Fernando Torres Ξέρεις μπάλα, ξέρεις να διαλέγεις;

Τον περασμένο Γενάρη (2011) ένα από τα πιο καυτά ονόματα του αγγλικού πρωταθλήματος και της Ευρώπης γενικότερα, ο Μαδριλένος Fernando Torres, άφησε μετά από 4 χρόνια την Liverpool για χάρη της Λονδρέζικης Chelsea.

Σχεδόν αμέσως, η Liverpool βιάστηκε να δώσει τα 40 εκ.€ που πήρε από την πώληση του Ισπανού (συμπληρώνοντας και άλλα 10) για να αγοράσει από την Newcastle τον πιτσιρικά Άγγλο επιθετικό Andy Caroll. Η διπλή αγορά-πωλησία κόστισε στους δυο μεγάλους αγγλικούς συλλόγους σχεδόν 100 εκ.€! 9 μήνες μετά (Σεπ 2011), τα χρήματα αυτά φαίνεται σαν να μην δόθηκαν ποτέ!

Και αν για τον Caroll υπάρχουν κάποιες δικαιολογίες, για τον Torres τα πράγματα είναι διαφορετικά.  Με 11 γεμάτες χρονιές στην καριέρα του (7 με την Atletico / 4 με την Liverpool) πρωταθλητής Ευρώπης και κόσμου με την εθνική Ισπανίας και με πολλά από τα 62 του γκολ στο αγγλικό πρωτάθλημα, να τα έχει πετύχει απέναντι στις κορυφαίες ομάδες του νησιού και μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο, οι προσδοκίες των φίλων της Chelsea ήταν αναπόφευκτα, υψηλές.

Ο παίκτης όμως που είδαν στο γήπεδο να φοράει την μπλε φανέλα με το 9, σε τίποτα δε θυμίζει τον εκρηκτικό δαντελένιο πρώην επιθετικό της Liverpool. Τα κλάματα και οι κατάρες των κόκκινων οπαδών, όταν έμαθαν ότι ο αγαπημένος τους El Nino τους πρόδωσε για χάρη της πλούσιας Chelsea, μετατράπηκαν σε ειρωνείες καθώς ο Torres δεν έλεγε να σκοράρει με τίποτα! Μέχρι και site δημιουργήθηκε στο διαδίκτυο, που μετρούσε τις ώρες / μέρες / μήνες που έμενε άσφαιρος!

Φυσικά τα αγγλικά ΜΜΕ, μη χάνοντας ευκαιρία, άρχισαν να κατακρίνουν τον Ισπανό, σχεδόν να τον χλευάζουν. Τις τελευταίες μέρες μάλιστα είδαν το φως της δημοσιότητας σενάρια που θέλουν την Chelsea να τον δίνει δανεικό την προσεχή μεταγραφική περίοδο του Δεκεμβρίου, για να βρει λένε, τον εαυτό του!

Ο φίλαθλος κόσμος έχει σχεδόν πλέον πειστεί: «Ο Torres ξόφλησε, τον πήρε η κάτω βόλτα.» Λυπάμαι, αλλά δεν θα συμφωνήσω. Ούτε τα χρόνια τον πήραν (γεννηθείς το 1984), ούτε τη μπάλα ξέχασε ξαφνικά. Τα προβλήματα του κατά την ταπεινή μου άποψη είναι δύο: 1^ον η ευπάθεια που δείχνει (από τότε που μετακόμισε στην Αγγλία) στους τραυματισμούς και 2^ον η επιλογή του να πάει στην Chelsea, που μάλλον αποδεικνύεται λανθασμένη.

Περνώντας σχεδόν το σύνολο της καριέρας του σε ομάδες (Atletico-Liverpool) που έπαιζαν με 2 επιθετικούς και με τον ίδιο να είναι το επίκεντρο όλων των επιθετικών προσπαθειών, βρέθηκε ξαφνικά στην Chelsea που προτιμά να παίζει με 3 επιθετικούς και μοιραία χάθηκε, ενώ και η αλλαγή δύο προπονητών (από Ancelotti σε Villas Boas) μέσα σε λίγους μήνες, σίγουρα δεν τον βοήθησε. Μετά από ένα δύσκολο για τον ίδιο Μουντιάλ (2010) εξαιτίας σοβαρού τραυματισμού, ακολούθησε μια εξίσου δύσκολη χρονιά στο αγγλικό πρωτάθλημα (2011) κατά την οποία έπαιξε για 1^η φορά στην καριέρα του σε δύο διαφορετικές ομάδες.  

Το θέμα είναι, ότι για πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο El Nino, ευθύνεται ο ίδιος. Όταν είναι καλά, είναι χάρμα ιδέσθαι. Γρήγορος, ψηλός, με υψηλή τεχνική και εξαιρετικά τελειώματα, ψάχνεις για ψεγάδι πάνω του και δεν βρίσκεις. Όμως το να ξέρεις μπάλα δεν αρκεί. Χρειάζεται να έχεις και κριτική ικανότητα, ώστε να επιλέγεις σωστά, σε ποια ομάδα θα ταιριάξεις. Ο Torres εδώ, μάλλον απέτυχε. Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι έφυγε από την Liverpool για να μπορέσει να διεκδικήσει τίτλους, καθώς η οικονομική κατάσταση στους κόκκινους έδειχνε και ήταν κακή, όχι όμως τη στιγμή που ο ίδιος αποφάσισε να αποχωρήσει, καθώς η αγορά της LFC από τον Αμερικανό Henry άλλαξε τα δεδομένα! 

Κακό timing λοιπόν και λάθος επιλογή ομάδας. Είναι ικανά για να αποτελέσουν τροχοπέδη στα όνειρα για μεγαλύτερες προσωπικές διακρίσεις, ενός πρώτης κλάσης παίκτη; Η ιστορία θα το αποδείξει. Μέχρι τότε όμως, ας μην πυροβολούμε τον Ισπανό. Παίκτες σαν αυτόν, δεν βγαίνουν κάθε μέρα. Κανέναν μας δεν συμφέρει να χαθεί από την ελίτ των κορυφαίων και μάλιστα μόλις στα 27 του χρόνια.