Ρατσισμός και υποκρισία. Μια ευγενική χορηγία…

Ο ρατσισμός είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο. Θλιβερό, αλλά δυστυχώς υπαρκτό. Το ποδόσφαιρο έχει γίνει και λόγω της προβολής που τυγχάνει, μια άθλια βιτρίνα σε ότι αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα.

Τα παραδείγματα είναι αμέτρητα, με πιο πρόσφατο την λεκτική επίθεση που δέχθηκε ο Kevin Prince Boatetng της Milan, σε φιλικό, μάλιστα αγώνα. Ο Boateng έβγαλε την φανέλα του και αποχώρησε από το γήπεδο. Δεν ήταν βέβαια ο πρώτος..

Στη Γαλλία τον Γενάρη του 2005, η PSG αγωνιζόταν εναντίον της Lens, στα πλαίσια του πρωταθλήματος. Η ομάδα της πρωτεύουσας φορούσε ολόλευκες εμφανίσεις, την ώρα που η αντίπαλος της είχε επιλέξει ολόμαυρες. Από το πέταλο των φανατικών της PSG ακουγόταν καθ’ όλη την διάρκεια του αγώνα, συνθήματα όπως «εμπρός λευκοί» συνοδευμένα με ήχους μαϊμούδων, όποτε η μπάλα βρισκόταν στην κατοχή των ποδοσφαιριστών της Lens. 

Δυο χρόνια μετά, το 2007, ο Τσέχος Milan Baros που τότε αγωνιζόταν στην Lyon, απευθυνόμενος στον Stefan Mbia της Rennes, του είπε πως «βρωμάει το δέρμα σου». Ο Baros κρίθηκε ένοχος, όχι όμως για ρατσισμό αλλά για λεκτική επίθεση και τιμωρήθηκε με αποκλεισμό 3 αγωνιστικών. Τον Φλεβάρη του 2008, ο γνωστός μας από το πέρασμα του από το ελληνικό πρωτάθλημα, Uadou, δέχθηκε ρατσιστική επίθεση από οπαδό της Metz. Ο Uadou εκτός εαυτού, κατευθύνθηκε προς το μέρος του οπαδού, ο διαιτητής όμως που δεν κατάλαβε τι συνέβη, τιμώρησε με κίτρινη κάρτα τον αθλητή.

Στην Γερμανία, τον Μάρτιο του 2006, ο Νιγηριανός Ogungbure, μην αντέχοντας τις προσβολές των οπαδών της Sasen, αντέδρασε βάζοντας το χέρι του μπροστά στο πρόσωπο του και χαιρετώντας τους στη συνέχεια, στα πρότυπα των Ναζί. Συνελήφθη αμέσως μετά καθώς στην Γερμανία απαγορεύεται η δημόσια έκφραση οποιουδήποτε ναζιστικού συμβόλου και την επομένη αφέθηκε ελεύθερος. Φυσικά για τους οπαδούς, ούτε λόγος. 

Τον Μάρτιο του 2007, σε αγώνα μεταξύ των εθνικών ομάδων της Λιθουανίας και της Γαλλίας, οι Λιθουανοί οπαδοί σήκωσαν ένα τεράστιο πανό, όπου απεικονιζόταν η Αφρική ντυμένη στα χρώματα της Γαλλικής σημαίας, συνοδευμένη με ένα μήνυμα που έγραφε «καλώς ήλθατε στην Ευρώπη». Στην Ολλανδία το 1991, ο τότε προπονητής της Heerenveen, είχε αποκαλέσει τον μεγάλο Βραζιλιάνο Romario «κόκκο καφέ της PSV». Φυσικά, δεν τιμωρήθηκε.. Ο επίσης γνωστός μας, Edgar Davids, αφού πρώτα είχε μιλήσει δημόσια για φαινόμενα ρατσιστικής συμπεριφοράς στους κόλπους της εθνικής Ολλανδίας, αποκλείστηκε από την αποστολή των Oranie, για το euro 1996.

Στην Ρωσία, όπου τα φαινόμενα ρατσισμού αποτελούν καθημερινότητα, οι οπαδοί της Locomotive Μόσχας το καλοκαίρι του 2010, ύψωσαν πανό με ευχαριστήριο μήνυμα στην αγγλική West Ham, η οποία μόλις είχε αγοράσει τον μαύρο, αλλά με καταγωγή από την Τασκένδη Odemvingie. Το πανό βέβαια «κοσμούσε» και μία ξεφλουδισμένη μπανάνα.

Τον Φεβρουάριο του 2011 ο Roberto Carlos ενώ αγωνιζόταν στην Anzi, του «προσφέρθηκε» από φίλαθλο της Zenit μία μπανάνα. Το περιστατικό εξόργισε τον Βραζιλιάνο και το αποκορύφωμα ήρθε λίγους μήνες μετά, όταν σε αγώνα εναντίον της Samara, άλλη μια μπανάνα προσγειώθηκε μπροστά στα πόδια του. Ο Carlos αντέδρασε υψώνοντας δύο δάκτυλα του χεριού του και υποδεικνύοντας έτσι, ότι ήταν η 2^η φορά που δεχόταν ανάλογη προσβολή ενώ αποχώρησε και από το γήπεδο, σχεδόν κλαίγοντας. Ο ίδιος λίγο αργότερα δήλωνε «Εκεί έξω υπάρχουν τόσα μικρά παιδιά. Ένιωσα τόσο λυπημένος που δεν είχα καν τη δύναμη να αντιδράσω. Όλα αυτά πρέπει να τελειώσουν».

Η Ρωσική ομοσπονδία «γονάτισε» την «φτωχή» Zenit, τιμωρώντας την με πρόστιμο 10.000 δολαρίων, ενώ (τουλάχιστον) ο ίδιος ο σύλλογος, απέκλεισε τον συγκεκριμένο οπαδό από όλους τους εντός έδρας αγώνες. Οι οπαδοί της Zenit έχουν επανειλημμένα εκδηλώσει τα ρατσιστικά τους αισθήματα και μόλις το περασμένο καλοκαίρι, ο σύλλογος απέκτησε για 1^η φορά στην ιστορία του, μαύρους ποδοσφαιριστές (Hulk και Witsel) χωρίς να λείπουν οι διαμαρτυρίες και τα προβλήματα, κάτι που παραδέχτηκε ευθέως και ο προπονητής της ομάδας, ο Ιταλός Luciano Spalleti.

Ο Zmba, αμυντικός της Anzi, πρόσφατα σε συνέντευξη του υπεραμύνθηκε της επιλογής του να αγωνιστεί στο Ρωσικό πρωτάθλημα: «Οι μαύροι ποδοσφαιριστές πρέπει να αγωνιζόμαστε για τους καλούς φιλάθλους και όχι να μποϊκοτάρουμε το πρωτάθλημα για κάποιους ανόητους». Θυμίζουμε, ότι η Ρωσία είναι η χώρα που θα φιλοξενήσει το Παγκόσμιο κύπελλο το 2018!

Η Ιταλία υποφέρει επίσης από αντίστοιχα κρούσματα, με πιο πρόσφατο το προαναφερθέν του Boateng. Και μπορεί η Lazio να θεωρείται ο σύλλογος που «έχει το όνομα» αλλά την «χάρη» έχουν δυστυχώς αρκετές ακόμη ομάδες, ακόμη και κάποιες που θεωρητικά είναι «υπεράνω πάσης υποψίας». Το περασμένο καλοκαίρι, ο Mario Baloteli που αγωνιζόταν με την φανέλα της σκουάντρα αντζούρα στο euro, έγινε δέκτης «περίεργων» δημοσιευμάτων, από ιταλικές εφημερίδες. Η Αγγλία, επίσης ταλανίζεται από τέτοια φαινόμενα, πολλά από τα οποία, μεταξύ ποδοσφαιριστών.

Στην Ισπανία, ο φιλικός αγώνας των furias rojas στο Bernabeu τον Νοέμβριο του 2004, εναντίον της Αγγλίας, εξελίχθηκε σε μια πραγματική φαρσοκωμωδία, εξαιτίας των συνθημάτων των Καστιγιάνων οπαδών, εναντίον των Asley Cole και SR Philips. Η ισπανική ομοσπονδία τιμωρήθηκε από την UEFA με το «τρομακτικό» ποσό των 67.000 λιρών.

Δύο χρόνια αργότερα, τον Φλεβάρη του 2006, η Μπάρσα αγωνιζόταν στο Romaleda, εναντίον της Zaragoza. Ο Samuel Eto'o μην αντέχοντας τις προσβολές των LFN, που έφτασαν στο σημείο να του πετάξουν μέχρι και φυστίκια, αποφάσισε να αποχωρήσει από τον αγωνιστικό χώρο. Τον συγκράτησαν τελικά οι συμπαίκτες του αλλά και ο ίδιος ο διαιτητής, καθώς αν αποχωρούσε, τότε ήταν δεδομένο ότι θα δεχόταν τιμωρία από την ομοσπονδία της χώρας!

Με την λήξη του αγώνα, ο Samu άρχισε να χορεύει, μιμούμενος κινήσεις μαϊμούς, θέλοντας να πικάρει τους ρατσιστές αντίπαλους οπαδούς. Αν αναρωτιέστε για το αν ο διαιτητής, ανέφερε το περιστατικό σε σχέση με τις ρατσιστικές ύβρεις στο φύλλο αγώνος, η απάντηση είναι εύκολη: Όχι.. Βέβαια η Zaragoza πλήρωσε κι αυτή το ευτελές ποσό των 9.000 ευρώ, ως πρόστιμο. «Όταν είχε γίνει αυτό, για μια στιγμή σκέφτηκα, ότι μάλλον εγώ φταίω, το χρώμα μου είναι πρόβλημα.. Φυσικά αυτό δεν ισχύει. Όλοι έχουμε το ίδιο αίμα, την ίδια καρδιά.» έλεγε λίγα χρόνια αργότερα ο καμερουνέζος superstar.

Όλα τα παραπάνω, δεν είναι τίποτα περισσότερο, από μερικά ελάχιστα παραδείγματα, σε σχέση με τα χιλιάδες που διαδραματίζονται καθημερινά, σε μεγάλες και μικρές κατηγορίες, όλων των χωρών. Για κάθε Eto'o και κάθε Roberto Carlos που τουλάχιστον αμείβονται αδρά και η αναγνωρισιμότητα τους επιτρέπει τουλάχιστον να κάνουν γνωστό το πρόβλημα, αντιστοιχούν εκατοντάδες άσημοι ποδοσφαιριστές, που υπόκεινται αυτή την απάνθρωπη συμπεριφορά προσπαθώντας απλά να προσφέρουν θέαμα, εξασφαλίζοντας τα προς τα ζην τους.

«Και τι κάνουν οι αρμόδιες διοργανώτριες αρχές;» μπορεί εύλογα να αναρωτηθεί κανείς. Τι κάνει η FIFA, τι κάνει η UEFA; Απολύτως τίποτα! Κροκοδείλια δάκρυα, πανό, μπλουζάκια και διαφημιστικά μηνύματα “Kick Racism Out Of Football” την ίδια ώρα που αναθέτουν σημαντικές διοργανώσεις, σε ομοσπονδίες χωρών που δεν έχουν, με την σειρά τους, προσφέρει τίποτα στον αγώνα κατά του ρατσισμού.

Γελοία πρόστιμα σε συλλόγους που, κάτω από το τραπέζι, προστατεύουν φασιστικά στοιχεία,  ανούσια γκαλά γεμάτα γκλαμουριά, ακόμη πιο αστείοι κανονισμοί που περιορίζουν την ελευθερία έκφρασης των πραγματικών πρωταγωνιστών, δηλαδή των ποδοσφαιριστών, οι οποίοι απαγορεύεται να εκφράζονται ελεύθερα, πανηγυρίζοντας, για παράδειγμα, όπως αυτοί επιθυμούν, τους επιβάλλεται όμως, να υπομένουν κάθε εξευτελισμό της προσωπικότητας τους, να τους πετάνε μπανάνες, να τους φωνάζουν «μαϊμούδες» και αυτοί να συνεχίσουν, ως σε άλλο Κολοσσαίο, να προσφέρουν «άρτο και θεάματα».

«Είναι απλά ένα παιχνίδι, δίνουμε τα χέρια στο τέλος και όλα τελειώνουν εκεί. Δεν υπάρχει ρατσισμός, εμείς έχουμε κάνει τεράστιες προσπάθειες» δήλωνε με περίσσιο θράσος τον περασμένο Δεκέμβρη στο CNN, ο πρόεδρος της FIFA, Joseph Blatter. Είναι λοιπόν ξεκάθαρο, ότι ρατσισμός και υποκρισία, βαδίζουν χέρι-χέρι. Δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά, όσο οι αρμόδιοι οσμίζονται στον αέρα, την μυρωδιά του χρήματος.