H Barça femeni έκανε χθες αυτό που ο περισσότερος κόσμος περίμενε. Κέρδισε στη Νορβηγία με 2-1 την Brann στον πρώτο προημιτελικό του Champions League.
Συχνά το προσδοκώμενο δεν ταυτίζεται με το τελικό αποτέλεσμα. Όσοι παρακολούθησαν τον αγώνα, γνωρίζουν ήδη πως μόνο εύκολη δεν ήταν η βραδιά για τις πρωταθλήτριες Ευρώπης. Και δεν θα μπορούσε να είναι.
Η Brann μπορεί να μην έχει το βαρύ όνομα, αλλά προέρχεται από μια χώρα με τρομερή παράδοση στο ποδόσφαιρο γυναικών και είχε καταθέσει ήδη τα διαπιστευτήρια της από τη φάση των ομίλων.
Στο ίδιο γήπεδο που χθες η Barça κέρδισε, πριν λίγους μήνες η (υπερδύναμη) Lyon παραχώρησε ισοπαλία, έχοντας νωρίτερα προηγηθεί με 2-0. Στη Γαλλία, όπου η Lyon κατά κανόνα διαλύει τις αντιπάλους της, οι Νορβηγίδες είχαν χάσει (δύσκολα) με 3-1. Τερμάτισαν τελικά στη 2η θέση του ομίλου τους με έναν βαθμό διαφορά από την παρέα των Hegeberg, Cascarino, Edler και των υπολοίπων αστέρων.
Το ενδεχόμενο λοιπόν η Barça να έκανε χθες έναν υγιεινό περίπατο, δεν προέκυπτε από πουθενά. Ούτε φυσικά έχει τελειώσει η υπόθεση πρόκριση.
Το δεύτερο ημίχρονο θα παιχτεί στο Estadi Johan Cruyff και εκεί, στις 28 Μαρτίου οι blaugranas θα χρειαστούν όλη την συγκέντρωση τους για να βρεθούν στα ημιτελικά.
Μια συγκέντρωση που χθες έλειψε πολυεπίπεδα: Στη μετουσίωση των ευκαιριών σε γκολ, στην αμυντική αντίδραση αλλά και στις κινήσεις που έγιναν από την άκρη του πάγκου. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά.
34 προσπάθειες προς την εστία είχε χθες η ομάδα του Giraldez. Τις 9 τις εξουδετέρωσε η εξαιρετική GK Mikaelsen (η μεταγραφή της σε top club το καλοκαίρι πρέπει να θεωρείται δεδομένη) ενώ ακόμη 25 σουτ κατευθύνθηκαν προς την εστία της. Ο τελικός απολογισμός των 2 γκολ, προφανώς και δεν αποτελεί statement αποτελεσματικότητας.
Το αντίθετο δηλαδή με την Brann η οποία με 2 σουτ στον στόχο κατάφερε να πετύχει 1 γκολ. Επίδοση - παράθυρο στην επόμενη διαπίστωση: Από την Barça αυτή τη στιγμή λείπει και θα λείψει μάλλον όλη τη σεζόν, η παίκτρια κλειδί όλων των επιτυχιών της την τελευταία πενταετία. Η Mapi Leon.
Το κενό της αριστεροπόδαρης κεντρικής αμυντικού, από τα πόδια της οποίας ξεκινούσε όλο το παιχνίδι της ομάδας και στα πόδια της οποίας τελείωνε το μεγαλύτερο ποσοστό των αντιπάλων επιθετικών ενεργειών, δεν καλύπτεται ανώδυνα στους αγώνες υψηλής ανταγωνιστικότητας.
Όσο φιλότιμη προσπάθεια κι αν καταβάλει η Engen (που δεν είναι καν η φυσική της θέση, είναι CDM), όσο ταλαντούχα κι αν είναι η Martina. Η μόνη που θα μπορούσε να δώσει ουσιαστικές λύσεις είναι η Jana Fernandez που για την ώρα είναι κι εκείνη τραυματισμένη.
