Camp Nou. Καταφύγιο πληγωμένης περηφάνιας

Την δεκαετία του 1950, πολλές μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες της ιβηρικής χερσονήσου, απέκτησαν καινούρια γήπεδα. Αρχικά η Ρεάλ Μαδρίτης στην περιοχή του Samartin εγκαινίασε το 1947 το γήπεδο της (που αργότερα ονομάστηκε Santiago Bernabeu) και ακολούθησαν και άλλες, όπως η Benfica και η Sevilla. Η Barça, που αγωνιζόταν στο απαρχαιωμένο Les Corts των 48.000 θέσεων, χρειαζόταν πλέον νέα στέγη.

Στις 28 Μαρτίου του 1954, ξεκίνησαν οι εργασίες για την κατασκευή του νέου γηπέδου που θα φιλοξενούσε τους αγώνες της Barça. Οι μελέτες προέβλεπαν ότι το κόστος κατασκευής θα έφθανε στα 66 εκατομμύρια πεσέτες (σε σημερινή αναλογία περίπου 400.000€), χρήματα που θα προέκυπταν από τις εισφορές των μελών. Τη σχεδίαση ανέλαβαν δύο Καταλανοί αρχιτέκτονες, οι Josep Soteras Mauri και Francesc Mitjans Miro. Το αρχικό σχέδιο περιλάμβανε δύο επίπεδα κερκίδων και ένα σκέπαστρο στην δυτική πλευρά του σταδίου.

Τρία χρόνια μετά, τον Σεπτέμβριο του 1957 έγιναν τα εγκαίνια. Επιθυμία των Καταλανών, ήταν το γήπεδο να ονομαστεί Joan Gamper, εις μνήμην του ιδρυτή του συλλόγου. Οι κακές σχέσεις όμως του εκλιπόντος, με τα δικτατορικά καθεστώτα, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι υπήρξε αυτόχειρας αλλά και Ελβετός, οδήγησαν την επιτροπή αθλητισμού της κυβέρνησης του Franco, στην απόφαση να απαγορεύσει ρητά αυτήν την ονομασία. Έτσι, ονομάστηκε απλά «Estadi del FC Barcelona» ενώ οι Καταλανοί, το προσφωνούσαν απλά Camp Nou (Καμπ Νόου), δηλαδή, «νέο γήπεδο».

Το πρώτο λιθαράκι 

50 χρόνια αργότερα, το 2000, η διοίκηση του Josep Lluis Nunez, έθεσε το θέμα της ονομασίας του γηπέδου, σε ψηφοφορία. Τα μέλη κλήθηκαν να επιλέξουν ανάμεσα στο όνομα Camp Nou και  Estadi del FC Barcelona. Ανάμεσα σε μια χρονολογική ανακρίβεια και σε μια κοινοτυπία, τα μέλη επέλεξαν το πρώτο. Το όνομα του Gamper, έμεινε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Το κόστος κατασκευής του γηπέδου (που αρχικά είχε χωρητικότητα 95.053 θέσεων) έφθασε τελικά στα 288 εκατομμύρια πεσέτες (σημερινά περίπου 1.800.000€), 425% πάνω από τον αρχικό προϋπολογισμό. Ο σύλλογος αναπόφευκτα υπέφερε οικονομικά και μόνο όταν, δέκα χρόνια μετά, το παλιό Les Corts πωλήθηκε, η Barça μπόρεσε να ανασάνει οικονομικά και να προχωρήσει στην κατασκευή, το 1971, του Palau Blaugrana, έδρα μέχρι και σήμερα, των υπολοίπων τμημάτων του συλλόγου.

Το 1982, με αφορμή την διεξαγωγή του Παγκόσμιου Κυπέλλου ποδοσφαίρου στην Ισπανία, το Camp Nou αναβαθμίστηκε, με την προσθήκη τρίτου διαζώματος και την αύξηση της χωρητικότητας σε 120.000. Την ίδια χρονιά, χτίστηκε και το Mini Estadi, έδρα της δεύτερης ομάδας, ενώ το Camp Nou έγινε τόσο δημοφιλές, που μέχρι και ο Πάπας Ιωάννης ΙΙ το επισκέφθηκε και έγινε μάλιστα μέλος του συλλόγου.

