2012-2014 Μια δύσκολη διετία

Με την αποχώρηση του Guardiola οι ελπίδες για συνέχιση του project που προκάλεσε νωρίτερα γενικευμένο θαυμασμό, εναποτέθηκαν στο πρόσωπο του μέχρι πρότινος στενού του συνεργάτη. Ο Tito Vilanova ανέλαβε την τεχνική ηγεσία εν μέσω ικανοποίησης από τους φιλάθλους της ομάδας. Ο Tito είχε τις ίδιες αγωνιστικές αρχές με τον Pep και απέμενε να αποδειχθούν και οι δυνατότητες του στην άμεση διαχείριση του αγωνιστικού πλάνου, όντας πλέον πρώτος προπονητής.

Κανείς δεν θα μάθει ποτέ, που θα μπορούσε να φθάσει και πως θα εξελισσόταν αγωνιστικά η Barcelona, αν ο καρκίνος δεν νικούσε τελικά τον αείμνηστο Tito, έναν υπέροχο άνθρωπο που πάλεψε μέχρι τέλους με αξιοπρέπεια, χάνοντας τελικά την άνιση μάχη (συγχωρήστε με για την κλισέ έκφραση) με τον καρκίνο.

Η δική του Barcelona πρόλαβε πάντως να επιτύχει δύο επιτεύγματα που πολύ δύσκολα θα επαναληφθούν μελλοντικά. Κατέκτησε ένα πρωτάθλημα συγκεντρώνοντας 100 βαθμούς και αγωνίστηκε την ίδια σεζόν (2012-13) σε αγώνα της LaLiga με 11 παίκτες από την ακαδημία της. Συνέβη στις 25 Νοεμβρίου του 2012, όταν μετά την αντικατάσταση του Dani Alves από τον Montoya στο 14’ της εκτός έδρας αναμέτρησης με την Levante, στον αγωνιστικό χώρο βρέθηκαν οι Victor Valdes, Montoya, Puyol, Pique, Jordi Alba, Busquets, Xavi, Iniesta, Pedro, Fabregas και Messi. Ένα όνειρο -στα όρια του ανέφικτου- γινόταν εκείνο το βράδυ πραγματικότητα.

Με τη λήξη εκείνης της σεζόν και έχοντας ολοκληρώσει τις θεραπείες του στη Νέα Υόρκη, ο Tito Vilanova ξεκίνησε το χτίσιμο της ομάδας για τη σεζόν 2013-14, αναγκάστηκε όμως τελικά να αποχωρήσει μπροστά στην επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του. Αντικαταστάθηκε από τον Tata Martino, μια επιλογή που εμπεριείχε υψηλό ρίσκο, κάτι που αποδείχθηκε και προϊόντος της αγωνιστικής περιόδου.

Σε επίπεδο μεταγραφών, η διετία εκείνη χαρακτηρίστηκε από την απόκτηση των Neymar και Jordi Alba και τις αποχωρήσεις των Keyta, Abidal, David Villa και Thiago. Υπήρξε μια περίοδος που όλος ο οργανισμός του FC Barcelona βυθίστηκε σε βαθιά κατάθλιψη που ακολούθησε της αποχώρησης Guardiola και κορυφώθηκε με τον θάνατο του Vilanova, επιδρώντας και στην ανταγωνιστικότητα της ομάδας η οποία στα μέσα του 2014 έμοιαζε να έχει απολέσει την ταυτότητα και τα στοιχεία που την οδήγησαν στην κορυφή καθώς και τα κίνητρα που απαιτούνταν για να παραμείνει ανταγωνιστική, βλέποντας την ίδια ώρα σημαντικούς πυλώνες της να βρίσκονται στη δύση της καριέρας τους.

Ταυτόχρονα η υπόληψη του συλλόγου δέχθηκε βαρύ πλήγμα εξαιτίας των χειρισμών του Sandro Rosell σε μια σειρά από ζητήματα με κυρίαρχο την μεταγραφή του Βραζιλιάνου Neymar. Ένα θέμα που απασχολεί ακόμη και σήμερα την επικαιρότητα των blaugrana και έμελλε να «σκάσει» το 2015.

2012-13

Καλοκαίρι μικρής μεταγραφικής δραστηριότητας. Προωθήθηκαν 5 παίκτες από τη δεύτερη ομάδα. Οι Bartra, Muniesa, Montoya, Jonathan Dos Santos και Tello ήταν καλοί ποδοσφαιριστές, αλλά για μια σειρά από διαφορετικούς λόγους (που αφορούσαν τόσο σε ποιοτικά χαρακτηριστικά όσο και σε τραυματισμούς) δεν μπόρεσαν να βρουν σημαντικούς ρόλους στην πρώτη ομάδα.

Αποκτήθηκε ο Jordi Alba από τη Valencia. Η μεταγραφή του παρότι τότε αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό, αποδείχθηκε από τις πιο επιτυχημένες της σύγχρονης εποχής. O Jordi Alba κατάφερε να γίνει ο πρώτος αριστερός φουλ μπακ που έφτασε (ίσως και ξεπέρασε) σε προσφορά και επιδόσεις, τον Sergi Barjuan.

