Ένα διαφορετικό clasico

Στις 23 του Μάρτη, η Real Madrid υποδέχθηκε την Barça σε έναν αγώνα που θα μπορούσε να βγάλει είδηση. Αν οι Καταλανοί έχαναν, ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα παρέδιδαν το στέμμα (όσο κι αν η λέξη "στέμμα" προκαλεί αλλεργία στην Βαρκελώνη) της πρωταθλήτριας Ισπανίας, αφού θα έμεναν 7 ολόκληρους βαθμούς πίσω από τους blancos, αφήνοντας τους ανενόχλητους στο κυνήγι του τίτλου, μαζί με την συμπολίτισσα Atletico. Βέβαια όταν μιλάμε για clasicos, δηλαδή τις αναμετρήσεις μεταξύ των δυο μεγαλύτερων συλλόγων στην Ισπανία, δεν μιλάμε μόνο για ειδήσεις. Εικόνες, σκέψεις, αντιδικίες και συναισθήματα πλημμυρίζουν σχεδόν πάντα αυτούς τους αγώνες. Για αυτά θα μιλήσουμε σήμερα.

Πολύ σκληρή για να πεθάνει

Είναι εξαιρετικό προνόμιο να έχεις το θάρρος να δηλώνεις τις προτιμήσεις σου και να κρίνεσαι φυσικά για όσα γράφεις, πάντα όμως υπό αυτό το πρίσμα. Γιατί σου δίνεται το δικαίωμα να δείξεις την χαρά σου όταν η ομάδα που υποστηρίζεις φτάνει σε έναν θρίαμβο και την υποχρέωση ταυτόχρονα να πεις τα πράγματα με το όνομα τους και χωρίς στρογγυλέματα, όταν νιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά.

Η επιστροφή των Boixos Nois

Δύσκολο απόγευμα για την Barça το χθεσινό. Μετά την ήττα από την, εκ των ουραγών της La Liga, Real Valladolid, οι blaugrana παραχώρησαν την τύχη τους στα χέρια (ή μάλλον στα πόδια) των δυο ομάδων της Μαδρίτης. Πλέον η κατάκτηση του πρωταθλήματος δεν εξαρτάται από τους ίδιους, αλλά θα χρειαστεί να στραβοπατήσουν και οι Real και Atleti, για να βρεθεί ξανά στην κορυφή η ομάδα του Gerardo Martino. Αυτό όμως είναι μάλλον και το λιγότερο σημαντικό.