Η μετά-Messi - μετά-Bartomeu εποχή στην Barcelona συνεχίζει να ταλαιπωρεί την ψυχολογία των απανταχού φίλων των blaugrana ανά τον κόσμο. Μερικές στιγμές χαράς, κάποιες μεγάλες νίκες και μετά ξανά βύθιση στον κυκεώνα των προβλημάτων, των ασταθών εμφανίσεων και του ανελέητου κυνηγιού δικαίων και αδίκων. Η σημερινή ήττα στο Bernabeu από τη Μαδρίτη με 3-1, για μια ομάδα που ήταν αήττητη μέχρι στιγμής στο πρωτάθλημα και είχε δεχθεί μόλις ένα γκολ, έριξε τους Καταλανούς από την πρώτη θέση της βαθμολογίας, 4 ημέρες μετά την ισοπαλία με την Inter, που πιθανότατα αφήνει την ομάδα του Xavi και εκτός συνέχειας στο Champions League.
Ο Xavi μετά τον αγώνα δήλωσε, μεταξύ άλλων, πως η αποψινή ήττα κόστισε μεν, αλλά τουλάχιστον μόνο 3 βαθμούς, σε αντίθεση με την ισοπαλία της περασμένης Τετάρτης με τους Ιταλούς που αφήνει εκτός συγκλονιστικού απροόπτου για 2η σερί χρονιά, εκτός νοκ-άουτ της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης την Barcelona. Και σε αυτό, έχει δίκιο. Στο ίδιο γήπεδο πριν λίγους μήνες είχε κερδίσει με 4-0 και τελικά έχασε το πρωτάθλημα. Η La Liga δεν κρίνεται (πλέον) στα clasicos αλλά στη συνέπεια.
5 αγώνες πρωταθλήματος απομένουν μέχρι την διακοπή για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Από αυτούς, τους 3 οι Καταλανοί θα τους δώσουν σε διάστημα 9 ημερών, από τις 20 έως τις 29 Οκτωβρίου, απέναντι σε Villarreal, Athletic Bilbao (στο Camp Nou) και Valencia (στο Mestalla). Τρεις αγώνες με αντικειμενική δυσκολία τους οποίους όμως, αν οι παίκτες του Xavi θέλουν να παραμείνουν ισχυροί διεκδικητές του εγχώριου τίτλου, είναι υποχρεωμένοι να κερδίσουν. Σε διαφορετική περίπτωση η υπόθεση πρωτάθλημα -ο πρώτος και κύριος στόχος για αυτή τη σεζόν- θα κινδυνεύσει να χαθεί από πολύ νωρίς.
Η εικόνα της Barcelona μετά τη διακοπή για τις υποχρεώσεις των εθνικών ομάδων, είναι επιεικώς κακή. Τα σημάδια φάνηκαν στις ανεμικές νίκες με Mallorca και -κυρίως- την Celta, που ακόμη θα αναρωτιέται πως κατάφερε να χάσει στο Camp Nou. Το καμπανάκι του κινδύνου ήχησε δυνατά, αλλά φαίνεται να μην το άκουσε κανείς στη Βαρκελώνη. Ούτε οι παίκτες ούτε το τεχνικό επιτελείο. Η εμφάνιση με την Inter κυμάνθηκε στο ίδιο επίπεδο και ήταν σχεδόν αδύνατο 4 ημέρες μετά, να δούμε άλλη Barcelona στο Bernabeu.
Σε μια ομάδα που ψάχνει τα πατήματα της, νέους ήρωες, νέες σταθερές και νέα ταυτότητα, τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της είναι αναμενόμενα και μέχρι ενός σημείου και φυσιολογικά. Υπάρχουν όμως και προσδοκίες που πρέπει κάποια στιγμή να μετουσιωθούν σε πράξεις. Ο Xavi πρέπει να κατασταλάξει, έστω και τώρα, στα πρόσωπα τα οποία θα αποτελέσουν τον κορμό της νέας προσπάθειας. Σε εκείνους με τους οποίους είναι αποφασισμένος να ζήσει και να πεθάνει.
Υπάρχουν παίκτες που δεν έχουν βρει σταθερό ρόλο και δεν μπορούν να το κάνουν αυτό, όταν η παρουσία και ο χρόνος συμμετοχής τους δεν είναι σταθερός και καλούνται συχνά να προσφέρουν λύσεις σε αγώνες των οποίων η κατάληξη έχει σχεδόν τελεσιδικήσει.
Όλος ο οργανισμός καταβάλει τιτάνια προσπάθεια για να φέρει την ομάδα ποδοσφαίρου ανδρών ξανά στον δρόμο των επιτυχιών. Και το κάνει με μεγάλη δυσκολία και θυσιάζοντας πολλά. Γι' αυτό και ο εκνευρισμός είναι φυσιολογικός. Η Barcelona αποφάσισε να ακολουθήσει τον δρόμο αυτό, πιστεύοντας πως η εξυγίανση θα επέλθει με την βοήθεια της αγωνιστικής ανόδου της ομάδας. Αν αυτό δεν συμβεί, κυριολεκτικά τα πάντα θα βρεθούν στον αέρα.
Ο κύριος στόχος για φέτος εξαρχής ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου και η είσοδος τουλάχιστον στην οκτάδα του Champions League. Χρειάζεται ψυχραιμία και προσοχή λοιπόν, για να μη χαθούν τα πάντα από μήνα Οκτώβριο.
ΥΓ. Για τα αμιγώς αγωνιστικά ζητήματα, όπου έχω πολλές απορίες για κάποιες επιλογές του Xavi (πρόσωπα στον χώρο του κέντρου, Ansu Fati κτλ), θα τα πούμε σε άλλο κείμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου