H κατάρα στη φανέλα

Στον διάλογο που άνοιξε το barcelonismo για την διαφήμιση στην φανέλα της Μπάρσα, καταθέτοντας την προσωπική μου άποψη την χαρακτήριζα ως “το τελευταίο κάστρο” (ενάντια προφανώς στους αδηφάγους χορηγούς) και αναρωτιόμουν αν μπορεί να αποτιμηθεί οικονομικά μία φανέλα με 111 χρόνια ιστορίας.

Ήταν όμως  η φανέλα το τελευταίο κάστρο; Η θα ακολουθήσει η πτώση και άλλων προπύργιων, μέχρι το μαχαίρι της εμπορευματοποίησης να φτάσει στην καρδιά ενός εκ των πλέον περήφανων συλλόγων στον κόσμο;

Οι μεγάλες αγωνιστικές επιτυχίες κυρίως της ποδοσφαιρικής ομάδας τα τελευταία χρόνια, έφεραν ρίγη χαράς στα εκατομμύρια των φίλων της Μπαρσελόνα, που την είδαν να στρογγυλοκάθεται στις υψηλότερες κορυφές του ποδοσφαιρικού στερεώματος. Την έβαλαν όμως ταυτόχρονα, σχήμα οξύμωρο αν μη τι άλλο, στο μάτι των απανταχού αρπακτικών - χορηγών, που ξερογλείφονταν στην ιδέα και μόνο πως οι δικές τους εταιρίες (στοιχήματος, ηλεκτρικών, τηλεφωνίας κ.τ.λ.) θα έκαναν πασαρέλα πάνω σε μια φανέλα που είχε παραμείνει αγνή για παραπάνω από μια εκατονταετία.

Η λογική, ο ορθολογισμός, όπως θέλετε πείτε το, λέει πως η Μπάρσα δεν θα μπορούσε να παραμείνει θεατής, βλέποντας τους κύριους ανταγωνιστές της να καρπώνονται τα προνόμια της παραχώρησης της φανέλας τους, των χρωμάτων τους, των γηπέδων τους ακόμα, σε εταιρίες που χρυσοπλήρωναν για να τοποθετούν λογότυπα-εκτρώματα, δίπλα - πάνω - κάτω από τα εμβλήματα ομάδων, οι περισσότερες εκ των οποίων εκπροσωπούν σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, γεωγραφικές περιοχές και ιδεολογίες.  

Αντέχεται όμως αυτός ο ρεαλισμός; Ειδικά για τους φίλους της Μπάρσα το τίμημα νομίζω ότι είναι ακριβό. Πόσο έτοιμοι είμαστε, όλοι όσοι αγαπάμε αυτό τον οργανισμό, να δεχτούμε μια διόλου απίθανη αυριανή μετονομασία του Καμπ Νόου, σε π.χ. Burger’s King Arena; Πόσο σίγουροι είμαστε ότι π.χ. τα παιδιά μας, ή ακόμη και κάποιοι από εμάς, θα μπορούν σε λίγα χρόνια να γίνουν μέλη του συλλόγου; Το πάγωμα, μέχρι νεωτέρας, της εισροής νέων μελών, δεν είναι καλό σημάδι. Καλό σημάδι δεν είναι ούτε οι, κάθε χρόνο και πιο φασαριόζικες, καλοκαιρινές περιοδείες της ομάδας ανά τον κόσμο.

Όλοι θέλουμε να βλέπουμε την Μπάρσα να πρωταγωνιστεί. Άλλωστε της αξίζει. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι αυτά που βλέπουν τα μάτια μας τα τελευταία χρόνια από την παρέα του Messi, είναι μοναδικά και μάλλον ανεπανάληπτα. Όλοι όμως οφείλουμε να διατηρούμε εγρήγορση,  στο βαθμό φυσικά που μας επιτρέπεται. Η Μπάρσα δεν πρέπει ΠΟΤΕ να γίνει απλά ένας σύλλογος. Είναι κάτι παραπάνω. Αυτοί που έχουν τις τύχες του club στα χέρια τους, οφείλουν να το γνωρίζουν. Ειδάλλως, χαιρέτα μου τον.. πλάτανο.