Αξιοπρέπεια πάνω από όλα

 

Πρώτο Nations League γυναικών. Δεύτερος τίτλος σε 7 μήνες για την ομάδα των ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΩΝ που πάλεψε κόντρα στην ίδια της την ομοσπονδία και τελικά θριάμβευσε, αποδεικνύοντας πως δεν απαιτούνται υπαναχωρήσεις σε αξίες και δουλικές συμπεριφορές για να έρθει η επιτυχία.

Το θαύμα των γυναικών της Ισπανίας

 

Ακούστε την εκπομπή, στο Spotify πατώντας ΕΔΩ 

The beautiful people

 

Το καλοκαίρι του 2017 η Barça ανακοίνωσε την απόκτηση της Lieke Martens. Λίγες εβδομάδες μετά, η ακραία επιθετικός κέρδισε το euro με την Εθνική Ολλανδίας και αναδείχθηκε καλύτερη παίκτρια του τουρνουά, ενώ μήνες αργότερα πήρε το βραβείο της FIFA Best player και UEFA Best player of the year. Η καλύτερη παίκτρια της Ευρώπης για το 2017, ήταν η πρώτη τόσο αστραφτερή μεταγραφή - δήλωση προθέσεων της Barça για το μέλλον του τμήματος γυναικών. 

Ένας pivote

Αν η Barça πρέπει να αισθάνεται κατήφεια, είναι γιατί δεν μπορεί να έχει έναν top class pivote και όχι γιατί δεν μπορεί να αποκτήσει έναν παίκτη με το προφίλ του Mbape. Οι αριθμοί και η  εικόνα το αποδεικνύουν. 

Συγνώμη Frenkie

 

Σε μια βιομηχανία, όπως αυτή που κατέληξε να είναι το ποδόσφαιρο ανδρών, οι αμοιβές των αθλητών αποτελούν (όχι με δική τους ευθύνη) σχεδόν κοινωνική πρόκληση. Όχι άδικα, αλλά όλα είναι ζήτημα προσφοράς και ζήτησης. Πουλάει, οπότε κοστίζει. Όσο κι αν ενοχλεί. 

Bella magica Roma

 

Φτάσαμε αισίως για ακόμη μία σεζόν στα προημιτελικά του UWCL, και αφορμής δοθείσης (της σημερινής κλήρωσης), η κουβέντα θα μπορούσε να αφορά στα ζευγάρια που προέκυψαν. Ναι ok, σε ένα νορμάλ account, ίσως. Εδώ, αυτό που σήμερα θα διαβάσετε είναι για τη μεγάλη άτυχη της φετινής σεζόν, το μεγάλο what if και τελικά για μια ομάδα που ήταν τόσο απολαυστική οπότε η απουσία της από την οκτάδα είναι περισσότερο δικό μας πρόβλημα παρά δικό της. 

Dragoni is the name

 

Η Alexia χθες έκλεισε τα 30. Και έχει να δώσει ακόμη πολλά στο ποδόσφαιρο. Είχα την τύχη να παρακολουθήσω την εξέλιξη της, πολύ πριν τις χρυσές μπάλες, όταν έβλεπες πως όλο το potential ήταν εκεί, αλλά χρειαζόταν και τις κατάλληλες συνθήκες για να ανθίσει και να εξελιχθεί σε αυτό που θαυμάζουμε τώρα. 

Χθες επίσης, μου επιβεβαιώθηκε μια αίσθηση που είχα εδώ και καιρό, για μία κοπέλα που είναι στη Barça και μου θυμίζει σε τόσα πολλά την Ale… Από τον τρόπο που κινείται στο γήπεδο μέχρι και τις μικρές λεπτομέρειες. 

Η Giulia Dragoni λοιπόν, είναι η διάδοχος… 

Όταν έρθει εκείνη η ώρα φυσικά (εύχομαι να αργήσει). Πρώτοι, εδώ.

Συγκρατημένη οργή

Friendly reminder πως η 2x Ballon d’ Or capitana της Barça είναι αυτή τη στιγμή free agent, με τις μισές top ομάδες της Ευρώπης (και όχι μόνο) να της έχουν καταθέσει πρόταση, και την ίδια να έχει παγώσει τα πάντα, θέλοντας να δει τις προθέσεις του συλλόγου για το τμήμα, την ώρα που οι blaugrana της δίνουν (τελικά) ένα take it or leave it συμβόλαιο. Mία συμφωνία που αν επικυρωθεί, θα υπάρχει μόνο μία πλευρά που θα έχει δουλέψει γι’ αυτό. Και αυτή δεν είναι η πλευρά της Barça. Σημείο καμπής στην προσωπική μου αλληλεπίδραση με το αγαπημένο μου FC Barcelona η κατάληξη αυτής της ιστορίας.

Πως να μιλήσεις αν αισθάνεσαι πως έχεις συμπράξει

 

Γράφω 20 χρόνια για τη La Liga, και ζήτημα να έχω αναφερθεί 10 φορές στα αμελώς επιμελημένα διαιτητικά ανδραγαθήματα της διοργανώτριας, με σταθερή στόχευση και κατεύθυνση υποβοήθησης προς μία πάντα ομάδα.

Και φτάσαμε στην εποχή που αυτή η ίδια ομάδα πετάει τόνους λάσπης μέσω των ΜΜΕ (μεγαλύτερο ποσοστό των οποίων σχετίζονται μαζί της ή και έχουν οικονομική εξάρτηση) στη Barça.

Η χαρά του κιτρινισμού που φυσικά δεν χρειάζεται όταν τρώει φάπες από την πραγματικότητα, όπως έγινε σήμερα με την απόφαση της εισαγγελίας διαφθοράς που αθωώνει το FCB, να ανακαλέσει ποτέ για τα τέρατα που διακινεί. Θάβει απλά το ζήτημα στην άμμο και όλα καλά. Έτσι κι αλλιώς η δουλειά έχει γίνει…

Εκτός αν έχει τύχει να δεις καμία δεκαριά αγώνες (αρκούν) της La Liga την τελευταία τριανταετία, οπότε καταλαβαίνεις πως κάτι εδώ δεν κολλάει.

Το πόσο απωθητική είναι η προσέγγιση της Μαδρίτης στα πράγματα είναι υποκειμενική μου γνώμη (που βασίζεται βέβαια σε στοιχεία) και είναι η μία πλευρά του νομίσματος: Ή το σιχαίνεσαι ή το ακολουθείς ως all time classic πρόβατο και βρίσκεις επαρκείς για τον μέσο όρο δικαιολογίες.

Αλλά το να συμπράττει η Barça που έχει ξεσκιστεί παντοιοτρόπως από αυτές τις τακτικές, σε οτιδήποτε (πχ ESL) με αυτό το λευκό καστιγιάνικο έκτρωμα, με ξεπερνά εντελώς.

Να περιμένεις σιωπηλά τόσο καιρό την απόφαση, για να βγεις και να τους φτύσεις κατάμουτρα και να συνειδητοποιείς τελικά πως το σάλιο σου κινδυνεύει να γυρίσει πάνω σου.

Τελικά μάλλον με ξεπερνούν και οι εποχές.

Το δομικό σύμβολο

 

Υπάρχουν αποχωρήσεις που χαρακτηρίζουν μια ολόκληρη εποχή. Μία τέτοια είναι το σημερινό αντίο της Sandra Paños.

Στη φωτογραφία (που ανέβασε η ίδια) με το αποχαιρετιστήριο μήνυμα της, αναγνωρίζεται εύκολα η καλύτερη τερματοφύλακας στην ιστορία της Barça, που ήταν κάτω από τα δοκάρια της σε 2 νικηφόρους τελικούς CL.