Αν είσαι το αμόνι, κάνε υπομονή. Αν είσαι το σφυρί όμως;

Όπου «αμόνι» φανταστείτε τον κόσμο, τους φιλάθλους της Barca. Όπου «σφυρί» την διοίκηση του συλλόγου. Έγραφα πρόσφατα σε αυτήν εδώ την γωνιά, ότι απαιτείται να κάνουμε υπομονή για να δούμε την εξέλιξη που θα έχει αυτό το πολύ σημαντικό για την Barca, καλοκαίρι. Φυσικά όταν λέμε όλοι, δεν εννοούμε όλοι! Εξαιρούνται οι άνθρωποι που έχουν στα χέρια τους τις τύχες της ομάδας. Και είναι αλήθεια ότι τις τελευταίες εβδομάδες, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της μεταγραφής του Neymar, όλα μοιάζουν να έχουν παγώσει στην Βαρκελώνη.

Η εικόνα που βγαίνει τουλάχιστον προς τα έξω, δείχνει ότι όλη η ενέργεια των διοικούντων εξαντλήθηκε στην υπογραφή του Βραζιλιάνου. Βέβαια υπάρχει και η άλλη εκδοχή, αρκετά μάλιστα πειστική, η οποία λέει ότι δεν εξαντλήθηκε καμία ενέργεια, αλλά το σύνολο του μπάτζετ της ομάδας και ότι για να κάνει οποιαδήποτε άλλη κίνηση η Barca, θα πρέπει να πουλήσει παίκτες από το υπάρχον δυναμικό της.

Φρονώ λοιπόν ότι εσκεμμένα σύρεται για σχεδόν έναν μήνα η υπόθεση του Thiago στα πρωτοσέλιδα του Τύπου, με καθημερινές αναφορές περί συζητήσεων του με την United, δήθεν προσπάθειες της δικής μας πλευράς να μεταπειστεί ο ποδοσφαιριστής και άλλα τέτοια ενοχλητικά και καθόλου τιμητικά.  Η παραπλανητική οδός των «άπιστων» ποδοσφαιριστών που δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν υπομονή, ώστε κάποια μέρα (αλήθεια πότε;) να μεγαλουργήσουν με την blaugrana φανέλα, την οποία έχει επιλέξει ο Rosell και το επιτελείο του, καταντάει πλέον σχεδόν κωμική. Το είχαμε επισημάνει αυτό εγκαίρως.  

Βγείτε κύριοι και πείτε το ευθέως: «Τινάξαμε την μπάνκα για να αποκτήσουμε τον Neymar και για να ενισχυθούμε περαιτέρω σε θέσεις που μας έχει υποδείξει το τεχνικό επιτελείο, θα πρέπει να παραχωρηθούν ποδοσφαιριστές». Τελεία και παύλα. Αν μη τι άλλο, η ευθύτητα και η ειλικρίνεια, μπορεί να προκαλέσουν αντιδράσεις, αλλά θα κόψουν μια και καλή όλη αυτή την παραφιλολογία που γιγαντώνεται μέρα με την μέρα.

Αυτό που εγώ καταλαβαίνω είναι ότι το πλάνο είναι φτιαγμένο κυριολεκτικά στο πόδι. Με τα «αν» δεν γίνονται σχεδιασμοί. «Αν πωληθεί ο Thiago θα αποκτηθεί αμυντικός πρώτης γραμμής, αν δοθεί δανεικός ο Deulofeu, αν, αν, αν…» Το μόνο θετικό που προκύπτει μέχρι στιγμής στο ποδοσφαιρικό τμήμα, είναι η προσθήκη του Ruby στο τεχνικό επιτελείο. Έχω την εντύπωση ότι θα βοηθήσει πολύ τον Tito Villanova.

Η προετοιμασία της ομάδας που ξεκινάει σε μερικές εβδομάδες, θα θυμίζει για ακόμη μια χρονιά, περιοδεύοντα θίασο. Φιλικά με ομάδες που τα ονόματα τους τα βρίσκεις με το ζόρι ακόμη και στην αναζήτηση της Google, ατελείωτα χιλιόμετρα, εκδηλώσεις χορηγών και κάπου στο ενδιάμεσο, λίγες προπονήσεις. Φυσικά, σαν μην μας έφταναν όλα αυτά, είχαμε και το Confederations Cup. Αυτή την παρωδία, τάχα μου μικρογραφία-προετοιμασία-demo του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014. Από όπου επίσης δεν έλειψε η επιβάρυνση των παικτών μας. Μια επιβάρυνση όμως που βαρύνει σίγουρα κάποιους απ’ αυτούς προσωπικά.

Δεν μπορεί αγαπημένε Xavi, να παίζεις για τρεις μήνες με πρόβλημα και όταν έρχεται το καλοκαίρι, να τρέχεις πρώτος στο κάλεσμα της εθνικής. Για να αποδείξεις τι και σε ποιόν; Μια συζήτηση με τον del Bosque, θα ήταν αρκετή: «Μίστερ, θέλω να είμαι του χρόνου στο Παγκόσμιο, αλλά άφησε με φέτος να πάρω μερικές ανάσες.» Πόσο δύσκολο θα ήταν αυτό; Ή μήπως δεν ήταν απαραίτητο; Βέβαια, η θέση του Xavi στην ενδεκάδα των Furias Rojas μπορεί να απειλείται, αλλά σε εκείνη της Barca όχι, (βλέπε υπόθεση Thiago) οπότε…

Έπειτα, είναι και αυτοί οι περιβόητοι «δανεισμοί». ΘΛΙΨΗ με πιάνει, βλέποντας την Ρεάλ Μαδρίτης να επαναπατρίζει τον εξαιρετικό Carvajal (θυμηθείτε ότι ο Arbeloa θα βλέπει από Σεπτέμβριο τα παιχνίδια της ομάδας του από τον πάγκο) και να αγοράζει τον Isco και τον Illaramenti, την ώρα που εμείς ψάχνουμε να βρούμε πού θα δώσουμε δανεικό τον Deulofeu, παλεύουμε να ανανεώσουμε τον Bartra (για να τον ξαποστείλουμε και αυτόν μετά δανεικό), αφήνουμε στον αέρα τον Montoya, δεν αποκτούμε τερματοφύλακα (είναι προφανές ότι από τον Γενάρη που ο Valdes δήλωσε ότι δεν θα ανανεώσει, καμία σοβαρή κίνηση δεν έγινε, ώστε να προετοιμαστεί μία διάδοχη κατάσταση) και γενικά μοιάζουμε να τα περιμένουμε όλα την νέα χρονιά, από το δίδυμο Messi- Neymar.

Ο Τίτο λέει, προσπάθησε να πείσει τον Deulofeu, να παραμείνει στην Βαρκελώνη για να προπονείται με την πρώτη ομάδα και να παίζει με την δεύτερη! Θέλει επίσης τον Bartra, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι αν ανανεώσει, θα είναι 5^η ή 6^η επιλογή, την ώρα που ο Rafinha ανανέωσε και οδεύει προς Celta. Ο θαρραλέος Sergi Roberto πάλι, μοιάζει αποφασισμένος να μείνει και να παλέψει για μερικά λεπτά συμμετοχής. Καλή του τύχη.

Τις τελευταίες μέρες, έσκασε μύτη και ένα ακόμη σενάριο, που θέλει το Κατάρ να συνεισφέρει οικονομικά, ώστε να αποκτηθεί ο διακαής πόθος, που λέγεται Tiago Silva. Ποιος ξέρει, ίσως όλο αυτό που ζούμε, να είναι ένα καλά μελετημένο πλάνο, αυτή την φορά  όμως  όχι σχεδιασμένο πρόχειρα, ώστε να δεχθούμε αβασάνιστα και άλλες παρεμβάσεις στο γενετικό υλικό του συλλόγου. Θυμίζει αρκετά την ιστορία της πρώτης διαφήμισης στην φανέλα μας. Τότε που ο Rosell είπε: «Χρωστάμε τα μαλλιά της κεφαλής μας, άρα είμαστε υποχρεωμένοι να τοποθετήσουμε χορηγό στην φανέλα».

Όμως είπαμε, εμείς είμαστε το αμόνι. Θα κάνουμε και άλλη υπομονή λοιπόν, περιμένοντας. Αρκεί το σφυρί κάποια στιγμή να κάνει και εκείνο την δουλειά του και να χτυπήσει. Να χτυπήσει όμως εκεί που πονάει η ομάδα και όχι στο κέντρο της καρδιάς μας. Καλό απόγευμα.