Κράτα το πρόσωπο σου απέναντι στον ήλιο

Κράτα το πρόσωπο σου απέναντι στον ήλιο και ποτέ δεν θα δεις τις σκιές… έλεγε η Έλεν Κέλερ, ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που πήρε πτυχίο καλών τεχνών, όντας τυφλή και κωφή. Και είχε απόλυτο δίκιο. Στην Βαρκελώνη όμως και συγκεκριμένα στην Μπάρσα, το απόφθεγμα αυτό της Κέλερ η οποία γεννήθηκε πριν καν ιδρυθεί ο σύλλογος, βρήκε ελάχιστες φορές εφαρμογή.

Μάλιστα διαχρονικά, συνέβαινε σχεδόν πάντα το αντίθετο. Εσωτερικές διαμάχες και πόλεμος σκιών, που μαθηματικά οδήγησαν πολλές φορές το καμάρι της Καταλονίας σε αποδόμηση, χωρίς να απαιτείται καν η παρουσία εξωτερικού εχθρού, δεν έλειψαν ποτέ. Αυτό λοιπόν συμβαίνει και τώρα. Έναν χρόνο και κάτι από την αποχώρηση του Πεπ Γκουαρντιόλα, οι ασκοί του Αιόλου φαίνεται να ανοίγουν ξανά. Η χρυσή περίοδος της περασμένης πενταετίας κλονίζεται, αιφνιδιάζοντας τους νεότερους και προβληματίζοντας τους παλαιότερους.

Πέρασαν δυο εβδομάδες από την επίσημη παρουσίαση του Γκουαρντιόλα από την Μπάγερν Μονάχου. Είχα κάνει τότε μια απόπειρα από το δικό μου μετερίζι, να αποξηράνω το έδαφος στην (ελάχιστη) προσπάθεια μου να προλάβω την επέκταση μιας φωτιάς, οι καπνοί της οποίας καιρό τώρα αφήνουν μια αποκρουστική μυρωδιά πάνω και γύρω από το περιβάλλον όλων όσων αγαπάμε αυτόν τον σύλλογο.

Οι συγκυρίες έφεραν την επάνοδο του Πεπ στον πάγκο μιας ομάδας ανταγωνίστριας της Μπάρσα. Μιας ομάδας μάλιστα που έδωσε ένα ηχηρότατο χαστούκι στην περηφάνια των μπλαουγκράνα, αν αναλογιστούμε τον τρόπο με τον οποίο μας απέκλεισε πριν από δυο μήνες από τα ημιτελικά του Champions League, αλλά και κάποιες εμπρηστικές-προσβλητικές για τον σύλλογο, δηλώσεις κορυφαίων στελεχών της.

Συνυπολογίζοντας την σχέση του Πεπ με το υπάρχον διοικητικό σχήμα του Ροσέλ, αλλά και με εκείνο της προηγούμενης διοίκησης Λαπόρτα, η σύγκρουση έμοιαζε αναπόφευκτη. Έγραφα πρόσφατα ότι ο Γκουαρντιόλα τήρησε μια απίστευτη «ομερτά» τον έναν χρόνο που έμεινε ανενεργός και παρόλα αυτά, το όνομα του φιγουράριζε καθημερινά στην επικαιρότητα του συλλόγου. Η επιστροφή του λοιπόν στις αγωνιστικές επάλξεις, ήταν σχεδόν δεδομένο ότι θα προκαλούσε ακόμη μεγαλύτερη αναταραχή. Βοήθησαν βέβαια σφόδρα σ’ αυτό, οι συνεχείς αναφορές του Τύπου της Βαρκελώνης στο πρόσωπο του.

Σας καλώ όλους να θυμηθείτε τα «χτυπήματα» των Mundo και SPORT στο διάστημα αυτό. Χτυπήματα ειδησεογραφικά, σε σχέση με τις δραστηριότητες του, αλλά και χτυπήματα μεταφορικά, κάτω από τη ζώνη, με συνεχής υπόνοιες για την σχέση του με τον Τίτο έως τις πρόσφατες αστήριχτες καταγγελίες ότι προσπάθησε να «κλέψει» τον Νέιμαρ, προσβάλλοντας μάλιστα τον Τίτο σε συνομιλίες με τον πατέρα του βραζιλιάνου.

Στην σημερινή συνέντευξη Τύπου, στα πλαίσια της προετοιμασίας της Μπάγερν, Καταλανός δημοσιογράφος ζήτησε από τον Πεπ να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τα δημοσιεύματα που τον φέρουν να χαρακτήρισε τον Τίτο «ανίκανο». Και κάπου εδώ είναι, που όπως φαίνεται το ποτήρι της οργής ξεχείλισε. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν ο Πεπ έψαχνε την αφορμή για να ξεσπάσει. Δεν μπορώ να ξέρω αν η επίθεση που εξαπέλυσε κατά του Ροσέλ, ήταν ένα οργανωμένο σχέδιο για να προετοιμάσει το έδαφος, ώστε να προχωρήσει λίγα λεπτά αργότερα στην αποκάλυψη ότι θέλει να αποκτήσει τον Τιάγκο. Προσωπικά δεν το πιστεύω.

Είναι πάντως γεγονός, ότι ο Πεπ έριξε νερό στον μύλο των προβλημάτων της Μπάρσα, δηλώνοντας πληγωμένος και απογοητευμένος. Είναι επίσης γεγονός ότι η προσωπική του δεδηλωμένη πλέον πικρία, δικαιολογημένη ή μη, κάνει κακό στον σύλλογο του οποίου αποδεδειγμένα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι. Δεν πρόκειται να φωνάξω για την υπόθεση του Τιάγκο. Με ενδιαφέρει ελάχιστα αν ο Πεπ τον θέλει στην Μπάγερν. Ο λόγος είναι απλός: Αν η Μπάρσα ήθελε να κρατήσει τον Βραζιλιάνο, θα το είχε κάνει. Δείτε μόνο τον τρόπο με τον οποίο μίλησε σήμερα για τις ικανότητες του ο Γκουαρντιόλα και συγκρίνετε τον, με τα αντίστοιχα λόγια του Τίτο, προ ενός μηνός.

Θα το πω ακόμη μια φορά: Η Μπάρσα ώθησε τον νεαρό στην έξοδο, γιατί έχει ανάγκη τα χρήματα της ρήτρας του για να ενισχυθεί στην άμυνα και γιατί για τον προπονητή μας, δεν αποτελεί γρανάζι άμεσης χρήσης. Δεν το λέω εγώ αυτό, το είπε μέσες άκρες ο ίδιος ο Τίτο. Ο Πεπ έχει δηλώσει ότι δεν θα διεκδικούσε παίκτη από την Μπάρσα. Όχι όμως παίκτη τον οποίο ο ίδιος ο σύλλογος δεν χαρακτηρίζει ως «ανέγγιχτο».

Και τελικά αν ο Τιάγκο με τη σειρά του δεν θέλει να παραμείνει στην Βαρκελώνη, τότε δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να τρελαινόμαστε. Για την αδιαμφισβήτητη αξία του έχουμε αναφερθεί αναλυτικά, αλλά δεν είδα να έχουμε την ίδια πρεμούρα, όταν μέχρι και πριν λίγες ώρες τον θεωρούσαμε παίκτη της Γιουνάιτεντ. Στην τελική ο Γκουαρντιόλα ήταν εκείνος που τον ανέβασε στην πρώτη ομάδα και εκείνος που πίστεψε στις δυνατότητες του. Γιατί λοιπόν να μην τον θέλει σήμερα?

Ρίξτε μια ματιά αυτή την στιγμή στην SPORT, η οποία πραγματικά ξεσάλωσε! Από τις δηλώσεις του Πεπ και μετά, τρέχουν στο site της, πέντε (!) δημοσκοπήσεις: «Πιστεύετε ότι ο Πεπ προκαλεί διχόνοια στον βαρκελωνισμό?» «Είναι ηθικό να πάρει ο Πεπ τον Τιάγκο?» «Νομίζετε ότι ο Πεπ έχει κηρύξει τον πόλεμο στην Μπάρσα?» «Πιστεύετε ότι δικαιολογημένα ο Πεπ έχει παράπονα από την διοίκηση?» και τέλος «θεωρείτε ότι ο Τιάγκο προδίδει την Μπάρσα?» Στα τέσσερα ερωτήματα για τον Γκουαρντιόλα, οι μέχρι στιγμής απαντήσεις του κόσμου αποφαίνονται υπέρ του και το ίδιο συμβαίνει και στην ερώτηση που αφορά τον Τιάγκο. Ευτυχώς ο κόσμος ακόμη δεν τρελάθηκε..

Φαίνεται ότι ο Ροσέλ δεν εισάκουσε την παράκληση-πρόκληση του Πεπ, να απαντήσει ο ίδιος ευθέως στα ερωτήματα-κατηγορίες του, αλλά έβαλε πρώτα τους μηχανισμούς του (για να μην πω φερέφωνα) να μιλήσουν γι’ αυτόν. Είναι βέβαιο ότι το επιτελείο του επεξεργάζεται αυτή την ώρα, τον τρόπο με τον οποίο θα χειριστεί τις σημερινές εξελίξεις. Όχι βέβαια ότι είναι ο μόνος υπεύθυνος. Την ίδια ώρα ο Λαπόρτα σχεδόν γραφικά, φρόντισε να αναρτήσει ένα πανηγυρικό tweet, αποθεώνοντας τον Γκουαρντιόλα.

Το ταλέντο μας να στο χαρακίρι, είναι πραγματικά ανεπανάληπτο. Και είναι θλιβερό να γνωρίζεις ότι θα μπορούσαμε να τα αποφύγουμε όλα αυτά, κρατώντας απλά τα πρόσωπα μας στον ήλιο. Του Πεπ μη εξαιρουμένου.