Το Anoeta και ο Alexis

Πριν από ένα μήνα τονίσαμε πόσο δύσκολη θα είναι και η φετινή χρονιά για την Barca. Κοινότυπα αλλά επιβεβλημένα, πρέπει να τονίσω ότι η παραμονή στην κορυφή  της Ισπανίας, της Ευρώπης, του κόσμου, μόνο εύκολη υπόθεση δεν θα είναι.

Οι περήφανοι Καταλανοί, αυτή η παρέα που εδώ και κάποια χρόνια έχει τρελάνει κόσμο με τις παραστάσεις της στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, το γνωρίζει καλά, το ξέρουν και όλοι οι σφετεριστές του θρόνου.

Πρόκειται για μια καθημερινή πάλη στην οποία τα παιδιά του Guardiola (αλλά και ο ίδιος ο Pep) οφείλουν να βρίσκουν καθημερινά νέα κίνητρα, νέους στόχους, προσωπικούς και ως ομάδα, που θα τους ανεβάσουν ένα επίπεδο παραπάνω. Γιατί όταν είσαι ο καλύτερος, όταν δεν έχεις να προσπεράσεις κάποιον, τότε ποιόν κυνηγάς; Μα φυσικά τον εαυτό σου! Πρόκειται για ένα συνεχές κυνηγητό με θύτη (στην προκειμένη περίπτωση) την Barca και θύμα ..την τελειότητα. Μπορεί να ακούγεται λίγο αλαζονικό, αλλά αποτελεί απλά την καταγραφή της πραγματικότητας.

Δεν θα κουράσω (ξανά) γράφοντας ποιοι κατά τη γνώμη μου είναι οι κίνδυνοι, από τους οποίους πρέπει να προφυλαχθεί η Barcelona. Οι υποχρεώσεις της ομάδας ξεκίνησαν και μετά από την εντυπωσιακή πεντάρα της πρεμιέρας απέναντι στην Villarreal, ακολούθησε το στραβοπάτημα στο Anoeta, απέναντι στη Real Sociedad, το οποίο λίγη σημασία θα είχε (και το εννοώ) αν δεν συνοδευόταν και από τον πρώτο για φέτος σοβαρό τραυματισμό και αναφέρομαι φυσικά στον νεοφερμένο Alexis.

Όλοι πικραθήκαμε (κανένας φυσικά περισσότερο από τον ίδιο τον Χιλιανό, αλλά και τον προπονητή του) αλλά έως εκεί. Χρόνος για δάκρυα δεν υπάρχει. Η Milan, πρώτος αντίπαλος για το Champions League, έρχεται σήμερα (13 Σεπ 2011) στην Βαρκελώνη με φιλοδοξίες και σκοπό να βάλει πιο βαθιά το μαχαίρι στις όποιες πληγές προκάλεσε στην ομάδα ο απρόσμενος τραυματισμός του νέου της αστεριού.

Ωστόσο, επειδή όλα τα νομίσματα έχουν δύο όψεις, προσωπικά παραμένω αισιόδοξος. Συμβόλαιο με τις νίκες δεν υπογράφει κανείς. Αναποδιές και χτυπήματα σαν αυτό που δέχθηκε η αρμάδα του Pep το περασμένο Σάββατο, τις πρωταθλήτριες ομάδες τις συσπειρώνει. Και η Barca ίσως να έχει μικρό αριθμητικά ρόστερ, ίσως της λείπει ένας παίκτης στο κέντρο της άμυνας, πιθανόν να έχει στο μέλλον και άλλους σοβαρούς τραυματισμούς αλλά σίγουρα (και με αποδείξεις) είναι πρωταθλήτρια με όλη την έννοια της λέξης. Και μπορεί να παραμείνει τέτοια.