Ο κύβος ερρίφθη. Την επόμενη Δευτέρα η Barcelona θα έχει νέο πρόεδρο. Μετά από τα σχεδόν 7 χρόνια της προεδρίας Bartomeu (Γενάρης ’14 - Οκτώβρης ‘20) και τους 5 μήνες ακυβερνησίας που έχουν ακολουθήσει, ο σύλλογος θα μπει σε μια νέα εποχή που θα καθορίσει τη φυσιογνωμία του για την επόμενη δεκαετία.
Οι εκλογές της 7ης Μαρτίου έχουν χαρακτηριστεί ευρέως ως οι πιο κρίσιμες στην ιστορία του FC Barcelona. Κατά την εκτίμηση μου πρόκειται για υπερβολή, ωστόσο είναι αλήθεια πως αυτή η εκλογική αναμέτρηση εμπερικλείει δύο μοναδικά στοιχεία.
Το πρώτο είναι ότι διεξάγεται μετά από επιτυχημένη πρόταση μομφής κατά του προηγούμενου προεδρείου, κάτι που δεν είχε συμβεί ποτέ ξανά στην ιστορία.
Το δεύτερο στοιχείο είναι η δυνατότητα που δόθηκε στα μέλη να ψηφίσουν μέσω ταχυδρομείου (mail) λόγω της πανδημίας. Η διαδικασία αυτή κράτησε έναν μήνα και την Παρασκευή που ολοκληρώθηκε, καταγράφηκαν συνολικά 22.811 ψήφοι που θα προστεθούν σε εκείνες της προσεχούς Κυριακής.
Για να έχετε μια συγκριτική εικόνα των αριθμών, την τελευταία εικοσαετία σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις που διεξήχθησαν, ψήφιζαν κατά μέσο όρο 49.768 μέλη. Εύλογα λοιπόν υπάρχει αισιοδοξία πως σε αυτές τις εκλογές πάμε για ρεκόρ συμμετοχής, καθώς και τα εκλογικά κέντρα θα είναι περισσότερα λόγω της πανδημίας.
Μπαίνοντας στην τελική ευθεία οι υποψήφιοι έχουν ανοίξει πλέον σχεδόν όλα τα χαρτιά τους. Χθες διεξήχθη το πρώτο εκ των τριών προγραμματισμένων debates, στο οποίο είχαν την ευκαιρία να αναλύσουν τις θέσεις τους σε σχέση με το οικονομικό, κοινωνικό και αθλητικό project τους. Θα ακολουθήσουν δύο ακόμη. Ένα αύριο και το τελευταίο την Παρασκευή με το οποίο θα κλείσει και η προεκλογική περίοδος. Μπορούν να αλλάξουν το ήδη διαμορφωμένο κλίμα; Εκτιμώ πως όχι.
Η παρατεταμένη εκλογική περίοδος στην οποία έσυρε τον σύλλογο η προσωρινή διοίκηση του Carles Tusquets, έδωσε επαρκή χρόνο για να γίνει υπερανάλυση όλων των υποψηφιοτήτων. Πλέον όλοι επαναλαμβάνουν τις ίδιες θέσεις, τα ίδια πράγματα. Σχεδόν κουράζουν.
Οι δημοσκοπήσεις δίνουν ως φαβορί τον Joan Laporta. Το δείγμα όμως που χρησιμοποιήθηκε όπως και η προέλευση τους, τις καθιστούν τουλάχιστον αμφιλεγόμενες και κατά την εκτίμηση μου αναξιόπιστες.
Αν θα έπρεπε να εύχονται κάτι οι φίλοι του συλλόγου, αυτό είναι η μάχη να δοθεί μεταξύ των Joan Laporta και Victor Font. Γιατί στην περίπτωση που ο Toni Freixa κάνει την έκπληξη και κερδίσει, τότε είναι βέβαιο πως το μέλλον των blaugrana θα είναι ζοφερό.
Παρακολουθώντας την επικαιρότητα της Barcelona για σχεδόν 3 δεκαετίες είχα χρέος να τοποθετηθώ σε σχέση με τον ποιόν προτιμώ για επόμενο πρόεδρο. Και το έκανα μέσω ενός πρόσφατου άρθρου μου.
Σε κάθε περίπτωση δεν περιμένω θαύματα. Η κατάσταση είναι δύσκολη και θα παραμείνει δύσκολη. Όσοι θεωρούν πως ο επόμενος πρόεδρος θα βγάλει το μαγικό του ραβδί και θα διορθώσει παθογένειες σχεδόν μιας δεκαετίας μέσα σε λίγους μήνες, θα απογοητευτούν οικτρά. Είναι πρακτικά αδύνατο.
Ούτε φυσικά κινδυνεύει η βιωσιμότητα του συλλόγου. Ο πανικός με τον οποίο εσκεμμένα τροφοδοτήθηκαν τα μέλη και τα εκατομμύρια των φιλάθλων του ανά τον κόσμο, τόσο από το μιντιακό καθεστώς της Ισπανίας όσο και από ανθρώπους που για πολλές δεκαετίες έχουν μάθει να κινούν τα νήματα στο παρασκήνιο, ήταν μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια με σκοπό να προκαλέσει φόβο και να οδηγήσει τα μέλη σε ψήφο με συντηρητικό πρόσημο.
Το ξημέρωμα της 8ης Μαρτίου μπορεί να είναι μια μέρα χαράς για την Barcelona αν την βρει με πρόεδρο τον Joan Laporta ή μια μέρα συγκρατημένης αισιοδοξίας αν εκλεγεί ο Victor Font.
Θα μετατραπεί όμως σε μια μαύρη σελίδα στην ιστορία του συλλόγου αν αναλάβει ο Freixa, καθώς σε αυτή την περίπτωση τα μέλη θα έχουν προσφέρει νομιμοποίηση σε όλες εκείνες τις ενέργειες που αποδόμησαν την ομάδα του Pep Guardiola και τον τρόπο λειτουργίας της Barcelona από το καλοκαίρι του 2010, όταν είχε αναλάβει την προεδρία ο Sandro Rosell.
Για την Barcelona της επόμενης ημέρας, ο λόγος περνά πλέον στα χέρια των μελών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου