Δεν ήταν λαμπερή στην πόλη του φωτός

Ο αγώνας του Πάρκ ντε Πρενς, άφησε ανάμεικτα συναισθήματα. Με νωπές ακόμη τις μνήμες του σκληρού 2-0 στο Μιλάνο, δεν μπορεί να υπάρχει δυσαρέσκεια για το τελικό 2-2 με το οποίο επιστρέφει στην Βαρκελώνη η Μπάρσα. Την επόμενη Τετάρτη στο Κάμπ Νόου, δεν απαιτούνται εκ προοιμίου 3 ή 4 γκολ για να έρθει η πρόκριση, ωστόσο η κατάσταση είναι πολύ πιο περίπλοκη από ότι ίσως φαίνεται.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: Όπως έγραφα και χθες, η Μπαρσελόνα αυτή τη στιγμή ελάχιστα θυμίζει την ομάδα που επέβαλε τον ρυθμό της με τρόπο επιβλητικό, τα προηγούμενα χρόνια. Το κάνει μόνο σπασμωδικά. Στα πρώτα 30 λεπτά του χθεσινοβραδινού αγώνα η PSG είχε τον  έλεγχο, με αποτέλεσμα να κιτρινιστεί ο Πικέ και ο Μπουσκέτς (που έτρεχε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα), ενώ το δοκάρι και μία εκπληκτική επέμβαση του Βαλντές σε φάουλ του Ζλάταν, ήταν οι λόγοι που το σκορ δεν άνοιξε από νωρίς για λογαριασμό των παριζιάνων.

Η πίεση ψηλά και η άμεση επαναπόκτηση της μπάλας-σήμα κατατεθέν αυτής της ομάδας, έχει πλέον αντικατασταθεί από μια μηχανική ή μάλλον αμήχανη ανούσια  πίεση, κακή αντιγραφή της αυθεντικής (που η ίδια η Μπάρσα λανσάρισε) και σημαντικές μεταπτώσεις στην απόδοση κατά την διάρκεια των αγώνων. Ενδεικτικά στην επιθετική τριάδα, ελλείψει και του Πέδρο, ο μόνος που πίεζε πραγματικά την άμυνα της PSG, ήταν ο Αλέξις. Η αδιαμφισβήτητη κλάση των μπλαουγκράνα όμως είναι πάντα παρούσα και αυτή είναι που οδήγησε στο 0-1, μετά από μαγική ενέργεια-πάσα του Ντάνι και εξαιρετικό τελείωμα, ποιού άλλου, του Μέσι.

Όλως παραδόξως και παρά την αποχώρηση στο ημίχρονο λόγω τραυματισμού, του Αργεντινού, η εικόνα στο δεύτερο μέρος ειδικά σε ότι αφορούσε τον έλεγχο του ρυθμού, ήταν εμφανώς καλύτερη. Πικρή (προσωπική, οπότε και υποκειμενική) διαπίστωση: Ο Σέσκ αποδίδει καλύτερα όταν ο ηγέτης της Μπάρσα δεν βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο. Όχι φυσικά επειδή υπάρχει κάποιο πρόβλημα μεταξύ τους, αλλά επειδή τολμώ να πω ότι η θέση του ψευδοεννιαριού, είναι αυτή που του ταιριάζει καλύτερα σε αυτή την ομάδα, κάτι που φαίνεται και από τις εμφανίσεις του με την φανέλα της εθνικής Ισπανίας. Η φόρμουλα που θα χωρέσει και τους δύο αναζητείται ακόμη, αυτό είναι σίγουρο.

Και ενώ όλα έδειχναν ότι εύκολα ή δύσκολα, ο αγώνας θα τελείωνε χωρίς αρνητικές εκπλήξεις, με τον Πικέ παρά το γεγονός ότι έπαιζε με κίτρινη κάρτα από πολύ νωρίς, να ανεβάζει στη συνέχεια την απόδοση του, τον Ματσεράνο πολύ θετικό (όπως ήταν και με την Μίλαν) και τον Ντάνι από άλλον πλανήτη, η PSG ισοφάρισε μετά από μία (αδικαιολόγητη για τέτοιο επίπεδο) ολιγωρία του διαιτητή. Παρά το σοκ και την εν συνεχεία αποχώρηση του Ματσεράνο που τραυματίστηκε σοβαρά, η Μπάρσα βρήκε το σθένος να αντιδράσει χάρη κυρίως στον Αλέξις, που μπορεί να κατηγορείται για πολλά, αλλά η μαχητικότητα του είναι αδιαμφισβήτητη και χάρη σ’ αυτή, ο Τσάβι μετέτρεψε σε γκολ το πέναλτι που κέρδισε ο Χιλιανός.

Ωστόσο ο χθεσινός αγώνας, έμελλε να εξελιχθεί σε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των προτερημάτων αλλά και των παθογενειών της φετινής Μπάρσα. Όπως και με την Θέλτα το περασμένο Σάββατο, όπως και τόσες άλλες φορές την φετινή αγωνιστική περίοδο, η ομάδα δεν κατάφερε να κρατήσει το επιθυμητό γι’ αυτήν αποτέλεσμα, με τον Ματουιντί να εκτελεί τον Βαλντές στις καθυστερήσεις, γράφοντας το τελικό 2-2.

