει ο Leo στη Βαρκελώνη.
Και ενώ άπαντες περίμεναν τα
χαρμόσυνα νέα, στις 5 Αυγούστου του 2021, το FC Barcelona πάγωσε τα εκατομμύρια
των φιλάθλων του, με μια ανακοίνωση 7 λέξεων : “Leo Messi no continuara lligat
al FC Barcelona”. «Ο Leo Messi δεν θα παραμείνει δεσμευμένος με την Barcelona».
Η ανακοίνωση ήταν τόσο λιτή, που σχεδόν έμοιαζε με μπλόφα. Αλλά δεν ήταν. Την επόμενη ημέρα ο πρόεδρος του συλλόγου παρουσιάστηκε σε συνέντευξη Τύπου για να εξηγήσει την απόφαση. «Και εμείς και ο Leo θέλαμε να συνεχίσουμε μαζί, αλλά δυστυχώς δεν είναι εφικτό» τόνισε μεταξύ άλλων, χωρίς όμως να παρουσιάσει τα αντίστοιχα στοιχεία.
Την επόμενη ημέρα, ήταν η σειρά του Leo. Σε μια έντονα φορτισμένη ατμόσφαιρα, παρουσιάστηκε μπροστά στους εκπροσώπους του Τύπου και λύγισε, πριν καν ξεκινήσει να μιλάει. «Ήθελα να μείνω, πίστευα πως όλα έχουν τελειώσει. Έκανα ό,τι μπορούσα από την πλευρά μου. Για τον σύλλογο, δεν ξέρω…» είπε χωρίς να θελήσει να επεκταθεί, σεβόμενος ίσως την ίδια την ιστορία του.
Αυτό έμελλε να είναι το φινάλε του σπουδαιότερου -βάσει και διακρίσεων- ποδοσφαιριστή που φόρεσε διαχρονικά τη φανέλα της Barcelona, στην ομάδα της ζωής του. Εκείνου που την άλλαξε αγωνιστικά επίπεδο και την οδήγησε στην κορυφή του κόσμου. Μέσα σε μια ψυχρή αίθουσα, χωρίς την παρουσία του κόσμου στον οποίο τόσα χρόνια χάρισε αμέτρητες στιγμές μαγείας και ο οποίος με τη σειρά του ήταν πάντα στο πλευρό του.
Λίγες εβδομάδες πριν από αυτή τη στιγμή
λύπης για τον ίδιο, είχε βιώσει την υπέρτατη χαρά, φτάνοντας επιτέλους στην
κατάκτηση του Copa America με την αγαπημένη του εθνική ομάδα, με νίκη μάλιστα
μέσα στη Βραζιλία επί της διοργανώτριας Selecao. Ήταν μια λύτρωση για τον ίδιο
και δεδομένα μια από τις μεγαλύτερες στιγμές ευτυχίας που βίωσε στην αθλητική
του καριέρα.
Ο Messi θα συνεχίσει να παίζει ποδόσφαιρο στο Παρίσι, και η Barcelona είναι υποχρεωμένη να κοιτάξει την επόμενη ημέρα. Για κανέναν από τους δυο δεν θα είναι εύκολο. Αλλά θα συμβεί, γιατί ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός.
Εξάλλου η επιστροφή του στο μέλλον στη Βαρκελώνη, από άλλο πόστο, πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Κάπου εδώ τελειώνει η δική μου διήγηση, για την ιστορία ενός ντροπαλού και μικροκαμωμένου αγοριού από το Ροζάριο της Αργεντινής, που έμελλε να κατακτήσει τον ποδοσφαιρικό κόσμο.
Του Lionel Messi. Eνός σημαντικού μέρους δηλαδή, της
ποδοσφαιρικής παγκόσμιας ιστορίας, για τον οποίο όσα κείμενα και να γραφούν,
τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει την χαρά που έχουμε βιώσει όσοι τον έχουμε
δει να μεγαλουργεί στον φυσικό του χώρο. Μέσα στα γήπεδο.
ΕΧΟΥΝ ΠΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ MESSI
Παρακάτω, συγκέντρωσα ορισμένα λόγια που έχουν πει για τον Messi, συμπαίκτες, αντίπαλοι του, προπονητές και διάφορες προσωπικότητες του αθλητισμού και όχι μόνο.
