Miloš Teodosić Ένας Σέρβος με δίπλωμα τρελού

Αν ανατρέξει κανείς σε λεξικό, η λέξη τρελός, περιγράφει κάποιον που αγαπά παθιασμένα, που βρίσκεται πέρα από τη λογική, που βρίσκεται πέρα από αυτό που μπορεί κάποιος να ανεχτεί, είναι εξωφρενικός, απερίσκεπτος, παθιασμένος, ζωηρός, απρόβλεπτος και πολλά άλλα.

Όλα τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα, ταιριάζουν γάντι στον ήρωα αυτού του άρθρου, τον Σέρβο playmayker του Ολυμπιακού, τον Μίλος Τεόντοσιτς. Γεννημένος το 1987 στην Σερβία, ο 24χρονος Μίλος, ήταν η πρώτη μεγάλη νίκη εκτός γηπέδων, της διοίκησης των Αγγελόπουλων, έναντι της οικογένειας Γιαννακόπουλων, καθώς την απόκτηση του νεαρού Σέρβου, επιθυμούσε διακαώς το καλοκαίρι του 2007, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς για λογαριασμό του Παναθηναϊκού. Τελικά ο Τεόντοσιτς, κατέληξε στον Πειραιά με τη φιλοδοξία να γίνει ο ηγέτης του νέου Ολυμπιακού.

Από τότε πέρασαν τέσσερα χρόνια και παρά τις πολλές ατομικές διακρίσεις που κέρδισε (ασημένιο μετάλλιο με την εθνική Σερβίας στο ευρωμπάσκετ του 2009, καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης για το 2010, MVP των τελικών κυπέλλου Ελλάδος 2010 και 2011,) η παρουσία του Μίλος, δεν άλλαξε στο ελάχιστο το status quo του ελληνικού μπάσκετ, καθώς η κυριαρχία του αιωνίου αντιπάλου, στο ελληνικό πρωτάθλημα, συνεχίζεται έως και την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές.

Αυτή την εβδομάδα, διεξάγονται οι τελικοί του ελληνικού πρωταθλήματος μπάσκετ και οι πράσινοι προηγούνται ήδη με 2-1 νίκες, έχοντας σπάσει την έδρα του Ολυμπιακού. Στους τρεις πρώτους αγώνες, ο Σέρβος ήταν μάλλον αρνητικός, με αποκορύφωμα το χθεσινοβραδινό αγώνα στο ΣΕΦ, όπου όταν ο Ίβκοβιτς τον απέσυρε, ο Ολυμπιακός ανέτρεψε το σκορ και έφτασε τελικά στη νίκη! Για να προλάβω κάποιους που, σωστά, θα μου θυμίσουν ότι το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα κ.τ.λ, θα κάνω μια ρητορική ερώτηση: θα είχε φτάσει ο Παναθηναϊκός στην κατάκτηση της Ευρωλίγκας, χωρίς την μαεστρική καθοδήγηση του Δημήτρη Διαμαντίδη;  Έχει πάρει ή όχι ο Καστοριανός, την ομάδα του από το χέρι και την οδηγεί με ασφάλεια στην κορυφή για άλλη μια χρονιά; Φυσικά και την έχει πάρει, γιατί μπορεί το μπάσκετ να είναι ομαδικό άθλημα, αλλά οι ηγέτες είναι αυτοί που κάνουν τη διαφορά. 

Για τον Τεόντοσιτς, μετά από 4 χρόνια στον Πειραιά, έχοντας δίπλα του παίκτες δασκάλους όπως ο Παπαλουκάς, αλλά και στην άκρη του πάγκου τον πνευματικό του πατέρα, τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, οι δικαιολογίες αρχίζουν να στερεύουν.. Κάποιοι λένε ότι τον έχει ενοχλήσει το γεγονός ότι αμείβεται με ψίχουλα σε σχέση με κάποιους άλλους παίκτες στην ομάδα. Είναι γεγονός, ότι το συμβόλαιο του δεν προβλέπει ούτε το 1/5 των χρημάτων που παίρνουν π.χ. ο Παπαλουκάς και ο Σπανούλης. Αντίστοιχα μεγάλη όμως, είναι και η διαφορά των τίτλων που έχουν κατακτήσει οι δυο Έλληνες, σε σχέση με τον νεαρό Σέρβο.

Το ταλέντο σίγουρα δεν του λείπει. Ο αθεόφοβος απέκλεισε το περασμένο καλοκαίρι, σχεδόν μόνος του, με τη φανέλα της εθνικής του ομάδας, τους παγκόσμιους πρωταθλητές Ισπανούς, στη φάση των οκτώ του παγκόσμιου πρωταθλήματος στην Τουρκία, πραγματοποιώντας εκπληκτική εμφάνιση με αποκορύφωμα το τρίποντο από τα 10 μέτρα που έριξε τους Ίβηρες στο καναβάτσο. Αποδεδειγμένα μπορεί να πάρει μόνος του έναν αγώνα και με την ίδια ευκολία, μπορεί να τον χάσει. Αδυνατεί να κοντρολάρει το παιχνίδι του, ακόμα και φέτος που προπονητής στον Ολυμπιακό είναι ο Ίβκοβιτς, ο άνθρωπος που τον ξέρει καλύτερα από όλους και με τον οποίο συνήθως ο Μίλος έβγαζε τον καλύτερο του εαυτό.

Κυκλοφορεί (εντός γηπέδων) πάντα με το γνωστό του αδιάφορο ύφος, δεν δείχνει να τρελαίνεται εύκολα ( αν δείτε στο youtube το βίντεο μετά το νικηφόρο του τρίποντο κατά των Ισπανών, θα παρατηρήσετε όλους τους Σέρβους να έχουν τρελαθεί και τον Μίλος να στέκεται σχεδόν.. αδιάφορος, σαν να μην έγινε τίποτα..) παρόλα αυτά έχει συμμετάσχει σε ουκ ολίγες φασαρίες. Πρώτα, το περασμένο καλοκαίρι, στο φιλικό της Σερβίας με την Ελλάδα, όπου πρωτοστάτησε μαζί με τον Φώτση στο ανεπανάληπτο ξύλο μεταξύ Σέρβων και Ελλήνων διεθνών και πρόσφατα, λίγες ημέρες πριν, όταν πέταξε ένα μπουκάλι στις πολυθρόνες των επισήμων, στο ΟΑΚΑ, με αποτέλεσμα να απειληθεί γενική σύρραξη.

Η αλήθεια είναι πάντως ότι έχει προκληθεί κάποιες φορές, όπως στους περσινούς τελικούς, όταν ο Διαμαντίδης τον έφτυσε, ενώ γενικά οι παίκτες του Παναθηναϊκού, (ίσως και δικαίως) ένα θεματάκι μαζί του, το έχουν. Στο σημείο αυτό θα μου επιτραπεί να στηλιτεύσω  τις δηλώσεις του Κώστα Τσαρτσαρή, διεθνή μπασκετμπολίστα του Παναθηναϊκού, που αφού το προηγούμενο καλοκαίρι, φρόντισε να μας υπενθυμίσει αναφερόμενος  στον Τεόντοσιτς, πως τρώει ψωμί στην Ελλάδα, συνέχισε στο ίδιο κλίμα με δηλώσεις του σε οπαδική εφημερίδα πριν από λίγες ημέρες, ζητώντας από τους αρμόδιους να πάρουν τα μέτρα τους. Ας μην ξεχνάει ο κατά τα άλλα χαμηλών τόνων Τσαρτσαρής, ότι ο Τεόντοσιτς και ο κάθε Τεόντοσιτς, δεν παύει να είναι συνάδελφος του, μικρότερος του μάλιστα κατά σχεδόν 10 χρόνια από τον ίδιο και το να ζητάει την παραδειγματική τιμωρία του, ούτε τον τιμάει, ούτε άπτεται της αρμοδιότητας κανενός παίκτη, όσο γνωστός κι αν είναι αυτός. Επίσης ο ίδιος ο Κώστας Τσαρτσαρής, κάποτε έτρωγε ψωμί στην Ισλανδία. Δεν νομίζω λοιπόν, ότι απαγορεύεται σε οποιονδήποτε να τρώει ψωμί στην Ελλάδα.

Με τα παραπάνω, σε καμία περίπτωση δεν σκοπεύω να προσφέρω άλλοθι στον Μίλος. Οι ευθύνες του είναι μεγάλες και καλείται να τις αναλάβει, πριν αποτελέσει παρελθόν από τον Ολυμπιακό. Γιατί αν η ομάδα του μείνει χωρίς πρωτάθλημα για άλλη μια χρονιά, το καλοκαίρι τίποτα δεν αποκλείεται.. Οι σειρήνες από Βαρκελώνη μεριά, ίσως ακουστούν σαν εύηχο τραγούδι, στα αυτιά των αφεντικών των ερυθρολεύκων. Προσωπικά δεν θα το επιθυμούσα. Οι τρελοί βλέπετε, πάντα κατά έναν περίεργο τρόπο με γοήτευαν. Και δεν έχουν μείνει και πολλοί από δαύτους πλέον στο ευρωπαϊκό μπάσκετ…