2003-2008 Η περίοδος του Frank Rjikaard

Νέα σελίδα θα μπορούσε να τιτλοφορείται η περίοδος που ξεκίνησε από το καλοκαίρι του 2003. Μετά από 25 χρόνια υπήρξε ουσιαστική αλλαγή στη διοίκηση του συλλόγου με την εκλογή ενός νεαρού δικηγόρου, του Joan Laporta, συνεπικουρούμενου από μια σειρά εξίσου νεαρών επιχειρηματιών και όραμα τον εκσυγχρονισμό της Barcelona. Δύο εξ αυτών, οι Sandro Rosell και Josep Maria Bartomeu θα διαδέχονταν διαδοχικά τον Laporta στην προεδρία μετά το 2010. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία.

Ούτε ορφανά του Pep, ούτε προδότες

Η Barcelona μπαίνει στο τελευταίο κρίσιμο τρίμηνο της σεζόν όντας σε θέση ισχύος κυρίως σε ότι έχει να κάνει με το πρωτάθλημα Ισπανίας. Βρίσκεται 8 βαθμούς μπροστά από την δεύτερη Atletico (και υπερτερεί σε περίπτωση ισοβαθμίας) ενώ έχει κερδίσει και στο Bernabeu την Ρεάλ Μαδρίτης την οποία θα υποδεχθεί στο Camp Nou στις αρχές Μαϊου.

1996-2003 Σε αναζήτηση ταυτότητας

Περίοδος αντιθέσεων για την Barcelona. Με σπουδαίους παίκτες που θα μείνουν στη μνήμη των ποδοσφαιρόφιλων και την εμφάνιση ορισμένων νεαρών από την ακαδημία που επρόκειτο μακροπρόθεσμα να αφήσουν εποχή. Χωρίς όμως σταθερή αγωνιστική ταυτότητα, απόρροια των πολλών αλλαγών στην άκρη του πάγκου και της έλλειψης μακροπρόθεσμου σχεδιασμού.

1988-1996 Η περίοδος του Johan Cruyff

Από τους 8 προπονητές σε 10 χρόνια, η Barcelona άλλαξε πολιτική και κράτησε στην τεχνική ηγεσία της ομάδας έναν προπονητή για την επόμενη οκταετία. Ήταν ο Johan Cruyff που επέστρεψε για να αλλάξει τα πάντα. Αποκήρυξε τον πεσιμισμό, προέταξε την αυτοκριτική, ενεργοποίησε την ουσιαστική αξιοποίηση των παιδιών από την ακαδημία, σύστησε -και το κυριότερο επέβαλε- έναν ρηξικέλευθο τρόπο παιχνιδιού. Η επιρροή του σαν προπονητής αποδείχθηκε απείρως πιο σημαντική από εκείνη που επέφερε στον σύλλογο παλαιότερα ως ποδοσφαιριστής.

1978-1988 Η εποχή των super stars

Τα δύο Κύπελλα Κυπελλούχων Ευρώπης και τα 3 Copa del Rey, δεν ήταν αμελητέα ποσότητα. Ωστόσο η κατάκτηση ενός πρωταθλήματος Ισπανίας σε μια ολόκληρη δεκαετία -αυτή την οποία περιγράφει αυτό το άρθρο- κατά την οποία μάλιστα επενδύθηκαν τεράστια ποσά για την απόκτηση πολλών και σημαντικών ποδοσφαιριστών, καταδείκνυε με ακρίβεια πως η Barcelona δεν ήταν η καλύτερη ομάδα της χώρας και δεν θα μπορούσε να είναι όταν -εκτός των χιλιοειπωμένων αντικειμενικών εξωαγωνιστικών δυσχερειών- στο ίδιο διάστημα άλλαξε 8 προπονητές καθιστώντας αδύνατη τη δημιουργία οποιασδήποτε συνοχής.

Οι μεταγραφές της Barcelona από το 1978

Θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί τι νόημα έχει ένα αφιέρωμα που φιλοδοξεί να παρουσιάσει αναλυτικά τις μεταγραφές μιας ποδοσφαιρικής ομάδας ανά σεζόν και για μια περίοδο που καλύπτει σχεδόν μισό αιώνα. Από το 1978 έως το 2017. Εξίσου εύκολα θα μπορούσαν να βρεθούν ατέλειες και μικρά -ίσως και μεγαλύτερα- λάθη σε μια παρουσίαση που οι αναφορές της γυρίζουν πολύ πίσω, σε μια εποχή για την πληροφόρηση της οποίας οι πηγές αντλούνται κατά κύριο λόγο από τις εφημερίδες και τις συνεντεύξεις προσώπων και πρωταγωνιστών.

O Pique συζητάει με τον Mascherano

Ο Gerard Pique έχει ξεκινήσει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον project στο The Players Tribune. Έχοντας τον ρόλο του δημοσιογράφου, παίρνει συνεντεύξεις από άλλους ποδοσφαιριστές. Η αρχή έγινε με τον Neymar, ακολούθησε ο Luis Suarez και τώρα αποχαιρέτησε μέσω μιας απολαυστικής κουβέντας τον Javier Mascherano που αναχώρησε από τη Βαρκελώνη για την Κίνα, μετά από 7 ½ χρόνια προσφοράς. Το αντίο μας στον Masche (σαν balacticos) το είπαμε την περασμένη εβδομάδα, τώρα κρίνουμε (μετά και από δικές σας παροτρύνσεις) ότι πρέπει να παραθέσουμε σε ελεύθερη μετάφραση τη συζήτηση του με τον άνθρωπο στο πλάι του οποίου μοιράστηκε αμέτρητες στιγμές έντασης και προσπάθειας να διατηρήσει αλώβητη την blaugrana εστία.

Το αφεντικό δε μένει πια εδώ

Τον Αύγουστο του 2010 η Barcelona αγόρασε από τη Liverpool τον Javier Mascherano. Στη θεωρία, οι blaugrana επιχείρησαν εκείνο το καλοκαίρι να αποκτήσουν έναν αμυντικό μέσο αντικαθιστώντας τον Yaya Toure. Στην πράξη όμως αποδείχθηκε πως είχαν βρει τον παίκτη που έμελλε να γίνει σημείο αναφοράς στο κέντρο της άμυνας τους για την επταετία που ακολούθησε.

Μια ιστορία για τον Ronaldinho

Δεν ανήκω στην κατηγορία εκείνων που υποδέχθηκαν την άφιξη του Ronaldinho στη Βαρκελώνη το καλοκαίρι του 2003, με την προσδοκία πως ήταν εκείνος που θα ηγούταν της αγωνιστικής αναγέννησης της Barcelona. Δεν πίστευα πως ήταν ο «εκλεκτός». Είναι κάτι για το οποίο έχω εξηγηθεί στο παρελθόν, τόσο απέναντι στους αναγνώστες όσο και στον ίδιο μου τον εαυτό. Φυσικά είναι επίσης κάτι που μάλλον δεν έχει απολύτως καμία σημασία.

Στου δρόμου τα μισά

Πρώτο άρθρο για το 2018, πρώτη φορά επίσης από την ημέρα που δημιουργήθηκαν οι balacticos και έχω την ευκαιρία να γράψω άρθρο μετά από νίκη της Barcelona στο Anoeta, την έδρα της Real Sociedad. Όχι επειδή δεν το επιδίωξα στο παρελθόν αλλά επειδή πολύ απλά δεν είχε συμβεί ποτέ, τουλάχιστον μέχρι και χθες το βράδυ. Ναι, καλά διαβάσατε. Οι blaugrana είχαν να νικήσουν στο πανέμορφο San Sebastian από τη σεζόν 2006-07 με προπονητή τότε τον Frank Rijkaard.