Δύσβατος δρόμος

Πέρυσι, το πρώτο clasico της σεζόν έγινε στο Bernabeu. Τώρα, είναι η σειρά του Camp Nou να φιλοξενήσει την πιο διάσημη ποδοσφαιρική αναμέτρηση στον κόσμο. Η Barcelona υποδέχεται την Ρεάλ Μαδρίτης γνωρίζοντας ότι αν χάσει, χάνει περισσότερα, αν και οι αναμετρήσεις των δύο κολοσσών είναι διαχρονικά μια κατηγορία από μόνες τους, ανεξαρτήτως βαθμολογικής θέσης.

Το υπεραιωνόβιο ταξίδι της Barcelona

Μια αγγελία -αναγγελία γέννησης- πριν από 117 χρόνια, στις 22 Οκτωβρίου του 1899. Μια συνάντηση, την ημέρα της γέννας στο γυμναστήριο Sole, στις 29 Νοέμβρη του ίδιου έτους. Ένας Ελβετός οραματιστής, ξενομερίτης. Ένας σύλλογος, που έμελλε να γίνει κάτι παραπάνω από ένας σύλλογος. Ο άοπλος στρατός -όχι μόνο της Καταλωνίας- όπως έγραψε κάποτε ο Moldalban, αλλά ολόκληρου του κόσμου.

H Rakuten νέος χορηγός της Barça

Η χορηγία που συνέδεσε το όνομα της Barcelona με το Qatar για μια εξαετία, φτάνει και επισήμως στο τέλος της. Από την επόμενη αγωνιστική περίοδο, στη φανέλα των blaugrana θα διαφημίζεται η ιαπωνική εταιρεία Rakuten.

Ο παλιός είναι αλλιώς

Ο θρύλος του Ζορό, μιλά για έναν μαυροντυμένο μασκοφόρο εκδικητή που προασπίζεται τα δικαιώματα των φτωχών και αυτοχθόνων κατοίκων του Μεξικού. Στο Μπιλμπάο, όπου ο κόσμος ζει επίσης με το όνειρο της αυτονομίας, έχουν πλέον τον δικό τους τιμωρό. Δεν φοράει τη χαρακτηριστική μαύρη κάπα, αλλά την ερυθρόλευκη φανέλα της Athletic. Το κοσμικό του όνομα είναι Aritz Aduriz, αλλά οι φίλοι της Athletic τον αποκαλούν el Zorro.

Η βραδιά που ο Pep έγινε Luis Enrique

«Υπάρχει μόνο μία μπάλα και το βέβαιο είναι ότι και οι δύο ομάδες θα προσπαθήσουν να την έχουν στα πόδια τους», είχε πει ο Luis Enrique όταν η Barcelona αντιμετώπιζε την Bayern του Guardiola στα ημιτελικά του CL, τη σεζόν 2014-15. Δυο χρόνια μετά, οι δυο προπονητές βρέθηκαν ξανά αντιμέτωποι, με τον Pep να βρίσκεται πλέον στον πάγκο της Man City. Και την μπάλα χθες το βράδυ στο Etihad, την κράτησε η Barcelona του Lucho. Την κράτησε, αλλά έχασε.

Ο σεβασμός στην διαφορετικότητα είναι υποχρέωση και όχι επιλογή

Η εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου, έχει πάψει εδώ και πολλά χρόνια να αποτελεί απειλή για το άθλημα. Κι’ αυτό, γιατί είναι πλέον μια θλιβερή πραγματικότητα. Μέσα σ’ αυτό το αδηφάγο υπερκαταναλωτικό τοπίο, σύλλογοι χάνουν ή κινδυνεύουν να χάσουν την ταυτότητα τους, στο βωμό της ανταγωνιστικότητας. Τα μεγάλα club είναι φυσικά τα πρώτα θύματα αυτού του ακήρυχτου (;) πολέμου. Υπάρχουν άραγε τρόποι, ώστε να προστατευτεί ο χαρακτήρας και η διαφορετικότητα τους; Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν.