O Mourinho, o Domi και η κούπα του 1997

15 χρόνια πέρασαν από τότε που η PSG βρέθηκε στον δρόμο της Barcelona σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ήταν ο τελικός του κυπέλλου κυπελλούχων στο Roterdam, στο γήπεδο της Feyenord. Ας κάνουμε λοιπόν μαζί μια μικρή αναδρομή σε εκείνο το βράδυ της Τετάρτης, πριν από 15 χρόνια, που βρήκε την Barcelona κυπελλούχο Ευρώπης.

Pique Μας λείπει πολύ ο Tito

Ο Gerard Pique ήταν φιλοξενούμενος στην εκπομπή Football Focus του BBC. Η εκπομπή ξεκίνησε υπό τον ήχο του… waka waka και ο κεντρικός αμυντικός της Barcelona, απάντησε σε πολλά και ενδιαφέροντα.

H Remontada με τη Milan θα είναι φάρμακο

Μετά από μια τρικυμία, όσο ισχυρή κι αν είναι αυτή, όσες ζημιές και αν προκαλέσει, έρχεται πάντα η ηρεμία. Το διήμερο ρεπό που πήραν οι παίκτες της Μπάρσα, έχω την εντύπωση ότι ήταν μια πολύ σωστή κίνηση του τεχνικού επιτελείου. Το μυαλό των ποδοσφαιριστών έπρεπε (πρέπει) επειγόντως να καθαρίσει και η ένταση πρέπει να εκτονωθεί, καθώς οι δύο σημαντικότεροι στόχοι της φετινής αγωνιστικής περιόδου, είναι ακόμη μπροστά. Με σημαντικό πλεονέκτημα σε ότι αφορά την κατάκτηση του πρωταθλήματος Ισπανίας, (αλλά χωρίς ακόμη να έχει εξασφαλιστεί ο τίτλος) και με αντίστοιχο μειονέκτημα στο Champions League, (όπου επίσης όμως, η ομάδα είναι ακόμη ζωντανή).

Δεύτερο απανωτό χαστούκι

Δύο ήττες από την Μαδρίτη μέσα σε λίγα 24ωρα.. Βαρύ και ασήκωτο το δίχως άλλο. Οι δρόμοι από εδώ και πέρα? Οι εξής δύο: Ο πρώτος: Απαξίωση της ομάδας, ατελείωτες κατάρες σε ποδοσφαιριστές, τεχνικό επιτελείο, διοίκηση κτλ, εμφύλιοι με την μορφή τσακωμών μεταξύ των φιλάθλων, γκρίνια, μουρμούρα και άλλα χαριτωμένα. Ο δεύτερος: Ψυχραιμία. Ναι, τόσο απλά. Ψυχραιμία και καθαρό μυαλό ώστε να μπορέσουμε να δούμε τα προφανή.

Η γη του κανενός

Ένας αποκλεισμός είναι φυσικό να ενοχλεί. Ένας αποκλεισμός από τον βασικό σου αντίπαλο είναι φυσιολογικό να ενοχλεί διπλά. Η Μπάρσα αποκλείστηκε δίκαια από τον τελικό του Copa del Rey και αποκλείστηκε με ήττα, μετά από κακή εμφάνιση, από την Ρεάλ Μαδρίτης, μέσα στο Κάμπ Νόου. Όποιος πει ότι δεν ενοχλείται από αυτόν τον …τετραπλό συνδυασμό, προφανώς στρουθοκαμηλίζει. Αν πάλι ειπωθεί ότι αυτή η ήττα – απώλεια του ενός από τους τρεις διεκδικούμενους τίτλους της χρονιάς, αποτελεί σημάδι μιας εποχής που τελειώνει στην Βαρκελώνη, τότε αυτό είναι περισσότερο καταστροφολογία και λιγότερο ψύχραιμη ανάλυση της κατάστασης. Υποφέρει η ομάδα τον τελευταίο καιρό? Ναι, είναι εμφανές ότι υποφέρει.

Το ποδόσφαιρο των μελλοθάνατων

Η κλήση στην εθνική ομάδα αποτελεί παραδοσιακά, όνειρο και καταξίωση για κάθε επαγγελματία ποδοσφαιριστή απανταχού της γης. Υπήρξε όμως μια χώρα στην οποία η κλήση αθλητών στα εθνικά αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα, ισοδυναμούσε με προαναγγελία θανάτου.

Προσπερνώντας λεωφορεία

Είμαι φανατικός λάτρης της άποψης που λέει: «Κοίτα το δικό σου σπίτι και όχι το σπίτι του γείτονα», αφού κατά την γνώμη μου, μόνο έτσι μπορείς να γίνεις πραγματικά καλύτερος και να προοδεύσεις, θα προσπαθήσω σήμερα να πω δυο λόγια για την εμφάνιση της δικής μας ομάδας, της Μπάρσα, αλλά και να αναλύσω τον τρόπο με τον οποίο μας αντιμετώπισε (και) η Μίλαν.

Εδώ σε θέλω κάβουρα

…να περπατάς στα κάρβουνα, λέει η παροιμία και όπως μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κανείς, δεν έχω βάλει την λέξη κάβουρα στον αρχικό τίτλο μέσα σε εισαγωγικά, για να μην αφήσω καμία υπόνοια παραπομπής σε… τσιγκουνιά, σε ότι αφορά τον Sandro Rosell. Την αφορμή για το σημερινό άρθρο, την πήρα από την δήλωση του προέδρου, που εκτιμώ ότι θέλοντας να πικάρει-απαντήσει σε πρόσφατα δημοσιεύματα που ήθελαν τον Perez να ενδιαφέρεται για τον Busquets, είπε ότι υπάρχει ένας παίκτης της Μαδρίτης, τον οποίο θα ήθελε στην Βαρκελώνη. 

Ο πιλότος και οι συμπτώσεις

27 Ιανουαρίου 1991. Η Βαρκελώνη σοκάρεται, καθώς ο Γιόχαν Κρόιφ, προπονητής και ζωντανός μύθος του FC Barcelona, εισάγεται εσπευσμένα στο χειρουργείο για επέμβαση στην καρδιά (bypass). Η Μπάρσα που με τον Ιπτάμενο Ολλανδό στην άκρη του πάγκου, διεκδικεί εκείνη την χρονιά το πρωτάθλημα, έχει ήδη χτυπηθεί και από άλλες ατυχίες. Ο Ρόναλντ Κούμαν μένει εκτός αγωνιστικής δράσης για μήνες λόγω τραυματισμού, ενώ ο Χρίστο Στόιτσκοφ χάνει και αυτός δύο μήνες, λόγω τιμωρίας του, μετά από επίθεση σε διαιτητή, στο super cup εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης. Μέσα σε αυτό τον κυκεώνα προβλημάτων, τα ηνία της ομάδας αναλαμβάνει ο μέχρι τότε, βοηθός του Κρόιφ, Κάρλες Ρέσακ.

Απαιτείται rotation

Παρακολούθησα με προσοχή τον χθεσινοβραδινό αγώνα της Μπάρσα στο Μεστάγια. Δεν σας κρύβω, ότι δεν είχα καμία απολύτως διάθεση να γράψω σχετικά με την αναμέτρηση. Ο λόγος ήταν ότι δεν είχα να προσθέσω τίποτα περισσότερο, σε σχέση με το τελευταίο άρθρο μου, μετά τον αγώνα εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης, εκεί όπου μίλησα για το οξυγόνο ή καλύτερα για τις ανάσες, που είναι απαραίτητες σε κάποιους βασικούς παίκτες της ομάδας μας. Είχα κάνει μάλιστα ειδική μνεία στην περίπτωση του Τσάβι. Και επειδή θεωρώ κουραστικό να επαναλαμβάνομαι, προτίμησα να σιωπήσω.