Ολυμπιακοί αγώνες 1992

Το 1992, ήταν η έδρα του τελικού του ποδοσφαίρου, στους Ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης, ενώ ένα χρόνο αργότερα, για να μετατραπούν όλες οι θέσεις του γηπέδου σε καθήμενες, η χωρητικότητα έπεσε εκ νέου στις 99.000, προς απογοήτευση  των Boixos Nois, δηλαδή των φανατικών οπαδών, που συνήθιζαν να παρακολουθούν τους αγώνες της αγαπημένης τους ομάδας, όρθιοι, πίσω από τις δύο εστίες. Παρέμεινε ωστόσο, το μεγαλύτερο σε χωρητικότητα  γήπεδο στην Ευρώπη και 6 χρόνια μετά, φιλοξένησε τον επικό τελικό του Champions League, μεταξύ της Man United και της Bayern.

Το 2007, για τον εορτασμό των 50 χρόνων από την κατασκευή του γηπέδου, η διοίκηση Laporta ανέθεσε μετά από διαγωνισμό, στον Βρετανό αρχιτέκτονα Sir Norman Foster, το έργο της ανακαίνισης του. Τα σχέδια που είδαν το φως της δημοσιότητας, λίγο καιρό αργότερα, ήταν αρκούντως εντυπωσιακά και προέβλεπαν μεταξύ άλλων, μια αισθητική τύπου Gaudi, παρέμειναν δυστυχώς όμως στο χαρτί, καθώς η παγκόσμια οικονομική κρίση που άρχισε το 2009, ανάγκασε την διοίκηση, να υπαναχωρήσει του αρχικού σχεδιασμού.

Το σχέδιο του Foster

Τον Απρίλη του 2014, η διοίκηση του Sandro Rosell έθεσε σε δημοψήφισμα ένα φιλόδοξο σχέδιο, που προέβλεπε την ολική αναβάθμιση των αθλητικών εγκαταστάσεων του συλλόγου (νέο Palau Blaugrana, νέο Mini Estadi) και την ανακατασκευή του Camp Nou, με πρόβλεψη να γίνει πλέον σκεπαστό και να ανεβάσει την χωρητικότητα του στους 105.000 καθήμενους θεατές. Το project Espai Barça  εγκρίθηκε από το 72% των (μόλις) 37.000 μελών που προσήλθαν στις κάλπες και υπό διοίκησης Josep Maria Bartomeu, το έργο ανατέθηκε το 2016 στην Ιαπωνική εταιρεία Nikken Sekkei.

Παρά τις καλές σχέσεις της τωρινής διοίκησης με τον Δήμο, η υλοποίηση του έργου έχει ήδη καθυστερήσει και οι Ιάπωνες τηρούν σιγή ιχθύος. Οι αρχικές ανακοινώσεις, έλεγαν ότι το κόστος θα άγγιζε τα 400.000.000€ το έργο θα ξεκινούσε το 2017 και θα ολοκληρωνόταν το 2021.

Η εικόνα του Camp Nou μετά την ολοκλήρωση (;) του Espai Barca

Το Camp Nou, αποτελεί σήμερα θέατρο ποδοσφαιρικών παραστάσεων υψηλής ποιότητας, ενώ διαχρονικά, στο χορτάρι του χόρεψαν κάποιοι από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές, που εμφανίστηκαν ποτέ παγκοσμίως. Όμως στο μυαλό των Καταλανών (και όχι μόνο) το Camp Nou θα είναι για πάντα ο τόπος που λειτούργησε ως ασπίδα, καταφύγιο και το ορμητήριο, αυτού του περήφανου λαού, κατά την διάρκεια της δικτατορίας του Franco.

Μόνο εκεί, οι Καταλανοί μπορούσαν να μιλούν και να τραγουδούν στα Καταλανικά, μόνο εκεί, έπαιρναν κάθε Κυριακή λίγες σταγόνες χαράς, απολαμβάνοντας την αγαπημένη τους Barça. Πολλές φορές αποτέλεσε και λίκνο δημοκρατίας, καθώς από τις κερκίδες του, τα μέλη του συλλόγου έστελναν (και πολλές φορές περνούσαν) το δικό τους μήνυμα στις εκάστοτε (και όχι πάντα επιτυχημένες, είναι η αλήθεια) διοικήσεις της Barça. «Νέο γήπεδο» λοιπόν, φορτωμένο όμως, με χιλιάδες αναμνήσεις.