Το ζήτημα της τιμωρίας του FC Barcelona

Το FCBarcelona και η RFEF (ισπανική ποδοσφαιρική ομοσπονδία) υπέστησαν κυρώσεις για διεθνείς μεταγραφές ανηλίκων. Αυτός είναι ο ακριβής τίτλος της ανακοίνωσης Τύπου, που αναρτήθηκε στο επίσημο site της FIFA σήμερα το μεσημέρι και προκάλεσε αναστάτωση στους φίλους των blaugrana και έκπληξη σε ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Θα εξηγήσουμε λοιπόν τι συνέβη και στο τέλος του άρθρου, μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την απόφαση - ανακοίνωση της παγκόσμιας ομοσπονδίας, μεταφρασμένη στην ελληνική γλώσσα από την καθηγήτρια αγγλικής, Ζωή Περπερίδου (την οποία και ευχαριστώ) ώστε να είμαστε απόλυτα ακριβείς και να μπορέσει να βγάλει ο καθένας τα δικά του συμπεράσματα. 

Luis Suárez Τα κακά παιδιά πάνε παντού

Υπάρχει μια φράση που λέει ότι τα καλά παιδιά πάνε στον παράδεισο, αλλά τα κακά παιδιά πάνε παντού. Ο σημερινός μας πρωταγωνιστής έχει δαγκώσει (κυριολεκτικά) δυο φορές αντιπάλους του στην διάρκεια της καριέρας του, έχει σηκώσει πολλές φορές το μεσαίο δάκτυλο σε οπαδούς αντιπάλων ομάδων, έχει κουτουλήσει διαιτητές και έχει κατηγορηθεί σε βαθμό υπερβολής για μια σειρά από πράγματα, πολλά από τα οποία πιθανότατα δεν συνέβησαν ποτέ. Είναι ένας παρεξηγημένος ήρωας και επίσης ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές στον κόσμο. Ο λόγος για τον Luis Suárez.

V for Valdes

Έχει περάσει σχεδόν όλη του την ζωή φορώντας την φανέλα μιας και μόνο ομάδας. Έχει αμφισβητηθεί όσο λίγοι. Κατάφερε τελικά να λογίζεται ως ο κορυφαίος τερματοφύλακας στην ιστορία της Barcelona, αποφασίζοντας από δική του επιλογή, ότι πρέπει να φύγει το καλοκαίρι του 2014 για άλλες πολιτείες. Ταυτόχρονα ετοιμαζόταν να αγωνιστεί στο προσεχές παγκόσμιο κύπελλο της Βραζιλίας, για πρώτη φορά ως βασικός με την φανέλα των Furias Rojas. Απέμεναν ακόμη 9 αγώνες πρωταθλήματος και στην καλύτερη περίπτωση άλλοι 5 στα πλαίσια του Champions League, για να πει το δικό του αντίο στον σύλλογο που τον στιγμάτισε. Η ζωή, που πάντα έπαιζε περίεργα παιχνίδια μαζί του, επέλεξε γι' αυτόν, χωρίς αυτόν. Ο αποχαιρετισμός του στους φίλους της Barça, έμελλε να γίνει πάνω σε ένα φορείο, με τον ίδιο να ξεσπάει σε λυγμούς. Αυτή εδώ δεν είναι μια συνηθισμένη ιστορία. Είναι η ζωή του Victor Valdes.

Ένα διαφορετικό clasico

Στις 23 του Μάρτη, η Real Madrid υποδέχθηκε την Barça σε έναν αγώνα που θα μπορούσε να βγάλει είδηση. Αν οι Καταλανοί έχαναν, ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα παρέδιδαν το στέμμα (όσο κι αν η λέξη "στέμμα" προκαλεί αλλεργία στην Βαρκελώνη) της πρωταθλήτριας Ισπανίας, αφού θα έμεναν 7 ολόκληρους βαθμούς πίσω από τους blancos, αφήνοντας τους ανενόχλητους στο κυνήγι του τίτλου, μαζί με την συμπολίτισσα Atletico. Βέβαια όταν μιλάμε για clasicos, δηλαδή τις αναμετρήσεις μεταξύ των δυο μεγαλύτερων συλλόγων στην Ισπανία, δεν μιλάμε μόνο για ειδήσεις. Εικόνες, σκέψεις, αντιδικίες και συναισθήματα πλημμυρίζουν σχεδόν πάντα αυτούς τους αγώνες. Για αυτά θα μιλήσουμε σήμερα.

Πολύ σκληρή για να πεθάνει

Είναι εξαιρετικό προνόμιο να έχεις το θάρρος να δηλώνεις τις προτιμήσεις σου και να κρίνεσαι φυσικά για όσα γράφεις, πάντα όμως υπό αυτό το πρίσμα. Γιατί σου δίνεται το δικαίωμα να δείξεις την χαρά σου όταν η ομάδα που υποστηρίζεις φτάνει σε έναν θρίαμβο και την υποχρέωση ταυτόχρονα να πεις τα πράγματα με το όνομα τους και χωρίς στρογγυλέματα, όταν νιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά.

Η επιστροφή των Boixos Nois

Δύσκολο απόγευμα για την Barça το χθεσινό. Μετά την ήττα από την, εκ των ουραγών της La Liga, Real Valladolid, οι blaugrana παραχώρησαν την τύχη τους στα χέρια (ή μάλλον στα πόδια) των δυο ομάδων της Μαδρίτης. Πλέον η κατάκτηση του πρωταθλήματος δεν εξαρτάται από τους ίδιους, αλλά θα χρειαστεί να στραβοπατήσουν και οι Real και Atleti, για να βρεθεί ξανά στην κορυφή η ομάδα του Gerardo Martino. Αυτό όμως είναι μάλλον και το λιγότερο σημαντικό.