Τα λάθη δεν διορθωνονται με λάθη

Η οικονομική κρίση που έχει φέρει την χώρα μας στο χείλος της καταστροφής, δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα. Το ποδόσφαιρο φυσικά και δεν μπορεί να μείνει έξω από το πρόβλημα, καθώς αποτελεί μέρος της κοινωνίας, χώρος αν θέλετε εκτόνωσης (δυστυχώς, όχι μόνο με την καλή έννοια της λέξης) για τον κόσμο, που προσπαθεί να ξεχάσει για λίγο τις σκοτούρες του, παρακολουθώντας το όπιο των λαών. Είναι αλήθεια ότι αυτό το καλοκαίρι, ακόμα και οι κορυφαίες Ισπανικές ομάδες, παρουσιάζονται φειδωλές στις μεταγραφές τους, τουλάχιστον μέχρι στιγμής.

Δεν είναι τυχαίο ότι η  Ρεάλ Μαδρίτης ξεκίνησε τις μεταγραφικές της κινήσεις, αποκτώντας ποδοσφαιριστές όπως ο Altintop, που είχε μείνει ελεύθερος από την Bayern, ο 21χρονος Sahin  της BvB (οι φήμες λένε ότι πλήρωσε στους Γερμανούς πολύ λιγότερα από  τα 10 εκ. ευρώ που επισήμως κόστισε ο Γερμανο-Τούρκος μεσοεπιθετικός) και ο Callejon της Espanyol, για τον οποίο έβγαλε από τα ταμεία της κάτι λιγότερο από 5 εκ. ευρώ. Μέχρι στιγμής δηλαδή, έχει συνολικά εκταμιεύσει κάτι λιγότερο από 15 εκ. ευρώ συνολικά, ποσό σαφώς σεβαστό, αλλά απείρως χαμηλότερο από προηγούμενες χρονιές, που οι blancos έδιναν τέτοια ποσά για παίκτες τύπου Arbeloa.

Φαίνεται λοιπόν ότι στη Μαδρίτη, έχει αρχίσει μια προσπάθεια εξορθολογισμού του μπάτζετ, κίνηση λογική, αν σκεφτεί κανείς πόσοι ποδοσφαιριστές ανήκαν μέχρι και φέτος στο ρόστερ της Ρεάλ, οι οποίοι χωρίς να παίζουν λεπτό πληρωνόταν αδρά (π.χ. Gago, Diara κ.α.) Την ίδια ώρα, στο αντίπαλο στρατόπεδο, αυτό των πρωταθλητών Ισπανίας και Ευρώπης, της Μπαρσελόνα δηλαδή, ενώ θα έπρεπε να επικρατεί ηρεμία, για άλλο ένα καλοκαίρι το σίριαλ Fabregas φέρνει σύννεφα πάνω από το Camp Nou.

Ο 24χρονος Fabregas, αρχηγός θυμίζω, της Arsenal, αποτελεί εδώ και τρία χρόνια τον διακαή πόθο της Μπάρσα, η οποία προσπαθεί να τον φέρει πίσω στη Βαρκελώνη, εκεί δηλαδή από όπου έφυγε το 2003, υπογράφοντας στους κανονιέρηδες, αφού είδε πως στην αγαπημένη του Μπαρσελόνα, δεν του έδειχναν την προσοχή που ο ίδιος πίστευε ότι άξιζε. Η συνέχεια της ιστορίας από τότε, είναι γνωστή. Ο Cesc αντικατέστησε τον Viera και έφτασε σε ηλικία 22 χρονών να είναι αρχηγός σε μία από τις μεγαλύτερες ομάδες της Αγγλίας. Στη Βαρκελώνη, βλέποντας και τον Xavi να μεγαλώνει (βαδίζει προς τα 32) θα ήθελαν όσο τίποτα άλλο να δούνε τον Fabregas, ένα δικό τους παιδί, να παίρνει σταδιακά τη σκυτάλη στα χαφ από τον μεγάλο Xavi.

Όμως ο Arsen Wenger, δεν είναι διατεθειμένος να κάνει το ίδιο λάθος με τον άσπονδο φίλο του, τον Sir Alex Ferguson,  που άφησε σχεδόν αβασάνιστα,  τον Gerard Pique να γυρίσει στη Βαρκελώνη, βλέποντας τον έπειτα να εξελίσσεται σε έναν από τους καλύτερους αμυντικούς στον κόσμο. Ο Cesc πωλείται, αλλά σε τιμή εξωφρενική για τα δεδομένα της σημερινής Μπάρσα,  καθώς οι Άγγλοι τον κοστολογούν περίπου στα 40 εκ. ευρώ, όσο και το  φετινό μεταγραφικό μπάτζετ των Καταλανών, την ώρα που τα χρέη των πρωταθλητών Ευρώπης, παρά την άκρως επιτυχημένη γι’ αυτούς χρονιά, εξακολουθούν να είναι κοντά στα 300εκ. ευρώ.

Με τους όρους αυτούς, κατά την ταπεινή μου άποψη, ο κατά τα άλλα συμπαθέστατος και ικανότατος Cesc, καλύτερα να μείνει στο Λονδίνο. Γιατί μπορεί ο ίδιος να έχει δηλώσει ότι θα ήθελε να επιστρέψει στην Βαρκελώνη, όμως ήταν αυτός που πέρυσι ( 2010) επέκτεινε το συμβόλαιο του με την Arsenal, που έληγε το 2014, για άλλον έναν χρόνο, μέχρι το 2015. Σαφώς και ήταν αναφαίρετο του δικαίωμα, είναι όμως και δικαίωμα ή μάλλον υποχρέωση της Μπαρσελόνα, να μην τινάξει τον οικονομικό της προϋπολογισμό στον αέρα, για ένα γινάτι.

Στο κάτω κάτω της γραφής, ο Thiago, φωνάζει με τις εμφανίσεις του παρών, δείχνει εξαιρετικά ταλαντούχος, κοστίζει  ελάχιστα και είναι και αυτός προϊόν της Masia. Γιατί να μην πάρει την ευκαιρία του; Τα ίδια περίπου, ισχύουν και για έναν ακόμα ταλαντούχο πιτσιρικά της Μπάρσα, τον Bojan. Ο 21χρονος εξαιρετικός επιθετικός, γέννημα θρέμμα της Masia, λέγεται ότι θα δοθεί στην ιταλική Roma, για ένα ποσό που θα αγγίζει τα 10 εκ. ευρώ, έτσι ώστε να έρθουν χρήματα στα ταμεία του συλλόγου, χρήματα που θα βοηθήσουν στην απόκτηση του 24χρονου Ιταλού Rossi, από τη Villarreal. Φαίνεται λοιπόν, αν τα παραπάνω σενάρια επαληθευτούν, ότι στην Μπάρσα, το πάθημα με τον Fabregas, δεν της έγινε μάθημα.

Τα λάθη δεν διορθώνονται με λάθη όπως θα είναι η θυσία του Bojan και ίσως του Thiago, με σκοπό την απόκτηση παικτών (Rossi, Alexis, ακόμα και Cesc), που κανείς δεν εγγυάται ότι θα προσφέρουν περισσότερα από τους προαναφερθέντες (βγαλμένους από τα σπλάχνα της Μπαρσελόνα) πιτσιρικάδες. Είναι αξιοπερίεργο, την ώρα που όλες οι ομάδες στην Ευρώπη, θαυμάζουν τον τρόπο λειτουργίας των Καταλανών, οι ίδιοι να προσπαθούν με τις κινήσεις τους, να αυτό-ακυρωθούν. Και οι καιροί είναι χαλεποί.. ακόμα και για πρωταθλητές Ευρώπης..