Ο επαναληπτικός της επόμενης εβδομάδας, θα είναι μια εξαιρετικά δύσκολη αποστολή για τους παίκτες του Τίτο, η παρουσία του οποίου χθες στην άκρη του πάγκου, γέμισε με χαρά όλο τον υγιή ποδοσφαιρικό κόσμο και ειδικά τους φίλους των μπλαουγκράνα, μια χαρά που μετριάστηκε όμως εξαιτίας των τραυματισμών του Μέσι και του Ματσεράνο.

Η Μπάρσα έχει την ατυχία να χάσει τον Μάτσε στην πιο κρίσιμη καμπή της χρονιάς, την ώρα που φαινόταν να βρίσκει τον καλό του εαυτό, με τον Πουγιόλ σε στάδιο αποθεραπείας και μοναδική πλέον λύση στα μετόπισθεν, τον Μάρκ Μπαρτρά, ο βαθμός ετοιμότητας του οποίου είναι εξαιρετικά αμφίβολος, δεδομένου ότι οι ευκαιρίες που έχει πάρει φέτος είναι ελάχιστες. Θα ήταν ευχής έργον ο Αμπιντάλ να είναι ετοιμοπόλεμος, αλλά τι απαιτήσεις να έχει κανείς, από έναν αθλητή που έχει να αγωνιστεί σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο? Αλήθεια, στην Βαρκελώνη ακόμη θεωρείται επιτακτική ανάγκη η απόκτηση του Νέιμαρ?

Η PSG δεν πρόκειται να παραδοθεί αμαχητί στο Κάμπ Νόου, αυτό είναι βέβαιο και έχει όλα εκείνα τα όπλα που μπορούν να βλάψουν τους Καταλανούς. Το απέδειξε ήδη από χθες με την παράτολμη, αλλά τελικά επιτυχημένη διάταξη που επέλεξε ο Αντσελότι. Λίγες είναι οι ομάδες που διάλεξαν να παίξουν με τόσο επιθετικογενές σχήμα απέναντι στην Μπάρσα τα τελευταία χρόνια και θα μπορούσαμε να αποδώσουμε τα εύσημα και στον Ιταλό τεχνικό, αν δεν προέβαινε στην σχεδόν αστεία δήλωση του, για την διαιτησία του αγώνα. Φαίνεται ότι στην Ιταλία η παροιμία «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί» είναι τελείως άγνωστη, δεν εξηγείται διαφορετικά.

Απόντος (εκτός απροόπτου) του Μέσι και χτυπημένη κυρίως στην αμυντική της γραμμή, από πλειάδα τραυματισμών, η Μπαρσελόνα καλείται σε 8 βράδια να προσπεράσει το εμπόδιο του Ζλάταν και της παρέας του, για να βρεθεί για 6^η συνεχόμενη χρονιά στα ημιτελικά του Champions League. Πέραν των αντιξοοτήτων, μεγαλύτερος αντίπαλος της παραμένει ο κακός της εαυτός, που φέτος είναι γεγονός ότι έχει αυξήσει κατά πολύ την συχνότητα των επισκέψεων του. Αυτό που χθες έδειξε ότι δεν της λείπει, είναι η θέληση και η μαχητικότητα. Ίσως αυτό είναι και το μεγαλύτερο της όπλο.

Υ.Γ.1 Σύσσωμος ο καταλανικός Τύπος, απένειμε τα εύσημα στον Βαλντές για την χθεσινή του εμφάνιση. Ενδεικτικά το EL9: Παρίσι- Ιδιοκτησία του Βαλντές, SPORT: Η κακή τύχη δεν χαλάει το ειδύλλιο του Βαλντές με το Παρίσι, MD: Η φιγούρα του Βαλντές στο Παρίσι είναι γιγαντιαία, είτε αγωνίζεται με την Μπάρσα, είτε με την εθνική, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και ο υπόλοιπος ευρωπαϊκός και παγκόσμιος Τύπος όπως το ESPN: Εντυπωσιακή απόδοση που στιγματίστηκε από μια άτυχη κόντρα σε αμυντικό, στο 94’  Φυσικά στην Ελλάδα που ευδοκιμούν οι λεγόμενοι Valdes-haters, με πρώτο τον εκφωνητή του χθεσινού αγώνα, άρχισαν πάλι τα λαϊκά δικαστήρια περί ανικανότητας του, κτλ κτλ, σε μια βραδιά που ένας άλλος σπουδαίος τερματοφύλακας, ο Τζίτζι Μπουφόν, δέχθηκε δύο γκολ στο Μόναχο, τέτοια που αν στην θέση του ήταν ο Καταλανός, δεν τον ξέπλενε όλη η Μεσόγειος.

Υ.Γ.2 Η PSG σκόραρε το 1^ο γκολ της από θέση offside, με παίκτη που κανονικά δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής στον αγώνα (μειώθηκε η ποινή του, μια απόφαση που πλέον θα αποτελέσει δεδικασμένο) παραλίγο θα πετύχαινε ένα ακόμη στην ίδια εστία, πάλι από καταφανέστατη θέση offide (αλλά το έβγαλε ο Βαλντές) ενώ τις χαρίστηκαν και αρκετές κίτρινες κάρτες. Τα λάθη είναι μέρος του παιχνιδιού, αλλά καλό θα είναι αυτό να λέγεται σε κάθε περίπτωση και όχι μόνο όταν είναι υπέρ της Μπάρσα, ενώ σε αυτό το επίπεδο η απαίτηση για υψηλή απόδοση, δεν μπορεί να αφορά μόνο στους ποδοσφαιριστές. Αφορά και τους διαιτητές.