«Έχω δει τον παίκτη που θα με διαδεχθεί στο ποδόσφαιρο της Αργεντινής και το όνομα του είναι Messi. Είναι ιδιοφυία» [Diego Maradona]
«Για τον κόσμο του ποδοσφαίρου ο Messi είναι ένας θησαυρός γιατί είναι ένα πρότυπο για τα μικρά παιδιά σε όλο τον κόσμο. Θα κερδίσει τις περισσότερες χρυσές μπάλες στην ιστορία. Θα κερδίσει 5,6,7… Είναι ασύγκριτος. Μια κατηγορία μόνος του» [Johan Cruyff]
«Φορούσα το νούμερο 10 με την εθνική ομάδα προς τιμήν του καλύτερου παίκτη που έχω δει ποτέ. Του Leo Messi» [Kobe Bryant]
«Μου αρέσει πολύ ο Messi. Τεχνικά είμαστε στο ίδιο επίπεδο» [Pele]
«Είναι ο καλύτερος στην ιστορία χωρίς αμφιβολία. Όταν φύγει κανείς δεν θα μπορεί να φορέσει το νούμερο 10» [Ronaldinho]
«Πηγαίνει μόνο μπροστά. Δε δίνει ποτέ πάσα πίσω ή στο πλάι. Έχει μόνο μια ιδέα στο μυαλό του. Να τρέχει προς την αντίπαλη εστία. Οπότε σαν φίλαθλος του ποδοσφαίρου απλά τον απολαμβάνω» [Zinedine Zidane]
«Είναι μια ιδιοφυία. Έχει τα πάντα. Όταν τον παρακολουθώ βλέπω έναν παίκτη πολύ πολύ δεξιοτέχνη, έξυπνο και το αριστερό του πόδι είναι σαν του Maradona» [Franz Beckenbauer]
«Δεν υπάρχει αμφιβολία πως είναι ο καλύτερος. Η ταπεινότητα του τον κάνει ακόμη μεγαλύτερο» [Marco Van Basten]
«O Messi είναι ένας πρέσβης της Αργεντινής και προσωπικά είμαι υπερήφανος γι’ αυτόν ως Αργεντίνος» [Javier Zanetti]
«Κάποτε είχαν πει πως για να με σταματήσουν στο γήπεδο χρειαζόταν ένα πιστόλι. Σήμερα χρειάζεται πολυβόλο για να σταματήσεις τον Messi» [Hristo Stoichkov]
«Είναι πάνω απ’ οτιδήποτε έχω δει. Είναι εξωγήινος. Αυτή η Barça θα μείνει στην ιστορία ως η Barça του Messi» [Carles Puyol]
«Είναι ξεκάθαρο ότι ο Messi είναι ένα επίπεδο πάνω απ’ όλους. Όσοι δεν το βλέπουν, είναι τυφλοί» [Xavi Hernandez]
«Ο Leo είναι διαφορετικός. Έχει τα πάντα και κάνει τα πάντα εδώ και τόσα χρόνια. Ποτέ δεν έχω δει στη ζωή μου κάποιον τόσο καθοριστικό και δυνατό όσο είναι εκείνος.» [Andres Iniesta]
«Αν και μάλλον δεν είναι άνθρωπος, είναι καλό που πιστεύει πως είναι» [Javier Mascherano]
«Για μένα είναι θεός για όσα έχει προσφέρει στη Barça, για όσα μπόρεσα να απολαύσω ως συμπαίκτης του και για το πόσο υπέφερα εναντίον του στις προπονήσεις, κάτι που με έκανε καλύτερο. Κανείς ποτέ δεν δικαιούται να αμφισβητήσει την αφοσίωση του και την αγάπη του για το ποδόσφαιρο» [Victor Valdes]
«Είναι ο καλύτερος στον κόσμο χωρίς καμία αμφιβολία και για μένα ο καλύτερος στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Στην πραγματικότητα δεν μου μοιάζει για άνθρωπος, είναι σαν το Matrix. Μπορεί να σταματά τον χρόνο και να κάνει ό,τι θέλει.» [Luis Enrique]
«O Messi είναι o Mozart του ποδοσφαίρου» [Randomir Antic]
«Είναι μια… ανωμαλία της φύσης. Οι άλλοι θα πρέπει να περιμένουν για να τον ανταγωνιστούν, μέχρι εκείνος αποφασίσει να ρίξει το επίπεδο του» [Edgar Davids]
«Ο Messi είναι κλάση. Υπάρχει αυτός και μετά όλοι οι υπόλοιποι. Αυτά που κάνει είναι απίστευτα» [Frank Ribery]
«Του έδινα τη μπάλα και απλά παρακολουθούσα τι θα κάνει. Πολλοί μου λένε πως έχουν δει τον Pele και τον Maradona να παίζει. Εγώ θα μπορώ να λέω ότι είδα τον Messi» [Thiago Alcantara]
«Ποιος είναι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο; O Messi. Ποιος είναι ο καλύτερος όλων των εποχών; O Messi.» [Arsenen Wenger]
«O Messi επαναπροσδιόρισε τους όρους της ανθρώπινης ανατομίας. Πρέπει να έχει ένα παραπάνω οστό στους αστραγάλους του» [Carlos Bilardo]
«Έχω προπονήσει πολλούς σπουδαίους ποδοσφαιριστές. Στον πατέρα μου άρεσε ο Pele, αλλά o Messi είναι ο καλύτερος όλων. Λογικά πρέπει να υπάρχει ζωή και σε άλλους πλανήτες γιατί είναι πολύ καλός και εμείς είμαστε πολύ κακοί γι’ αυτόν» [Jurgen Klopp]
«O Messi είναι ο θεός του ποδοσφαίρου. Όταν έχει τη μπάλα ένας εναντίον ενός, είσαι νεκρός» [Jose Mourinho]
«Σε όλη μου τη ζωή δεν έχω δει παίκτη με τέτοια ποιότητα και προσωπικότητα σε τόσο νεαρή ηλικία, ειδικά φορώντας τη φανέλα ενός τόσο μεγάλου συλλόγου. Πριν από έναν αγώνα προετοιμάζεις τα πάντα. Αλλά ο Messi μπορεί με μια κίνηση να αλλάξει όλο το παιχνίδι σε μια στιγμή» [Fabio Capello]
«Ο Messi δεν χρειάζεται το δεξί του πόδι. Χρησιμοποιεί μόνο το αριστερό και πάλι είναι ο καλύτερος στον κόσμο. Φανταστείτε να χρησιμοποιούσε και το δεξί. Θα είχαμε σοβαρό πρόβλημα» [Zlatan Ibrahimovic]
«Άγγιξα το κεφάλι του απλά για να βεβαιωθώ ότι είναι άνθρωπος σαν εμάς» [Gianluigi Buffon]
«Μου αρέσει ο Messi, γιατί δεν πιστεύει πως είναι ο Messi» [Eduardo Galeano]
«Είναι απίστευτος. Ο καλύτερος που έχει υπάρξει ποτέ. Δε νομίζω πως θα δούμε ποτέ τίποτα καλύτερο. Είναι μια απόλαυση να τον βλέπεις» [Steven Gerard]
«Υπήρξα τυχερός που έπαιξα με Zidane, Ronaldo, Cristiano, Figo, αλλά εναντίον του Messi ήταν πολύ διαφορετικά. Τα έκανε όλα να μοιάζουν τόσο εύκολα σχεδόν χωρίς να προσπαθεί, ακόμη και τα απίθανα» [Raul Gonzalez]
«Δε ντρέπομαι να πω ότι όταν παίζαμε εναντίον της Barcelona ήλπιζα να παίρνει θέσεις όσο πιο μακριά από εμένα γινόταν. Έχω μοιραστεί τους αγωνιστικούς χώρους με παίκτες όπως ο Cantona, o Zidane, o Pirlo, o Xavi, o Ronaldo, και ο καλύτερος όλων ήταν ο Messi» [Paul Scholes]
«O καλύτερος όλων. Γκολ, τεχνική, ομαδικό πνεύμα, συμπεριφορά» [Alan Shearer]
«Βρίσκεται στη κορυφή γιατί απέδειξε την αξία του όποτε χρειάστηκε. Και συνεχίζει να το κάνει.» [Marcelo Bielsa]
«Έχω τεράστιο σεβασμό γι’ αυτόν. Είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες στην ιστορία.» [Sergio Ramos]
«Μη γράφετε γι’ αυτόν. Μην προσπαθείτε να τον περιγράψετε. Απλά απολαύστε τον» [Pep Guardiola]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου