Το χειρότερο για έναν παρανοϊκό, είναι να τον κυνηγούν στα αλήθεια

Διαβάζοντας το prediction (την πρόβλεψη των φίλων του barcelonismo.gr δηλαδή, για το σκορ του αγώνα) πριν το χθεσινό ντέρμπι στο Cornilla el Prat, ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα. Σε σύνολο 20 σχολίων, όλοι προβλέπαμε νίκη και μάλιστα με πολλά γκολ (ο μέσος όρος έβγαινε κάπου στα 3 γκολ υπέρ της Barca). Καμία σχέση δηλαδή με το τελικό 1-1.

Άφησα και εγώ το δικό μου σχόλιο (στη διάθεση όποιου επιθυμεί να το δει), καθώς προσωπικά, τους αγώνες απέναντι στην συγκεκριμένη ομάδα, τους θεωρώ πάντα υψηλής επικινδυνότητας, αφού όλοι ξέρουμε ότι (με μια δόση υπερβολής) αποτελούν τον λόγο ύπαρξης των pericos. Και μια ομάδα με τέτοια ψυχολογία, δεν γίνεται να μην την υπολογίζεις.

Πάμε τώρα παρακάτω. Τακτική ανάλυση του αγώνα δηλώνω ανίκανος να κάνω. Με αυτή την ομάδα, έχουν σηκώσει τα χέρια σπουδαίοι θεωρητικοί του ποδοσφαίρου, δεν έχω ελπίδες να τα καταφέρω εγώ, ένας πιστός μεν θεατής αλλά πάντα και μόνο θεατής της. Ως θεατής όμως και με το ελαφρυντικό της άγνοιας, νομίζω ότι χθες έλειπε από την ομάδα το πάθος που, σε αντιδιαστολή, ξεχείλιζε στην αντίπαλη ομάδα. Δεν θέλω να μιλήσω για παίκτες ξεχωριστά, ο Δάσκαλος έχει δίκιο: χαίρομαι και εγώ που χθες μας απέδειξαν ότι είναι γήινοι. Χωρίς φόβο όμως και επί της ευκαιρίας (χωρίς να σχετίζεται με το συγκεκριμένο αγώνα) παραδέχομαι ότι αρχίζει να μου λείπει λίγο, η συστηματική παρουσία του Pedro. Ίσως απλά επειδή αγαπώ ιδιαίτερα τον Pedro.

Ο Νίκος ο Καραμάνος, έγραψε κάτι, για εμένα πραγματικά σπουδαίο: «Δεν γυρίσαμε τις πλάτες μας στο ελληνικό ποδόσφαιρο για να κουβαλήσουμε τα κουσούρια του εκτός συνόρων». Μεγάλη αλήθεια, που είμαι βέβαιος πως πηγάζει από την ψυχή του και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Τι να κάνουμε δηλαδή; Να μεμψιμοιρούμε για τα μη καταλογισθέντα  πέναλτι ή για το χάντμπολ του κάθε Higuain; Κάποτε, όχι πολύ παλιά, αυτή η μίζερη λογική, μας βύθιζε ακόμη πιο βαθιά στην παράνοια και όπως έχει γράψει εξάλλου ο σπουδαίος Καταλανός Manuel Modalban, το χειρότερο για έναν παρανοϊκό που νομίζει ότι τον κυνηγάνε, είναι να τον κυνηγάνε στα αλήθεια! Ε, λοιπόν όχι, ας μην μπούμε σε αυτό το παιχνίδι, είτε προέρχεται πράγματι από Μαδρίτη μεριά, είτε από το μυαλό μας, δεν το κάνουν εξάλλου οι ίδιοι οι παίκτες και ο προπονητής μας. Θα το κάνουμε εμείς; 

Για την Barca, τα πράγματα είναι απλά. Είναι σίγουρα η καλύτερη ομάδα αυτή την στιγμή στην Primera Division. Αν θα καταφέρει να έχει και την διάρκεια που απαιτείται για να στεφθεί (ξανά) πρωταθλήτρια, είναι ένα άλλο ζητούμενο. Η Μαδρίτη δεν είναι πολύ καλύτερη από πέρυσι. Παραμένει μια σπουδαία ομάδα (σίγουρα με μεγαλύτερη συνοχή) αλλά προσωπικά και με δειγματοληψία πλέον πολλών αγώνων, δεν την βλέπω τόσο θεαματικά βελτιωμένη. Το πρωτάθλημα έχει δρόμο, καλό θα είναι όμως να αποφευχθούν και άλλα στραβοπατήματα.

Δεν θα γίνουμε “Μουτζαχεντίν και κάφροι”, όπως λέει και ο Δάσκαλος, αλλά δε νομίζω ότι υπάρχει έστω και ένας από μας, που δεν επιθυμεί την (δεδομένη, τα τελευταία χρόνια) ανωτερότητα μας, να την μετουσιώσουμε σε πράξη για άλλη μια χρονιά.

Υ.Γ. Για το πανό ανείπωτης βλακείας των οπαδών της Espanyol, που φροντίζει να μας ενημερώσει ότι «η Καταλονία είναι κάτι παραπάνω από ένας σύλλογος» (και είχε μάλιστα φόντο ισπανικές σημαίες με ταύρους, μα πόση βλακεία..) δεν χρειάζεται να πω πολλά. Ας αποφασίσουν πρώτα τα ακροδεξιά -σταγονίδια- εμπνευστές του, σε τι γλώσσα θα προφέρουν το όνομα της ομάδας τους (Ισπανικά ή Καταλανικά) και σε ποια γλώσσα επίσης θα τραγουδούν τον ύμνο τους και μετά τα ξαναλέμε. Για το άλλο βέβαια, το περί Qatar, έχουν ένα δίκιο..