Εδώ σε θέλω κάβουρα

…να περπατάς στα κάρβουνα, λέει η παροιμία και όπως μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κανείς, δεν έχω βάλει την λέξη κάβουρα στον αρχικό τίτλο μέσα σε εισαγωγικά, για να μην αφήσω καμία υπόνοια παραπομπής σε… τσιγκουνιά, σε ότι αφορά τον Sandro Rosell. Την αφορμή για το σημερινό άρθρο, την πήρα από την δήλωση του προέδρου, που εκτιμώ ότι θέλοντας να πικάρει-απαντήσει σε πρόσφατα δημοσιεύματα που ήθελαν τον Perez να ενδιαφέρεται για τον Busquets, είπε ότι υπάρχει ένας παίκτης της Μαδρίτης, τον οποίο θα ήθελε στην Βαρκελώνη. 

Ευπρόσδεκτοι λοιπόν οι αστεϊσμοί, ωστόσο ο Rosell έχει να αντιμετωπίσει αρκετά ζητήματα στο προσεχές μέλλον. Θα εστιάσω λοιπόν σήμερα, στο πραγματικά δύσκολο καλοκαίρι που περιμένει την παρούσα διοίκηση του FCB, ίσως το πρώτο από τον Ιούλιο του 2010, όταν και ανέλαβε την προεδρία του συλλόγου, όπου θα κριθεί πραγματικά από τι είδους μέταλλο είναι φτιαγμένη.

Γιατί μπορεί η αντικατάσταση του Pep Guardiola το περασμένο καλοκαίρι να θεωρήθηκε (και πραγματικά ήταν) σημαντικός σκόπελος, ωστόσο τολμώ να πω ότι τα θέματα που θα κληθεί να διαχειριστεί η διοίκηση Rosell σε λίγους μήνες, είναι πολύ περισσότερα και όχι μικρότερης σημασίας. 

Θα πει κάποιος ότι βιάζομαι και είναι ακόμη νωρίς και πράγματι, επ’ αυτού δεν μπορώ να ψέξω κανέναν. Έχει δύσκολα και σημαντικά μπροστά της η ομάδα, μέχρι να ανοίξουν οι παραλίες για το 2013, ωστόσο επειδή δεν με δεσμεύει καμία ιδιότητα, παρά μόνο η σχέση εμπιστοσύνης με όλους εσάς, τους αναγνώστες, κρίνω σωστό να καταθέσω κάποιες σκέψεις μου-προϊδεασμό, για αυτά που έχουμε να περιμένουμε.

Πριν ξεκινήσω, μια διευκρίνιση: Μπορεί να διαφωνώ κάθετα σε πολλούς από τους χειρισμούς της διοίκησης (ιδίως σε ότι αφορά στις σχέσεις του συλλόγου με το Κατάρ), ωστόσο αναγνωρίζω ότι η περίοδος Rosell (μέχρι στιγμής) έχει χαρακτηριστεί από χαμηλούς τόνους και οικονομικό μάζεμα (εσκεμμένα δεν χρησιμοποιώ την λέξη συ-μάζεμα, γιατί αυτό ακόμη δεν μπορεί να κριθεί) τουλάχιστον σε ότι αφορά τα ποσά που έχουν διατεθεί για μεταγραφές ποδοσφαιριστών (ίσως με την εξαίρεση του Alexis αφού 26+11,5 εκ.€ δεν τα λες και λίγα για ποδοσφαιριστή που αγωνιζόταν στην Udineze) ενώ και η επιλογή του Zubizarreta για το πόστο του τεχνικού διευθυντή, εκτιμώ ότι υπήρξε σωστή.

Ο Joan Laporta συνηθίζει να λέει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, ότι ο Rosell παρέλαβε μια πάνοπλη ομάδα (σε ότι αφορά το αγωνιστικό κομμάτι) και ότι η ώρα που θα κληθεί να πάρει πραγματικά σημαντικές αποφάσεις, δεν έφτασε ακόμη. Μπορεί ο πανέξυπνος δικηγόρος να εξυπηρετεί τους δικούς του σκοπούς, ωστόσο η πραγματικότητα δεν απέχει πολύ από τα λεγόμενα του. Ας δούμε όμως, περί τίνος ακριβώς πρόκειται.

Ξεκινώντας από τα καλά νέα, από χθες το απόγευμα ο Leo Messi, ο κατά κοινή ομολογία καλύτερος ποδοσφαιριστής της υφηλίου, είναι ο παίκτης με το μεγαλύτερης διάρκειας συμβόλαιο, στο ρόστερ της Barca. Ο Αργεντινός υπέγραψε μέχρι το 2018, ενώ πρόσφατα υπέγραψαν τις ανανεώσεις των συμβολαίων τους και οι Puyol-Xavi (αμφότεροι μέχρι το 2016), κλειδώνοντας έτσι την βεβαιότητα, ότι οι παλιές καραβάνες θα συνεχίσουν να προσφέρουν σιγουριά και ασφάλεια, μεταξύ άλλων και στα blaugrana αποδυτήρια.  Ο Jordi Alba με συμβόλαιο που εκπνέει το 2017, καθώς και οι Pedro, Alexis, Cesc, Tello, Masherano, (όλοι έως το 2016), προσδίδουν μια σταθερή βάση στην ομάδα.

Από εκεί και πέρα όμως και με εκκίνηση το καλοκαίρι του 2013, υπάρχουν πολλά ανοικτά ζητήματα, καθώς μπαίνουν στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου τους αρκετοί σημαντικοί ποδοσφαιριστές. 

Πρώτος και καλύτερος ο Victor Valdes, που με τα υπάρχοντα δεδομένα και αν δεν υπάρξει δραματική διαφοροποίηση, δεν πρόκειται να ανανεώσει, οπότε ο σύλλογος θα πρέπει να αναζητήσει αντικαταστάτη, μια αποστολή εκ προοιμίου καθόλου εύκολη. Το αν η φανέλα με το νούμερο 1 θα αλλάξει κάτοχο από το καλοκαίρι ή θα αποφασιστεί η απόκτηση ενός τερματοφύλακα με προοπτικές να γίνει βασικός μετά την εξάντληση του συμβολαίου του VV, το καλοκαίρι του 2014, είναι η πρώτη καυτή πατάτα, που βρίσκεται ήδη στα χέρια των Rosell-Zubizarreta.

Στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του μπαίνει και ο Adriano, (με τις πρώτες συζητήσεις του ατζέντη του με την διοίκηση, να μην καταλήγουν σε συμφωνία), ο David Villa, τον οποίο οι φήμες θέλουν να μετακομίζει στην Αγγλία, ενώ δύο τέκνα της Masia και από φέτος και στελέχη της πρώτης ομάδας, οι Montoya και Bartra (που εκπροσωπούνται από το ίδιο γραφείο-GoalKick Sportmanagement, στο οποίο εμπλέκεται και ο Carvajal), θα κληθούν και αυτοί να ανανεώσουν τα συμβόλαια τους. Δεν είναι όμως οι μόνοι. Ο Deulofeu ανήκει στην ίδια κατηγορία, μαζί με άλλους δύο σημαντικούς παίκτες της Barca B, τους Planas και Rafinha (ο αδερφός του Thiago). Tέλος, το συμβόλαιο του Grimaldo (στον οποίο έχω μεγάλη αδυναμία) εκπνέει σε 4 μήνες από σήμερα! Μόνο ο εξαίρετος Sergi Roberto, έχει δεθεί μέχρι το 2015.

Εκτός των παραπάνω, που αποτελούν άμεσες προτεραιότητες, υπάρχει και η κατηγορία των παικτών που τα συμβόλαια τους λήγουν το 2015. Σημαντικότερος αυτών, ο Andres Iniesta που έχει ήδη εκδηλώσει την επιθυμία του να ανανεώσει και αυτά είναι χαρμόσυνα νέα, ταυτόχρονα όμως δεν είναι καθόλου απίθανο να  «ανοίξει η όρεξη» για πιθανές αναπροσαρμογές-ανανεώσεις και σε άλλους ποδοσφαιριστές που ανήκουν στην ίδια (χρονικά) κατηγορία. Ποιοι είναι αυτοί; Διαβάστε ονόματα: Busquets, Pique, Thiago, Dani Alves.

Την ίδια ώρα, ο κόσμος το’ χει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι, ότι ο Neymar, θα γίνει σύντομα κάτοικος Βαρκελώνης. 

Κανένας από την διοίκηση δεν έχει διαψεύσει ότι έχει δοθεί «καπάρο» 10 εκ. ευρώ στην Santos για την απόκτηση του ταλαντούχου πιτσιρικά, ούτε βέβαια και το έχει επιβεβαιώσει.

Οι άριστες (και αμφιλεγόμενες) σχέσεις που διατηρεί ο Rosell, τόσο με την Nike, όσο και με την Βραζιλία, δείχνουν ότι οι επίδοξες «σφήνες» που προετοιμάζουν σύλλογοι, όπως για παράδειγμα η Man City, δεν θα καταφέρουν να «χαλάσουν τον γάμο», που εφόσον τελεστεί, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε, τι «υπόλοιπο» θα αφήσει στα ταμεία της Barcelona. 

Τελευταίο αλλά και σημαντικότερο όλων, είναι το ζήτημα του προπονητή. Όλοι ευχόμαστε η περιπέτεια του Tito Vilanova να έχει αίσιο τέλος, ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ’ΟΛΑ για τον ίδιο τον άνθρωπο και να παραμείνει εν συνεχεία στον πάγκο, που δικαιωματικά του ανήκει, για πολύ πολύ καιρό. 

Χρησιμοποιώντας όμως κυνισμό (που μου είναι απεχθής) κανένας δεν μπορεί να διαβεβαιώσει, ότι κάτι τέτοιο θα είναι εφικτό. Και αυτό θα είναι «χτύπημα κάτω από τη ζώνη» πρώτα για τον Tito και εν συνεχεία για την διοίκηση, χτύπημα όμως που αναπόφευκτα δεν θα μπορεί να μείνει χωρίς απάντηση.

Όλα δείχνουν ότι η ώρα που η διοίκηση Rosell θα περάσει σε μη χαρτογραφημένα ύδατα, εκεί όπου οι καπετάνιοι δείχνουν τις πραγματικές τους δυνατότητες, πλησιάζει. Και το καλοκαίρι του 2013 αναμένεται πραγματικά θερμό, για όλους τους φίλους της Barcelona.