Ο τρόπος που δέχεται η Barça το γκολ, σε μια αντεπίθεση που από την έναρξη της φαινόταν τι κατάληξη θα είχε, δεν αρμόζει στο (δεδομένα υψηλό) αγωνιστικό της επίπεδο. Αν αυτή είναι η αντίδραση στα counters, τρομάζω να σκεφτώ τι θα συμβεί με αντιπάλους όπως η Reiten ή η James (της Chelsea).
Κατανοώ απόλυτα τον λόγο που ο Giraldez ξεκίνησε χθες με το συγκεκριμένο σχήμα. Εμπιστεύτηκε τις παίκτριες που έφεραν την Barça μέχρι εδώ, εκείνες που κάλυψαν με επιτυχία τις μακροχρόνιες απουσίες των Alexia και Rolfo.
Και οι δύο όμως πλέον επέστρεψαν, και η ποιότητα τους είναι τέτοια, που δεν αφήνει περιθώρια για ισοβαρή μεταχείριση. Η παρουσία τους στο γήπεδο είναι απαραίτητη.
Δεν γίνεται να περνάει περισσότερη από μία ώρα αγώνα και να μην έχει σηκωθεί καμία εκ των δύο από τον πάγκο. Όχι σε τέτοιους αγώνες, όχι όταν το διακύβευμα είναι υψηλό. Όχι όταν η ομάδα φαίνεται να έχει κολλήσει και απαιτείται το απροσδόκητο, το διαφορετικό, αυτό δηλαδή που μπορεί να προσφέρει η Ale, αυτό στο οποίο έχει την ικανότητα να συνεισφέρει η Rolfo.
Ακόμη όμως κι όταν πέρασαν στον αγωνιστικό χώρο, οι παίκτριες που αντικατέστησαν, δημιούργησαν στο μυαλό μου επιπρόσθετα ερωτήματα.
Η Alexia μπήκε στη θέση της Patri: Ο προπονητής επέλεξε να κρατήσει στο γήπεδο ως pivote την Walsh, που είναι υπέροχη αλλά δεν απειλεί την αντίπαλη εστία όπως το κάνει η MVP του περσινού τελικού του Champions League.
H Rolfo αντικατέστησε την ταχύτατη Ona αντί της Bronze που σαφώς υστερεί στο κομμάτι των επιστροφών.
Καμία από τις δύο επιλογές δεν έμοιαζε στα μάτια μου να είναι η σωστή. Δικαιούται φυσικά ο κάθε προπονητής να έχει κακές βραδιές ή και ο υπογράφων αυτό το κείμενο, να κάνει κακή εκτίμηση/ανάλυση ενός αγώνα. Όλα στην τελική κρίνονται εκ του αποτελέσματος.
Στα καλά νέα της βραδιάς, η Caroline Graham Hansen απέδειξε ξανά πως είναι ίσως η πιο επιδραστική ποδοσφαιρίστρια στον κόσμο αυτή την περίοδο (αν η Barça κατακτήσει το Champions League μη ψάξετε ποιά θα κατακτήσει το Ballon d’ Or) η Salma σκόραρε ξανά σε decisive αναμέτρηση και τρομάζει κανείς αν σκεφτεί πως δεν είναι καν 20 ετών, και η Mariona συνεχίζει να κάνει τα πάντα στο γήπεδο όποτε η Barça παίζει σε αγώνα-φωτιά.
Μία νίκη σε εκτός έδρας αναμέτρηση προημιτελικού της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, δεν γίνεται να υποτιμηθεί. Ούτε να μην γιορταστεί. Θα ήταν άδικο. Λέγεται γενικά πως από τις ήττες μαθαίνεις. Στην προκειμένη περίπτωση αισιοδοξώ πως η Barça ως σύνολο, θα έχει την σοφία να μάθει και από τη νίκη της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου