H Celtic έδειξε τις αδυναμίες

Πέρασε αρκετός καιρός, από την τελευταία φορά που ασχολήθηκα αρθρογραφικά, με τα αγωνιστικά πεπραγμένα της Barca. Για την ακρίβεια, ήταν ακριβώς πριν από έναν μήνα, στις 8 Οκτωβρίου, μετά το clasico απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης. Δεν ήταν μια εσκεμμένη επιλογή από πλευράς μου. Πολύ απλά, στο διάστημα αυτό, έκρινα ότι δεν υπήρχε κάτι νέο να προσθέσω, σε σχέση με αυτά που είχα ήδη αναφέρει και βλέπουμε από την ομάδα του Τίτο, στους αγωνιστικούς χώρους.

Παραθέτω λοιπόν μόνο μία παράγραφο, από το τελευταίο μου άρθρο: «(..)η Barca θα πρέπει να δουλέψει σκληρά, ώστε να βάλει νέες σπαζοκεφαλιές στους κύριους ανταγωνιστές της, οι οποίοι φαίνεται ότι έχουν βρει τρόπους, ώστε να βραχυκυκλώνουν την μηχανή που έφτιαξε ο Pep και την οποία καλείται τώρα να λουστράρει ξανά, ο Tito Vilanova, για να αποφευχθούν μελλοντικές δυσάρεστες εκπλήξεις(..).»  Δεν θα προσθέσω κάτι περισσότερο μετά την χθεσινή εμφάνιση στο Σέλτικ Πάρκ.

Κάποια στιγμή, η ήττα θα ερχόταν. Ας μην ξεχνάμε, τον τρόπο που κερδίσαμε, κυριολεκτικά στο παρά ένα, πριν δυο εβδομάδες στο Camp Nou, την πρωταθλήτρια Σκωτίας. Και δεν ήταν η μόνη φορά φέτος, που αποφύγαμε τέτοιου είδους εμφράγματα. Μπορεί (τα τελευταία χρόνια) να έχουμε μάθει αλλιώς, είναι βέβαιο ότι μας ενοχλεί, αλλά εκτιμώ ότι δεδομένων των συνθηκών, είναι και αναπόφευκτο. Ίσως μάλιστα, η χρονική συγκυρία, που ήρθε η συγκεκριμένη ήττα, να αποδειχτεί και ως η λιγότερο επώδυνη. Η Barca, παραμένει γοητευτική, ακόμη και όταν χάνει. Ίσως γιατί κάτι τέτοιες στιγμές, επιβεβαιώνεται ότι αυτή η ομάδα, ζει και πεθαίνει, ΠΑΝΤΑ όμως με τον δικό της τρόπο.

Χρόνος για βελτίωση υπάρχει; Σαφώς και υπάρχει, όπως υπάρχει και ένα σεβαστό μαξιλάρι ασφαλείας, τόσο στο πρωτάθλημα, με την Ρεάλ Μαδρίτης να βρίσκεται πίσω 8 βαθμούς (υπάρχει βέβαια και η Ατλέτι, την οποία δεν πρέπει να υποτιμούμε), όσο και στο Champions League, με το 3 στα 3, που κάναμε στον 1^ο γύρο.

Περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν; Κάποιοι λένε όχι, εγώ εκτιμώ πως ναι. Με τον κίνδυνο να γίνω κουραστικός, θα θυμίσω ότι και για την Barca του Pep, κανένας δεν είχε στρώσει κόκκινο χαλί. Θα πει κάποιος, ότι μερικοί από τους κινητήριους μοχλούς εκείνης της ομάδας, είναι πλέον, σχεδόν εξαντλημένοι. Δεν θα διαφωνήσω, ωστόσο υπάρχουν παιδιά, που μπορούν να πάρουν σταδιακά, το βάρος στους ώμους τους.

Νέος Xavi ίσως να μην υπάρξει, μπορεί όμως να βρεθούν νέα σημεία αναφοράς μέσα στο γήπεδο. Η μετάβαση δεν θα είναι εύκολη. Ποτέ δεν ήταν άλλωστε. Είμαι βέβαιος όμως, ότι θα γίνει. Ευχή όλων, με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Και οι συγκρίσεις με την περίοδο Pep, μπορεί να είναι αναπόφευκτες, καθώς εκείνη η ομάδα αποτέλεσε σημείο αναφοράς, για το ποδόσφαιρο γενικότερα, δεν είμαι βέβαιος όμως, ότι βοηθούν.

Υ.Γ. Η υποδοχή της Celtic στην αποστολή της Barcelona, η τοποθέτηση της καταλανικής σημαίας στο γήπεδο, δίπλα από αυτήν της Ισπανίας και η ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι σκωτσέζοι, απέδειξαν περίτρανα, ότι το ιδεολογικό περίγραμμα των δύο συλλόγων, έχει πολλά σημεία επαφής.