Ανέκδοτο ολκής, αποδείχθηκε η ακριβότερη μεταγραφή εκείνης της σεζόν, ο Alex Song  που αποκτήθηκε από την Arsenal -θεωρητικά- για να δώσει ανάσες στον Busquets και να καλύψει το κενό του Keyta και κατάφερε τελικά να απασχολήσει τον κόσμο, μόνο με τις ενδυματολογικές του επιλογές.

Τα σχεδόν 3.500.000€ που δόθηκαν στην Sporting για την απόκτηση των Edgar Ie και Agostino Ka με σκοπό να ενισχύσουν αρχικά την δεύτερη ομάδα, αποδείχθηκαν ακόμη μια χαμένη επένδυση καθώς και οι δύο αποχώρησαν ως ελεύθεροι λίγα χρόνια αργότερα. Η μοίρα τους έκτοτε, αγνοείται.

O Tito Vilanova έδωσε πολλά λεπτά συμμετοχής στην προετοιμασία στον Sergi Roberto που αποτελούσε ακόμη βασικό παίκτη της δεύτερης ομάδας (θυμηθείτε εδώ και εδώ δύο σχετικά μας κείμενα από εκείνη την περίοδο).

Η ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα συγκεντρώνοντας 100 βαθμούς, παρά τα υποχρεωτικά μεγάλα διαστήματα απουσίας του Tito Vilanova.   

2013-14

Παραιτήθηκε στα μέσα της σεζόν ο Sandro Rosell και ανέλαβε καθήκοντα προέδρου ο Josep Maria Bartomeu. Τον Δεκέμβρη του 2011 ο πατέρας του Neymar συμφώνησε με τον Sandro Rosell για τη μεταγραφή του γιου του στη Barcelona μετά από τρεις αγωνιστικές περιόδους. O Guardiola συνηγόρησε νωρίτερα στην πρόταση του προέδρου, επιλέγοντας τον Neymar αντί του Loucas Moura (τα δυο ονόματα που του είχε παρουσιάσει η διοίκηση). Η μεταγραφή τελικά πραγματοποιήθηκε έναν χρόνο νωρίτερα από τα προσυμφωνηθέντα, τον Μάιο του 2013, λόγω της εμπλοκής της Ρεάλ Μαδρίτης.

Ο Βραζιλιάνος -που θεωρούνταν εκείνη την περίοδο ό,τι καλύτερο κυκλοφορούσε στην παγκόσμια αγορά από άποψης ταλέντου και προδιαγραφών- παρουσιάστηκε στο κοινό του Camp Nou εν μέσω αποθέωσης. Η διοίκηση δήλωνε περήφανα πως το κόστος της μεταγραφής δεν ξεπέρασε τα 57.000.000€, ωστόσο οι αναφορές στα ΜΜΕ (κυρίως) της Βραζιλίας έκαναν λόγο για ένα ποσό που άγγιζε ή ακόμη και ξεπερνούσε τα 100.000.000€. Ο Sandro Rosell και ο Javier Faus έκαναν λόγο για ανυπόστατα δημοσιεύματα, ωστόσο η ιστορία επρόκειτο να τους διαψεύσει πανηγυρικά.

Στην έναρξη της σεζόν, ο Victor Valdes ανακοίνωσε πως θα διένυε την τελευταία του χρονιά με την φανέλα της Barcelona (θυμηθείτε εδώ την συνέντευξη Τύπου που είχε παραχωρήσει σχετικά).

Προωθήθηκε (από τον Tito Vilanova) ο Sergi Roberto για τον οποίο ο Tata Martino είχε δηλώσει: «Είναι παίκτης που κάνει πάντα τη σωστή επιλογή. Είναι εγγύηση. Πάντα αξιόπιστος, πάντα ακριβής. Του λείπει μόνο το θράσος για να γίνει ένας πλήρης ποδοσφαιριστής». Τελικά το «θράσος» και η καθιέρωση έμελλε να έρθουν έναν χρόνο αργότερα.

Προωθήθηκαν επίσης και δόθηκαν άμεσα με δανεισμό οι Deulofeu και Rafinha. Αποκτήθηκαν για να ενταχθούν στη δεύτερη ομάδα ο Denis Suarez και ο Fabian Ortola (νυν τρίτος τερματοφύλακας της πρώτης ομάδας).

Αποχώρησε με άσκημο τρόπο ο Eric Abidal (λεπτομέρειες εδώ) και πωλήθηκε ο Thiago στην Bayern με ένα φτηνό τέχνασμα (θυμηθείτε το εδώ) στην προσπάθεια να μπουν χρήματα στα ταμεία της ομάδας. Πωλήθηκε (σχεδόν χαρίστηκε για να είμαστε ακριβείς) ο David Villa στην Atletico.

*Δείτε εδώ την επεξήγηση των πινάκων που παρατίθενταιστο άρθρο.